من از بچگی عاشق پزشکی بودم تو مدرسه هم شاگرد اول زیست و شیمی بودم همیشه هم کتابای پزشکی رو از تو کتابخونه آبجیم در میاوردم و میخوندم اما همون سالهای نزدیک کنکور سرنوشت چیز دیگری رو رقم زد مادرم رو از دست دادم و کلا افسرده شدم غم از دست دادن مادر از یه طرف و مشکلات زیادی که پیش اومد از یه طرف دیگه باعث شد که به آرزوی دیرینه م نرسم و مجبور شدم برم دانشگاه با رشته ای که اصلا نمیدونستم چیه وارد دانشگاه که شدم هدفم رو گذاشتم ادامه تحصیل تا سطح دکترا. حالا هم نمیدونم به دکترا میرسم یا نه.
با سلامبه همه
محمدم 24 ساله یه پرستار
الان 10 و سه روزه پرستارم
حضار: سلام محمد
بیشتر کسایی که استاتوس گذاشتن همه دوست داشتن دکتر شن!
چرا؟
چون: ما ایرانیا هروقت میرفتیم مطب بعد بیرون اومدن از مطب با پدر درآمد دکتر رو تخمین میزدیم(خودمو میگم بلانسبت ی وخت ناراحت نشید)
و عده ای دیگر تو خونه هاشون والدینشون جوری درمورد دکترا حرف میزنن که اونا پیامبر و خدان(عیاذ ب...) وقتی که دکتر میاد خواستگاریشون بال در میارن
ملاک برتری افراد دکتر بودنشونه
وقتی حرف از شخصیتی میخوان بزنن میگن بابا طرف دککککتره
میگن طرف دکتره کارگر که نیست
بعدم که دکتر شدن همه صداشون میزنن دکتر دکتر دکتر هیچکس تمایل نداره بگه خانم فلانی یا اقای فلانی تا مبادا از مقام قدسیشون کم شه( مقام قدسی رو نباید تا این حد پایین آورد)
حتی هوایی که دکترا باید نفس بکشن هم باید فرق کنه بیمارستان که بودیم بین دانشجوهای پزشکی و ... پرده کشیده بودن اینم کار یکی ازاوناست که فکر میکنن دکترا بر ایشون تصرف قلبی و روحی دارن
همه امون تو همچین فضایی تربیت شدیم آیا نباید به ایرانی ها حق داد که آرزوشون این باشه که دکتر شن
و کم اند افرادی که به خاطر کمک به مردم دوست دارند دکتر شن
ان شاء ا... که همه به فکر جیبشون نباشن
من خودم بالواقه به خاطر شغلش پرستاری رو انتخاب کردم چون میدونستم اگه شیمی یا روان شناسی بخونم میشدم یه بیکار
دکترا:riz513:
- - - Updated - - -
من از بچگی عاشق پزشکی بودم تو مدرسه هم شاگرد اول زیست و شیمی بودم همیشه هم کتابای پزشکی رو از تو کتابخونه آبجیم در میاوردم و میخوندم اما همون سالهای نزدیک کنکور سرنوشت چیز دیگری رو رقم زد مادرم رو از دست دادم و کلا افسرده شدم غم از دست دادن مادر از یه طرف و مشکلات زیادی که پیش اومد از یه طرف دیگه باعث شد که به آرزوی دیرینه م نرسم و مجبور شدم برم دانشگاه با رشته ای که اصلا نمیدونستم چیه وارد دانشگاه که شدم هدفم رو گذاشتم ادامه تحصیل تا سطح دکترا. حالا هم نمیدونم به دکترا میرسم یا نه.
با سلامبه همه
محمدم 24 ساله یه پرستار
الان 10 و سه روزه پرستارم
حضار: سلام محمد
بیشتر کسایی که استاتوس گذاشتن همه دوست داشتن دکتر شن!
چرا؟
چون: ما ایرانیا هروقت میرفتیم مطب بعد بیرون اومدن از مطب با پدر درآمد دکتر رو تخمین میزدیم(خودمو میگم بلانسبت ی وخت ناراحت نشید)
و عده ای دیگر تو خونه هاشون والدینشون جوری درمورد دکترا حرف میزنن که اونا پیامبر و خدان(عیاذ ب...) وقتی که دکتر میاد خواستگاریشون بال در میارن
ملاک برتری افراد دکتر بودنشونه
وقتی حرف از شخصیتی میخوان بزنن میگن بابا طرف دککککتره
میگن طرف دکتره کارگر که نیست
بعدم که دکتر شدن همه صداشون میزنن دکتر دکتر دکتر هیچکس تمایل نداره بگه خانم فلانی یا اقای فلانی تا مبادا از مقام قدسیشون کم شه( مقام قدسی رو نباید تا این حد پایین آورد)
حتی هوایی که دکترا باید نفس بکشن هم باید فرق کنه بیمارستان که بودیم بین دانشجوهای پزشکی و ... پرده کشیده بودن اینم کار یکی ازاوناست که فکر میکنن دکترا بر ایشون تصرف قلبی و روحی دارن
همه امون تو همچین فضایی تربیت شدیم آیا نباید به ایرانی ها حق داد که آرزوشون این باشه که دکتر شن
و کم اند افرادی که به خاطر کمک به مردم دوست دارند دکتر شن
ان شاء ا... که همه به فکر جیبشون نباشن
من خودم بالواقه به خاطر شغلش پرستاری رو انتخاب کردم چون میدونستم اگه شیمی یا روان شناسی بخونم میشدم یه بیکار
دکترا:riz513:
. 
