Martian
New member
تولید یک حسگر جدید برای سطح سلولها
رصد عملکردهای سلولی و ارتباطات میان سلول*ها کاربردهای زیادی در زیست*شناسی و پزشکی احیاکننده داشته و می*تواند در ردیابی سرنوشت سلول*های کاشته شده در درمان سلولی مفید باشد. متأسفانه بررسی چیزی که سلول*ها می*بینند و نحوه پاسخ آنها به این سیگنال*های محیطی (سیتوکین*ها) به صورت بلادرنگ بسیار دشوار بوده است.
حال گروهی از محققان آمریکایی یک حسگر سطح سلولی ساخته*اند که امکان بررسی این سیگنال*ها درون محیط سلولی را به*صورت بلادرنگ و برون*تنی، و به احتمال زیاد درون*تنی فراهم نموده و بدین ترتیب می*تواند این مشکل را حل کند. محققان بیمارستان بریگام و زنان، دانشکده پزشکی هاروارد، بیمارستان عمومی ماساچوست، موسسه فناوری ماساچوست و موسسه سلول*های بنیادی هاروارد یک فناوری جدید ابداع کرده*اند که در آن، یک نانوحسگر تثبیت*شده در سطح سلول امکان بررسی نانومحیط سلولی و ارتباطات میان سلول*ها را به*صورت بلادرنگ، در سطح یک سلول منفرد، و با تفکیک*پذیری فضایی و زمانی بی*سابقه فراهم می*آورد.
فناوری*های قبلی همچون ELISA تنها قابلیت بررسی مولکول*های سیگنال*دهنده را به*صورت توده*ای و در شرایط ثابت فراهم می*آوردند و در نتیجه امکان بررسی بلادرنگ و پویای آنچه سلول*ها حس می*کنند، وجود نداشت. به*علاوه، ELISA یک فناوری برون*تنی است که به تعداد زیادی سلول برای به*دست آوردن غلظت مورد نیاز برای شناسایی نیاز دارد.
این پژوهشگران با اتصال آپتامرهایی که می*توانستند فاکتور رشد PDGF را شناسایی کنند، به سلول*های بنیادی mesenchymal یا MSCها، دو نوع حسگر را تولید کردند: یک حسگر اطفاء و یک حسگر FRET؛ هر دوی این حسگرها در حضور یون*های فلزی دوظرفیتی عملکرد بسیار خوبی از خود نشان دادند. آپتامرها الیگونوکلئوتیدهای تک*رشته*ای هستند که می*توانند با استفاده از یک فرایند انتخابی برون*تنی برای اتصال به مولکول*های هدف خاص طراحی شوند.
برای اینکه این حسگرهای آپتامری بتوانند به سطح سلول متصل شوند، این پژوهشگران یک بخش قلاب*مانند برای اتصال به سطح را در آنها طراحی نمودند. راهکار شیمیایی ساده*ای که در این کار مورد استفاده قرار گرفته است، نیاز به روش*های پیچیده مهندسی ژنتیک، آنزیمی و متابولیکی را که به*طور معمول برای تغییر سطح سلول*ها به*کار می*روند، حذف می*کند.
جفری کارپ، استادیار پزشکی دانشکده پزشکی هاروارد می*گوید: «این حسگر مبتنی بر آپتامرها امکان درک سیگنال*دهی میان سلول*ها و برهمکنش آنها با داروهای مختلف را به*صورت دقیق فراهم نموده و می*تواند کاربردهای زیادی در اکتشافات دارویی و تشخیص پزشکی داشته باشد».
جزئیات این کار در مجله Nature Nanotechnology منتشر شده است.
رصد عملکردهای سلولی و ارتباطات میان سلول*ها کاربردهای زیادی در زیست*شناسی و پزشکی احیاکننده داشته و می*تواند در ردیابی سرنوشت سلول*های کاشته شده در درمان سلولی مفید باشد. متأسفانه بررسی چیزی که سلول*ها می*بینند و نحوه پاسخ آنها به این سیگنال*های محیطی (سیتوکین*ها) به صورت بلادرنگ بسیار دشوار بوده است.
حال گروهی از محققان آمریکایی یک حسگر سطح سلولی ساخته*اند که امکان بررسی این سیگنال*ها درون محیط سلولی را به*صورت بلادرنگ و برون*تنی، و به احتمال زیاد درون*تنی فراهم نموده و بدین ترتیب می*تواند این مشکل را حل کند. محققان بیمارستان بریگام و زنان، دانشکده پزشکی هاروارد، بیمارستان عمومی ماساچوست، موسسه فناوری ماساچوست و موسسه سلول*های بنیادی هاروارد یک فناوری جدید ابداع کرده*اند که در آن، یک نانوحسگر تثبیت*شده در سطح سلول امکان بررسی نانومحیط سلولی و ارتباطات میان سلول*ها را به*صورت بلادرنگ، در سطح یک سلول منفرد، و با تفکیک*پذیری فضایی و زمانی بی*سابقه فراهم می*آورد.
فناوری*های قبلی همچون ELISA تنها قابلیت بررسی مولکول*های سیگنال*دهنده را به*صورت توده*ای و در شرایط ثابت فراهم می*آوردند و در نتیجه امکان بررسی بلادرنگ و پویای آنچه سلول*ها حس می*کنند، وجود نداشت. به*علاوه، ELISA یک فناوری برون*تنی است که به تعداد زیادی سلول برای به*دست آوردن غلظت مورد نیاز برای شناسایی نیاز دارد.
این پژوهشگران با اتصال آپتامرهایی که می*توانستند فاکتور رشد PDGF را شناسایی کنند، به سلول*های بنیادی mesenchymal یا MSCها، دو نوع حسگر را تولید کردند: یک حسگر اطفاء و یک حسگر FRET؛ هر دوی این حسگرها در حضور یون*های فلزی دوظرفیتی عملکرد بسیار خوبی از خود نشان دادند. آپتامرها الیگونوکلئوتیدهای تک*رشته*ای هستند که می*توانند با استفاده از یک فرایند انتخابی برون*تنی برای اتصال به مولکول*های هدف خاص طراحی شوند.
برای اینکه این حسگرهای آپتامری بتوانند به سطح سلول متصل شوند، این پژوهشگران یک بخش قلاب*مانند برای اتصال به سطح را در آنها طراحی نمودند. راهکار شیمیایی ساده*ای که در این کار مورد استفاده قرار گرفته است، نیاز به روش*های پیچیده مهندسی ژنتیک، آنزیمی و متابولیکی را که به*طور معمول برای تغییر سطح سلول*ها به*کار می*روند، حذف می*کند.
جفری کارپ، استادیار پزشکی دانشکده پزشکی هاروارد می*گوید: «این حسگر مبتنی بر آپتامرها امکان درک سیگنال*دهی میان سلول*ها و برهمکنش آنها با داروهای مختلف را به*صورت دقیق فراهم نموده و می*تواند کاربردهای زیادی در اکتشافات دارویی و تشخیص پزشکی داشته باشد».
جزئیات این کار در مجله Nature Nanotechnology منتشر شده است.