قبول نشدین...بیان اینجا
- نویسنده موضوع *nurse
- تاریخ شروع
شب آرامی بود
می روم در ایوان
تا بپرسم از خود
زندگی یعنی چه؟
مادرم سینی چایی در دست
گل لبخندی چید، هدیه اش داد به من
خواهرم تکه نانی آورد، آمد آنجا
لب پاشویه نشست
پدرم دفتر شعری آورد، تکيه بر پشتی داد
شعر زیبایی خواند و مرا برد، به آرامش زیبای یقین
با خودم می گفتم :
زندگی، راز بزرگی است که در ما جاریست
زندگی فاصله آمدن و رفتن ماست
رود دنیا جاریست
زندگی، آبتنی کردن در این رود است
وقت رفتن به همان عریانی؛ که به هنگام ورود آمده ایم
دست ما در کف این رود به دنبال چه می گردد؟
هیچ !!
زندگی، وزن نگاهی است که در خاطره ها می ماند
شاید این حسرت بیهوده که بر دل داری
شعله گرمی امید تو را، خواهد کشت
زندگی درک همین اکنون است
زندگی شوق رسیدن به همان
فردایی است، که نخواهد آمد
تو نه در دیروزی، و نه در فردایی
ظرف امروز، پر از بودن توست
شاید این خنده که امروز، دریغش کردی
آخرین فرصت همراهی با، امید است
زندگی یاد غریبی است که در سینه خاک
به جا می ماند
زندگی، سبزترین آیه، در اندیشه برگ
زندگی، خاطر دریایی یک قطره، در آرامش رود
زندگی، حس شکوفایی یک مزرعه، در باور بذر
زندگی، باور دریاست در اندیشه ماهی، در تنگ
زندگی، ترجمه روشن خاک است، در آیینه عشق
زندگی، فهم نفهمیدن هاست
زندگی، پنجره ای باز، به دنیای وجود
تا که این پنجره باز است، جهانی با ماست
آسمان، نور، خدا، عشق، سعادت با ماست
فرصت بازی این پنجره را دریابیم
در نبندیم به نور، در نبندیم به آرامش پر مهر نسیم
پرده از ساحت دل برگیریم
رو به این پنجره، با شوق، سلامی بکنیم
زندگی، رسم پذیرایی از تقدیر است
وزن خوشبختی من، وزن رضایتمندی ست
زندگی، شاید شعر پدرم بود که خواند
چای مادر، که مرا گرم نمود
نان خواهر، که به ماهی ها داد
زندگی شاید آن لبخندی ست، که دریغش کردیم
زندگی زمزمه پاک حیات ست، میان دو سکوت
زندگی، خاطره آمدن و رفتن ماست
لحظه آمدن و رفتن ما، تنهایی ست
من دلم می خواهد،
قدر این خاطره را ، دریابیم
می روم در ایوان
تا بپرسم از خود
زندگی یعنی چه؟
مادرم سینی چایی در دست
گل لبخندی چید، هدیه اش داد به من
خواهرم تکه نانی آورد، آمد آنجا
لب پاشویه نشست
پدرم دفتر شعری آورد، تکيه بر پشتی داد
شعر زیبایی خواند و مرا برد، به آرامش زیبای یقین
با خودم می گفتم :
زندگی، راز بزرگی است که در ما جاریست
زندگی فاصله آمدن و رفتن ماست
رود دنیا جاریست
زندگی، آبتنی کردن در این رود است
وقت رفتن به همان عریانی؛ که به هنگام ورود آمده ایم
دست ما در کف این رود به دنبال چه می گردد؟
هیچ !!
زندگی، وزن نگاهی است که در خاطره ها می ماند
شاید این حسرت بیهوده که بر دل داری
شعله گرمی امید تو را، خواهد کشت
زندگی درک همین اکنون است
زندگی شوق رسیدن به همان
فردایی است، که نخواهد آمد
تو نه در دیروزی، و نه در فردایی
ظرف امروز، پر از بودن توست
شاید این خنده که امروز، دریغش کردی
آخرین فرصت همراهی با، امید است
زندگی یاد غریبی است که در سینه خاک
به جا می ماند
زندگی، سبزترین آیه، در اندیشه برگ
زندگی، خاطر دریایی یک قطره، در آرامش رود
زندگی، حس شکوفایی یک مزرعه، در باور بذر
زندگی، باور دریاست در اندیشه ماهی، در تنگ
زندگی، ترجمه روشن خاک است، در آیینه عشق
زندگی، فهم نفهمیدن هاست
زندگی، پنجره ای باز، به دنیای وجود
تا که این پنجره باز است، جهانی با ماست
آسمان، نور، خدا، عشق، سعادت با ماست
فرصت بازی این پنجره را دریابیم
در نبندیم به نور، در نبندیم به آرامش پر مهر نسیم
پرده از ساحت دل برگیریم
رو به این پنجره، با شوق، سلامی بکنیم
زندگی، رسم پذیرایی از تقدیر است
وزن خوشبختی من، وزن رضایتمندی ست
زندگی، شاید شعر پدرم بود که خواند
چای مادر، که مرا گرم نمود
نان خواهر، که به ماهی ها داد
زندگی شاید آن لبخندی ست، که دریغش کردیم
زندگی زمزمه پاک حیات ست، میان دو سکوت
زندگی، خاطره آمدن و رفتن ماست
لحظه آمدن و رفتن ما، تنهایی ست
من دلم می خواهد،
قدر این خاطره را ، دریابیم
آخرین ویرایش:
skyy
New member
versa جان
متاسفم:rose:
اما با گریه چی درست میشه
شما میتونی تا کنکورت که دو سال دیگست کلی مطالعه داشته باشی!!
پس استفاده کن
میدونم سخته اما شدنیه
نمی خوام تظاهر کنم هیچ اتفاقی نیفتاده ...
نمی خوام بگم همه چی آرومه ... من چقدر خوشبختم....!!!!
نمی خوام بگم حالم خوبه و با انرژی و امید فراوون از همین لحظه دوباره شروع می کنم ...
... نمی خوام انکار کنم ...
می خوام اعتراف کنم ...
اعتراف کنم به اینکه تا حدود زیادی حدس می زدم که قبول نشم ...
اعتراف می کنم که با این وجود وقتی با کلمه مردود مواجه شدم ... بی شک یکی از تلخ ترین تجربه های عمرمو از سر گذروندم...
اعتراف می کنم اولین چیزی که به ذهنم اومد یک سال از عمر نازنینم بود که حس کردم به فنا رفت ...
اعتراف می کنم جوری شوکه شدم حس کردم عمیقا حال زلزله زده های آذربایجان رو می فهمم ...
و اعتراف می کنم که هنوز نتونستم کمرم رو صاف کنم و خودمو از زیر این آوار بکشم بیرون ...
ولی ...
چه میشه کرد ...
رسم دنیا همینه ...
اگه بشینیم و بخوایم زانوی غم بغل بگیریم ...
نه کسی می تونه از زیر این آوار نجاتمون بده ...
و نه دنیا ذره ای دلش به حال ما میسوزه و برامون صبر می کنه ...
فرصتی برای سوگواری نیست ...
نمی گم از همین الان شروع کن ...
اما باید همه سعیمون رو بکنیم ... زودتر خودمون رو جمع و جور کنیم ... دستمون رو بگیریم به زانو و بلند شیم!
من نمی گویم سمندر باش یا پروانه باش ...
گر به فکر سوختن افتاده ای مردانه باش...!
نمی خوام بگم همه چی آرومه ... من چقدر خوشبختم....!!!!
نمی خوام بگم حالم خوبه و با انرژی و امید فراوون از همین لحظه دوباره شروع می کنم ...
... نمی خوام انکار کنم ...
می خوام اعتراف کنم ...
اعتراف کنم به اینکه تا حدود زیادی حدس می زدم که قبول نشم ...
اعتراف می کنم که با این وجود وقتی با کلمه مردود مواجه شدم ... بی شک یکی از تلخ ترین تجربه های عمرمو از سر گذروندم...
اعتراف می کنم اولین چیزی که به ذهنم اومد یک سال از عمر نازنینم بود که حس کردم به فنا رفت ...
اعتراف می کنم جوری شوکه شدم حس کردم عمیقا حال زلزله زده های آذربایجان رو می فهمم ...
و اعتراف می کنم که هنوز نتونستم کمرم رو صاف کنم و خودمو از زیر این آوار بکشم بیرون ...
ولی ...
چه میشه کرد ...
رسم دنیا همینه ...
اگه بشینیم و بخوایم زانوی غم بغل بگیریم ...
نه کسی می تونه از زیر این آوار نجاتمون بده ...
و نه دنیا ذره ای دلش به حال ما میسوزه و برامون صبر می کنه ...
فرصتی برای سوگواری نیست ...
نمی گم از همین الان شروع کن ...
اما باید همه سعیمون رو بکنیم ... زودتر خودمون رو جمع و جور کنیم ... دستمون رو بگیریم به زانو و بلند شیم!
من نمی گویم سمندر باش یا پروانه باش ...
گر به فکر سوختن افتاده ای مردانه باش...!
آخرین ویرایش:
hosseini_h_7
New member
تا چشم به هم بزنید مثل برق و باد آزمون سال دیگه هم می آد،ولی آدم اینقدر اوقاتش رو تلف می کنه که باز هم درجا میزنه.
دوستای عزیز...
من تا حالا 4بارآزمون دادم و رد شدم...بهترینش 9 نفر با آخرین قبولی فاصله داشتم،و همیشه آزمون رو می خواستم دور بزنم و با خلاصه خونی هیچ وقت نتیجه نگرفتم...
تا اینکه پارسال تصمیم گرفتم درست وحسابی بخونم اونم فقط منابع اصلی و کتابهای اصلی مرتبط+یه کتاب مرتبط خوب
جالبه بدونید هیچ کتاب تستی رو نخوندم!هیچ آزمون آزمایشی رو شرکت نکردم!هیچ جزوه ای رو نخوندم!
بالاخره انتخاب اولم تهران قبول شدم.
به خاطر داشته باشید که ابتدا باید آمادگی ذهنی برای قبولی پیدا کنید.بعد بشینید درس بخونید.
هیچ وقت نگید قسمت بوده که قبول نشم(چون که اراده خداوند در طول اراده ماست)اینا برای توجیه کم کاریه!
به یاد داشته باشید اگر می خاید70بزنید باید برای110بخونید
موفق باشید
دوستای عزیز...
من تا حالا 4بارآزمون دادم و رد شدم...بهترینش 9 نفر با آخرین قبولی فاصله داشتم،و همیشه آزمون رو می خواستم دور بزنم و با خلاصه خونی هیچ وقت نتیجه نگرفتم...
تا اینکه پارسال تصمیم گرفتم درست وحسابی بخونم اونم فقط منابع اصلی و کتابهای اصلی مرتبط+یه کتاب مرتبط خوب
جالبه بدونید هیچ کتاب تستی رو نخوندم!هیچ آزمون آزمایشی رو شرکت نکردم!هیچ جزوه ای رو نخوندم!
بالاخره انتخاب اولم تهران قبول شدم.
به خاطر داشته باشید که ابتدا باید آمادگی ذهنی برای قبولی پیدا کنید.بعد بشینید درس بخونید.
هیچ وقت نگید قسمت بوده که قبول نشم(چون که اراده خداوند در طول اراده ماست)اینا برای توجیه کم کاریه!
به یاد داشته باشید اگر می خاید70بزنید باید برای110بخونید
موفق باشید
شب سردی است و من افسرده
راه دوری است و پایی خسته
تیرگی هست و چراغی مرده
می کنم تنها از جاده عبور
دور ماندند ز من آدمها
سایه ای از سر دیوار گذشت
غمی افزود مرا بر غم ها
فکر تاریکی و این ویرانی
بی خبر آمد تا به دل من
قصه ها ساز کند پنهانی
نیست رنگی که بگوید با من
اندکی صبر سحر نزدیک است
هر دم این بانگ برآرم از دل
وای این شب چه قدر تاریک است
خنده ای کو که به دل انگیزم ؟
قطره ای کو که به دریا ریزم ؟
صخره ای کو که بدان آویزم ؟
مثل این است که شب نمناک است
دیگران را هم غم هست به دل
غم من لیک غمی غمناک است .....
راه دوری است و پایی خسته
تیرگی هست و چراغی مرده
می کنم تنها از جاده عبور
دور ماندند ز من آدمها
سایه ای از سر دیوار گذشت
غمی افزود مرا بر غم ها
فکر تاریکی و این ویرانی
بی خبر آمد تا به دل من
قصه ها ساز کند پنهانی
نیست رنگی که بگوید با من
اندکی صبر سحر نزدیک است
هر دم این بانگ برآرم از دل
وای این شب چه قدر تاریک است
خنده ای کو که به دل انگیزم ؟
قطره ای کو که به دریا ریزم ؟
صخره ای کو که بدان آویزم ؟
مثل این است که شب نمناک است
دیگران را هم غم هست به دل
غم من لیک غمی غمناک است .....
mahtab_nutritionist
New member
سلام دوستای گل.اولا انقدر خودتونو اذیت نکنید و سلامتیتونو بخاطر ارشد به خطر نندازید.اول از همه سلامتی مهمه.
دوما برای قبول شدن خودباوری لازمه ،باور کنید که میتونید قبول شید .همتون قانون جذبو خوب بلدید.
سوما تا وقتی عاشق درسی که میخونید نباشید، هیچوقت موفق نمیشید. سعی کنید به درسی که میخونید علاقه پیدا کنید.من بهترین نتیجه ها رو در درسایی گرفتم که دوسشون داشتم حتی اگه کمتر از بقیه درسا میخوندمشون.
امیدوارم همتون سال دیگه تک رقمی بشید.:rose:
دوما برای قبول شدن خودباوری لازمه ،باور کنید که میتونید قبول شید .همتون قانون جذبو خوب بلدید.
سوما تا وقتی عاشق درسی که میخونید نباشید، هیچوقت موفق نمیشید. سعی کنید به درسی که میخونید علاقه پیدا کنید.من بهترین نتیجه ها رو در درسایی گرفتم که دوسشون داشتم حتی اگه کمتر از بقیه درسا میخوندمشون.
امیدوارم همتون سال دیگه تک رقمی بشید.:rose:
najma
New member
بچه ها نمیخوام دلداریتون بدم .
ولی یادتون باشه کنکور وزارت بهداشت کنکور سورپرایز هاست !!!
و کلید موفقیت : پشتکار پشتکار پشتکار
اکثر کسایی که من میشناسم برای ارشد بهداشت چند بار خوندن .
فکر نکنید فقط شما این شرایط رو دارید . خیلی از بچه هایی که امسال قبول شدن پشت کنکوری سال های گذشته بودن .
پس خودتون رو نبازید .
ولی یادتون باشه کنکور وزارت بهداشت کنکور سورپرایز هاست !!!
و کلید موفقیت : پشتکار پشتکار پشتکار
اکثر کسایی که من میشناسم برای ارشد بهداشت چند بار خوندن .
فکر نکنید فقط شما این شرایط رو دارید . خیلی از بچه هایی که امسال قبول شدن پشت کنکوری سال های گذشته بودن .
پس خودتون رو نبازید .
unique2000
New member
به نظر من تمام بچه هایی که عضو هستند و قبول شدن لطف کنند دست به دست هم از تجربه هاشون بنویسن تا اگر یکی از ما راه رو اشتباه میریم اصلاحش کنیم . پس قبولی ها ما رو کمک کنین:bunnyearsmiley:
سلام بچه ها...
من حالم خیلی بهتره ...
و دوباره استارت زدم برای سال دیگه ...
...
گفتم این همه از نا امیدیام گفتم ، حالا که دوباره دستم رو گرفتم به زانو و بلند شدم ، اینم بهتون بگم ...!
شمام اگه بهتر شدین بیاین اینجا و بگین ...(البته با عرض پوزش از بروبچه های پرستاری که داریم تو انجمنشون پست میذاریم..!!!)
بذارین فضای این تاپیک رو از غم و غصه ، ببریم به سمت یه شروع دوباره ...
به سمت صید رتبه های تک رقمی کنکور سال آینده ...
یا علی ...؟
من حالم خیلی بهتره ...
و دوباره استارت زدم برای سال دیگه ...
...
گفتم این همه از نا امیدیام گفتم ، حالا که دوباره دستم رو گرفتم به زانو و بلند شدم ، اینم بهتون بگم ...!
شمام اگه بهتر شدین بیاین اینجا و بگین ...(البته با عرض پوزش از بروبچه های پرستاری که داریم تو انجمنشون پست میذاریم..!!!)
بذارین فضای این تاپیک رو از غم و غصه ، ببریم به سمت یه شروع دوباره ...
به سمت صید رتبه های تک رقمی کنکور سال آینده ...
یا علی ...؟
OMID2010
New member
OMID2010
New member
خیلی خیلی زیبا بود پرسونا جان
زهرا-آ
New member
یعنی چی؟؟؟