نظر بدین پزشکان و پیراپزشکان عزیز
- نویسنده موضوع zeindinho
- تاریخ شروع
Leyenda
Well-known member
تسلیت میگم دوست عزیز...
اگه تونستید خیلی خوب میشه که یه ملاقاتی با هم رشته هاتون که فارغ تحصیل شدن و الان مشغول کار و تحقیق و... هستن داشته باشید... و وضعیت و موقعیتشونو ببینید، فکر کنم اون موقع بهتر میتونید تصمیم بگیرید...ببینید اگه چند سال دیگه حداقل تو اون موقعیت باشید راضی تون میکنه؟ (گفتم حداقل ، چون ممکنه بتونید حتی نسبت به اونا پیشرفت هم بکنید، ولی شما همون حداقلشو در نظر بگیرید)...
موفق باشید...
سلام مجدد
دوست عزیز، همونطور که از دوستان اشاره کردند، برای پزشکی انگیزه و پشتکار بسیار بالایی نیاز هست که فرد بتونه مینیمم، 7 سال رو تنها برای مدرک عمومی پزشکی، بخونه.
یک بعد از انگیزه ی شما رو هم متوجه شدم که این بعد میشه گفت از نظر احساسی بیشترین تاثیر رو داشته و البته بدیهی است و این یک موضوع طبیعی هست. و خب هستند کسانی که به خاطر دلایل مشابهی رفتند سراغ رشته ی پزشکی و البته موفق شدند. مطمئناً ابعاد دیگه ای برای انگیزه ی شما وجود داره و این میتونه کمک کننده باشه...
ولی نکته ی بسیار مهمی که وجود داره اینه که کسی که چنین تصمیمی داره باید بتونه لا اقل 7 سال رو دووم بیاره به عبارتی طرف باید از لحاظ روحیه قوی باشه؛ به عبارتی خدای ناکرده در صورت بروز مشکل، طرف باید تحمل کنه و رشته اش رو ول نکنه و این برای موفقیت خیلی خیلی مهم هست.....اینو هم در نظر بگیرید.
برای هر کسی ممکنه مشکلی پیش بیاد مهم اینه که در خلال اون مشکل پخته تر بشه و البته قوی تر. و خب مشکلی که برای شما پیش اومده مطمئناً در قوی تر شدن روحیه شما نقش داشته ولی باید دید تا چه حدی میتونید قوی باشید؛ برای این رشته بایستی قوی بود.
هر تصمیمی بگیرید و هر راهی و مسیری رو که در پیش بگیرید، برای شما آرزوی موفقیت دارم. انشاا... بتونید فرد مفیدی برای جامعه باشید.
با تشکر
نوتر
New member
اول از همه از بچه ها میخوام برای شادی روح رفتگان خودشون و برای شادی روح مادر عزیز این دوست عزیزمون همونجایی که نشستیم یک فاتحه بقرستیم. ممنون از همگی.
چون اون مسیری که دارین میرین خیلی بیشتر از اینا باید شما روش وقت ، سرمایه و انرژی بذارید صرف اینکه بخوایین بگین من میرم پزشکی تا از سرطلان انتقام بگیرم به نظر من اصلا نمیتونه اون نیروی لازم رو برای ادامه مسیر براتون میسر کنه. چه تضمینیه شاید رفتین پزشکی با دیدن بیماران سرطانی یاد مادر خدا بیامرزتون افتادین و از این رشته زده شدین؟ خیلی ساده میشه اینم گفت دیگه. مسیری که میخوایید پا توش بذارید خیلی مسیر طولانی و سختیه ماراتونیه که به قیمت از دست دادن جوونینون تموم خواهد شد.
بازم ممنونم.اما من اصلا احساساتی نیستم یعنی کاملا منطقی پیش میرم که با دیدن بیمارای سرطانی روحیمو از دست بدم خودم مدت زیادی تو قسمت رادیوتراپی بودم
و اینکه جوونی فرصتیه که باید ازش استفاده کرد اینطوری بهتر نیس برای درس استفاده بشه تا اینکه از دست بره؟حالا کاری به پزشکی ندارم کلا واسه درس بره بهتر نیس؟
و اینکه جوونی فرصتیه که باید ازش استفاده کرد اینطوری بهتر نیس برای درس استفاده بشه تا اینکه از دست بره؟حالا کاری به پزشکی ندارم کلا واسه درس بره بهتر نیس؟
نوتر
New member
بله کاملا حق با شماست جوونی در هر صورت خواهد رفت چه بهتر که در راه پزشکی باشه. منظورم این بود جونیتونو بدین به شرطی که تا تخصص پیش برید نه تا عمومی.
دکتر من منتظر توضیحم
mj1919
New member
دوست من،
این روحیه ی شما ستودنی است،
بذارید یک نمونه رو عرض کنم،
قضیه مشابه، چند مدت پیش برای یکی از نزدیک ترین دوستانم رخ داد، دقیقا همین: مادر، سرطان، انگیزه،
با این تفاوت که این دوستم داره دکترای شیمی فیزیک می خونه،
به صرافت افتاده بود که بیاد کار ژنتیک بیولوژِی بکنه، در زمینه ی درمان سرطان، در مان دارویی، با روشهای کشف داروهای شیمیایی جدید،
کلی حرف زدیم،
راهها روبهش نشون دادم،
فقط یک جمله عرض کردم،
گفتم ، که راه جبران کردن، آروم شدن، تنها این نیست، تو توی این موضوع خیلی ناآشنایی، بهتره؛ دنبال یک راه بهتر برای التیام باشی!
آخرین ویرایش:
وای دکترای شیمی فیزیک؟دوستتون باید خیلی درس خون باشن چون شیمی فیزیک خیلی سخته من 3 واحد پاس کردم. اما اقای دکتر شیمی فیزیک فاصلش با پزشکی بیشتر از بیوتکنو تا پزشکی هست. این راه واسه من التیام دوری از مادر نیست من با قران و خیرات نبودشو التیام میبخشم این راه فقط واسه من کمک به بقیس دلم میخاد کاری کنم که دیگه شرایط من واسه کسی تکرار نشه
eroooor
New member
به نظرم دوستان این جا حرف های منطقی و کاملا درستی رو بیان کردن، و خیلی خووب میشه بهشون فکر کرد و تصمیم گرفتف اما اگه هدفت مبارزه با سرطان و درمان این بیماری هستش...با طیف وسیع و گسترده ای که داره،به نظرم تحصیل توو رشته هایی که زمینه ی تحقیقاتی و پژوهشی داره، بیشتر نتیجه بخشه...مثله همین رشته ی ایمونولوژی که جزء رشته های مورد علاقه ت نوشتی...رشته ای هستش که بسیار موقعیت مناسبی برای پژوهش و رسیدن به تشخیص درست رو در زمینه کنسر( سرطان) فراهم می کنه...
به نظرم اول از همه هدفت رو مشخص کن، بعد دنبال انگیزه های اصلی واسه رسیدن به هدفت بااش...بهتر مقصد رو می بینی...
موفق باشی.
mj1919
New member
منظورم این نبود که می خواد بره پزشکی بخونه،
نه،
می خواست یک پروژهی تحقیقاتی تعریف کنه، در زمینه ی کشف دارو برای بیماران سرطانی،
البته من باب مثال عرض کردم،
arezoo90
New member
دوست عزیز اول از همه تسلیت عرض میکنم خدا بهتون صبر بده
تا اونجایی که من اطلاع دارم از طریق ایمنولوژی میشه چون هم رشته ایه که تو جامعه مون جا افتاده نسبت به بقیه رشته های تحقیقاتی وپژوهشی وهم اینده ی خوبی داره
البته اگه تو خودتون این توانایی رو میبینین که بتونین از راه پزشکی ادامه بدین و در این زمینه صاحب تخصص بشید که خیلی بهتره چون دستتون بازتره وراحت تر میتونید به هدفتون برسید .در اخر این خودتون هستین که تصمیم گیرنده ی نهایی خواهید بود.
شاید شما به خاطر این اتفاق ناگوار بتونید واقعا کاری برای انسان های دیگه انجام بدین اگه اراده کنید فقط باید به خودتون ایمان داشته باشین ادم هایی بودن که خواستن وتونستن.
موفق باشید
mahsa tdp
New member
سلام دوست عزیز.
اگر نظر من رو درباره این مطلبی که پرسیدی بخوای اگر من جای شما بودم اول مقطع لیسانس رو تموم میکردم بعد وارد رشته پزشکی میشدم.
من خودم اول نمیخواستم رشته تجربی بیام اما بنا به دلایلی وارد رشته پزشکی شدم و خدا رو شکر الان کاملا راضیم ازش و موفق هم هستم.
امیدوارم اگرشما هم وارد این حیطه شدید موفق باشید.
حتما هم موفق خواهید شد چون به عنوان یک فردی که از چنین رشته ای وارد میشید تجربه بسیار خوبی دارید که بسیار به شما کمک خواهد کرد.
اگر نظر من رو درباره این مطلبی که پرسیدی بخوای اگر من جای شما بودم اول مقطع لیسانس رو تموم میکردم بعد وارد رشته پزشکی میشدم.
من خودم اول نمیخواستم رشته تجربی بیام اما بنا به دلایلی وارد رشته پزشکی شدم و خدا رو شکر الان کاملا راضیم ازش و موفق هم هستم.
امیدوارم اگرشما هم وارد این حیطه شدید موفق باشید.
حتما هم موفق خواهید شد چون به عنوان یک فردی که از چنین رشته ای وارد میشید تجربه بسیار خوبی دارید که بسیار به شما کمک خواهد کرد.
ketabsabz
Well-known member
به نظر من بستگی به خودت داره ،باید ببینی توانایی و علاقه و حوصله ی لازم رو برای این کار داری یا نه؟باید ببینی واقعا علاقه داری یا نه فقط برای پرستیژشو حرف مردم میخوای بری پزشکی؟منم خودم خیلی دوس داشتم پزشکی قبول شم اما نشد ،خیلی با خودم کلنجار رفتم تا قبول کنم این واقعیت رو خیلی به سرم زد که مثل تو دوباره بیام کنکور بدم اما در نهایت به این نتیجه رسیدم که آدم میتونه توی هر رشته که باشه با ادامه دادنش تا آخرین مرحله موفق باشه والانم خیلی خوشحالم که پزشکی قبول نشدمم و خدا رو شکر میکنم(اینم بگم که فاصله ی من با آخرین فرد قبول شده کمتر از انگشتای یه دست بود) یه جامعه که فقط پزشک نمیخواد که ،باز هم میگم اینن مسئله فقط و فقط بستگی به خودت داره من صرفا نظر خودمو گفتم.
goleyakh
New member
سلام دوست عزیز.واقعا متاسف شدم .خدا مادرتونو رحمت کنه
به نظر من الان که ترم 5 هستی و بیشتر راه کارشناسی رو اومدی ،الان حیفه که ولش کنی . چون هیچ تضمینی واسه قبولی توی کنکور وجود نداره و همیشه عواملی به جز تلاش انسان هم دخیل هست...
به نظرم اگه کارشناسیتو تموم کنی با خیال راحتتری میری سراغ هدفت و همونطور که بقیه دوستان هم گفتن ،در اینصورت از راهی به جز پزشکی هم میتونی به خواستت برسی ولی اگه پزشکی رو واسه خودت هدف میدونی ،اون یه بحثه جداییه .....
من هم خانومی رو میشناسم که با 5سال سابقه کار توی اتاق عمل ،حالا دوباره داره واسه کنکور میخونه تا دندون قبول شه،یعنی توی این سالها هنوز نتونسته خودش متقاعد کنه و بالاخره تصمیم گرفته دوباره از اول شروع کنه.
من خودمم عاشق پزشکیم و میخوام از طریق آزمون کارشناسی به پزشکی اقدام کنم و یه جورایی درکت میکنم ، چون من هم توی اتاق عمل که میرفتم و درد کشیدن مردم و بی تفاوتی بعضی از پزشکارو که میدیدم(البته توهین به دوستان محترم پزشکی نباشه) ،اینکه واقعا میتونستن کاری بکنن ولی دریغ میکردن ،خیلی اعصابم خورد میشد و با رشته خودم هم کاری از دستم ساخته نبود و خیلی محدود بودم ، این شد که این تصمیمو گرفتم(البته جایگاه اجتماعیش هم واسم مهمه خیلی)
در کل هم خیلی به علاقت بستگی داره .امیدوارم بهترین تصمیمو بتونی بگیری.موفق باشی
به نظر من الان که ترم 5 هستی و بیشتر راه کارشناسی رو اومدی ،الان حیفه که ولش کنی . چون هیچ تضمینی واسه قبولی توی کنکور وجود نداره و همیشه عواملی به جز تلاش انسان هم دخیل هست...
به نظرم اگه کارشناسیتو تموم کنی با خیال راحتتری میری سراغ هدفت و همونطور که بقیه دوستان هم گفتن ،در اینصورت از راهی به جز پزشکی هم میتونی به خواستت برسی ولی اگه پزشکی رو واسه خودت هدف میدونی ،اون یه بحثه جداییه .....
من هم خانومی رو میشناسم که با 5سال سابقه کار توی اتاق عمل ،حالا دوباره داره واسه کنکور میخونه تا دندون قبول شه،یعنی توی این سالها هنوز نتونسته خودش متقاعد کنه و بالاخره تصمیم گرفته دوباره از اول شروع کنه.
من خودمم عاشق پزشکیم و میخوام از طریق آزمون کارشناسی به پزشکی اقدام کنم و یه جورایی درکت میکنم ، چون من هم توی اتاق عمل که میرفتم و درد کشیدن مردم و بی تفاوتی بعضی از پزشکارو که میدیدم(البته توهین به دوستان محترم پزشکی نباشه) ،اینکه واقعا میتونستن کاری بکنن ولی دریغ میکردن ،خیلی اعصابم خورد میشد و با رشته خودم هم کاری از دستم ساخته نبود و خیلی محدود بودم ، این شد که این تصمیمو گرفتم(البته جایگاه اجتماعیش هم واسم مهمه خیلی)
در کل هم خیلی به علاقت بستگی داره .امیدوارم بهترین تصمیمو بتونی بگیری.موفق باشی
سلام به همه ی عزیزان
بحث ها خیلی جالب واما غم انگیز بود
دختر خوب گوش کن ببین چی میگم من الان دارم هماتولوژی کارشناسی ارشد میخونم. سال 85 کنکورم بود ما تمام تلاشمونو گذاشتیم روی پزشکی خلاصه توی عید بود اونروز شوم که خدا برای هیچ خانواده ای نیاره خواهرم ،شوهرخواهرم ودخترش که کلاس دوم بود توی تصادف عمرشونو دادن به شما ودنیا روی سرمون خراب شد کنکور از یادم رفت خلاصش کنم علوم آزمایشگاهی دانشگاه آزاد شهرستان تکمیل ظرفیت قبول شدم فکر نمی کردم قبول شم حالم زیاد خوب نبود اصلا نمی تونستم لای کتاب روباز کنم پدرمم که اوضارو می دید گفت برو علومو بخون ما با چشم گریون رفتیم دانشگاه ولی خداییش لذت بردم این گذشت تا سر دوراهی کنکور ارشد(البته هماتورو عاشقشم)و پزشکی که ارزوم بود،گیر کردم ازخدا خواستم که خدایاتو یکبار سرنوشتمو به صلاح خودت عوض کردی الانم اگه من توپزشکی موفق میشم که منوتوی کنکور ارشد قبول نکن تا تمام تلاشمو روی کارشناسی به پزشکی بزارم ،که من به لطف خدا هماتو قبول شدم وبی خیال پزشکی شدم می خوام بگم از خدا بخواه یه راه خوب بزاره جلوی پات چون اونه که برای تو بهترینارو می خواد البته بگم من سختی زیاد کشیدم سر کنکور کاردانی به کارشناسیم یکی دیگه از خواهرام بخاطر سرطان فوت کرد من واقعا داغون شدم. الان احساس میکنم به عنوان یک آزمایشگاهی بیشتر میتونم به مریضای سرطانی کمک کنم تا اون پزشکی که دستش برای تحقیق بستس البته با این اوضاع مالی کشور کمتر میشه تحقیق کرد ولی خداهمیشه کریمه
و اما شما
به نظرم 3ترم دیگه شمارو اذیت نمی کنه اونو حتما حتما حتما ادامه بده وبعد بدون نگرانی روی پزشکی تمرکز کن
من خودم قصد دارم بعد ازتموم شدن درسم کنکور پزشکی دانشگاه ازادو شرکت کنم چون به نظرم بالین وآزمایشگاه باهم خیلی می تونه کمک کننده باشه
به امید روزی که مریضای سرطانی از شر این بیماری با تلاشای ماها نجات پیدا کنن:28: