مشاعره

[bioelectric]

لاله و گل زخمی خمیازه اند
عیش این گلشن خماری بیش نیست


به یادادبیات پیش دانشگاهی:sad:

 

[حسان]

تو ز من پرس قدر روز وصال
تشنه داند که چیست آب زلال

 

[baran1001]

دل را به رنج هجر سپردم، ولي چه سود،
پايان شام شكوه ام.
صبح عتاب بود.

چشمم نخورد آب از اين عمر پر شكست:
اين خانه را تمامي پي روي آب بود.

 

[bioelectric]

دوستان اشک را صدا بزنید
ناله در سوگ آشنا بزنید

 

[bioelectric]

دل را به رنج هجر سپردم، ولي چه سود،
پايان شام شكوه ام.
صبح عتاب بود.

چشمم نخورد آب از اين عمر پر شكست:
اين خانه را تمامي پي روي آب بود.

باران میبینم که اومدید مشاعره...حالا این شعر مال کیه؟ غزله دیگه منتها شما اینطوری نوشتید

 

[dr sonia]

دوستان اشک را صدا بزنید
ناله در سوگ آشنا بزنید

دوستت دارم و دانم که تویی دشمن جانم
از چه با دشمن جانم شده ام دوست ندانم

 

[baran1001]

باران میبینم که اومدید مشاعره...حالا این شعر مال کیه؟ غزله دیگه منتها شما اینطوری نوشتید

آره دیگه قرار بود منو بیاری مشاعره اما مثل اینکه یادت رفت. خودم اومدم

از سهراب سپهری

 

[baran1001]

دوستت دارم و دانم که تویی دشمن جانم
از چه با دشمن جانم شده ام دوست ندانم

می کنم تنها از جاده عبور
دور ماندند ز من آدمها
سایه ای از سر دیوار گذشت
غمی افزود مرا بر غمها

 

[حسان]

مهرم ز حرمان شد فزون شوقی ز حسرت کم نشد
هر چند حسرت بیش شد شوقو محبت کم نشد

 

[baran1001]

مهرم ز حرمان شد فزون شوقی ز حسرت کم نشد
هر چند حسرت بیش شد شوقو محبت کم نشد

دود می خیزد ز خلوتگاه من
کس خبر کی یابد از ویرانه ام ؟
با درون سوخته دارم سخن
کی به پایان می رسد افسانه ام ؟

 

[dr sonia]

می کنم تنها از جاده عبور
دور ماندند ز من آدمها
سایه ای از سر دیوار گذشت
غمی افزود مرا بر غمها

آن کس که تورا شناخت جان را چه کند؟
فرزند و عیال و خانمان را چه کند؟
دیوانه کنی هر دو جهانش بخشی
دیوانه ی تو هر دو جهان را چه کند؟

 

[dr sonia]

دود می خیزد ز خلوتگاه من
کس خبر کی یابد از ویرانه ام ؟
با درون سوخته دارم سخن
کی به پایان می رسد افسانه ام ؟

من نه آنم که دو صد مصرع رنگین گویم
من چو فرهاد یکی گویم وشیرین گویم

 

[baran1001]

آن کس که تورا شناخت جان را چه کند؟
فرزند و عیال و خانمان را چه کند؟
دیوانه کنی هر دو جهانش بخشی
دیوانه ی تو هر دو جهان را چه کند؟

درها بسته
و كليدشان در تاريكي دور شد.
نسيم از ديوارها مي تراود:
گل هاي قالي مي لرزد.

 

[bioelectric]

دوباره قصه کشاندن به صفحه ای دیگر
نه...دفتری ست مرا از دقایقت لبریز

 

[baran1001]

من نه آنم که دو صد مصرع رنگین گویم
من چو فرهاد یکی گویم وشیرین گویم

مرد تنها بود.
تصویری به دیوار اتاقش میکشید.
وجودش میان آغازو انجامی در نوسان بود
وزشی ناپیدا میگذشت:
تصویر کم کم زیبا میشد
و بر نوسان دردناکی پایان میداد

 

[leylii]

مکن تکیه بر ملک و جاه و حشم
که پیش از تو بودست و بعد از تو هم

 

[leylii]

دوباره قصه کشاندن به صفحه ای دیگر
نه...دفتری ست مرا از دقایقت لبریز

زرافشان چو دنیا بخواهی گذاشت
که سعدی در افشاند اگر زر نداشت

 

[bioelectric]

زرافشان چو دنیا بخواهی گذاشت
که سعدی در افشاند اگر زر نداشت

تو چه رازی که به هر شیوه ترا میجویم
تازه می یابم و بازت اثری پیدا نیست

 

[baran1001]

زرافشان چو دنیا بخواهی گذاشت
که سعدی در افشاند اگر زر نداشت

تویی که بر سر خوبان عالمی چون تاج

سزد اگر همه ی دلبران دهندت باج

 

[baran1001]

تو چه رازی که به هر شیوه ترا میجویم
تازه می یابم و بازت اثری پیدا نیست

تن ز جان و جان ز تن مستور نیست

لیک کس را دیده جان دستور نیست