دفتر شعر
- نویسنده موضوع ZOT
- تاریخ شروع
نگاه
New member
گذران
تا به کی باید رفت
از دیاری به دیاری دیگر
نتوانم ، نتوانم جستن
هر زمان عشقی و یاری دیگر
کاش ما آن دو پرستو بودیم
که همه عمر سفر می کردیم
از بهاری به بهاری دیگر
آه ، اکنون دیریست
که فروریخته در من ، گویی ،
تیره آواری از ابر گران
چو می آمیزم ، با بوسه تو
روی لبهایم ، می پندارم
می سپارد جان عطری گذران
آنچنان آلوده است
عشق غمناکم با بیم زوال
که همه زندگیم می لرزد
چون ترا می نگرم
مثل اینست که از پنجره ای
تکدرختم را ، سرشار از برگ ،
در تب زرد خزان می نگرم
مثل اینست که تصویری را
روی جریان های مغشوش آب روان می نگرم
شب و روز
شب و روز
شب و روز
بگذار
که فراموش کنم.
تو چه هستی ، جز یک لحظه ، یک لحظه که چشمان مرا
می گشاید در
برهوت آگاهی؟
بگذار
که فراموش کنم.
تولدی دیگر
فروغ فرخزاد
تا به کی باید رفت
از دیاری به دیاری دیگر
نتوانم ، نتوانم جستن
هر زمان عشقی و یاری دیگر
کاش ما آن دو پرستو بودیم
که همه عمر سفر می کردیم
از بهاری به بهاری دیگر
آه ، اکنون دیریست
که فروریخته در من ، گویی ،
تیره آواری از ابر گران
چو می آمیزم ، با بوسه تو
روی لبهایم ، می پندارم
می سپارد جان عطری گذران
آنچنان آلوده است
عشق غمناکم با بیم زوال
که همه زندگیم می لرزد
چون ترا می نگرم
مثل اینست که از پنجره ای
تکدرختم را ، سرشار از برگ ،
در تب زرد خزان می نگرم
مثل اینست که تصویری را
روی جریان های مغشوش آب روان می نگرم
شب و روز
شب و روز
شب و روز
بگذار
که فراموش کنم.
تو چه هستی ، جز یک لحظه ، یک لحظه که چشمان مرا
می گشاید در
برهوت آگاهی؟
بگذار
که فراموش کنم.
تولدی دیگر
فروغ فرخزاد
68m
New member
بغض زمین
حكایت دلگیر آسمان
مشرق ، دچار شك و پریشانی طلوع
فكر طلوع باعث آزار آفتاب
از جایگاه نور
سكوتی به رنگ شب
زنجیر التهاب زمان را دچار مكث
در تنگنای ماندن و رفتن دلش اسیر
انبوهی از هراس
مهمان روز سرد
ساعت بوقت دلهره روی مدار هول
انگار جیوه در دل تشویش آسمان
گردیده داغ از تب كابوس نیمه شب
یك ثانیه سكوت !
بار سفر بدوش ملائك نهاده بود
بار سفر بدوش
از جانب نسیم بدستش رسیده بود
حكم رهایی «شفق» از بندگاه تن
دیگر دلش هوای نماندن بهانه داشت
شاعرش یادم نیس
حكایت دلگیر آسمان
مشرق ، دچار شك و پریشانی طلوع
فكر طلوع باعث آزار آفتاب
از جایگاه نور
سكوتی به رنگ شب
زنجیر التهاب زمان را دچار مكث
در تنگنای ماندن و رفتن دلش اسیر
انبوهی از هراس
مهمان روز سرد
ساعت بوقت دلهره روی مدار هول
انگار جیوه در دل تشویش آسمان
گردیده داغ از تب كابوس نیمه شب
یك ثانیه سكوت !
بار سفر بدوش ملائك نهاده بود
بار سفر بدوش
از جانب نسیم بدستش رسیده بود
حكم رهایی «شفق» از بندگاه تن
دیگر دلش هوای نماندن بهانه داشت
شاعرش یادم نیس
patris
New member
آیین عشق بازی دنیا عوض شده است
یوسف عوض شده است زلیخا عوض شده است
سر همچنان به سجده فرو برده ام ولی
در عشق سال هاست که فتوی عوض شده است
خو کن به قایقت که به ساحل نمیرسیم
خو کن که جای ساحل و دریا عوض شده است
آن باوفا کبوتر جلدی که پر کشید
اکنون به خانه آمده اما عوض شده است
حق داشتی مرا نشناسی به هر طریق
من همچنان همانم و دنیا عوض شده است
فاضل نظری
یوسف عوض شده است زلیخا عوض شده است
سر همچنان به سجده فرو برده ام ولی
در عشق سال هاست که فتوی عوض شده است
خو کن به قایقت که به ساحل نمیرسیم
خو کن که جای ساحل و دریا عوض شده است
آن باوفا کبوتر جلدی که پر کشید
اکنون به خانه آمده اما عوض شده است
حق داشتی مرا نشناسی به هر طریق
من همچنان همانم و دنیا عوض شده است
فاضل نظری
اگه فرياد بزنم آيا خواهي شنيد؟ Haykırsam duyarmısın
دل زخمي خونينم روyüreğimi Kanayan yaralı
شبهايي كه بدون تو سپري شدSensiz geçen gecelerimi
گذاشتي و رفتي به دوردست هااekip gittin çok uzaklara
من ماندم و فرداهاي بي اميدKaldım umutsuz yarınlara
براي اينكه روزي برگردي پيشم Birgün dönersin diye bana
التماس خدا ميكنمYalvarırım Tanrıya
برگرد عزيزم برگردDön bebeğim dön
برگرد تا دردهاي تسكين ناپذيرم تسكين پيدا كنهDön dinmeyen acılarım dinsin
برگرد كه فهميدم قسمت منيDön anladım benim kaderrımisin
تو بزرگترين سوگندمي En büyük yeminimsin
تو دليل زندگيمي ama sebebimsin sen yaş
برگرد عزيزم برگردDön bebeğim geri dön
دل زخمي خونينم روyüreğimi Kanayan yaralı
شبهايي كه بدون تو سپري شدSensiz geçen gecelerimi
گذاشتي و رفتي به دوردست هااekip gittin çok uzaklara
من ماندم و فرداهاي بي اميدKaldım umutsuz yarınlara
براي اينكه روزي برگردي پيشم Birgün dönersin diye bana
التماس خدا ميكنمYalvarırım Tanrıya
برگرد عزيزم برگردDön bebeğim dön
برگرد تا دردهاي تسكين ناپذيرم تسكين پيدا كنهDön dinmeyen acılarım dinsin
برگرد كه فهميدم قسمت منيDön anladım benim kaderrımisin
تو بزرگترين سوگندمي En büyük yeminimsin
تو دليل زندگيمي ama sebebimsin sen yaş
برگرد عزيزم برگردDön bebeğim geri dön
68m
New member
شعر ابله
سنگ اندیشه به افلاک مزن دیوانه
چونکه انسانی و از تیره سرتاسانی
زهره گوید که شعور همه آفاقی تو
مور داند که تو بر حافظه اش حیرانی
در ره عشق دهی هم سر و هم سامان را
چون به معشوقه رسی بی سر و بی سامانی
راز در دیده نهان داری و باز از پی راز
کشتی دیده به طوفان خطر میرانی
مست از هندسه ی روشن خویشی مستی
پشت در آینه در آینه سرگردانی
بس کن ای دل که در این بزم خرابات شعور
هر کس از شعر تو دارد به بغل دیوانی
لب به اسرار فروبند و میندیش به راز
ور نه از قافله مور و ملخ درمانی
حسین پناهی
سنگ اندیشه به افلاک مزن دیوانه
چونکه انسانی و از تیره سرتاسانی
زهره گوید که شعور همه آفاقی تو
مور داند که تو بر حافظه اش حیرانی
در ره عشق دهی هم سر و هم سامان را
چون به معشوقه رسی بی سر و بی سامانی
راز در دیده نهان داری و باز از پی راز
کشتی دیده به طوفان خطر میرانی
مست از هندسه ی روشن خویشی مستی
پشت در آینه در آینه سرگردانی
بس کن ای دل که در این بزم خرابات شعور
هر کس از شعر تو دارد به بغل دیوانی
لب به اسرار فروبند و میندیش به راز
ور نه از قافله مور و ملخ درمانی
حسین پناهی
نگاه
New member
چشم به راه خواهم ماند
تا اشک هایم چون قطره های رسیده از درخت ها بیاویزند
چشم به راه تو می مانم
زیر ماه سپید
غازها می کوچند بر شولای شب
مانده زنان ریز نقش پیر و فرتوت
به کوه ها می روند تا بمیرند
من نیز خواهم رفت
و بر خواهم گشت
کاجی صد ساله بر سر راهت
شبح زنی که دوست می داشتی..
تا اشک هایم چون قطره های رسیده از درخت ها بیاویزند
چشم به راه تو می مانم
زیر ماه سپید
غازها می کوچند بر شولای شب
مانده زنان ریز نقش پیر و فرتوت
به کوه ها می روند تا بمیرند
من نیز خواهم رفت
و بر خواهم گشت
کاجی صد ساله بر سر راهت
شبح زنی که دوست می داشتی..
آخرین ویرایش:
حرف را باید زد!
درد را باید گفت!
سخن از مهر من و جور ِ تو نیست
سخن از متلاشی شدن دوستی است
و عبث بودن ِ پندار ِ سرورآور ِ مهر
آشنایی با شور ؟
و جدایی با درد ؟
و نشستن در بُهت ِ فراموشی یا غرق ِ غرور ؟
من چه می گویم ، آه ...
با تو اکنون چه فراموشی ها
با من اکنون چه نشستن ها، خاموشی هاست
...
درد را باید گفت!
سخن از مهر من و جور ِ تو نیست
سخن از متلاشی شدن دوستی است
و عبث بودن ِ پندار ِ سرورآور ِ مهر
آشنایی با شور ؟
و جدایی با درد ؟
و نشستن در بُهت ِ فراموشی یا غرق ِ غرور ؟
من چه می گویم ، آه ...
با تو اکنون چه فراموشی ها
با من اکنون چه نشستن ها، خاموشی هاست
...
