چند ده نفر برای رقابت 250 کرسی دانشگاه؟!! خب این که درست نیست. جالبه بدونیم هر نفر از فرزندان شهدا فقط یک بار مجاز به استفاده از سهمیه هستند. یک بار فرصت برای داشتن رشته و دانشگاه مناسب و در مورد کسانی که عزیز ترین کسانشون رو برای حفظ امنیت ما گذاشتند ایا ناعادلانست؟ من که فکر نمی کنم.!! در ضمن اگر همت اونها نبود الان ما با این راحتی دوستانه حرف نمیزدیم و حتی نمی تونستیم موضع بگیریم. فکر می کنم کمی باید موضعمون رو اصلاح کنیم !!
دوست من
من هیچ وقت به برادران و خواهران م، که عزیز ترین کسانشان را در جنگ، از دست دادند، جسارت نکردم،
هیچ وقت هم نگفتم که حقشان نیست، اصلا این خیلی هم عادلانه است که بهترین امکانات در اختیار ، این سلحشوران، قرار بگیرد،
ولی در حوزه ی تخصیص امکانات باید یکسری منطق ها رو رعایت کرد. واقعا در کنکور، اینطور سهمیه تخصیص دادن، یکجور ناعدالتی است.
راههای بسیاری است، که میشه این سهمیه ها رو تعدیل کرد، از مسیر مناسب تری به افراد رسوند،
در دانشگاه هم یک نمونه عرض کنم، در برابر اون موضع شما در اولین جمله تون:
در سال اول کارشناسی من 2 تا هم اتاقی توی خوابگاه داشتم، در یکی از دانشگاههای شهر تهران، هر دو مهندسی برق و همکلاسی بودند، یکی با سهمیه و دیگری نه: یکی رتبه ی 25 هزار و دیگری 1200 !
واقعا میشه گفت که اون دوستمون، با رقابت اومده دانشگاه؟ آیا این دو نفر به یک اندازه زحمت کشیدند؟ (جالبه من داشتم ارشد رو می گرفتم ولی اون دوستم هنوز کارشناسی شو تموم نکرده بود!)
این رو از باب مثال گفتم،
شاید این بحث ها خیلی بی فایده باشه، چون تصمیم گیرنده کسی دیگر است.