در ایران زیست شناسی( علوم جانوری) چه بازارکاری ای می تواند داشته باشد؟
- نویسنده موضوع مجید دیجی
- تاریخ شروع
mohamadgreen
New member
البته یه زیست شناس باید به فکر دیگر موجودات هم باشه و فقط منافع انسان رو در نظر نگیره...دستگاه دیگه ای که می خوام معرفی کنم ، تله موش های برقی هست ...
این تله موش خانگی است و هنگامی که موش برای خوردن طعمه وارد آن می شود به موش یک شوک الکتریکی وارد کرده و باعث سکته یا فلج آن می شوند ...
با عرض پوزش فراوان... :riz513:
آره موافقم
اما من یه ایده دارم و مدت هاست که روش کار می کنم ... تعادل و مبارزه با افراطی شدن جمعیت حیوانات ... وقتی جمعیت یه حیوان بیش از حد زیاد بشه برای جمعیت انسانی خطرناک خواهد بود ( مثلا با انتقال بیماری و یا تخریب مواد غذایی ) و بلعکس ... مثلا در یکی از روستاهای نجف آباد به علت استفاده بیش از حد از منابع شیمیایی برای کشاورزی نسل شکارچی های موش ها از بین رفته است ( مار ، جغد ، گرگ ، عقاب و... ) و حال جمعیت موش ها سر به فلک گذاشته و تعدادشون بسیار زیاد شده ... تا جایی که موش ها به قبرها نیز به صورت گله ای حمله می کنند ... خوب اگه تعادل بر قرار بود هیچ وقت چنین چیزی رخ نمی داد ... ولی در محیط شهری که خبری از شکارچیان طبیعی نیست انسان ها باید برای مهار این موجودات به صورت مصنوعی اقدام کنند ... بدون شک موش ها می تونن عامل بیماری هایی همچون طاعون ، تیفوس و... باشن پس باید مهار بشن ...
ایجاد گلخانه در آشپزخانه با واحد هیدروپونیک شفاف
رشد و پرورش گیاهان در داخل ساختمان بسیار حائز اهمیت است و تاکنون فعالیتهای متعددی در این راستا شکل گرفته است؛ مثلاً «خودکار کردن باغچه با تکنولوژی مانیتورینگ گیاه HavestGeek» . طرح باغچهی نانو هیدروپونیک نیز در این دسته قرار میگیرد و برای ساکنین شهر که فضای کافی در منزل دارند، این امکان را فراهم میکند تا بتوانند سبزیجات و گیاهان را در محیط آشپزخانه پرورش دهند.
چندین کشور راه خود را به سمت زیست _ کشاورزی نوین آغاز کرده اند. به عنوان مثال به تازگی نوع جدیدی از مزرعهی سرپوشیده ایروپونیک (هواکشت)، بدون نیاز به خاک، آفت کش و نور خورشید در جده راه اندازی شده است. این مزرعه که توسط شرکت AeroFarm ایجاد شده است، نوع جدیدی از دستگاه هیدروپونیک (کاشت گیاهان در آب) است که برای محکم نگه داشتن گیاهان، به جای خاک از الیاف قابل بازیافت استفاده میکند. در این سیستم، مواد مورد نیاز گیاه از طریق جریان هوا و نور LED که بسیار به صرفه است تأمین میشود. این مزرعهها میتوانند محصولات تولید خود را در طول سال عرضه کنند و به دلیل مصرف کم آب برای مناطق با آب و هوای بیابانی بسیار مناسب هستند. با توجه به فرسایش خاک و تغییرات آب و هوایی که امروزه در سر تا سر جهان مشکل ساز شدهاند، این راهکارها میتوانند کارساز باشند.
دستگاههای ساخت شرکت AeroFarm در صنعت دستگاههای هواکشت بینظیرند چرا که میتوانند عمودی قرار بگیرند و برای کشت مقادیر زیاد محصولات تنظیم شوند. این مزارع کمتر از ۱۰ درصد آب مورد نیاز برای کشاورزی سنتی را احتیاج دارند. به علاوه، سیستم استرداد بخار نیز بر روی این دستگاه قابل نصب است که مصرف آب را بهینه کند و نیاز به منبع خارجی آب را به حداقل برساند. با توجه به هجوم جمعیت به مناطق شهری، این سیستم مزرعهداری میتواند محصولات تازهی محلی را بدون هزینههای حمل و نقل و تشعشع کربن، در اختیار ساکنین مناطق شهری قرار دهد. نگهداری از این مزارع آسان است و هزینههای عملیاتی پایینی دارد و همچنین قابل پیشبینی بودن میزان محصولات این مزارع در طول سال، آنها را بسیار سودمند کرده است.
مزرعهی جده اولین مزرعهی هواکشت در خاورمیانه است. این مزرعه به منظور برداشتن گام اول برای کشاورزی بهینه در خاورمیانه راه اندازی شده است تا به جوامع دیگر نیز نشان دهد که تولیدات محلی و تازه تا وقتی که شما یک سقف و جریان برق (ترجیحاً از یک توربین بادی و یا صفحهی خورشیدی) داشته باشید، کاملاً امکان پذیر است. اگرچه ما قبل از هر چیز خواهان حل مشکل تخریب منابع طبیعی خود هستیم اما حداقل مطمئن هستیم که اگر زمینهای کشاورزی را تخریب و آب و هوا را آلوده کنیم، باز هم یک طرح پشتیبان داریم.
رشد و پرورش گیاهان در داخل ساختمان بسیار حائز اهمیت است و تاکنون فعالیتهای متعددی در این راستا شکل گرفته است؛ مثلاً «خودکار کردن باغچه با تکنولوژی مانیتورینگ گیاه HavestGeek» . طرح باغچهی نانو هیدروپونیک نیز در این دسته قرار میگیرد و برای ساکنین شهر که فضای کافی در منزل دارند، این امکان را فراهم میکند تا بتوانند سبزیجات و گیاهان را در محیط آشپزخانه پرورش دهند.
چندین کشور راه خود را به سمت زیست _ کشاورزی نوین آغاز کرده اند. به عنوان مثال به تازگی نوع جدیدی از مزرعهی سرپوشیده ایروپونیک (هواکشت)، بدون نیاز به خاک، آفت کش و نور خورشید در جده راه اندازی شده است. این مزرعه که توسط شرکت AeroFarm ایجاد شده است، نوع جدیدی از دستگاه هیدروپونیک (کاشت گیاهان در آب) است که برای محکم نگه داشتن گیاهان، به جای خاک از الیاف قابل بازیافت استفاده میکند. در این سیستم، مواد مورد نیاز گیاه از طریق جریان هوا و نور LED که بسیار به صرفه است تأمین میشود. این مزرعهها میتوانند محصولات تولید خود را در طول سال عرضه کنند و به دلیل مصرف کم آب برای مناطق با آب و هوای بیابانی بسیار مناسب هستند. با توجه به فرسایش خاک و تغییرات آب و هوایی که امروزه در سر تا سر جهان مشکل ساز شدهاند، این راهکارها میتوانند کارساز باشند.
دستگاههای ساخت شرکت AeroFarm در صنعت دستگاههای هواکشت بینظیرند چرا که میتوانند عمودی قرار بگیرند و برای کشت مقادیر زیاد محصولات تنظیم شوند. این مزارع کمتر از ۱۰ درصد آب مورد نیاز برای کشاورزی سنتی را احتیاج دارند. به علاوه، سیستم استرداد بخار نیز بر روی این دستگاه قابل نصب است که مصرف آب را بهینه کند و نیاز به منبع خارجی آب را به حداقل برساند. با توجه به هجوم جمعیت به مناطق شهری، این سیستم مزرعهداری میتواند محصولات تازهی محلی را بدون هزینههای حمل و نقل و تشعشع کربن، در اختیار ساکنین مناطق شهری قرار دهد. نگهداری از این مزارع آسان است و هزینههای عملیاتی پایینی دارد و همچنین قابل پیشبینی بودن میزان محصولات این مزارع در طول سال، آنها را بسیار سودمند کرده است.
مزرعهی جده اولین مزرعهی هواکشت در خاورمیانه است. این مزرعه به منظور برداشتن گام اول برای کشاورزی بهینه در خاورمیانه راه اندازی شده است تا به جوامع دیگر نیز نشان دهد که تولیدات محلی و تازه تا وقتی که شما یک سقف و جریان برق (ترجیحاً از یک توربین بادی و یا صفحهی خورشیدی) داشته باشید، کاملاً امکان پذیر است. اگرچه ما قبل از هر چیز خواهان حل مشکل تخریب منابع طبیعی خود هستیم اما حداقل مطمئن هستیم که اگر زمینهای کشاورزی را تخریب و آب و هوا را آلوده کنیم، باز هم یک طرح پشتیبان داریم.
کشت طبقاتی یکی از روش های جدید زیست_کشاورزی هست که میشه بر اساس فضای کم گیاهانی رو پرورش داد خوب این فضای کم میتونه در پارگینگی سر پوشیده یا حیاط خلوت و با بالای پشتبام منزل باشد ...
در این روش خاک و نوع گیاه بکار رفته خیلی مهم هست ... و بیشتر کودهای کمپست و گیاهان علفی یک ساله پیشنهاد می شود ...
ویژگی این روش زیبایی دو چندان این روش هست ...
شیوه عادی گل کاشت در گلدان معمولی، خیلی معمولی است. برای گلهای رونده می توان گلدانهای عمودی درست کرد که زیبایی دوچمدانی دارد
ابزار لازم:
- گلدان
- لوله پلیکا
- دانه های گل رونده مثل لوبیا
- شبکه رابیتس یا میله های ماتریسی یا فنس
- پلاستیک بزرگ مثل پلاستیک زباله
لوله پلیکا را داخل پلاستیک و پلاستیک را داخل گلدان قرار میدهید
دور پلاستیک را با میله های فلزی ببندید
این شبکه هم نقض نگهدارنده خاک را دارد و هم گلها از آن بالا می روند
فضای بین لوله پلیکا و پلاستیک را با خاک برگ که سبک است پر کنید
فضای داخل لوله پلیکا را می توانید با روزنامه یا مقوا پرکنید
برای کاشتن گلها، بخشهای کوچکی از پلاستیک را ببرید و دانه را داخل خاک بگذارید.
دقت کنید که بخش بریده شده در شبکه محافظ به خوبی جاگیر شود تا دانه و خاک جابجا نشود ...
با آبیاری منظم و افزایش تعداد گلدانها به زودی منظره جالبی را خواهید داشت
منبع : گلکاری طبقه ای
==========
گزارشات اخیر نشان می دهد که در حال حاضر بیش از یک میلیون خانواده در امریکا دارای دستگاههای کشت بدون خاک بوده که از آن جهت تولید مصرف خانگی استفاده می شود. فرانسه، کانادا، افریقای جنوبی، هلند، ژاپن، استرالیا، و آلمان از جمله کشورهای پیشرو در زمینه کشت هیدروپونیک می باشند.
در ایران کشت هیدروپونیک محصولات سبزی، صیفی و برخی میوه ها مانند توت فرنگی رونق قابل توجهی نیافته است. اما در برخی از نقاط ایران مانند شهرهای هشتگرد کرج، کرمانشاه، تهران و جزیره کیش تولید محصولات باغی به روش کشت هیدروپونیک و به صورت تجاری گسترش یافته است.
http://www.dasbekar.ir/333947-هیدروپونیک/1167729-آشنایی-با-کشاورزی-به-روش-هیدروپونیک.html
آخرین ویرایش:
اگه کسی قصد فروش به جهت زیبایی داره روش های بالا خوبه ولی اگر نه قصد چنین کاری رو ندارید میتونید بدنه یک گونی الیافی رو با کاتر پاره کنید و به جایی آویزونش کنید و بعد گیاه مورد نظر رو بکارید ( بیشتر سبزیجات مد نظر هست ) و اون رو در معرض نور قرار بدید اون وقت هست که بعد از مدتی گیاهان درونش سبز میشن ...
یه روش دیگه که خودم اون رو امتحان کردم کشت گیاه در لاستیک ناشین هست ... وقتی که بحث صرفه جویی در آب و خاک هست می تونید از این روش استفاده کنید و سبزیجات خودتون و همسایه هاتون رو تامین کنید ... اگر هم در منطقه کم آب هستید میتونید از این روش استفاده کنید ..
ابتدا یک لاستیک ماشین رو با پلاستیک درز گیری کنید و درونش خاک بریزید سپس گیاه مورد نظرتون رو بکارید ... اگه گیاه شما سیب زمینی هست بعد از رشد گیاه و سبز شدنش مرتب به تعدادحلقه های لاستیک اضاف کنید با این کار گیاه هم مرتب رشد میکنه و در آخر شما سیب زمینی سال خودتون و همسایه هاتون رو تامین می کنید ... من خودم بادمجون اینجور کاشتم ... محصول هم داد ... خخخخ
http://www.shaparak.org/Garden/Easy Planting/Easy Planting8.jpg
یه روش دیگه که خودم اون رو امتحان کردم کشت گیاه در لاستیک ناشین هست ... وقتی که بحث صرفه جویی در آب و خاک هست می تونید از این روش استفاده کنید و سبزیجات خودتون و همسایه هاتون رو تامین کنید ... اگر هم در منطقه کم آب هستید میتونید از این روش استفاده کنید ..
ابتدا یک لاستیک ماشین رو با پلاستیک درز گیری کنید و درونش خاک بریزید سپس گیاه مورد نظرتون رو بکارید ... اگه گیاه شما سیب زمینی هست بعد از رشد گیاه و سبز شدنش مرتب به تعدادحلقه های لاستیک اضاف کنید با این کار گیاه هم مرتب رشد میکنه و در آخر شما سیب زمینی سال خودتون و همسایه هاتون رو تامین می کنید ... من خودم بادمجون اینجور کاشتم ... محصول هم داد ... خخخخ
http://www.shaparak.org/Garden/Easy Planting/Easy Planting8.jpg
ساخت سیستم هیدروپونیک شناور ( مزرعه ای روی آب ... )
دراین روش مخزنها ثابت و گیاه متحرک است و درتولید صنعتی کاربرد فراوان دارد
غیراز روشهای گفته شده این روش هم کاربرد وسیعی دارد، از مزایای این روش استفاده بهینه تر از فضا است، زیرا شما میتوانید تعداد زیادی گیاه هیدروپونیکی را در آب شناور کنید بدون اینکه نگران دسترسی افراد باشید و هنگام نیاز بوسیله طناب گیاهان مورد نظر را به محل بکشید.
از طرف دیگر باتوجه به شناوری گیاهان، نیاز به موتور و پمپ آب ندارید و فقط باید به کیفیت آب مخازن توجه کنید.
دراینجا یک سیستم ساده توضیح داده می شود
مواد لازم:
- مخزن آب مغزی هیدروپونیکی
- بستر رشد که می تواند فیبر یا یونولیت باشد
- دانه گیاهان
قدم اول: آماده کردن مخزن آب مغزی که می تواند یک آکواریوم باشد
قدم دوم: آماده کردن بستر به قطعات کوچک، و سوراخ کردن هز قطعه به طوریکه دانه را بتوانید در آن بگذارید که در تماس آب باشد.
قدم سوم: به مرور که ریشه گیاه بزرگ می شوند لازم است که بستر نیز عوض شود و از ورقه های کلفت تر و بزرگتر استفاده شود.
دراین روش مخزنها ثابت و گیاه متحرک است و درتولید صنعتی کاربرد فراوان دارد
غیراز روشهای گفته شده این روش هم کاربرد وسیعی دارد، از مزایای این روش استفاده بهینه تر از فضا است، زیرا شما میتوانید تعداد زیادی گیاه هیدروپونیکی را در آب شناور کنید بدون اینکه نگران دسترسی افراد باشید و هنگام نیاز بوسیله طناب گیاهان مورد نظر را به محل بکشید.
از طرف دیگر باتوجه به شناوری گیاهان، نیاز به موتور و پمپ آب ندارید و فقط باید به کیفیت آب مخازن توجه کنید.
دراینجا یک سیستم ساده توضیح داده می شود
مواد لازم:
- مخزن آب مغزی هیدروپونیکی
- بستر رشد که می تواند فیبر یا یونولیت باشد
- دانه گیاهان
قدم اول: آماده کردن مخزن آب مغزی که می تواند یک آکواریوم باشد
قدم دوم: آماده کردن بستر به قطعات کوچک، و سوراخ کردن هز قطعه به طوریکه دانه را بتوانید در آن بگذارید که در تماس آب باشد.
قدم سوم: به مرور که ریشه گیاه بزرگ می شوند لازم است که بستر نیز عوض شود و از ورقه های کلفت تر و بزرگتر استفاده شود.
mohamadgreen
New member
اره مجید جان باید تعادل برقرار بشه و رقابت جزیی از طبیعته ولی با برنامه ریزی بلند مدت مثل زنده گیری و عقیم سازی به نظرم کار انسانی تری باشه ...
نمونش رو میشه توی سگ های ولگرد شهری دید ... البته احتیاج به برنامه ریزی داره و باید از طرف سازمان ها حمایت بشه...:riz304:
امروزه دنیا داره به سمت کوچک سازیی جهت حمایت از محیط زیست حرکت می کنه و مردم دوست دارن بیش از پیش مستقل زندگی کنند ... از نور خورشید و قدرت باد برق تولید کنند ، از آب باران و آب تصویه شده فاضلاب آب آشامیدنی تولید کنند ... در باغچه یا آشپزخانه یا پشت بام سبزیجات بکارند و در پارکینگ سبزیجات تولید کنند ، از پسماند غذاهایشان گاز متان تولید کنند و مدام دنبال روش های کارآمد تر و پر بهره تر هستند اغلب روش موجود در دنیا چهار مشکل بزرگ داره:
1) هزینه زیاد
2) بهره برداری پایین
3) اشغال فضای زیاد
4) مواد اولیه زیاد
اگر کسی بتواند روش هایی را بکار گیرد که این مشکلات را برطرف سازد بدون شک موفق خواهد بود :thumbsupsmileyanim:
mohamadgreen
New member
مرسی البته نه به خوبی و پر علمی شما... :riz304:
چطور در خانه کمپوست تولید کنیم؟
تولید کود کمپوست از زبالههای خانگی، بحثی است که اولین بار بیش از دو دهه پیش در کشورهای اروپایی و آمریکایی مطرح شد.
مردم آموختند با این روش نه تنها میتوانند از حجم زبالههای تولید شده شهری بکاهند، بلکه کود مورد نیاز برای پرورش گیاهان خانگی را نیز بیهیچ هزینهای تامین کنند.
آمار دقیقی از میزان تولید سالانه کمپوست در خانهها در دست نیست اما بر اساس آمارهای جهانی به طور میانگین سالانه در هر خانه بیش از 200 پوند (90.718 کیلو) زباله از مواد طبیعی در هر آشپزخانه تولید میشود که به راحتی میتوان آنها را به کمپوست تبدیل کرد.
برای تولید کمپوست تقریبا از تمام مواد ارگانیک میتوان استفاده کرد. کپه اولیه کمپوست نیازمند نسبت مناسبی از مواد غنی از کربن یا "قهوهای" و مواد غنی از نیتروژن یا "سبز" است.
مواد قهوهای به موادی چون برگ خشک، نی و چوب خشک گویند و مواد سبز شامل مواد طبیعی با رنگ سبز و تازه مثل علف تازه و اغلب مواد زائد آشپزخانهها است.
مخلوط کردن مواد مختلف از این دست میتواند کودهای کمپوستی با درصدهای متفاوتی از مواد مغنی تولید کند. تولید مغذیترین کمپوست بیشتر به یک هنر شباهت دارد که از لابهلای تجربه فراوان بیرون میآید تا علم صرف.
ایدهآل درصدهای مواد، 25 قسمت مواد قهوهای در مقابل یک قسمت مواد سبز است. اگر حجم کربن در مواد اولیه زیاد باشد سبب میشود که تجزیه مواد به کندی انجام شود و در نتیجه تولید کود مدت زمان بیشتری ببرد. وجود مقادیر زیاد نیتروژن در مواد اولیه هم سبب میشود بوی کود زیاد باشد.
برگها بخش زیادی از زبالههای حیاطها و باغها را تشکیل میدهند. برای تولید کود کمپوست خوب در خانه که به کار نگهداری گلهای گلدانیتان بیاید، میتوانید از مقادیری از برگهای ریخته شده در پارک نزدیک خانهتان استفاده کنید.
هر روز در آشپزخانه منزل شما حجم زیادی از زبالههایی چون پوست خربزه و هندوانه، هویج، چایهای کیسهای، هسته سیب، پوست موز و تقریبا هر چیز طبیعی دیگری که در آشپزخانه به کار میرود، تولید میشود. شما تقریبا میتوانید تمام زبالههای طبیعی آشپزخانهتان را بازیافت کنید.
البته موادی چون گوشت و مواد گوشتی، مواد لبنی و مواد چرب مثل سس سالاد و کره بادام زمینی برای تولید کود دردسرآفرین هستند. ضایعات گوشت در کمپوست باعث ایجاد بوی بد و جذب حشرات موذی میشود. پوست تخم مرغ هم ماده اولیه خوبی برای کود کمپوست است اما به کندی تجزیه میشود.
ظرف استیل برای نگهداری مواد کود کمپوستبرای تولید کمپوست در خانه میتوانید از سطلهای فلزی در بسته استفاده کنید و آن را در جایی چون بالکن خانهتان قرار دهید. این کار به شما این امکان را میدهد که هر به هر اندازه زباله که تولید شد، به کود قبلی خود بیفزایید.
حواستان باشد که زبالههای خانگی جزو مواد "سبز" هستند، در نتیجه هر بار که مقداری زباله آشپزخانهای به سطلتان اضافه میکنید، روی آن را با حدود 20 سانتیمتر از مواد "قهوهای" مثل برگهای خشک، بپوشانید. برای اینکه کودتان با سرعت بیشتری تولید شود، میتوانید تمام مواد آن را به قطعات کوچکتری تقسیم کنید.
استفاده از برگهای سوزنی کاج هم برای تولید کمپوست توصیه میشود. برای استفاده از این برگها لازم است آنها را در طی فرآیند تجزیهشان خرد کنید و هر چند روز یک بار آنها را به قطعات کوچکتری ببرید. حسن به کار بردن این برگها در اسیدی کردن خاک است. اگر خاکی که برای گلدانها یا حیاطتان به کار میبرید قلیایی است، با اضافه کردن برگهای سوزنی کاج به مواد اولیه کودتان، میتوانید جنس خاک را ارتقا دهید.
برای اینکه روند تولید کمپوست کوتاهتر شود، باید به جزئیات هم توجه کرد. اگر در منطقهای سردسیر زندگی میکنید، سطل بازیافتتان را در محلی قرار دهید که در معرض تابش نور خورشید باشد تا با کمک گرمای خورشید، مواد زودتر تجزیه شوند. اگر هم در منطقهای گرمسیر و خشک زندگی میکنید، سطل را در سایه قرار دهید تا سرعت تبخیر آب مواد موجود در آن کم شود.
زمان مورد نیاز برای تولید کمپوست کاملا به نسبت مواد اولیه شما و شرایط محیطی بستگی دارد، اما میتوانید از روی شرایط ظاهری کود، پی ببرید که آماده است یا نه. کود کامپوست نهایی به رنگ قهوهای تیره است و بوی خاک میدهد. اغلب در آن بخشهایی از برگ که تجزیه نشده است، دیده میشود.
این روزها در دنیا از کود کمپوست به عنوان کود مواد غذایی ارگانیک استفاده میشود. شما هم میتوانید با استفاده از این کود، در حیاط خانه خود مواد غذایی ارگانیک پرورش دهید.
منبع : چطور در خانه کمپوست تولید کنیم؟
تولید کود کمپوست از زبالههای خانگی، بحثی است که اولین بار بیش از دو دهه پیش در کشورهای اروپایی و آمریکایی مطرح شد.
مردم آموختند با این روش نه تنها میتوانند از حجم زبالههای تولید شده شهری بکاهند، بلکه کود مورد نیاز برای پرورش گیاهان خانگی را نیز بیهیچ هزینهای تامین کنند.
آمار دقیقی از میزان تولید سالانه کمپوست در خانهها در دست نیست اما بر اساس آمارهای جهانی به طور میانگین سالانه در هر خانه بیش از 200 پوند (90.718 کیلو) زباله از مواد طبیعی در هر آشپزخانه تولید میشود که به راحتی میتوان آنها را به کمپوست تبدیل کرد.
برای تولید کمپوست تقریبا از تمام مواد ارگانیک میتوان استفاده کرد. کپه اولیه کمپوست نیازمند نسبت مناسبی از مواد غنی از کربن یا "قهوهای" و مواد غنی از نیتروژن یا "سبز" است.
مواد قهوهای به موادی چون برگ خشک، نی و چوب خشک گویند و مواد سبز شامل مواد طبیعی با رنگ سبز و تازه مثل علف تازه و اغلب مواد زائد آشپزخانهها است.
مخلوط کردن مواد مختلف از این دست میتواند کودهای کمپوستی با درصدهای متفاوتی از مواد مغنی تولید کند. تولید مغذیترین کمپوست بیشتر به یک هنر شباهت دارد که از لابهلای تجربه فراوان بیرون میآید تا علم صرف.
ایدهآل درصدهای مواد، 25 قسمت مواد قهوهای در مقابل یک قسمت مواد سبز است. اگر حجم کربن در مواد اولیه زیاد باشد سبب میشود که تجزیه مواد به کندی انجام شود و در نتیجه تولید کود مدت زمان بیشتری ببرد. وجود مقادیر زیاد نیتروژن در مواد اولیه هم سبب میشود بوی کود زیاد باشد.
برگها بخش زیادی از زبالههای حیاطها و باغها را تشکیل میدهند. برای تولید کود کمپوست خوب در خانه که به کار نگهداری گلهای گلدانیتان بیاید، میتوانید از مقادیری از برگهای ریخته شده در پارک نزدیک خانهتان استفاده کنید.
هر روز در آشپزخانه منزل شما حجم زیادی از زبالههایی چون پوست خربزه و هندوانه، هویج، چایهای کیسهای، هسته سیب، پوست موز و تقریبا هر چیز طبیعی دیگری که در آشپزخانه به کار میرود، تولید میشود. شما تقریبا میتوانید تمام زبالههای طبیعی آشپزخانهتان را بازیافت کنید.
البته موادی چون گوشت و مواد گوشتی، مواد لبنی و مواد چرب مثل سس سالاد و کره بادام زمینی برای تولید کود دردسرآفرین هستند. ضایعات گوشت در کمپوست باعث ایجاد بوی بد و جذب حشرات موذی میشود. پوست تخم مرغ هم ماده اولیه خوبی برای کود کمپوست است اما به کندی تجزیه میشود.
ظرف استیل برای نگهداری مواد کود کمپوستبرای تولید کمپوست در خانه میتوانید از سطلهای فلزی در بسته استفاده کنید و آن را در جایی چون بالکن خانهتان قرار دهید. این کار به شما این امکان را میدهد که هر به هر اندازه زباله که تولید شد، به کود قبلی خود بیفزایید.
حواستان باشد که زبالههای خانگی جزو مواد "سبز" هستند، در نتیجه هر بار که مقداری زباله آشپزخانهای به سطلتان اضافه میکنید، روی آن را با حدود 20 سانتیمتر از مواد "قهوهای" مثل برگهای خشک، بپوشانید. برای اینکه کودتان با سرعت بیشتری تولید شود، میتوانید تمام مواد آن را به قطعات کوچکتری تقسیم کنید.
استفاده از برگهای سوزنی کاج هم برای تولید کمپوست توصیه میشود. برای استفاده از این برگها لازم است آنها را در طی فرآیند تجزیهشان خرد کنید و هر چند روز یک بار آنها را به قطعات کوچکتری ببرید. حسن به کار بردن این برگها در اسیدی کردن خاک است. اگر خاکی که برای گلدانها یا حیاطتان به کار میبرید قلیایی است، با اضافه کردن برگهای سوزنی کاج به مواد اولیه کودتان، میتوانید جنس خاک را ارتقا دهید.
برای اینکه روند تولید کمپوست کوتاهتر شود، باید به جزئیات هم توجه کرد. اگر در منطقهای سردسیر زندگی میکنید، سطل بازیافتتان را در محلی قرار دهید که در معرض تابش نور خورشید باشد تا با کمک گرمای خورشید، مواد زودتر تجزیه شوند. اگر هم در منطقهای گرمسیر و خشک زندگی میکنید، سطل را در سایه قرار دهید تا سرعت تبخیر آب مواد موجود در آن کم شود.
زمان مورد نیاز برای تولید کمپوست کاملا به نسبت مواد اولیه شما و شرایط محیطی بستگی دارد، اما میتوانید از روی شرایط ظاهری کود، پی ببرید که آماده است یا نه. کود کامپوست نهایی به رنگ قهوهای تیره است و بوی خاک میدهد. اغلب در آن بخشهایی از برگ که تجزیه نشده است، دیده میشود.
این روزها در دنیا از کود کمپوست به عنوان کود مواد غذایی ارگانیک استفاده میشود. شما هم میتوانید با استفاده از این کود، در حیاط خانه خود مواد غذایی ارگانیک پرورش دهید.
منبع : چطور در خانه کمپوست تولید کنیم؟
وقتی که از پوست هندوانه هم می توان پول در آورد ....
گزارش سبزپرس از معلمی که در خانه اش «کرم زباله خوار» پرورش می دهد؛
=============
سبزپرس – گروه محیط شهری: افزایش جمعیت رابطه مستقیمی با افزایش میزان زباله ها و پساندها دارد و امروزه به جا ماندن حجم عظیمی از پسماندها تبدیل به یکی از معضلات مدیریت شهری شده است. معمولاً در شهرها و سکونتگاه های انسانی، زباله های تر بخش عمده ای از پسماندها را تشکیل می دهند. از سال ها قبل، تبدیل کردن این نوع زباله به نوعی کود به نام «کمپوست» مرسوم بوده است اما در چند سال گذشته نام نوعی از این کود بیش از گذشته به گوش می رسد: «ورمی کمپوست»
به گزارش سبزپرس، «ورمی کمپوست» یا «کمپوست کرمی» حاصل فعالیت بیولوژیک نوعی کرمخاکی با نام علمی Eisenia fotida است. این جانور با تغذیه از زباله های تر آنها را به کود آلی مغذی تبدیل می کند. به طوری که در حال حاضر این کود به عنوان یکی از غنیترین کودهای آلی بیولوژیک شناخته شده در دنیا کاربرد دارد.
ورمیکمپوست در خواص فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی خاک تأثیر زیادی دارد. این کود علاوه بر وزن کم، فاقد هر گونه بو، قارچها و علفهای هرز و ارگانیسم های نامناسب برای رشد گیاهان است. ورمیکمپوست علاوه بر قابلیت جذب آب با حجم بالا، شرایط مناسب جهت دانهبندی و قدرت نگهداری مواد غذایی مورد نیاز گیاهان را فراهم میکند.
اما یکی از مهمترین ویژگی های این نوع کود، قابلیت تولید آن حتی در منازل مسکونی است. همه می توانند کرم مخصوص تهیه ورمی کمپوست را تهیه کنند و با قرار دادن آنها درون ظرفی معمولی، هم از شر زباله های تر خلاص شوند و هم کود کمپوست تهیه کنند.
کرم هایی که برای تولید ورمی کمپوست مورد استفاده قرار می گیرد نه بو دارند، نه صدا و نه حتی دیده می شوند. عمر مفید این کرم ها حدود سه سال است و بین نیم تا یک گرم وزن دارند و طول آنها هم حدود 8 میلیمتر است. در بدن این نوع کرم 18 نوع اسید آمینه وجود دارد در حالی که به صورت کلی در طبیعت 22 نوع اسید آمینه یافت می شود.
================
«خانم بهداشت» ورمی کمپوست تولید می کند
«مریم بروجردی»، معلم بهداشت منطقه 15 آموزش و پرورش است که در خانه به تولید ورمی کمپوست و پرورش کرمی که خودش آن را «کرم زباله خوار» نام گذاشته، پرداخته است.
او درباره کرم ورمی کمپوست می گوید: بیش از سه هزار نوع کرم حلقوی در طبیعت وجود دارد و کرم زباله خوار هم یکی از همین خانواده است.
او نام کامل این کرم را «کرم حلقوی بارانی کالیفرنیایی» می خواند و معادل فارسی اش را «پوسان» می داند.
کرم زباله خوار از هر 100 گرم زباله ای که می خورد، 30 درصد آن برای تولید مثل انرژی صرف می شود و 70 درصد آن با آنزیم های گوارشی اش مخلوط می شود و به شکل فضولات دفع می شود. این فضولات همان کمپوست است که از آن محصولات ارگانیک تولید می کنند.
این نوع از کرم به این علت که بو و صدا ندارد، بیرون نمی آید و به علت نور گریزی اش دیده نمی شود و هیچ آلودگی ایجاد نمی کند، برای نگهداری در خانه بسیار مناسب است. اگر غذای کافی به او برسد و در هوای 4 تا 25 درجه سانتیگراد نگهداری شود، این کرم در طول شش ماه از یک عدد به 260 عدد خواهد رسید.
این کرم ها فقط برای تولید ورمی کمپوست مورد استفاده قرار نمی گیرند، بلکه منبع غنی پروتئین هستند. 70 درصد بدن آنها از پروتئین تشکیل شده در حالی که تنها 18 درصد گوشت قرمز از پروتئین تشمیل شده. به همین دلیل این کرم ها، می توانند منبعی غنی برای تغذیه دام و طیور و آبزیان باشند.
کارآفرینی با کرم زباله خوار
عناصر موجود در ورمی کمپوست، ازت، فسفر، پتاسیم، کلسیم، آهن، روی، مس و منگنز است. در حالی که هر یک از انواع کودهای شیمیایی موجود تنها حاوی یک یا چند عنصر خاص هستند و قمتی بسیار گران تر از ورمی کمپوست دارند.
بروجردی درباره ارزش مادی کرم کمپوست می گوید: این کرم کیلویی 50 هزار تومان ارزش گذاری شده است و می تواند منبع درآمدی برای افراد باشد......... هزینه کافی برای تولید انبوه این کرم 2 میلیون تومان است.
او می گوید که هم اکنون هر کیلوگرم کود ورمی کمپوست با قیمت 300 تومان خرید و فروش می شود.
فوت های کوزه گری ورمی کمپوست
تولید ورمی کمپوست هم مانند هر کار دیگری پیچ و خم ها و زیر و بم هایی دارد. بروجردی چند «فوت کوزه گری» را برای خوانندگان سبزپرس می گوید.
خاکی که این کرم ها در آن قرار دارند باید دارای ویژگی های خاصی باشد. از جمله این که PH خاک این کرم ها نباید از هفت کمتر یا بیشتر باشد. یعنی خاک نه اسیدی و نه بازی باشد.
بروجردی برای اینکه PH خاک کرم ها را متعادل نگه دارد از پوست تخم مرغ آسیا شده که دارای آهک است استفاده می کند. همچنین باید به صورت مرتب رطوبت خاک را کنترل کرد که کم نشود. زیرا این کرم ها در فضای غیر مرطوب از بین خواهند رفت.
بروجردی می گوید که این کرم ها بیش از هر چیز پوست هندوانه دوست دارند چون علاوه بر اینکه خوردن آن برایشان راحت است، آب بدنشان هم از این طریق تامین می شود.
او می گوید: از تمام زباله های تر آشپزخانه می توان به عنوان غذای این کرم ها استفاده کرد.
با این حال بروجردی به تجربه دریافته است که کرم زباله خوار، پوست سیر و مرکبات و پیاز را نمی خورد اما تفاله چای بعد از پوست هندوانه بسیار باب طبع این کرم ها است.
شرایط نگهداری کرم زباله خوار هم بسیار ساده است. کف ظرف آنها بهتر است که توری شکل باشد تا کمپوست تولید شده از زیر ظرف به راحتی خارج شود. البته اگر این امکان وجود نداشت مشکلی نیست اما حتما باید ظرف کرم ها با کاغذ یا پارچه پوشانده شود تا حشرات وارد ظرف نشوند. اگر کپک در غذای کرم ها دیده شود، به این معنی است که غذای ریخته شده، بیشتر از نیاز کرم ها است.
این کرم ها نور گریز هستند و نمی توانند در فضای باز نگهداری شوند. زیرا مورد حمله پرندگان و دیگر جانوران قرار خواهند گرفت.
برای جدا کردن کرم از کود تولید شده هم می توان غذای جدید کرم ها را در یک طرف ظرف می ریزیم و خاک قدیمی را هم در سوی دیگر ظرف جمع کرد. به این ترتیب، کرم ها برای خوردن غذا به سمت غذاهای جدید می روند و به این شکل می توانیم کمپوست تولید شده را از کرم ها جدا کنیم.
از این نوع کود در چمنکاری، گیاهان زینتی، باغداری، تاکستان، کشت قارچ، سبزیکاری، صیفیکاری و فضای سبز استفاده می شود. همچنین بهجای مواد پرکننده در ترانشههای ساختمانی نیز مورد استفاده قرار می گیرد. علاوه بر این از کمپوست به جای مواد جانبی، در کارخانههای آجرسازی برای بلوکهای توخالی یا متخلخل هم استفاده می شود.
از دیگر کاربرد های کمپوست، استفاده از آن به جای عایق صدا (آکوستیک) در ساختمانها است. همچنین، به عنوان بیوفیلتر در کارخانههای تهیه کمپوست و رفع بوی لاشه حیوانات در دامداری ها و مرغداریها و کارخانجات قند سازی مورد استفاده قرار می گیرد. از کمپوست به جای بستر حیوانات در دامداریها نیز استفاده می شود. این نوع کود در کشت قارچ نیز کاربرد دارد.
گزارش سبزپرس از معلمی که در خانه اش «کرم زباله خوار» پرورش می دهد؛
=============
سبزپرس – گروه محیط شهری: افزایش جمعیت رابطه مستقیمی با افزایش میزان زباله ها و پساندها دارد و امروزه به جا ماندن حجم عظیمی از پسماندها تبدیل به یکی از معضلات مدیریت شهری شده است. معمولاً در شهرها و سکونتگاه های انسانی، زباله های تر بخش عمده ای از پسماندها را تشکیل می دهند. از سال ها قبل، تبدیل کردن این نوع زباله به نوعی کود به نام «کمپوست» مرسوم بوده است اما در چند سال گذشته نام نوعی از این کود بیش از گذشته به گوش می رسد: «ورمی کمپوست»
به گزارش سبزپرس، «ورمی کمپوست» یا «کمپوست کرمی» حاصل فعالیت بیولوژیک نوعی کرمخاکی با نام علمی Eisenia fotida است. این جانور با تغذیه از زباله های تر آنها را به کود آلی مغذی تبدیل می کند. به طوری که در حال حاضر این کود به عنوان یکی از غنیترین کودهای آلی بیولوژیک شناخته شده در دنیا کاربرد دارد.
ورمیکمپوست در خواص فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی خاک تأثیر زیادی دارد. این کود علاوه بر وزن کم، فاقد هر گونه بو، قارچها و علفهای هرز و ارگانیسم های نامناسب برای رشد گیاهان است. ورمیکمپوست علاوه بر قابلیت جذب آب با حجم بالا، شرایط مناسب جهت دانهبندی و قدرت نگهداری مواد غذایی مورد نیاز گیاهان را فراهم میکند.
اما یکی از مهمترین ویژگی های این نوع کود، قابلیت تولید آن حتی در منازل مسکونی است. همه می توانند کرم مخصوص تهیه ورمی کمپوست را تهیه کنند و با قرار دادن آنها درون ظرفی معمولی، هم از شر زباله های تر خلاص شوند و هم کود کمپوست تهیه کنند.
کرم هایی که برای تولید ورمی کمپوست مورد استفاده قرار می گیرد نه بو دارند، نه صدا و نه حتی دیده می شوند. عمر مفید این کرم ها حدود سه سال است و بین نیم تا یک گرم وزن دارند و طول آنها هم حدود 8 میلیمتر است. در بدن این نوع کرم 18 نوع اسید آمینه وجود دارد در حالی که به صورت کلی در طبیعت 22 نوع اسید آمینه یافت می شود.
================
«خانم بهداشت» ورمی کمپوست تولید می کند
«مریم بروجردی»، معلم بهداشت منطقه 15 آموزش و پرورش است که در خانه به تولید ورمی کمپوست و پرورش کرمی که خودش آن را «کرم زباله خوار» نام گذاشته، پرداخته است.
او درباره کرم ورمی کمپوست می گوید: بیش از سه هزار نوع کرم حلقوی در طبیعت وجود دارد و کرم زباله خوار هم یکی از همین خانواده است.
او نام کامل این کرم را «کرم حلقوی بارانی کالیفرنیایی» می خواند و معادل فارسی اش را «پوسان» می داند.
کرم زباله خوار از هر 100 گرم زباله ای که می خورد، 30 درصد آن برای تولید مثل انرژی صرف می شود و 70 درصد آن با آنزیم های گوارشی اش مخلوط می شود و به شکل فضولات دفع می شود. این فضولات همان کمپوست است که از آن محصولات ارگانیک تولید می کنند.
این نوع از کرم به این علت که بو و صدا ندارد، بیرون نمی آید و به علت نور گریزی اش دیده نمی شود و هیچ آلودگی ایجاد نمی کند، برای نگهداری در خانه بسیار مناسب است. اگر غذای کافی به او برسد و در هوای 4 تا 25 درجه سانتیگراد نگهداری شود، این کرم در طول شش ماه از یک عدد به 260 عدد خواهد رسید.
این کرم ها فقط برای تولید ورمی کمپوست مورد استفاده قرار نمی گیرند، بلکه منبع غنی پروتئین هستند. 70 درصد بدن آنها از پروتئین تشکیل شده در حالی که تنها 18 درصد گوشت قرمز از پروتئین تشمیل شده. به همین دلیل این کرم ها، می توانند منبعی غنی برای تغذیه دام و طیور و آبزیان باشند.
کارآفرینی با کرم زباله خوار
عناصر موجود در ورمی کمپوست، ازت، فسفر، پتاسیم، کلسیم، آهن، روی، مس و منگنز است. در حالی که هر یک از انواع کودهای شیمیایی موجود تنها حاوی یک یا چند عنصر خاص هستند و قمتی بسیار گران تر از ورمی کمپوست دارند.
بروجردی درباره ارزش مادی کرم کمپوست می گوید: این کرم کیلویی 50 هزار تومان ارزش گذاری شده است و می تواند منبع درآمدی برای افراد باشد......... هزینه کافی برای تولید انبوه این کرم 2 میلیون تومان است.
او می گوید که هم اکنون هر کیلوگرم کود ورمی کمپوست با قیمت 300 تومان خرید و فروش می شود.
فوت های کوزه گری ورمی کمپوست
تولید ورمی کمپوست هم مانند هر کار دیگری پیچ و خم ها و زیر و بم هایی دارد. بروجردی چند «فوت کوزه گری» را برای خوانندگان سبزپرس می گوید.
خاکی که این کرم ها در آن قرار دارند باید دارای ویژگی های خاصی باشد. از جمله این که PH خاک این کرم ها نباید از هفت کمتر یا بیشتر باشد. یعنی خاک نه اسیدی و نه بازی باشد.
بروجردی برای اینکه PH خاک کرم ها را متعادل نگه دارد از پوست تخم مرغ آسیا شده که دارای آهک است استفاده می کند. همچنین باید به صورت مرتب رطوبت خاک را کنترل کرد که کم نشود. زیرا این کرم ها در فضای غیر مرطوب از بین خواهند رفت.
بروجردی می گوید که این کرم ها بیش از هر چیز پوست هندوانه دوست دارند چون علاوه بر اینکه خوردن آن برایشان راحت است، آب بدنشان هم از این طریق تامین می شود.
او می گوید: از تمام زباله های تر آشپزخانه می توان به عنوان غذای این کرم ها استفاده کرد.
با این حال بروجردی به تجربه دریافته است که کرم زباله خوار، پوست سیر و مرکبات و پیاز را نمی خورد اما تفاله چای بعد از پوست هندوانه بسیار باب طبع این کرم ها است.
شرایط نگهداری کرم زباله خوار هم بسیار ساده است. کف ظرف آنها بهتر است که توری شکل باشد تا کمپوست تولید شده از زیر ظرف به راحتی خارج شود. البته اگر این امکان وجود نداشت مشکلی نیست اما حتما باید ظرف کرم ها با کاغذ یا پارچه پوشانده شود تا حشرات وارد ظرف نشوند. اگر کپک در غذای کرم ها دیده شود، به این معنی است که غذای ریخته شده، بیشتر از نیاز کرم ها است.
این کرم ها نور گریز هستند و نمی توانند در فضای باز نگهداری شوند. زیرا مورد حمله پرندگان و دیگر جانوران قرار خواهند گرفت.
برای جدا کردن کرم از کود تولید شده هم می توان غذای جدید کرم ها را در یک طرف ظرف می ریزیم و خاک قدیمی را هم در سوی دیگر ظرف جمع کرد. به این ترتیب، کرم ها برای خوردن غذا به سمت غذاهای جدید می روند و به این شکل می توانیم کمپوست تولید شده را از کرم ها جدا کنیم.
از این نوع کود در چمنکاری، گیاهان زینتی، باغداری، تاکستان، کشت قارچ، سبزیکاری، صیفیکاری و فضای سبز استفاده می شود. همچنین بهجای مواد پرکننده در ترانشههای ساختمانی نیز مورد استفاده قرار می گیرد. علاوه بر این از کمپوست به جای مواد جانبی، در کارخانههای آجرسازی برای بلوکهای توخالی یا متخلخل هم استفاده می شود.
از دیگر کاربرد های کمپوست، استفاده از آن به جای عایق صدا (آکوستیک) در ساختمانها است. همچنین، به عنوان بیوفیلتر در کارخانههای تهیه کمپوست و رفع بوی لاشه حیوانات در دامداری ها و مرغداریها و کارخانجات قند سازی مورد استفاده قرار می گیرد. از کمپوست به جای بستر حیوانات در دامداریها نیز استفاده می شود. این نوع کود در کشت قارچ نیز کاربرد دارد.
یکی از شغل هایی که الان خیلی رو بورس هست و درآمدزایی خوبی هم داره ( مخصوصا توی نمایشگاهها که مردم هیجان خرید دارن ) کشت گیاهان گوشتخوار هست . زیست شناسای عزیز می تونن کلیپ زیر رو ببینن و استفاده لازم رو ببرن ...
مراحل رشد گیاه ونوس گوشت خوار ارزان - خانه سبز
مراحل رشد گیاه ونوس گوشت خوار ارزان - خانه سبز
چکیده آموزش كاشت قارچ خوراكي :
پرورش قارچ در منزل
فصل کاشت:
بهترين موقع براي پرورش قارچ در خانه بين ماههاي مهر تا آذر است ولي چنانچه امکانات تهويه هوا و متعادل نمودن درجه حرارت محيط محل پرورش وجود داشته باشد مي توان قارچ را در ماههاي ديگر سال تعميم داد.
بطور کلي طرز پرورش قارچ مخصوص به خود آنست و مي توان آنرا در محيط تاريک پرورش داد و بجز نور مستقيم آفتاب، هر مقدار نور را تحمل مي کند. در هر صورت در محل پرورش قارچ علاوه بر آنکه، بايستي تهويه هوا به خوبي انجام گيرد، درجه هواي محيط پرورش نيز بايد بين 15 - 10 درجه نگهداري شود. علاوه بر اين محل پرورش بايستي کاملا تميز، قابل شستشو و فاقد درز يا محلي براي پرورش باکتريها، حشرات و قارچهاي مضر باشد.
اطاق پرورش قارچ:
عرض اطاق پرورش بايستي بحدي باشد که بتوان از راهروهايي که براي آن تعبيه مي گردد، براحتي عبور نمود( حدود 70 سانتي متر) عرض طبقات پرورش قارچ را نيز حداکثر 180 سانتي متر در نظر مي گيرند تا بتوان از دو طرف به وسط بستر قارچ دسترسي پيدا نمود و چنانچه طبقات پرورش قارچ در کنار ديوار باشد عرض آنرا حداکثر 90 سانتي متر قرار مي دهند. همچنين مي توان قارچ را در جعبه هاي چوبي در اندازه 60 در 90 سانتي متر و عمق 20 تا 25 سانتي متر پرورش داد. به منظور صرفه جويي در هزينه اوليه مي توان، هر طبقه را با تخته هاي سه سانتي متري به عرض 90 تا 180 سانتي متر پوشانده و کود را مستقيما کف هر طبقه ريخته و قارچ را در آن کاشت و به اين طرتيب احتياجي به جعبه هاي چوبي نخواهد بود. طبقه بندي ها معمولا در طول اطاق پرورش انجام مي گردد. روي سطح زمين نبايستي طبقه اي مستقر نمود، حداقل فاصله بين طبقه اول تا کف زمين 15 سانتي متر و فاصله هر طبقه از هم 60 سانتي متر مي باشد.
بطور معمول براي پرورش قارچ در خانه فقط سه طبقه در نظر مي گيرند و چنانچه اطاق به حد کافي وسيع باشد يک رديف در طول اطاق در مجاور ديوار و يک طبقه (دو طرفه) در وسط و يک طبقه در طرف ديگر اطاق قرار مي دهند بطوريکه دو راهرو به عرض 70 سانتي متر در دو طرف طبقه وسط، 180 سانتي متر باشد.
در يک اطاق بزرگ به طول 9 و عرض 5/6 متر مي توان مساحتي در حدود يکصد متر مربع براي پرورش قارچ آماده نمود که از اين سالن در هر فصل برداشت مي توان استفاده نمود. و به 8 تا 850 کيلو قارچ دست يافت و چنانچه کاشت قارچ در جعبه هاي چوبي انجام گيرد توليد محصول از اين ميزان تا حدي بيشتر خواهد شد و در سالني به ابعاد 5/9 و عرض 5/6 متر تعداد 180 جعبه جايگزين مي گردد که محصول آن در يک فصل برداشت به حدود يک تن مي رسد.
چنانچه محل پرورش قارچ محدود و کوچک باشد ميزان احتياج به کود و محليکه بايد آنرا تخمير نمود، متناسب مي باشد. لذا ترجيح داده مي شود يک محوطه بتوني به ابعاد 5/1 متر ساخته و در مجاور آن محلي براي خروج آب مازاد کود در نظر بگيرند که فاضل آب را بتوان داخل سطل يا يک مخزن بتوني کوچک به ابعاد 40 سانتي متر وارد نمود. کف مخزن اصلي را به ضخامت 15 سانتي متر کاه ريخته و روي سطح کاه يک جعبه اي به ابعاد يک متر از جنس تور سيمي ضخيم که شبکه سوراخهاي آن 5/0 سانتي متر باشد بطوري قرار مي دهند که از هر طرف با ديواره مخزن بتوني 25 سانتي متر فاصله داشته باشد و اطراف اين توري را از کاه پر نموده و داخل توري را از پهن اسبي مخلوط با کاه پر نموده و پهن را خوب متراکم نموده و سطح کود را نيز بطور کنبد مانند توده نموده تا آب باران به داخل توده کود نفوذ ننمايد.
پس از 3 تا 4 روز به علت فعاليت باکتريهاي تخمير، درجه حرارت محيط توده به 70 درجه مي رسد و مقداري از حجم توده کم مي شود و در اين موقع تمام توده کودي را که در مخزن قرار دارد براي هوادهي به محوطه مجاور توده برمي گردانند و در موقع برگرداندن کود بايستي سعي کرد حتي الامکان به تمام ذرات کود، هوا برسد تا اکسيژن مورد نياز باکتريهاي مخمر تامين گردد و پس از چند ساعت اين توده را مجددا به داخل مخزن بذري ريخته و سطح آنرا با کاه بحد کافي انباشته تا سطح کود گنبدي شکل بشود. چنانچه در مخزن کوچک مجاور محل تخمير فاضل آب جمع شده بوسيله سطل آنرا روي سطح کود مي پاشند تا رطوبت توده تامين گردد مدت عمليات بين 15 - 10 روز به طول مي انجامد و در اين مدت 3 - 4 مرتبه بايستي کود برگردان بشود. و در خاتمه دوره سوم يا چهارم کود به رنگ قهوه اي تيره در آمده و ذرات آن ترد و شکننده شده و بوي مطبوعي از آن به مشام مي رسد و چنانچه اين شرايط در کود مشاهده نشود دليل بر آن است که عمليات تخمير به خوبي انجام نگرفته و در نحوه کار اشکالي وجود داشته است.
نحوه اسکلت بندي:
اسکلت بندي طبقات از نبشي 10 -12 که با ضد زنگ رنگ شده باشد و يا از الوار چهار چوب 10 سانتي متري ساخته مي شود و بين ستونها چهار چوبي 5 سانتي متري پيش بيني مي گردد. فاصله ستونهاي عمودي از يکديگر 5/1 متر و اين فاصله در دو طرف بستر، بايستي حفظ گردد.
تهيه بستر براي پرورش قارچ:
بهترين ماده براي پرورش قارچ، پهن اسبي و کاه مي باشد. براي تهيه کود جهت پرورش قارچ مقداري پهن اسبي و کاه را مخلوط نموده و در ابعاد مناسبي در حدود 3 متري آنرا انبار نموده و آنها را روي هم بخوبي بکوبيد.(لگد کنيد) تا متراکم شود بطوريکه از نفوذ باران به داخل آن جلوگيري گردد. پس از مدتي کوتاه عمليات تخمير داخل توده کود شروع مي شود و درجه حرارت محيط کود بالا مي رود. همچنين مي توان قبل از توده کردن کود مقداري آهک در حدود يک پنجم حجم پهن به آن اضافه و کاملا مخلوط کنيد. سپس آنرا توده نمود اين عمل باعث مي گردد که عمل تخمير به تعويق بيافتد و در عين حال آمونياک توليد شده را جذب و علاوه بر آن مقداري از رطوبت اضافي کود را جذب نمايد. بعد از سه روز مجددا اين توده را برگ و هوا داده و آنرا مانند دفعه اول، انباشته و روي آنرا بکوبيد. سطح آنرا شيب دهيد تا آب باران به داخل آن نفوذ نکند و اين عمل به فاصله 4 - 2 روز، چهار تا شش مرتبه بايد تکرار گردد. لازم به يادآوريست که چنانچه در مرحله اول به کود، آهک داده شده فاصله برگردان کود چهار روزه و در صورتيکه آهک داده نشده باشد فاصله برگردان کود دو روز مي باشد.
بايد توجه داشت که بايستي دقت و مراقبت در نگهداري ميزان رطوبت و حرارت داخل توده به عمل آيد. زيرا هر اندازه مقدار رطوبت پهن زياد باشد، محيط داخل کود، اسيدي شده و کود غير قابل استفاده مي گردد. بخصوص در موقع برگردان کردن کود، چنانچه مشاهده شود که کود بسيار خشک است، بايستي مقدار کمي غبار آب روي آن پاشيد، از علائم مشخصه ميزان رطوبت کود، آزمايش آنست، چنانچه مقداري کود را در دست بفشاريد، نبايستي قطرات آب، از لاي انگشتان(در هنگام فشار دادن) بچکد و فقط کافي است در اثر فشار به کود، کف دست، تر بشود. پس از آماده شدن بايستي اطاق پرورش را مجهز نمود.
طرز کاشت قارچ در اطاق پرورش:
پس از آماده شدن کود آنرا به داخل سالن انتقال داده و روي سطح هر رديف به ضخامت 15 سانتي متر کود را گسترده و سطح آنرا کاملا مسطح مي نمايند و اين عمل را بايستي خيلي به سرعت و بدون آنکه کود حرارت خود را از دست بدهد انجام داد. پس از تکميل و انجام کار کليه درها و منافذ را بسته و مدت چهار روز کود را بحالت خود واگذار کنيد تا درجه حرارت کود و محيط اطاق بالا برود و حدود 54 تا 60 درجه برسد و اين حرارت به مدت 30 -48 ساعت ثابت باقي بماند، بعد از آن درجه حرارت کود پائين آمده و به 54 درجه مي رسد. اين عمل را عرق کردن محيط کشت مي نامند در حقيقت در اين حرارت قسمت اعظم از محيط در اثر حرارت زياد ضد عفوني شده و لارو حشرات و غيره از بين مي روند.
از اين تاريخ به بعد تا مدت 5 روز درجه حرارت محيط بستر 10 - 12 درجه پائين مي آيد تا آنکه درجه حرارت به 23 الي 24 درجه مي رسد. اين درجه حرارت براي کاشت قارچ مناسب خواهد بود.
پرورش قارچ در منزل
فصل کاشت:
بهترين موقع براي پرورش قارچ در خانه بين ماههاي مهر تا آذر است ولي چنانچه امکانات تهويه هوا و متعادل نمودن درجه حرارت محيط محل پرورش وجود داشته باشد مي توان قارچ را در ماههاي ديگر سال تعميم داد.
بطور کلي طرز پرورش قارچ مخصوص به خود آنست و مي توان آنرا در محيط تاريک پرورش داد و بجز نور مستقيم آفتاب، هر مقدار نور را تحمل مي کند. در هر صورت در محل پرورش قارچ علاوه بر آنکه، بايستي تهويه هوا به خوبي انجام گيرد، درجه هواي محيط پرورش نيز بايد بين 15 - 10 درجه نگهداري شود. علاوه بر اين محل پرورش بايستي کاملا تميز، قابل شستشو و فاقد درز يا محلي براي پرورش باکتريها، حشرات و قارچهاي مضر باشد.
اطاق پرورش قارچ:
عرض اطاق پرورش بايستي بحدي باشد که بتوان از راهروهايي که براي آن تعبيه مي گردد، براحتي عبور نمود( حدود 70 سانتي متر) عرض طبقات پرورش قارچ را نيز حداکثر 180 سانتي متر در نظر مي گيرند تا بتوان از دو طرف به وسط بستر قارچ دسترسي پيدا نمود و چنانچه طبقات پرورش قارچ در کنار ديوار باشد عرض آنرا حداکثر 90 سانتي متر قرار مي دهند. همچنين مي توان قارچ را در جعبه هاي چوبي در اندازه 60 در 90 سانتي متر و عمق 20 تا 25 سانتي متر پرورش داد. به منظور صرفه جويي در هزينه اوليه مي توان، هر طبقه را با تخته هاي سه سانتي متري به عرض 90 تا 180 سانتي متر پوشانده و کود را مستقيما کف هر طبقه ريخته و قارچ را در آن کاشت و به اين طرتيب احتياجي به جعبه هاي چوبي نخواهد بود. طبقه بندي ها معمولا در طول اطاق پرورش انجام مي گردد. روي سطح زمين نبايستي طبقه اي مستقر نمود، حداقل فاصله بين طبقه اول تا کف زمين 15 سانتي متر و فاصله هر طبقه از هم 60 سانتي متر مي باشد.
بطور معمول براي پرورش قارچ در خانه فقط سه طبقه در نظر مي گيرند و چنانچه اطاق به حد کافي وسيع باشد يک رديف در طول اطاق در مجاور ديوار و يک طبقه (دو طرفه) در وسط و يک طبقه در طرف ديگر اطاق قرار مي دهند بطوريکه دو راهرو به عرض 70 سانتي متر در دو طرف طبقه وسط، 180 سانتي متر باشد.
در يک اطاق بزرگ به طول 9 و عرض 5/6 متر مي توان مساحتي در حدود يکصد متر مربع براي پرورش قارچ آماده نمود که از اين سالن در هر فصل برداشت مي توان استفاده نمود. و به 8 تا 850 کيلو قارچ دست يافت و چنانچه کاشت قارچ در جعبه هاي چوبي انجام گيرد توليد محصول از اين ميزان تا حدي بيشتر خواهد شد و در سالني به ابعاد 5/9 و عرض 5/6 متر تعداد 180 جعبه جايگزين مي گردد که محصول آن در يک فصل برداشت به حدود يک تن مي رسد.
چنانچه محل پرورش قارچ محدود و کوچک باشد ميزان احتياج به کود و محليکه بايد آنرا تخمير نمود، متناسب مي باشد. لذا ترجيح داده مي شود يک محوطه بتوني به ابعاد 5/1 متر ساخته و در مجاور آن محلي براي خروج آب مازاد کود در نظر بگيرند که فاضل آب را بتوان داخل سطل يا يک مخزن بتوني کوچک به ابعاد 40 سانتي متر وارد نمود. کف مخزن اصلي را به ضخامت 15 سانتي متر کاه ريخته و روي سطح کاه يک جعبه اي به ابعاد يک متر از جنس تور سيمي ضخيم که شبکه سوراخهاي آن 5/0 سانتي متر باشد بطوري قرار مي دهند که از هر طرف با ديواره مخزن بتوني 25 سانتي متر فاصله داشته باشد و اطراف اين توري را از کاه پر نموده و داخل توري را از پهن اسبي مخلوط با کاه پر نموده و پهن را خوب متراکم نموده و سطح کود را نيز بطور کنبد مانند توده نموده تا آب باران به داخل توده کود نفوذ ننمايد.
پس از 3 تا 4 روز به علت فعاليت باکتريهاي تخمير، درجه حرارت محيط توده به 70 درجه مي رسد و مقداري از حجم توده کم مي شود و در اين موقع تمام توده کودي را که در مخزن قرار دارد براي هوادهي به محوطه مجاور توده برمي گردانند و در موقع برگرداندن کود بايستي سعي کرد حتي الامکان به تمام ذرات کود، هوا برسد تا اکسيژن مورد نياز باکتريهاي مخمر تامين گردد و پس از چند ساعت اين توده را مجددا به داخل مخزن بذري ريخته و سطح آنرا با کاه بحد کافي انباشته تا سطح کود گنبدي شکل بشود. چنانچه در مخزن کوچک مجاور محل تخمير فاضل آب جمع شده بوسيله سطل آنرا روي سطح کود مي پاشند تا رطوبت توده تامين گردد مدت عمليات بين 15 - 10 روز به طول مي انجامد و در اين مدت 3 - 4 مرتبه بايستي کود برگردان بشود. و در خاتمه دوره سوم يا چهارم کود به رنگ قهوه اي تيره در آمده و ذرات آن ترد و شکننده شده و بوي مطبوعي از آن به مشام مي رسد و چنانچه اين شرايط در کود مشاهده نشود دليل بر آن است که عمليات تخمير به خوبي انجام نگرفته و در نحوه کار اشکالي وجود داشته است.
نحوه اسکلت بندي:
اسکلت بندي طبقات از نبشي 10 -12 که با ضد زنگ رنگ شده باشد و يا از الوار چهار چوب 10 سانتي متري ساخته مي شود و بين ستونها چهار چوبي 5 سانتي متري پيش بيني مي گردد. فاصله ستونهاي عمودي از يکديگر 5/1 متر و اين فاصله در دو طرف بستر، بايستي حفظ گردد.
تهيه بستر براي پرورش قارچ:
بهترين ماده براي پرورش قارچ، پهن اسبي و کاه مي باشد. براي تهيه کود جهت پرورش قارچ مقداري پهن اسبي و کاه را مخلوط نموده و در ابعاد مناسبي در حدود 3 متري آنرا انبار نموده و آنها را روي هم بخوبي بکوبيد.(لگد کنيد) تا متراکم شود بطوريکه از نفوذ باران به داخل آن جلوگيري گردد. پس از مدتي کوتاه عمليات تخمير داخل توده کود شروع مي شود و درجه حرارت محيط کود بالا مي رود. همچنين مي توان قبل از توده کردن کود مقداري آهک در حدود يک پنجم حجم پهن به آن اضافه و کاملا مخلوط کنيد. سپس آنرا توده نمود اين عمل باعث مي گردد که عمل تخمير به تعويق بيافتد و در عين حال آمونياک توليد شده را جذب و علاوه بر آن مقداري از رطوبت اضافي کود را جذب نمايد. بعد از سه روز مجددا اين توده را برگ و هوا داده و آنرا مانند دفعه اول، انباشته و روي آنرا بکوبيد. سطح آنرا شيب دهيد تا آب باران به داخل آن نفوذ نکند و اين عمل به فاصله 4 - 2 روز، چهار تا شش مرتبه بايد تکرار گردد. لازم به يادآوريست که چنانچه در مرحله اول به کود، آهک داده شده فاصله برگردان کود چهار روزه و در صورتيکه آهک داده نشده باشد فاصله برگردان کود دو روز مي باشد.
بايد توجه داشت که بايستي دقت و مراقبت در نگهداري ميزان رطوبت و حرارت داخل توده به عمل آيد. زيرا هر اندازه مقدار رطوبت پهن زياد باشد، محيط داخل کود، اسيدي شده و کود غير قابل استفاده مي گردد. بخصوص در موقع برگردان کردن کود، چنانچه مشاهده شود که کود بسيار خشک است، بايستي مقدار کمي غبار آب روي آن پاشيد، از علائم مشخصه ميزان رطوبت کود، آزمايش آنست، چنانچه مقداري کود را در دست بفشاريد، نبايستي قطرات آب، از لاي انگشتان(در هنگام فشار دادن) بچکد و فقط کافي است در اثر فشار به کود، کف دست، تر بشود. پس از آماده شدن بايستي اطاق پرورش را مجهز نمود.
طرز کاشت قارچ در اطاق پرورش:
پس از آماده شدن کود آنرا به داخل سالن انتقال داده و روي سطح هر رديف به ضخامت 15 سانتي متر کود را گسترده و سطح آنرا کاملا مسطح مي نمايند و اين عمل را بايستي خيلي به سرعت و بدون آنکه کود حرارت خود را از دست بدهد انجام داد. پس از تکميل و انجام کار کليه درها و منافذ را بسته و مدت چهار روز کود را بحالت خود واگذار کنيد تا درجه حرارت کود و محيط اطاق بالا برود و حدود 54 تا 60 درجه برسد و اين حرارت به مدت 30 -48 ساعت ثابت باقي بماند، بعد از آن درجه حرارت کود پائين آمده و به 54 درجه مي رسد. اين عمل را عرق کردن محيط کشت مي نامند در حقيقت در اين حرارت قسمت اعظم از محيط در اثر حرارت زياد ضد عفوني شده و لارو حشرات و غيره از بين مي روند.
از اين تاريخ به بعد تا مدت 5 روز درجه حرارت محيط بستر 10 - 12 درجه پائين مي آيد تا آنکه درجه حرارت به 23 الي 24 درجه مي رسد. اين درجه حرارت براي کاشت قارچ مناسب خواهد بود.
آخرین ویرایش:
اسپر آماده کاشت:
اسپر قارچ را نمي توان مستقيما کاشت زيرا امکان دارد همراه با اسپر قارچ تعداد زيادي قارچهاي سمي و غير مفيد وجود داشته باشد. بنابراين بايستي از اسپر آماده کاشت بنام اسپون که در محيط کاملا استريل، محفوظ و سلکته شده رشد کرده و به حالت خواب در آورده اند استفاده نمود.
طرز عمل و تهيه آن بدين ترتيب است که اسپر قارچ خالص شده را در محيط کاملا استريل آزمايشگاه قبلا پرورش داده، بطوريکه ميسليوم قارچ رشد خود را شروع نمايد. سپس آنرا در حالت عقيم برده و مانع رشد بيشتر آن مي شوند و در محيط کاملا استريل و محفوظ بنام اسپون قارچ به فروش مي رسانند.
طرز کاشت اسپون:
يک قطعه اسپون را که در محيط بسته و کاملا استريل محفوظ است باز کرده و به دوازده قطعه کوچک تقسيم نموده و قبلا سطح خاک بستر را به فاصله 25 سانتي متر، قطعه چوبهاي در خاک بستر فرو برده و علامت گذاري کنيد. در محل هر سوراخ قسمتي از خاک را تا عمق 5 سانتي متر با وسيله اي خارج کرده و با دست چپ يک قطعه اسپون بجاي آن گذاشته و روي آنرا بپوشانيد بطوريکه عمق کاشت 3-5 سانتي متر از سطح خاک باشد و به همين ترتيب پيش برويد تا کليه بستر کاشت شود.
پوشاندن سطح بستر:
ده تا چهارده روز بعد از تاريخ کاشت اسپون، بايستي سطح کشت را به وسيله يک لايه دو سانتي متري خاک استريل شده پوک و منفذدار پوشانده و کاملا آنرا مسطح و يکنواخت نمود. در اين موقع درجه حرارت بستر بايستي 5/15 درجه باشد. بايد توجه داشت که در موقع روکش کردن بستر، اسپون ها بايد رشد خود را شروع کرده باشند و ميسليوم قارچ در اطراف محلي که اسپون کاشته شده رشد نموده و گسترش پيدا نموده باشند. در اين موقع بوي مطبوع قارچ در محوطه و در محل بستر به مشام مي رسد و در اين موقع بايد کاملا دقت شود تا به هيچ وجه، بستر کشت تکان نخورد و جابجا نشود و مخصوصا اگر تخته کف و طبقات شکم داده و يا قدرت نگهداري بستر خاک را نداشته باشد ميسليوم قارچ ها پاره شده و تمام محصول از بين مي رود.
پس از پوشش نمودن سطح بستر، ميسليوم رشد سريع خود را شروع کرد و براي تسريع در رشد ميسليوم، درجه حرارت محيط بايستي بين 5/16 - 14 درجه باشد. در صورتيکه درجه حرارت محيط کشت خيلي بالا باشد، بکار بردن آهک در مخلوط خاک پوشش بستر صلاح نمي باشد.
شرايط براي پرورش و رشد قارچ:
تهويه:
تهويه در محيط اتاق کشت بايد بطور يکنواخت انجام شود و نبايستي روي سطح کشت را بيش از حد نياز هوا داد و تهويه در کليه نقاط اطاق بطور يکنواخت باشد.
درجه حرارت:
چنانچه درجه حرارت بستر کشت به کمتر از 14 درجه برسد و درجه حرارت محيط اطاق به حدود 5/7 درجه برسد بايستي اطراف بستر را با پارچه ضخيم پوشاند تا مانع تبادل حرارت به محيط شود. براي سرعت رشد قارچ مي توان درجه حرارت محيط را به 5/14 درجه رساند و ميزان تهويه را بالا برد ولي بايد دقت شود که جهت حرکت هوا به طرف سطح قارچ نباشد.
رطوبت هوا و آبياري:
در موقع تشکيل قارچ، محيط اطاق احتياج به رطوبت دارد. بطور متوسط بهترين درجه رطوبت براي کشت بين 70 - 80 درصد مي باشد. چنانچه درجه رطوبت هوا از اين مقدار کمتر شود سطح کلاهک ها ترک برداشته يا سطح کلاهک قارچ لک دار مي شود علاوه بر اين سطح بستر خشک شده و احتياج به آبياري بيشتري دارد. براي تقليل ميزان رطوبت هوا لازم است در نقاط مختلف اطاق، رطوبت سنج هاي کار گذاشته شود و بطور مرتب مورد بازديد قرار گيرد. در صورتي به علت خشک شدن خاک سطح بستر، احتياج به آبياري است. بايستي به وسيله غبار پاش روي سطح خاک آنهم بحدي که آب در سطح بستر جريان پيدا نکند و يا در يک جا جمع نشود آبپاشي کنيد. آبياري را با آب خالص و با درجه حرارت 32 درجه و بسيار با احتياط انجام دهيد.
درجه حرارت محيط:
چند هفته پس از روکش کردن سطح بستر، ميسيليوم هاي قارچ تمام سطح بستر را پر نموده و بطور متوسط 7-8 هفته پس از کاشت اسپون، قارچ هاي کوچک سر سنجاقي در تمام سطح کشت ظاهر مي شوند. در اين موقع درجه حرارت بستر بايستي بين 10 -14 درجه باشد ولي هر اندازه قارچها رشد بيشتري پيدا نمايند مي توان درجه حرارت را از 14 به 5/16 رساند و ميزان تهويه را نيز بالا برد ولي بايد دقت کرد که جهت حرکت هوا، به طرف سطح قارچ نباشد.
تقويت خاک بستر:
پس از آنکه قارچها بزرگ شده و نزديک به برداشت شوند مي توان روي سطح بستر کود مايع پاشيد ولي بايد دقت نمود که روي کلاهک قارچ پاشيده نشود اين عمل در بالا بردن ميزان محصول بسيار موثر است.
برداشت محصول:
به محض آنکه رشد قارچ بحد کافي رسيد و تاج آن شکل کامل خود را پيدا نمود بايستي قارچهاي رسيده را جمع آوري نمود و بطور مرتب در طول بستر کشت، بررسي کرد و قارچهاي رسيده را جمع آوري کرد. قارچهايي که ترک برداشته و چتر آن باز شده باشد ارزش بازاريابي ندارند. علاوه بر اين وزن آن کم مي شود و همچنين قارچهايي که زودتر از موقع چيده شوند وزن آنها سبک بوده و از قارچهاي درجه دو محسوب شده و ارزش غذايي کمتري دارد.
در موقع جمع آوري نبايد از سبدهاي بزرگ براي اين منظور استفاده نمود. زيرا فشار قارچهاي روي سبد موجب مي گردد که قارچهاي زيرين خراش برداشته و سياه شوند براي جمع آوري قارچ، کافي است کلاهک را در دست گرفته و يک پيچ به آن داده تا پايه آن از زمين جدا شود و بلافاصله ساقه کثيف و آلوده را با چاقوي تيز قطع کرد. و قارچ تميز را داخل سبد گذاشته و حتي المقدور جمع آوري با دستکش انجام گيرد. بهره برداري هر 15 روز يکبار انجام مي گيرد و اين برنامه مدت دو تا سه ماه به طول مي انجامد.
بسته بندي:
قارچهاي چيده شده را به اطاق سرد و خنک انتقال داده و در اسرع وقت نسبت به درجه بندي آن اقدام نموده و قارچهاي لک دار و ناقص و کج و ناجور را جدا کرده و براي مصارف تهيه پودر در قارچ و کچ آپ فرستاده و قارچ هاي سالم را در بسته هاي درجه يک و درجه دو به بازار عرضه کنيد.
منبع :
www.iranparsi.com
البته دوره ها و آموزش های مختلف توسط فنی و حرفه ای برگذار میشه و همچنین کتاب های مفید زیادی وجود داره که میشه ازشون استفاده کرد.
[/SIZE]
اسپر قارچ را نمي توان مستقيما کاشت زيرا امکان دارد همراه با اسپر قارچ تعداد زيادي قارچهاي سمي و غير مفيد وجود داشته باشد. بنابراين بايستي از اسپر آماده کاشت بنام اسپون که در محيط کاملا استريل، محفوظ و سلکته شده رشد کرده و به حالت خواب در آورده اند استفاده نمود.
طرز عمل و تهيه آن بدين ترتيب است که اسپر قارچ خالص شده را در محيط کاملا استريل آزمايشگاه قبلا پرورش داده، بطوريکه ميسليوم قارچ رشد خود را شروع نمايد. سپس آنرا در حالت عقيم برده و مانع رشد بيشتر آن مي شوند و در محيط کاملا استريل و محفوظ بنام اسپون قارچ به فروش مي رسانند.
طرز کاشت اسپون:
يک قطعه اسپون را که در محيط بسته و کاملا استريل محفوظ است باز کرده و به دوازده قطعه کوچک تقسيم نموده و قبلا سطح خاک بستر را به فاصله 25 سانتي متر، قطعه چوبهاي در خاک بستر فرو برده و علامت گذاري کنيد. در محل هر سوراخ قسمتي از خاک را تا عمق 5 سانتي متر با وسيله اي خارج کرده و با دست چپ يک قطعه اسپون بجاي آن گذاشته و روي آنرا بپوشانيد بطوريکه عمق کاشت 3-5 سانتي متر از سطح خاک باشد و به همين ترتيب پيش برويد تا کليه بستر کاشت شود.
پوشاندن سطح بستر:
ده تا چهارده روز بعد از تاريخ کاشت اسپون، بايستي سطح کشت را به وسيله يک لايه دو سانتي متري خاک استريل شده پوک و منفذدار پوشانده و کاملا آنرا مسطح و يکنواخت نمود. در اين موقع درجه حرارت بستر بايستي 5/15 درجه باشد. بايد توجه داشت که در موقع روکش کردن بستر، اسپون ها بايد رشد خود را شروع کرده باشند و ميسليوم قارچ در اطراف محلي که اسپون کاشته شده رشد نموده و گسترش پيدا نموده باشند. در اين موقع بوي مطبوع قارچ در محوطه و در محل بستر به مشام مي رسد و در اين موقع بايد کاملا دقت شود تا به هيچ وجه، بستر کشت تکان نخورد و جابجا نشود و مخصوصا اگر تخته کف و طبقات شکم داده و يا قدرت نگهداري بستر خاک را نداشته باشد ميسليوم قارچ ها پاره شده و تمام محصول از بين مي رود.
پس از پوشش نمودن سطح بستر، ميسليوم رشد سريع خود را شروع کرد و براي تسريع در رشد ميسليوم، درجه حرارت محيط بايستي بين 5/16 - 14 درجه باشد. در صورتيکه درجه حرارت محيط کشت خيلي بالا باشد، بکار بردن آهک در مخلوط خاک پوشش بستر صلاح نمي باشد.
شرايط براي پرورش و رشد قارچ:
تهويه:
تهويه در محيط اتاق کشت بايد بطور يکنواخت انجام شود و نبايستي روي سطح کشت را بيش از حد نياز هوا داد و تهويه در کليه نقاط اطاق بطور يکنواخت باشد.
درجه حرارت:
چنانچه درجه حرارت بستر کشت به کمتر از 14 درجه برسد و درجه حرارت محيط اطاق به حدود 5/7 درجه برسد بايستي اطراف بستر را با پارچه ضخيم پوشاند تا مانع تبادل حرارت به محيط شود. براي سرعت رشد قارچ مي توان درجه حرارت محيط را به 5/14 درجه رساند و ميزان تهويه را بالا برد ولي بايد دقت شود که جهت حرکت هوا به طرف سطح قارچ نباشد.
رطوبت هوا و آبياري:
در موقع تشکيل قارچ، محيط اطاق احتياج به رطوبت دارد. بطور متوسط بهترين درجه رطوبت براي کشت بين 70 - 80 درصد مي باشد. چنانچه درجه رطوبت هوا از اين مقدار کمتر شود سطح کلاهک ها ترک برداشته يا سطح کلاهک قارچ لک دار مي شود علاوه بر اين سطح بستر خشک شده و احتياج به آبياري بيشتري دارد. براي تقليل ميزان رطوبت هوا لازم است در نقاط مختلف اطاق، رطوبت سنج هاي کار گذاشته شود و بطور مرتب مورد بازديد قرار گيرد. در صورتي به علت خشک شدن خاک سطح بستر، احتياج به آبياري است. بايستي به وسيله غبار پاش روي سطح خاک آنهم بحدي که آب در سطح بستر جريان پيدا نکند و يا در يک جا جمع نشود آبپاشي کنيد. آبياري را با آب خالص و با درجه حرارت 32 درجه و بسيار با احتياط انجام دهيد.
درجه حرارت محيط:
چند هفته پس از روکش کردن سطح بستر، ميسيليوم هاي قارچ تمام سطح بستر را پر نموده و بطور متوسط 7-8 هفته پس از کاشت اسپون، قارچ هاي کوچک سر سنجاقي در تمام سطح کشت ظاهر مي شوند. در اين موقع درجه حرارت بستر بايستي بين 10 -14 درجه باشد ولي هر اندازه قارچها رشد بيشتري پيدا نمايند مي توان درجه حرارت را از 14 به 5/16 رساند و ميزان تهويه را نيز بالا برد ولي بايد دقت کرد که جهت حرکت هوا، به طرف سطح قارچ نباشد.
تقويت خاک بستر:
پس از آنکه قارچها بزرگ شده و نزديک به برداشت شوند مي توان روي سطح بستر کود مايع پاشيد ولي بايد دقت نمود که روي کلاهک قارچ پاشيده نشود اين عمل در بالا بردن ميزان محصول بسيار موثر است.
برداشت محصول:
به محض آنکه رشد قارچ بحد کافي رسيد و تاج آن شکل کامل خود را پيدا نمود بايستي قارچهاي رسيده را جمع آوري نمود و بطور مرتب در طول بستر کشت، بررسي کرد و قارچهاي رسيده را جمع آوري کرد. قارچهايي که ترک برداشته و چتر آن باز شده باشد ارزش بازاريابي ندارند. علاوه بر اين وزن آن کم مي شود و همچنين قارچهايي که زودتر از موقع چيده شوند وزن آنها سبک بوده و از قارچهاي درجه دو محسوب شده و ارزش غذايي کمتري دارد.
در موقع جمع آوري نبايد از سبدهاي بزرگ براي اين منظور استفاده نمود. زيرا فشار قارچهاي روي سبد موجب مي گردد که قارچهاي زيرين خراش برداشته و سياه شوند براي جمع آوري قارچ، کافي است کلاهک را در دست گرفته و يک پيچ به آن داده تا پايه آن از زمين جدا شود و بلافاصله ساقه کثيف و آلوده را با چاقوي تيز قطع کرد. و قارچ تميز را داخل سبد گذاشته و حتي المقدور جمع آوري با دستکش انجام گيرد. بهره برداري هر 15 روز يکبار انجام مي گيرد و اين برنامه مدت دو تا سه ماه به طول مي انجامد.
بسته بندي:
قارچهاي چيده شده را به اطاق سرد و خنک انتقال داده و در اسرع وقت نسبت به درجه بندي آن اقدام نموده و قارچهاي لک دار و ناقص و کج و ناجور را جدا کرده و براي مصارف تهيه پودر در قارچ و کچ آپ فرستاده و قارچ هاي سالم را در بسته هاي درجه يک و درجه دو به بازار عرضه کنيد.
منبع :
www.iranparsi.com
البته دوره ها و آموزش های مختلف توسط فنی و حرفه ای برگذار میشه و همچنین کتاب های مفید زیادی وجود داره که میشه ازشون استفاده کرد.
[/SIZE]
