من همیشه با خودم فکر می کردم وقتی رفتم بهشت چه هدفی دارم؟ ....می خوام بی نهایت سال خوش بگذرونم ....در کنار حور و پری , قصرها یی از در و یاقوت ....نهرهایی از جنس عسل ....درخت هایی که تا اراده کنی خودشون شاخه هاشون رو برات میارن پایین...غذاهای خوشمزه... همه ی اینا خیلی عالین ولی یه سوال ته ته ذهن آدم می مونه...آدم پیش خودش می گه آخرش که چی؟ فکر می کنم یه چیزی هست که از همه ی اینا بالاتره و اون چیزه که به حضور ما توی بهشت معنا می ده...این چیز از بس که دیگه از ذهن و فکر ما فراتره که خدا فقط به توصیف چیزایی برای ما پرداخته که باهاشون آشنایی داریم مثل غذا , خانه و...به نظرم اون چیز که از همه چیز بالاتره رضا و قرب الهیه که بقیه ی چیزهای خوب رو در خودش داره...عقل سلیم هم می گه آدم بهترین رو بخواد ...خوب منم این رو هم برای خودم هم برای شما دوستای خوبم از خدا می خوام
میخوای هوای بهشتو الوده کنی؟؟؟با سلام به همگیییییییییییییی
من وقتی برم بهشت میرم زیر سایه درخت بید میشینم یه نخ سیگار روشن میکنم :motat:
اولین آرزوت که فکر نکنم اجابت بشه.چون ملاقات باخدا واسه هیچکی مقدور نیست . اما دومین آرزوت سفر به کشورهارو شاید بهتر از اون هم بده!کره ماهمن اگه به بهشت برم، می*خوام با خدا به زبان شیرین خودم یعنی آذری، حرف بزنم و خداهم جوابمو بده تا ببینم صداش چه جوریه؟!؟ و چون خیلی مهربونه، حرف زدن با خودش خیلی دلچسبه و در کل حتی حرف زدن با آدمهای مهربون هم یه حس خوبی به آدم میده چه برسه به خدا! و خدا گفته زمین را بندگان صالح من به ارث میبرن، پس شاید بهشت همین زمین باشه، اونوقت به اون کشورهایی که نخواهم توانست که برم، میرم و کیف می*کنم.
منم با نظرت کاملا موافقم و دقیقا همیشه به همین موضوع فکر میکنم.حتی تو این دنیا هم اگه از همه چیز بی نیاز باشی و خوش بگذرونی بلاخره یه روزی خسته میشی
فکر کنم کارایی که نمیرسیم تو این دنیا تموم کنیم رو اونجا تا بی نهایت وقت داریم تموم کنیم.
میتونیم تک تک سراغ تمام علوم و هنرها بریم و تا آخرش ادامه بدیم.
وقتی که همه علوم و هنرها و ... رو یاد گرفتیم و حسابی خوش گذروندیم خدا هم به ما یه جایزه میده!؟ :sarma:
اما چنین چیزی شدنی نیست...چون خدا نه توی این دنیا و نه اون دنیا قابل دیدن نیست---------> شاید اجازه بده یه بار هم که شده ببینیمش.فکر کنم بزرگترین لذت در اون دنیا همین باشه