کمی برای سادگی ام...
- نویسنده موضوع Artmis.a
- تاریخ شروع
parnian24
New member
می ترسم از بعضی آدمها ...
آدمهایی که امروز دوستت دارند و فردابدون هیچ توضیحی رهایت می کنند...
آدمهایی که امروز پای درد دلت می نشینند و فردا بیرحمانه قضاوتت می کنند...
آدمهایی که امروز لبخندشان را می بینی و فردا خشم و قهرشان...
آدمهایی که ام روز قدرشناس محبتت هستند و فردا طلبکار محبتت...
آدمهایی که امروز با تعریف هایشان تو را به عرش می برند و فردا سخت بر زمینت می زنند...
آدمهایی که مدام رنگ عوض می کنند امروز سفیدند، فردا خاکستری، پس فردا سیاه...
آدمهایی که فقط ظاهرا آدمند ...
چیزی هستند شبیه مداد رنگی های دوران بچگی مان !!
- - - Updated - - -
آدمهایی که امروز دوستت دارند و فردابدون هیچ توضیحی رهایت می کنند...
آدمهایی که امروز پای درد دلت می نشینند و فردا بیرحمانه قضاوتت می کنند...
آدمهایی که امروز لبخندشان را می بینی و فردا خشم و قهرشان...
آدمهایی که ام روز قدرشناس محبتت هستند و فردا طلبکار محبتت...
آدمهایی که امروز با تعریف هایشان تو را به عرش می برند و فردا سخت بر زمینت می زنند...
آدمهایی که مدام رنگ عوض می کنند امروز سفیدند، فردا خاکستری، پس فردا سیاه...
آدمهایی که فقط ظاهرا آدمند ...
چیزی هستند شبیه مداد رنگی های دوران بچگی مان !!
- - - Updated - - -
parnian24
New member
بعضي زخــــم ها هســــــت كه هـــــــــر روز بــــايـــد روشونو باز كنــــي
و نـــــــــمـــــــــــــك بپـــــــــــاشـــــــــــــي ...
تــــــــا يــــــــــادت نـــــــــــــره كه ســــــــــــــراغ بعضـــــــــــي آدمـــــــــــــا
نبــــــــــــــــــــايـــــــد رفـــــــــــت ، نــــــــــــــبـايـــد! ! !
- - - Updated - - -
و نـــــــــمـــــــــــــك بپـــــــــــاشـــــــــــــي ...
تــــــــا يــــــــــادت نـــــــــــــره كه ســــــــــــــراغ بعضـــــــــــي آدمـــــــــــــا
نبــــــــــــــــــــايـــــــد رفـــــــــــت ، نــــــــــــــبـايـــد! ! !
- - - Updated - - -
..RANA..
New member
هر کسی در دل من جای خودش را دارد ... جانشین تو در این سینه خداوند نشد
خواستند از تو بگویند شبی شاعر ها ... عاقبت با قلم شرم نوشتند نشد
leylii
New member
نه وصلت دیده بودم کاشکی ای گل نه هجرانت
که جانم در جوانی سوخت ای جانم به قربانت
تحمل گفتی و من که کردم سالها اما
چقدر آخر تحمل بلکه یادت رفته پیمانت
چو بلبل نغمه خوانم تا تو چون گل پاکدامنی
حذر از خار دمنگیر کن دستم به امانت
تمنای وصالم نیست عشق من مگیر از من
به دردت خو گرفتم نیستم در بند درمانت
امید خسته ام تا چند گیرد با اجل کشتی
بمیرم یا بمانم پادشاها چیست فرمانت
شبی با دل به هجران تو ای سلطان ملک دل
میان گریه میگفتم که کوی ای ملک سلطانت
چه شبهایی که چو سایه خزیدم پای قصر تو
به امیدی که مهتاب رخت بینم در ایوانم
دل تنگم حریف دردو اندوه فراوان نیست
امان ای سنگدلاز دردو اندوه فراوانت
که جانم در جوانی سوخت ای جانم به قربانت
تحمل گفتی و من که کردم سالها اما
چقدر آخر تحمل بلکه یادت رفته پیمانت
چو بلبل نغمه خوانم تا تو چون گل پاکدامنی
حذر از خار دمنگیر کن دستم به امانت
تمنای وصالم نیست عشق من مگیر از من
به دردت خو گرفتم نیستم در بند درمانت
امید خسته ام تا چند گیرد با اجل کشتی
بمیرم یا بمانم پادشاها چیست فرمانت
شبی با دل به هجران تو ای سلطان ملک دل
میان گریه میگفتم که کوی ای ملک سلطانت
چه شبهایی که چو سایه خزیدم پای قصر تو
به امیدی که مهتاب رخت بینم در ایوانم
دل تنگم حریف دردو اندوه فراوان نیست
امان ای سنگدلاز دردو اندوه فراوانت
