خودتو دست کم نگیر دوست من(برای همه رشته ها)

zeindinho

New member
سلام دوست من
بعد از کلی بحث داغ پزشکی که من خودم شخصا تو این تاپیک سایت بازکردم
به این نتیجه رسیدم که رشته خودم خیلی خوبه و همه رشته های پیراپزشکی عالی هستن
همه ماها وقتی کنکور تجربی دادیم اکثرا ب امید پزشکی بود اما خیلی ازماها ممکنه همون سال شرایط خوبی نداشتیم و پزشک نشدن ما دلیل بر بی استعدادی ما نبوده
اینکه ما اکثرا قدر رشته هامون را نداریم چون از بچگی کردن تو مخ ما ک پزشکی فلانه و اینجور و اونجوره
این تو ضمیر ما رفته و این شده که کلا جامعه ب سمت پزشک محوری پیش رفته من نمیگم دکترای ما خوب نیستن من میگم پیراپزشکان گرامی اقا و خانم هایی که الان تو هرجای ایران هستین و دارین حرفای منو میخونین تو هر رشته که هستین خودتون را باور کنین و دست کم نگیرین ب خودتون و توانایی هاتون ایمان داشته باشین و بدونین رشته شما زیربنای پزشکی مثل یه اجر ک نبودش ممکنه باعث ریختن دیوار بشه
پس از حالا ب خودمون قول بدیم ک باور داشته باشیم تا همین من و شما تو جامعه فرهنگی ایجاد کنیم ک تو جامعه ب همه شغل ها احترام بذارن
و اینکه هدف های بزرگ داشته باشیم
موفق باشین
 

jo-boy

New member
روز 5شنبه مراسمی تو دانشگاه بهشتی با عنوان"ایده پردازی دانشجویی در زمینه سلولهای بنیادی" برگزار شد که منم افتخار حضور داشتم و جالبه بدونید که از 25 نفر برگزیده شده ، 22 نفر از علوم پایه بودن و 1 نفر دندونپزشک و 2 نفر پزشک فقط بود..به خودتون افتخار کنید
 

گلاب

New member
من خودم از وقتی تو دانشگاه از نزدیک با پزشکیا برخورد کردم فهمیدم که باید الان سجده شکر بذارم که پزشکی قبول نشدم. چون من از اولش هم کارای آزمایشگاهی رو بیشتر دوست داشتم.

تو دانشگاه فهمیدم پزشکی آخرین زنجیره یک روند پژوهشیه. اغلب نتیجه نحقیقات علوم پایه رو اعمال میکنه. اکثرا هم تو روزمرگی گم میشن. تقریبا هر روز بیشتر با چند نوع کیس خاص برخورد دارن. درحالی که کلللللللی مطالعه داشتن که چون زیاد کاربرد نداشته از یادشون میره. البته سوء تفاهم نشه رشته خیلی مقدس و بزرگیه اما واقعا افراد عاشق این حرفه رو میطلبه. نه افرادی که صرفا جهت پرستژ اجتماعی دکتر میخوان پزشکی بخونن.

همینه که الان میرید تو دانشکده های پزشکی میبینین از مثلا 100 نفر تو یه کلاس 20 نفر حداکثر با همون انگیزه ای که وارد دانشکده شدن دارن درس میخونن.

من الان هر کس که ازم درمورد رشته میپرسه کامل براش شرح میدم که تو دانشگاه و محیط کار چه خبره بعد تصمیم گیری رو میذارم به عهده خودش.. در حالیکه تو مدرسه همششششششش تو گوشمون میخوندن باید پزشکی قبول شی :/
 

MAHTAB.G

New member
تا زمانی که به خودتون و به علاقتون (که رشته تحصیلی یکی از اوناست) افتخار نکنید نمیتونید سر بلند باشید...
دوستان علوم پزشکی دات کام همیشه سر بلند باشید:riz304:
 

nutgirl92

New member
من یه زمانی عشق شدید داروسازی داشتم ...
اما وقتی پای عمل رسید ... و کلی حرف و حدیث که از چند داروساز شنیدم ... اعم از اینکه تو تهران نمیتونی داروخانه باز کنی و صرفا با مدرکت باید پول دربیاری و ازین حرفاااااا ... خیلی نظرم عوض شد ... و اومدم تغذیه ...

من اصلا پزشکی و دندونپزشکی رو نزدم ... رتبمم 500 بود ... میتونستم اینارو هم بخونم ... اما واقعاآآآآآ نمیتونم تو دهن ملت کار کنم .... یا اینکه صبر و تحمل رشته ی پزشکی رو داشته باشم ...

از ابتدای ورودمون به دانشگاه هم ... این رشته منو به خودش جذب کرد و همیشه مایه سربلندیم بوده و هست... ♥
 

farzad.lab

مدیر بخش
منم راستش داروسازی دوس داشتم اما خب نشد ... اما وقتی اومدم این رشته واقعا فهمیدم دوستش دارم :heart:


اگه بازم قرار بود انتخاب رشته کنم میومدم جزو بچه های علوم :riz304:
 

drmajid45

New member
همین الان اگه بگن دانشکده پزشکی برا شما دعوتنامه فرستاده با عجله میرید ثبت نام میکنید
خدا خیریتون بده علاقه یه بحثه کارو درامدو بازار کار یه بحثه
اونا که از عشقو علاقه و اینا حرف میزنن اکثرا دخترن و براشونم مهم نیست که در ایینده بخوان درامد داشته باشن
اما وقتی که گذران زندگی یه بخشی از ایندت بشه اونوقت میفهمید عشق و علاقه و اینا کشکه
وقتی 11 سال عمرتو بذاری و رشته ی خاصی رو قبول بشی و اخرش هیچ کاری نتونی باش بکنی اونوقته که فرق پزشکی رو با سایر رشته ها متوجه میشید
 

گلاب

New member
همین الان اگه بگن دانشکده پزشکی برا شما دعوتنامه فرستاده با عجله میرید ثبت نام میکنید
خدا خیریتون بده علاقه یه بحثه کارو درامدو بازار کار یه بحثه
اونا که از عشقو علاقه و اینا حرف میزنن اکثرا دخترن و براشونم مهم نیست که در ایینده بخوان درامد داشته باشن
اما وقتی که گذران زندگی یه بخشی از ایندت بشه اونوقت میفهمید عشق و علاقه و اینا کشکه
وقتی 11 سال عمرتو بذاری و رشته ی خاصی رو قبول بشی و اخرش هیچ کاری نتونی باش بکنی اونوقته که فرق پزشکی رو با سایر رشته ها متوجه میشید



نه.. اتفاقا من از روی فکر بیوشیمی رو انتخاب کردم... دوست ندار بعد از 11 سال درس خوندن تو دانشگاه و جون کندن برای کنکورایی که میدم چندر غاز دربیارم.. من حقمه بعد از فوقش 15 سال تو بهترین رفاه باشم چون از جوونیم مایه گذاشتم.. روزایی که همسن و سالای من راحت دستشونو گذاشتن تو جیبشون و به خوشگذرونی و تفریح و مهمونیشون گذروندن... من الان 2 ساله مسافرت نرفتم هر جا هم رفتم با استرس و دغدغه کنکور و درس بوده.
پزشکی هم همین طوره. همه پزشکا که از همون اول پولدار نیستن. ما تو فامیلمون داریم کسی رو که الان پزشکی عمومیشو تموم کرده با کلی کار و شیفت و ماموریت های زیارتی و به کمک پول خانمش که اونم چن شیفت چن شیفت کار میکنه بالاخره تونسته یه خونه فسقلی کلنگی بخره..
در حالیکه اگه من بتونم بعد از گرفتن مدرک دکترام مجوز آزمایشگاه رو بگیرم ماهانه چندین برابر یک پزشک عمومی و برابر یا بیشتر از یک متخصص پول درمیارم..
اخیرا هم شنیدم یکی از دوستان که تازه دانشجوی دکترا شده با همکاری یک پاتولوژیست مجوز آزمایشگاه گرفتن.. بانک هم بهشون وام خوبی داده وتو فکر یه آزمایشگاه هستن..

تازه برای بیوشیمی (رشته خودم) جذب هیات علمی هم تو کشور بالاست.. تدریس های کنکوری رو که نگو...
رشته پایه من تغذیه بود.. با اینکه رشته خوبیه ولی من با توجه به علاقم و یکم سیاست تغییر رشته دادم چون در این صورت تو 2 تا رشته سررشته خواهم داشت..

یه سری معیار های دیگه هم دارم ولی طولانی شد ببخشید.. فقط خواستم بگم خوشی نزده بود زیر دلم. الانم اگه بگن پزشکی برمیدارنم بخدا نمیرم اگر هم وسوسه شم برم دوباره برا تخصص بیوشیمی میخونم...

موفق باشید :)
 

asie67

New member




نه.. اتفاقا من از روی فکر بیوشیمی رو انتخاب کردم... دوست ندار بعد از 11 سال درس خوندن تو دانشگاه و جون کندن برای کنکورایی که میدم چندر غاز دربیارم.. من حقمه بعد از فوقش 15 سال تو بهترین رفاه باشم چون از جوونیم مایه گذاشتم.. روزایی که همسن و سالای من راحت دستشونو گذاشتن تو جیبشون و به خوشگذرونی و تفریح و مهمونیشون گذروندن... من الان 2 ساله مسافرت نرفتم هر جا هم رفتم با استرس و دغدغه کنکور و درس بوده.
پزشکی هم همین طوره. همه پزشکا که از همون اول پولدار نیستن. ما تو فامیلمون داریم کسی رو که الان پزشکی عمومیشو تموم کرده با کلی کار و شیفت و ماموریت های زیارتی و به کمک پول خانمش که اونم چن شیفت چن شیفت کار میکنه بالاخره تونسته یه خونه فسقلی کلنگی بخره..
در حالیکه اگه من بتونم بعد از گرفتن مدرک دکترام مجوز آزمایشگاه رو بگیرم ماهانه چندین برابر یک پزشک عمومی و برابر یا بیشتر از یک متخصص پول درمیارم..
اخیرا هم شنیدم یکی از دوستان که تازه دانشجوی دکترا شده با همکاری یک پاتولوژیست مجوز آزمایشگاه گرفتن.. بانک هم بهشون وام خوبی داده وتو فکر یه آزمایشگاه هستن..

تازه برای بیوشیمی (رشته خودم) جذب هیات علمی هم تو کشور بالاست.. تدریس های کنکوری رو که نگو...
رشته پایه من تغذیه بود.. با اینکه رشته خوبیه ولی من با توجه به علاقم و یکم سیاست تغییر رشته دادم چون در این صورت تو 2 تا رشته سررشته خواهم داشت..

یه سری معیار های دیگه هم دارم ولی طولانی شد ببخشید.. فقط خواستم بگم خوشی نزده بود زیر دلم. الانم اگه بگن پزشکی برمیدارنم بخدا نمیرم اگر هم وسوسه شم برم دوباره برا تخصص بیوشیمی میخونم...

موفق باشید :)

همه اینایی که گفتین با کلی اگه و اما وشاید و خدابخواد همراهه
شاید دانشگاه شمارو هیئت علمی کنه اما تضمینی نیست چون سالانه کلی دکترای رشته های مختلف میاد بیرون الانم که در دانشگاه ماشالا بروی همه باز شده !!!تازه دکتری گرفتن یعنی چندین سال تو دانشگاه موندن عقب افتادن از زندگی و کار
اگه بتونید مجوز ازمایشگاه بگیرید واگه مردم رغبت کنن بیان آزمایشگاه شما چون تو هرشهری یکی دوتا ازمایشگاه اسم و رسم درست حسابی دارن البته اونم با تبانی با پزشکا که مریضاشونو بفرستن پیش شما اونم به شرطی که آزمایشگاهتون تشخیص همه انواع تستها رویا لااقل بیشترشو داشته باشه!!!!!!
من با نظر دوست بالایی موافقم
آدم باید چیزی رو بخونه که ثمره و نتیجه و درآمدی داشته باشه
اگه هم قراره ادم بره دنبال علاقه اش باید یه منبع درآمد واسه امورات زندگیش داشته باشه
 

avenger.1992

New member




نه.. اتفاقا من از روی فکر بیوشیمی رو انتخاب کردم... دوست ندار بعد از 11 سال درس خوندن تو دانشگاه و جون کندن برای کنکورایی که میدم چندر غاز دربیارم.. من حقمه بعد از فوقش 15 سال تو بهترین رفاه باشم چون از جوونیم مایه گذاشتم.. روزایی که همسن و سالای من راحت دستشونو گذاشتن تو جیبشون و به خوشگذرونی و تفریح و مهمونیشون گذروندن... من الان 2 ساله مسافرت نرفتم هر جا هم رفتم با استرس و دغدغه کنکور و درس بوده.
پزشکی هم همین طوره. همه پزشکا که از همون اول پولدار نیستن. ما تو فامیلمون داریم کسی رو که الان پزشکی عمومیشو تموم کرده با کلی کار و شیفت و ماموریت های زیارتی و به کمک پول خانمش که اونم چن شیفت چن شیفت کار میکنه بالاخره تونسته یه خونه فسقلی کلنگی بخره..
در حالیکه اگه من بتونم بعد از گرفتن مدرک دکترام مجوز آزمایشگاه رو بگیرم ماهانه چندین برابر یک پزشک عمومی و برابر یا بیشتر از یک متخصص پول درمیارم..
اخیرا هم شنیدم یکی از دوستان که تازه دانشجوی دکترا شده با همکاری یک پاتولوژیست مجوز آزمایشگاه گرفتن.. بانک هم بهشون وام خوبی داده وتو فکر یه آزمایشگاه هستن..

تازه برای بیوشیمی (رشته خودم) جذب هیات علمی هم تو کشور بالاست.. تدریس های کنکوری رو که نگو...
رشته پایه من تغذیه بود.. با اینکه رشته خوبیه ولی من با توجه به علاقم و یکم سیاست تغییر رشته دادم چون در این صورت تو 2 تا رشته سررشته خواهم داشت..

یه سری معیار های دیگه هم دارم ولی طولانی شد ببخشید.. فقط خواستم بگم خوشی نزده بود زیر دلم. الانم اگه بگن پزشکی برمیدارنم بخدا نمیرم اگر هم وسوسه شم برم دوباره برا تخصص بیوشیمی میخونم...

موفق باشید :)
من با علاقه اومدم علوم آزمایشگاه
اما الان پشیمونم
خیلی
یکی از دلایلش همینه که رشته های دیگه میان به کار ما سرک میکشن
کلی گفتم ناراحت نشید
اما پزشکی نه احصاریهه
حیف که خودمو میشناسسم که حوصله ی خوندن مجدد ندارم
من به هدف علوم آزمایشگاهی کنکور دادم حتی یه دونه پزشکی یا جز این رشته نزدم
اما وقتی می بینم هر رشته ای میاد برا ارشد وارد رشته ی ما میشه دلم به حال خودم و همکارام میسوزهه
کسایی که حتی یه cbc دستشون نگرفتن میخوان آزمایشگاه بزنن
 

گلاب

New member
خوب پزشکی هم اما و اگرهای خودشو داره.. تازه من با توجه به شهر خودم گفتم.. تو شهر من 3-4 تا آزمایشگاه هست اما اونقدر بیمار زیاد هست که خیلی وقتها فرصت به همه نمیرسه.. تازه خیلی از شهرستانهای اطراف هم هستن که آزمایشگاه ندارن.

بعدشم هیچ کجای حرف من اما و اگر نداشت.. من با اطمینان بالای 90% حرفام رو زدم..

در ثانی تو رشته تغذیه هم دست زیاده.. بچه های تغذیه هم شاکین که چرا از رشته های دیگه میان تغذیه میخونن اما من همون زمان دانشجوییم هم عقیدم این بود که من نوعی باید طوری درس بخونم و مهارتهام رو بالا ببرم که ترسی از زیاد شدن دست تو رشتم نداشته باشم...

تو شهر همه ما کلییییییییییی پزشک وجود داره اما آیا همشون موفقن تو کارشون؟ اونی موفقه که بتونه تو حرفه اش خودی نشون بده.. معلوماتش بالا باشه.. مهارتش و مدیریتش بالا باشه..

ببخشید اگه حرفی داشتم بعد از کنکورم برمیگردم.. همگی موفق و موید باشید :)
 

drmajid45

New member

ازمایشگاه زدن کجا بودد؟؟
اقا یا خانوم گلاب اخه با یه تخصص بیوشیمی نمیشه که ازمایشگاه زد؟؟
اگرم بشه باید با 2نفر دیگه باشه که اصلا نمیصرفه
در ضمن اون دوستتون که با یه پاتولوژیست شریک شده من مفهوم این کار پاتولوژیسته رو نمیفمم
وقتی خود پاتولوژیست به تنهایی میتونه ازمایشگاه بزنه چه دلیلی برا شراکت وجود داره؟؟
 

avenger.1992

New member

ازمایشگاه زدن کجا بودد؟؟
اقا یا خانوم گلاب اخه با یه تخصص بیوشیمی نمیشه که ازمایشگاه زد؟؟
اگرم بشه باید با 2نفر دیگه باشه که اصلا نمیصرفه
در ضمن اون دوستتون که با یه پاتولوژیست شریک شده من مفهوم این کار پاتولوژیسته رو نمیفمم
وقتی خود پاتولوژیست به تنهایی میتونه ازمایشگاه بزنه چه دلیلی برا شراکت وجود داره؟؟

دکتر عزیز آزمایشگاه زدن دردسر داره
اکثر دوس دارن فقط با آسودگی یه درصدی بگیرن و به سختی کار نداشته باشن
ایشون میگن دکتر بیوشیمی من سراغ دارم که یه کاردان علوم آزمایشگاه که ریسک پذیزه کل هزینه ی آزمایشگاه رو جور کرده و پاتولوژیست رو 8 درصد از درآمد آزمایشگاه میده
اون دکتر هم براش میصرفه چون فقط داره پول مدرک میگیره
بحث اینه که آزمایشگاه زدن الان هزینه برداره
همون میکروسکوپ الان خوبش بالا 6 میلیونه
بماند بقیه
با این تورم کسی نمی تونه
 

drmajid45

New member
بله حرف منم همینه دوستام که میگن علوم پایه خوبه فقط به امید ازمایشگاه زدنن
منم میگم ازمایشگاه زدن صرفه نداره نخصوصا برا علوم پایه ها که اصلا صرفه نداره
دکتر عزیز آزمایشگاه زدن دردسر داره
اکثر دوس دارن فقط با آسودگی یه درصدی بگیرن و به سختی کار نداشته باشن
ایشون میگن دکتر بیوشیمی من سراغ دارم که یه کاردان علوم آزمایشگاه که ریسک پذیزه کل هزینه ی آزمایشگاه رو جور کرده و پاتولوژیست رو 8 درصد از درآمد آزمایشگاه میده
اون دکتر هم براش میصرفه چون فقط داره پول مدرک میگیره
بحث اینه که آزمایشگاه زدن الان هزینه برداره
همون میکروسکوپ الان خوبش بالا 6 میلیونه
بماند بقیه
با این تورم کسی نمی تونه
 
بالا