مشاعره

[sepidh gh]

تلخ است که لبریز حقایق شده است
زرد است که با درد موافق شده است

عاشق نشدی،وگرنه می فهمیدی
پاییز بهاریست که عاشق شده است

تا معطر کنم از لطف نسیم تو مشام ... شمه‌ای از نفحات نفس یار بیار

 

[Halis]

دلا تا کی در لین زندان فریب این و آن بینی
یکی زین چاه ظلمانی برون شو تا جهان بینی

 

[marzi ba]

دلا تا کی در لین زندان فریب این و آن بینی
یکی زین چاه ظلمانی برون شو تا جهان بینی

یقینم شد که از سوز درون من خبر داری
که پا بر سینه ام چون میگذاری زود برمیداری

 

[marzi ba]

یقینم شد که از سوز درون من خبر داری
که پا بر سینه ام چون میگذاری زود برمیداری

یارب غم عالم به کسی تنگ نگیرد
از شهر به صحرا شدم آنهم قفیس شد

 

[mohammad63]

یارب غم عالم به کسی تنگ نگیرد
از شهر به صحرا شدم آنهم قفیس شد

در این سرای بی کسی کسی به در نمی زند
به دشت پر ملال ما پرنده پر نمیزند

 

[mohana]

در دلی هـر چنــد دوری از نظــر
خوشتر آن روزی که بـاز آیی ز در

 

[leylii]

روی سکوی کنار پنجره همه شب جای منه
یک ورق و کاغذ و یک دونه قلم همیشه یار منه

 

[bioelectric]

همراه بسیار است اما همدمی نیست
مثل تمام غصه ها این هم غمی نیست

 

[leylii]

ترا نیک پسند اگر بشنوی
وگر نشنوی خود پشیمان شوی

 

[baran1001]

ترا نیک پسند اگر بشنوی
وگر نشنوی خود پشیمان شوی

يوسف گمگشته باز آيد به كنعان غم مخور
كليه احزان شود روزي گلستان غم مخور

 

[bioelectric]

یک قصه بیش نیست غم عشق وین عجب
کز هر زبان که می شنوم نامکرر است

 

[leylii]

ره راست رو تا به منزل رسی
تو بر ره نه ای زین قبل واپسی

 

[leylii]

تواضع کند هوشمند گزین
نهند شاخ پر میوه سر بر زمین

یک قصه بیش نیست غم عشق وین عجب
کز هر زبان که می شنوم نامکرر است

 

[bioelectric]

نیمه شب وقتی که در زد میهمانداری کنید
در به روی او نبندید آبرو داری کنید

 

[leylii]

در خیالم نردبانی ساختم از جنس احساس
نردبانی سبز و نازک پله هایش پیچک و یاس

 

[bioelectric]

در خیالم نردبانی ساختم از جنس احساس
نردبانی سبز و نازک پله هایش پیچک و یاس

سنگم به بدنامی زنند اكنون ولی روزی

نام مرا با اشك روی سنگ می‌خوانند:sad:

 

[marzi ba]

روی سکوی کنار پنجره همه شب جای منه
یک ورق و کاغذ و یک دونه قلم همیشه یار منه

هزار پرده که بر عیب خویشتن پوشی

بذین گناه نیرزد که پرده ای بدری

 

[marzi ba]

سنگم به بدنامی زنند اكنون ولی روزی

نام مرا با اشك روی سنگ می‌خوانند:sad:

دل شاد جز به گریه شبها نمیشود
این غنچه جز به اشک سحر وا نمیشود

 

[BioScientist]

دل شاد جز به گریه شبها نمیشود
این غنچه جز به اشک سحر وا نمیشود

دو هفته ای است که ظرف نبات مان خالی است
و چای می خورم و حسرت خراسان را

 

[leylii]

دردم دوا می شود وقتی بیایی
هنگامه بر ا می شود وقتی بیایی