تاپیک دربه در
- نویسنده موضوع mahsa.
- تاریخ شروع
akhbar
New member
اما هنوز امید داشته باش....
چون"تنها "چیزیه که میشه داشت.....تا انشاالله.......................:thanks:
rainsavor
New member
mahsa.
New member
واقعا.......................
mikhak s
New member
آخ جون پس روزم مبارك:4d564ad6::4d564ad6: مرسي اخبار جان :riz304:
hana khanoom
New member
چقدر سخت منتظر كسي باشي كه فكر امدن نيست.
خوب شد گفتیا...نمی دونستم....چقدم مهندس هست که باید بهشون تبریک بگم!
تازه خودمم همین روزا ینی یه ترم دیگه قراره مهندس بشم...مهندس هوشبری...خوب لیسانسمو بگیرم مهندس میشم دیگه؟به من گفتن لیسانس بگیری مهندس میشی اگه ایطو نی که برم انصراف بدم....کسی نبود جلوی مارو بگیره؟می رما...رفتما...تو راهما...دیگه کامل رفتما...
akhbar
New member
پس زودتر بهشون تبریک بگو تا دیر نشده
والا یه سری رشته های زیر شاخه پزشکی هستن که مهندس خطابشون میکنن,اما هوشبری....:smilies:
آره بهداشت محیط ها مهندس شدن از 2 سال قبل فکرکنم...
هوشبری رو نه بابا مهندس نمی گن..شوخی کردم
درکل من 90 درصد حرفام شوخیه و اون ده درصد باقیمانده هم شوخی در قالب جدی....
:smiliess (8):
میگم یه روز یه بنده خدایی رفته بود سر وسایل شخصیم که من سررسیدم...برگشتم بهش گفتم : می تونم کمکتون کنم ؟اصن محل نذاشت
گفتم can I help you بازم اهمیت نداد
گفتم هل انا اقدر مساعدتک؟اصن انگار بابا اون نبودم
گفتم تونم کمکت بکم ؟اصن روشم برنگردوند
حالا گفتم شما به زبونای دیگه اینو ترجمه کنین شاید اگه بازم اینکارو کرد و من دیدمش ، بهش بگم کوتاه بیاد
مکسین کجایی که بگی ؟ ... داریم !
گفتم can I help you بازم اهمیت نداد
گفتم هل انا اقدر مساعدتک؟اصن انگار بابا اون نبودم
گفتم تونم کمکت بکم ؟اصن روشم برنگردوند
حالا گفتم شما به زبونای دیگه اینو ترجمه کنین شاید اگه بازم اینکارو کرد و من دیدمش ، بهش بگم کوتاه بیاد
مکسین کجایی که بگی ؟ ... داریم !
akhbar
New member
خوب شاید ناشنوا بوده طرف
سلامت را نمی خواهند پاسخ گفت،
سرها در گریبان است .
کسی سر بر نیارد کرد پاسخ گفتن و دیدار یاران را .
نگه جز پیش پا را دید ، نتواند ،
که ره تاریک و لغزان است .
وگر دست محبت سوی کس آری،
به اکراه آورد دست از بغل بیرون ،
که سرما سخت سوزان است .
نفس کز گرمگاه سینه می آید برون، ابری شود تاریک .
چو دیوار ایستد در پیش چشمانت .
نفس کاینست ، پس دیگر چه داری چشم ز چشم دوستان دور یا نردیک؟
مسیحای جوانمرد من! ای ترسای پیر پیرهن چرکین!
هوا بس ناجوانمردانه سردست ... آی ...
دمت گرم و سرت خوش باد !
سلامم را تو پاسخ گوی ، در بگشای !
منم من ، میهمان هر شبت ، لولی‌وَش مغموم .
منم من ، سنگ تیپا خورده رنجور .
منم ، دشنام پست آفرینش ، نغمه ناجور
نه از رومم، نه از زنگم ، همان بی رنگ بی رنگم .
بیا بگشای در ، بگشای، دلتنگم.
حریفا ! میزبانا! میهمان سال و ماهت پشت در چون موج می لرزد.
تگرگی نیست ، مرگی نیست .
صدائی گر شنیدی صحبت سرما و دندان است .
من امشب آمدستم وام بگذارم.
حسابت را کنار جام بگذارم .
چه می گوئی که بیگه شد ، سحر شد ، بامداد آمد ؟
فریبت می دهد بر آسمان این سرخی بعد از سحرگه نیست .
حریفا ! گوش سرما برده است این ، یادگار سیلی سرد زمستان است .
و قندیل سپهر تنگ میدان . مرده یا زنده ،
به تابوت ستبر ظلمت نه توی مرگ اندود ، پنهان است .
حریفا! رو چراغ باده را بفروز شب با روز یکسان است .
سلامت را نمیخواهند پاسخ گفت.
هوا دلگیر ، درها بسته ، سرها در گریبان ، دستها پنهان ، نفسها ابر ،
دلها خسته و غمگین ،
درختان اسکلتهای بلور آجین ،
زمین دلمرده ، سقف آسمان کوتاه ،
غبار آلوده ، مهر و ماه ،
زمستان است ...
مهدی اخوان ثالث
سرها در گریبان است .
کسی سر بر نیارد کرد پاسخ گفتن و دیدار یاران را .
نگه جز پیش پا را دید ، نتواند ،
که ره تاریک و لغزان است .
وگر دست محبت سوی کس آری،
به اکراه آورد دست از بغل بیرون ،
که سرما سخت سوزان است .
نفس کز گرمگاه سینه می آید برون، ابری شود تاریک .
چو دیوار ایستد در پیش چشمانت .
نفس کاینست ، پس دیگر چه داری چشم ز چشم دوستان دور یا نردیک؟
مسیحای جوانمرد من! ای ترسای پیر پیرهن چرکین!
هوا بس ناجوانمردانه سردست ... آی ...
دمت گرم و سرت خوش باد !
سلامم را تو پاسخ گوی ، در بگشای !
منم من ، میهمان هر شبت ، لولی‌وَش مغموم .
منم من ، سنگ تیپا خورده رنجور .
منم ، دشنام پست آفرینش ، نغمه ناجور
نه از رومم، نه از زنگم ، همان بی رنگ بی رنگم .
بیا بگشای در ، بگشای، دلتنگم.
حریفا ! میزبانا! میهمان سال و ماهت پشت در چون موج می لرزد.
تگرگی نیست ، مرگی نیست .
صدائی گر شنیدی صحبت سرما و دندان است .
من امشب آمدستم وام بگذارم.
حسابت را کنار جام بگذارم .
چه می گوئی که بیگه شد ، سحر شد ، بامداد آمد ؟
فریبت می دهد بر آسمان این سرخی بعد از سحرگه نیست .
حریفا ! گوش سرما برده است این ، یادگار سیلی سرد زمستان است .
و قندیل سپهر تنگ میدان . مرده یا زنده ،
به تابوت ستبر ظلمت نه توی مرگ اندود ، پنهان است .
حریفا! رو چراغ باده را بفروز شب با روز یکسان است .
سلامت را نمیخواهند پاسخ گفت.
هوا دلگیر ، درها بسته ، سرها در گریبان ، دستها پنهان ، نفسها ابر ،
دلها خسته و غمگین ،
درختان اسکلتهای بلور آجین ،
زمین دلمرده ، سقف آسمان کوتاه ،
غبار آلوده ، مهر و ماه ،
زمستان است ...
مهدی اخوان ثالث
آخرین ویرایش: