مشاعره
- نویسنده موضوع nazanin91
- تاریخ شروع
dr.bahar1986
New member
منم که شهره شهرم به عشق ورزيدن منم که ديده نيالوده ام به بد ديدن
dr.bahar1986
New member
مرنج از بیش و کم چشم از شراب این وان بردار
که این ساقی به قدر تشنگی پیمانه می سازد
ديدي اي دل كه غم عشق دگر بار چه كرد چون بشد دلبر و با يار وفادار چه كرد
dr.bahar1986
New member
تو همچو صبحی من شمع خلوت سحرم
تبسمی کن و جان بین که همی سپرم
تبسمی کن و جان بین که همی سپرم
dr.bahar1986
New member
دارد به جانم لرز مي افتد رفيق؛ انگار پاييزم
دارم شبيه برگ هاي زرد و خشك از شاخه مي ريزم
دارم شبيه برگ هاي زرد و خشك از شاخه مي ريزم
dr.bahar1986
New member
مي رود عمر عزيز ما، دريغا چاره چيست
دي برفت و ميرود امروز و فردا، چاره چيست
دي برفت و ميرود امروز و فردا، چاره چيست
dr.bahar1986
New member
نمي توان به تو شرح بلاي هجران کرد
فتاده ام به بلايي که شرح نتوان کرد
فتاده ام به بلايي که شرح نتوان کرد
dr.bahar1986
New member
اي غايب از نظر به خدا مي سپارمت
جانم بسوختي و به دل دوست دارمت
جانم بسوختي و به دل دوست دارمت
dr.bahar1986
New member
تو طاعت حق کنی به امید بهشت
نه نه تو نه عاشقی که مزدوری تو
نه نه تو نه عاشقی که مزدوری تو
dr.bahar1986
New member
در آغاز محبت گر پشيماني بگو با من
كه دل ز مهرت بر كنم تا فرصتي دارم
كه دل ز مهرت بر كنم تا فرصتي دارم