آنها یک بار برای همیشه
آنها زیاد مرده بودند
ما هر روز
کمی
می مردیم
می میریم
ما مرگهای اندکمان را پشت رنگ موهایمان پنهان
پشت دامنهای بلند چین دارمان پنهان...
گاهی اما
بیرون میزند
یک تکه اش
از تکه تکه های اقیانوسی
که حلقه میزند در کره کوچک چشمانمان
ما زنده های حرفه ای نیستیم
شاید اصلا نیستیم...