این جمله که در معرفی وبلاگم گذاشتم همیشه باعث شد که به چیزی که هستم راضی و قانع باشم و همونو پرورش بدم....با اینکه آرزوهای دیگه هم داشتم و رشنته های دیگه اکثرا در ذهنم می پروراندم
"در هر حرفه اي كه هستيد نه اجازه دهيد که به بدبينيهاي بيحاصل آلوده شويد و نه بگذاريد که بعضي لحظات تأسفبار - که براي هر ملتي پيش ميآيد - شما را به يأس و نا اميدي بکشاند. در آرامش حاکم بر آزمايشگاهها و کتابخانهها و سازمان هايتان زندگي کنيد و نخست از خود بپرسيد: "من براي يادگيري و خودآموزي چه کردهام؟" سپس همچنان که پيشتر مي رويد، بپرسيد: "من براي کشورم چه کردهام؟" و اين پرسش را آن قدر ادامه دهيد تا به اين احساس شاديبخش و هيجان انگيز برسيد که: شايد سهم کوچکي در پيشرفت و اعتلاي بشريت داشتهايد.
اما هر پاداشي که زندگي به تلاشهايمان بدهد يا ندهد، هنگامي که به پايان تلاشهايمان نزديک ميشويم هر کداممان بايد حق آن را داشته باشيم که با صداي بلند بگوييم: من آنچه در توان داشتهام انجام دادهام (لوئي پاستور)"
obstetrician88
به همانی که هستید افتخار کنید و خودتان را با دیگری قیاس نکنید
-