به نظرم ما هیچم نسل سوخته نیستیم .ما دلمون به به شوکولات نوشابه ای 5 تومنی خوش بود . آرزومون بود مث بچه با ا صبحا شکلات صبحانه بخوریم و بریم مدرسه .وقتی سر زانوی شلوارمون پاره میشد از اون زانوبند بی ریختا میزدن روش و تا چند سال دیگه قابل استفاده بود.اگه کسی زنگ خونش آیفون بود اخر بود.ما پیتزا و اسنک و ...ندیده بودیم اگه مامانمون ماکارونی درست میکرد رو شصت پامون راه میرفتیم.نسل سوخته بعضی از بچه های امروزن که با وجود اینکه هزار برابر ما امکانات دارن به چیزای هیچ و پوچ دل بسته ن.به پدر و مادر بی احترامی میکنن و رفیق و به خانواده ترجیح میدن