من دیشب خیلی سعی کردم اون لحظه رو تصور کنم که کد رهگیری رو میزنم و کلمه ی مردود رو می بینم. اما تصورش خیلی سخت بود. یعنی ذهنم همش از تصورش فرار می کرد. عوضش همش تصور می کردم که می بینم زده قبولی مشهد و از خوشحالی وطپش قلب خواب از کله م می پرید
) همین طوری تا سه شب بیدار بودم 
ای وااای اینجوری نگو دختر خوب! ماهم استرس داریم و درکت میکنیم اما تو همه تلاشتو کردی فقط مثبت فکرکن و لحظاتتو واسه اتفاقایی که نیفتاده خراب نکن:rose:
نگران نباش. ذهن همه ی ما آماده ست. امسال هم قبول نشیم سال بعد جز تک رقمی ها خواهم بود. من یه بخشهایی از استراخان رو قبل مصاحبه خوندم دیدم مطالب رو نسبت به دورانی که برای کنکور می خوندم خیلی سریع به ذهنم می سپارم و متوجه میشم. چون برای کنکور خونده بودمش و با یه مرور یادم می افتادن.
چهارم حساب نیست. هفت روز مونده فقط
درود بر شما ای روز شمار کبیر. اما من درست شمرده بودم
)