اعتراض به فیلم موهن
- نویسنده موضوع بهارک
- تاریخ شروع
قران-سوره ی التکویر
فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ ﴿١٥﴾ الْجَوَارِ الْكُنَّسِ ﴿١٦﴾ وَاللَّيْلِ إِذَا عَسْعَسَ ﴿١٧﴾ وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ ﴿١٨﴾ إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ ﴿١٩﴾ ذِي قُوَّةٍ عِنْدَ ذِي الْعَرْشِ مَكِينٍ ﴿٢٠﴾ مُطَاعٍ ثَمَّ أَمِينٍ ﴿٢١﴾ وَمَا صَاحِبُكُمْ بِمَجْنُونٍ ﴿٢٢﴾ وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِينِ ﴿٢٣﴾ وَمَا هُوَ عَلَى الْغَيْبِ بِضَنِينٍ ﴿٢٤﴾ وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَيْطَانٍ رَجِيمٍ ﴿٢٥﴾ فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ ﴿٢٦﴾ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعَالَمِينَ ﴿٢٧﴾ لِمَنْ شَاءَ مِنْكُمْ أَنْ يَسْتَقِيمَ ﴿٢٨﴾ وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ ﴿٢٩﴾
پس سوگند به ستارگانى كه باز مىگردند ،«15» ستارگانى كه به سرعت مىروند و پنهان مىشوند ،«16» و سوگند به شب هنگامى كه [روى مىآورد ، و زمانى كه] مىرود ،«17» و سوگند به صبح هنگامى كه مىدمد [و با گستردن نورش تاريكى را مىزدايد ] «18» كه اين قرآن كلام [خداست كه آورندهاش به سوى] پيامبر فرستادهاى ارجمند و بزرگوار است .«19» نيرومندى كه نزد صاحب عرش داراى مقام و منزلت است ؛«20» آنجا مورد اطاعت [فرشتگان] و امين است«21» همنشين شما ديوانه نيست .«22» بىترديد امين وحى را در افق روشن ديده است ،«23» و او نسبت به [ابلاغ و تعليم] آنچه به او وحى مىشود ، بخيل نيست«24» و قرآن ، كلام شيطان رانده شده نيست ؛«25» پس [با انكار قرآن و روى گرداندن از آن] كجا مىرويد ؟«26» قرآن فقط وسيله يادآورى و پند براى جهانيان است ؛«27» براى هركس از شما كه بخواهد [در همه شؤون زندگى مادى و معنوى] راه مستقيم بپيمايد«28» و شما [طىِ راهِ مستقيم را] نخواهيد خواست مگر آنكه خدا پروردگار جهانيان بخواهد .«29»
فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ ﴿١٥﴾ الْجَوَارِ الْكُنَّسِ ﴿١٦﴾ وَاللَّيْلِ إِذَا عَسْعَسَ ﴿١٧﴾ وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ ﴿١٨﴾ إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ ﴿١٩﴾ ذِي قُوَّةٍ عِنْدَ ذِي الْعَرْشِ مَكِينٍ ﴿٢٠﴾ مُطَاعٍ ثَمَّ أَمِينٍ ﴿٢١﴾ وَمَا صَاحِبُكُمْ بِمَجْنُونٍ ﴿٢٢﴾ وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِينِ ﴿٢٣﴾ وَمَا هُوَ عَلَى الْغَيْبِ بِضَنِينٍ ﴿٢٤﴾ وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَيْطَانٍ رَجِيمٍ ﴿٢٥﴾ فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ ﴿٢٦﴾ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعَالَمِينَ ﴿٢٧﴾ لِمَنْ شَاءَ مِنْكُمْ أَنْ يَسْتَقِيمَ ﴿٢٨﴾ وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ ﴿٢٩﴾
پس سوگند به ستارگانى كه باز مىگردند ،«15» ستارگانى كه به سرعت مىروند و پنهان مىشوند ،«16» و سوگند به شب هنگامى كه [روى مىآورد ، و زمانى كه] مىرود ،«17» و سوگند به صبح هنگامى كه مىدمد [و با گستردن نورش تاريكى را مىزدايد ] «18» كه اين قرآن كلام [خداست كه آورندهاش به سوى] پيامبر فرستادهاى ارجمند و بزرگوار است .«19» نيرومندى كه نزد صاحب عرش داراى مقام و منزلت است ؛«20» آنجا مورد اطاعت [فرشتگان] و امين است«21» همنشين شما ديوانه نيست .«22» بىترديد امين وحى را در افق روشن ديده است ،«23» و او نسبت به [ابلاغ و تعليم] آنچه به او وحى مىشود ، بخيل نيست«24» و قرآن ، كلام شيطان رانده شده نيست ؛«25» پس [با انكار قرآن و روى گرداندن از آن] كجا مىرويد ؟«26» قرآن فقط وسيله يادآورى و پند براى جهانيان است ؛«27» براى هركس از شما كه بخواهد [در همه شؤون زندگى مادى و معنوى] راه مستقيم بپيمايد«28» و شما [طىِ راهِ مستقيم را] نخواهيد خواست مگر آنكه خدا پروردگار جهانيان بخواهد .«29»
پیامبر اسوه حسنه و فصل الخطاب همه ی پیامبران است و دعوت همه ی انبیاء به یاد و خاطره او ختم میشود . گفت : نام احمد جمله نام انبیاء است ، زانکه صد آمد ، نود هم پیش ماست . آنچه خوبان همه دارند پیامبر یکجا داشت . به همین دلیل شاید یکی از بهترین راهها برای شناخت پیامبر خود قرآن است . خدا بطور ویژه در قرآن روی پیامبر حساب باز کرده است . می فرماید : هر چقدر من را دوست دارید پیامبر را اطاعت کنید . یعنی سیره پیامبر ، روش و سخنان پیامبر در مسیر محبتالهی است . امیر المومنین در نهج البلاغه فرمود که شما همواره به پیامبر تأسی کنید چون خدا او را اسوه قرار داده است . خدا در قرآن هرکجا می خواهد سفارش پیامبر را بکند ، اول اسم خودش را می آورد . اطیعوالله واطیعو الرسول . اطاعت کنید از خدا و پیامبر . از خدا و پیامبر جلو نیفتید . بنظر من خدا در مسائل شخصی و حتی رعایت حال پیامبر در مسائل عرفی هم هوای او را داشته است . یک وقت حضرت میهمانی در خانه ترتیب داد . انس بن مالک میگوید که ده نفر ده نفر می آمدند و غذا می خوردند و می رفتند ، بالاخره همه آمدند و شام خوردند و رفتند . دیدم سه نفر نشسته اند و نمی روند . مثل میهمانی های شب نشینی ما هستند که می نشینند و بلند نمی شوند . پیامبر هم آنقدر مأخوذ به حیا بود که به آنها نمی گفت که بروند . آیه نازل شد : وقتی خوردید بروید . در قرآن داریم که تو حیا میکنی ، خدا از بیان حق معذوریتی ندارد . حتی می گوید که صدایتان را از صدای پیامبر بالاتر نیاورید . پشت خانه او داد نزنید . او را با اسم صدا نزنید بگویید یا رسول الله . خدا پیامبر را با اسم در قرآن نیاورده است البته اسم پیامبر در قرآن هست مثل احمد ، طه ، یاسین . سیره ی پیامبر مربوط به حیات ایشان نیست یک مباحث اخلاقی و کلی است . امروز هم اگر خدا را دوست دارید از رسول خدا تبعیت کنید . چند تا از اصولی که در زندگی پیامبر حاکم بوده است و مبانی که زندگی پیامبر بر اسسا آن شکل گرفته را میگویم . و کتاب هم معرفی میکنم . در مورد اخلاق و ویژگی های پیامبر ، کتاب سنن نبی از علامه طباطبایی است . لباس پوشیدن پیامبر رفتار پیامبر با همسرانش غذا خوردن . کتاب سیره پیامبر از آقا شیخ عباس قمی است . من رموز موفقیت پیامبر را در چند محور برای شما می شمارم . یکی همانکه بعداز پیامبر از همسرش سوال کردند که پیغمبر چه جوری بود ؟ گفت : اخلاق او ، اخلاق قرآنی بود . اخلاق قرآنی چیست ؟ گذشت آگاهی دادن به افراد ناآگاه انواع خوردن و نگاه کردن ها در قرآن هست. که خدا در قرآن می فرماید : خُلُق عظیم . زیرا اخلاق پیامبر قرآنی بود . جوانان با قرآن بیشتر انس داشته باشید و خودتان را با اخلاق قرآنی منطبق کنید . شما سوره فرقان را باز کنید . در آخر سوره دوازده ویژگی برای بنده های خوب خدا آمده است . بنده های خوب خدا با تکبر راه نمی روند ، وفادرا به عهد هستند و ... این هاخیلی مهم است که ما خودمان را با قرآن محک بزنیم . ویژگی دیگر این بود که پیامبر درتعلیم و تربیت روش تحکم و اجبار نداشت . خدا در قرآن می فرماید : ای پیامبر تو به این ها جبر نداری . ای پیامبر تو به این ها زور نگو . تو میخواهی مردم را به ایمان آوردن اکراه کنی ؟ را اجبا رنکن آیا می خواهی آنها را به اکراه به یمان در آوری ؟ اگر خدا می خواست همه را به زور مومن میکرد . روش پیامبر اکراه و اجبار نبود . روش دعوت بود .پیامبر مذکر بود یعنی یادآورد بود . تو به وظیفه ات عمل کن ، میخواهد کسی مسلمان بشود و یا نشود . پیامبر وقتی مسیحیان نجران مسلمان نشدند با آنها چکار کرد ؟ قرار داد بست که جزیه بدهند و مالیات بدهند و بر دین خودشان هم باقی باشند . اسلام با زور پیش نرفته ، اسلام با استدلال و منطق پیشرفته است . آیه لا اکراه فی الدین یعنی دین و اعتقادات جبری نیست . دین باو راست و من به زور نمی توانم چیزی را باور کنم . ممکن است به زور چیزی را بگویم ولی باورم نیست . این یکی از محورهای اصول پیامبر بود و وقتی میخواست برای تبلیغ به معاذ برود گفت : به مردم آسان بگیر و بشارت بده از دین نفرت ایجاد نکن . خانواده ها جوانان را از دین و نماز زده نکنید . رفتار عدم تحکم هما رفتار پیامبر بود . احکام را تدریجی بیان میکرد ، خطاکار را می بخشید ، گذشته ی طرف را به رُخش نمی کشید ، به طرف مسئولیت می داد . ابوسفیان با آن پیشینه ی را در فتح مکه آزاد کرد . نکته ی سوم در رفتار پیامبر رافت و مدارا بود . خدا همانطور که نماز را بر من واجب کرده ، مدا را را هم بریا من واجب کرده است . رگ خواب افراد و سلیقه ها با هم فرق می کند . کسی ممکن است با کلام جذب بشود ، کسی با نگاه جذب بشود ، کسی با یک میهمانی جذب بشود ، کسی با یک هدیه جذب بشود . رسول خدا رگ خوابها را می دانست و این رافت است . ببینید چقدر زیبا با خطاکاران رفتار میکرد . اصل رافت ومدارا در روابط خانوادگی و اجتماعی و در روابط سیاسی خیلی مهم است . همدیگر را تحمل کنیم . همین باعث شد که اسلام در قلب ها نفوذ کند . قبایل اوس و خزرج که با هم اختلاف داشتند تا دیدند که این سخنان پیامبر حرف دل آنان است و او کسی است که ریا ندارد و حرفهایش دروغی نیست ، مسلمان شدند . پیامبر فرمود : دوست دارم چند کار بعد از من سنت بشود . یکی سلام کردن به کودکان است . یک یسوار شدن بر مرکب های ساده است . یکی نشستن روی خاک است یکی غذا خوردن با غلام ها ست . کمتر پیش می آمد که از پیامبر معجزه و یا استدلال بخواهند . با یک نگاه می فهمید که این انسان اهل دنیا و ریاست نیست . این انسان اهل فروتنی و تواضع است و اهل خداست . نکته چهارم در رفتار پیامبر همان است که قرآن می فرماید : الم نشرح لک صدرک . شرح صدر پیامبر یا همان دریا دلی پیامبر است . قدرت تحمل افکار مختلف را داشتن است . به اوناسزا میگفتند . یهودی به جای سلام می گفت : مرگ بر شما ، سنگ و چوب به او زدند . وقتی موسی می خواست نزد فرعون برود نگفت : خدیا به من صلاح بده بلکه گفت : رب شرح لی صدری . شرح صدر پیامبر خیلی عجیب بود . و همین اخلاق در خیلی ازجاها باعث تعامل با دیگران می شد . گاهی اوقات یکی از همسران حضرت با حضرت بحث شان می شد یا یکی از همسایگان یا حرفشان نزدیکان حرفشان می شد ، در مدینه افراد از ترکیبات مختلف یهودی و منافق و مسلمان سست و قوی بوند . اینکه پیامبر بعد از ده سال توانسته کاری بکند که وقتی وضوع می گیرد ، دست ببرند و آب وضوی او را بعنوان تبرک بردارند ، کار بزرگی است . در اولین حج وقتی موهایش را تراشید ، موهایش را بعنوان تبرک بردند . از وقتی که پیامبر از غار حرا پایین آمد و شروع کرد و از منبر بالا رفت و خدا حافظی کرد ، فاصله بیست و سه سال است . در این سالها جامعه زیر و رو شده است . وقتی ازغار حرا پایین آمد به طرف او سنگ پرتاب کردند و به او ساح رو مجنون گفتند ولی روزی که از منبر بالا رفت تا خداحافظی کند ، مثل باران اشک می ریختند و می گفتند : پدرم به قربانت . چه کرده است که وقتی مادر چهار شهید یپکر هسدانش را می برد ، می گوید : الحمدلله که پیامبر زنده است . این خیلی تحول است . آدم هایی که حاضر نبودند روز اول حرف پیامبر را گوش کنند چه شده که حنظله که امشب ازدواج کرده و فردا صبح به میدان احد می آید و جانش را فدا میکند . چه کرده که وقتی بالای سر سعد انصاری رفتند و داشت جان میداد ، گفت : جان شما و جان پیامبر . یعنی خودشان را سپر بلای پیامبر می کردند . این ها به خاطر شرح صدر پیامبر بود و از بس که به حرف همه گوش می کردند به او اُذن میگفتند . حتی وقتی خانه ی حضرت می آمدند ، حضرت رویش نمی شد که به آنها بگوید بروید . نکته پنجم را حضرت علی در نهج البلاغه می گوید که پیامبر میانه رو و معتدل بود . در جریانان اجتماعی ، سیاسی . بعضی ها که خیلی سیاسی میشوند از خانواده غافل می شوند . یا وقتی در جریان مسائل خانوادگی قرار می گیرد از سیاست غافل میشود . ولی پیامبر همان شخصیتی که در دل شب با جبرئیل سخن می گوید ، گاهی وقتها با همان شخصیت پیش همسرش می نشیند و میگوید که خانم بیا با هم کمی صحبت کنیم . همین شخصت به حسن و حسین می گوید : بیایید روی کول من سوار شوید و من شتر شما می شوم و آنها را دور اتاق میگرداند . همین شخصیت در میدان جنگ شمشیر دست می گیرد و مقابل دشمنان می ایستد و همین شخصیت در سال هفت هجری نامه به سران ایران و روم را دعوت به اسلام میکند . و باز همین شخصیت در کوچه پیش بچه یتیم ها می نشیند و غذا می خورد . در جامعه ما وقتی عده ای در کاری برجسته می شوند در جهت دیگری کمرنگ می شوند . خیلی متدین و مومن است ولی در صله رحم ضعیف است . بچه ای می گوید : نماز شب پد رمن ترک نمیشود ولی حاضر نیست که پنج دقیقه با من صحبت کند . پیامبر شنید که عده ای می خواهند به سمت غارنشینی بروند وترک دنیا کنند ، این ها را جمع کرد و گفت که من این طوری نیستم . غذا خوب می خورم ، زن و بچه دارم سفر می روم . مومن باید جامع باشد . نمیشود یک بعد را زیاد پرورش داد و به بعد دیگر توجهی نداشت . بله همسر پیامبر می گفت که تا وقتی صدای اذان را می شنید با ما بیگانه می شد . ماه رمضان در خانه بود افطاری می داد و به افطاری می رفت . اما در دهه ی آخر ماه رمضان بسترش را جمع می کرد و به مسجد می رفت . و می فرمود این دهه دهه ی اعتکاف است . حتی اگر می شنید در قبیله ای فردی مرده است مقید بود که به تشییع آن برود . یا اگر مریض است به عیادت او برود . روزی بچه ی یهودی که پیامبر را دوست داشت ، مریض شد و پیامبر به عیادت او رفت و گفت که می خواهی مسلمان بشوی و او گفت پدرم اجازه نمی دهد و پیامبر به پدر او گفت که شما مانع مسلمان شدن فرزندت می شوی ؟ گفت : نه اگر خودش بخواهد . او شهادتین را گفت و مسلمان شد و بعد از دنیا رفت . پیامبر خوشحال شد که توانسته یکنفر را قبل از مرگ به دین اسلام در بیاورد . تمام هم و غمش این بود که مردم را اصلاح کند . جامعه را اصلاح کند .
پيامبر در قرآن
صلوات
عطری است که دهان انسان را خوشبو می کند
صلوات موجب کمال نماز می شود.
صلوات نوری در بهشت است.
صلوات شفیع انسان است.
صلوات ذکر الهی است.
×××××
« تقدیم به ماه یثرب، شاه بطحا، غوث دین، عقل اول، نور مطلق، مظهر اسرار رب »
نامهای مبارک حضرت محمّد (ص) در قرآن :
1. احمد (ص)
2. محّمد (ص)
3. یس
4. طه
بر اساس روایات :
1. ماحی (محو کننده کفر)
2. بشیر
3. نذیر
4. محمود
5. ابوالقاسم
6. حاد ( دشمن کننده با هر که دشمن خدا)
« مکارم اخلاق و محاسن آداب حضرت محمّد (ص) در قرآن »
نبی مکرم اسلام در تمام عمر پر برکتش از کودکی تا هنگامی که روح مقدسش به ملکوت اعلی پر کشید، نمونه و مظهر عالی ترین اخلاق، رفتار و گفتار بوده است. سنت و سیره ی آن حضرت برای همه ی انسانها و خصوصاَ مسلمانان الگویی پسندیده است و لذا بر همه ما لازم است ابعاد وجودی ایشان را بشناسیم و به حضرتش اقتدا کنیم.
در قرآن آیات بسیاری درباره ی اخلاق فردی، اجتماعی، خانوادگی و همچنین آداب زندگی رسول اکرم (ص) وجوددارد که ما در این بخش به یاری خداوند متعال به بررسی تعدادی از این آیات می پردازیم.
وَإِنَّکَ لَعَلى خُلُقٍ عَظِیمٍ (4-قلم)
در این آیه خلق بی مانند پیامبر را با صفت «عظیم » می ستاید و او را کانون عالی ترین صفات انسانی معرفی می کند. تو کانون محبت و عواطف و سر چشمه رحمت الهی هستی. کفار آزارت می دهند و تو آنها را انذار می دهی. ناسزایت می گویند و تو برای آمرزش آنها دست به دعا بر می داری. بر تو سنگ می زنند و خاکستر بر سرت می ریزند و تو هدایت آنها را طلب می کنی. اگر این اخلاق کریمه و ملکات فاضله نبود، آن ملّت عقب مانده جاهلی در آغوش اسلام قرار نمی گرفتند و به مصداق آیه « لا نْفضّوا من حولِکَ » همه از اطراف پیامبر پراکنده می شدند.
حضرت علی (ع) که از کودکی در دامان پیامبر اکرم (ص) رشد نمود و تا آخرین لحظات حیات پیامبر همواره یار و یاور ایشان بود، در مورد ویژگیهای اخلاقی و زندگی نبی اکرم چنین می فرماید:
« رفتار پیامبر با همنشینانش چنین بود که دائماَ خوشرو و خندان و سهل الخلق و ملایم بود. هرگز خشن و سنگدل و پرخاشگر و بدزبان و عیبجو و مدیحه گر نبود. هیچ کس از او مأیوس نمی شد و هر کس به در خانه او می آمد، نومید باز نمی گشت. سه چیز را از خود رها کرده بود : مجادله در سخن، پر گویی و دخالت در کاری که به او مربوط نبود. سه چیز را در مورد مردم رها کرده بود : کسی را مذمت نمی کرد و سرزنش نمی فرمود و از لغزشها و عیوب پنهانی مردم جستجو نمی کرد. هرگز سخن نمی گفت مگر در مورد اموری که ثواب الهی را امید داشت. در موقع سخن گفتن به قدری نافذ الکلمه بود که همه سکوت اختیار می کردند و تکان نمی خوردند. به هنگامی که ساکت می شد آنها به سخن در می آمدند، اما نزد او هرگز نزاع و مجادله نمی کردند. هر گاه فرد غریب و نا آگاهی با خشونت سخن می گفت و در خواستی می کرد تحمل می نمود و به یارانش می فرمود : هر گاه کسی را دیدید که حاجتی دارد به او عطا کنید. هرگز کلام کسی را قطع نمی کرد تا سخنش پایان گیرد.1
امروز بر همه ی مردم جهان و خصو صاَ ما مسلمانان لازم و ضروری است که افکار و اعتقادات، گفتار و کردار، سنت و سیره و اخلاق رسول اکرم (ص) را از طریق قرآن، احادیث و تاریخ بشناسیم و در همه ی مراحل زندگی، ایشان را اسوه و الگوی خود قرار دهیم. زیرا هدایت و سعادت ما در دنیا و آخرت در گرو این پیروی است. از خداوند متعال در رسیدن به این مهم یاری می طلبیم.2
«پیامبر رحمت (ص) اسوه ی حسنه »
لَقَدْ کَانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِّمَن کَانَ یَرْجُو اللَّهَ وَالْیَوْمَ الْآخِرَ وَذَکَرَ اللَّهَ کَثِیراً
بر اساس این آیه، پیامبر خدا اسوه ی حسنه نام گرفتند.
اسوه یعنی سر مشق و مقتدا.
عبارت اسوه سه مرتبه در قرآن آمده است. دو مرتبه در مورد حضرت ابراهیم (ع) (ممتحنه/4 و 6)و یک مرتبه در مورد حضرت محمّد (ص) در سوره ی احزاب. این آیه پیامبر اکرم(ص) را به عنوان انسانی کامل که نیکو ترین سر مشق و الگو می باشد، معرفی می کند. ایشان بهترین الگو در همه امور دنیا و آخرت هستند. در ایمان و اخلاص، در زهد و تقوی، در صبر و استقامت، در توکل و فداکاری، در شجاعت و دلاوری، در نظم و نظافت، در عبادت و خودسازی و خلاصه در تمام اعتقادات، اعمال و گفتار کاملترین سر مشق برای انسانهای جهان هستند و مردم با پیروی از این الگوی نیکو می توانند به سعادت دنیا و آخرت برسند.
«این آیات بیان کننده ی توکل پیامبر (ص) می باشند»
فَتَوَکَّلْ عَلَى اللّهِ إِنَّ اللّهَ یُحِبُّ الْمُتَوَکِّلِینَ ( آل عمران- 159)
…قُلْ هُوَ الرَّحْمَنُ آمَنَّا بِهِ وَعَلَیْهِ تَوَکَّلْنَا فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ فِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ ( ملک ـ 29)
عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ (توبه-129)
ذَلِکُمُ اللَّهُ رَبِّی عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَإِلَیْهِ أُنِیبُ (شوری ـ10 )
این آیات بر سه دسته می باشند؛
1. آیاتی که بر پیامبر (ص) امر بر توکل به خدا شده است:
پس بر خدا توکل کن که تو همراه با حقیقتی روشن هستی. (نمل ـ79)
نشانی آیاتی دیگر: (آل عمران ـ159)(نساء ـ81) (انفال ـ61) (هود 123) (فرقان ـ 58) (شعراء ـ217)
2. آیاتی که توکل پیامبر بر خدا را بیان می کند:
این خدای یکتا پروردگار من است. بر او توکل کردم و به او روی می آورم. ( شوری 10)
نشانی آیاتی دیگر : ( رعد 30) (توبه 129)
3. آیاتی که کلمه توکل در آنها نیست امّا مفهوم آنها بیان کننده ی توکل پیامبر (ص) بر خداوند می باشد:
بگو : من درباره ی خود ـ جز آنچه خدا بخواهدـ مالک هیچ سود و زیانی نیستم… ( یونس 49)
نشانی آیاتی دیگر : (کهف 24 و 23)4
4. آیاتی که توکل پیامبر و مسلمانان بر خدا را بیان می کند:
… بگو : خدا برای من بس است. توکل کنندگان به توکل می کنند. (زمر ـ 38)
نشانی آیاتی دیگر : ( ملک 29)
بر اساس این آیات بر مؤمنان نیز لازم و ضروری است که به پیامبر خود تأسی نموده و بدانند در این تلاش و مبارزه تنها نیستند و خداوند تکیه گاه و یاور آنهاست.
صلوات
عطری است که دهان انسان را خوشبو می کند
صلوات موجب کمال نماز می شود.
صلوات نوری در بهشت است.
صلوات شفیع انسان است.
صلوات ذکر الهی است.
×××××
« تقدیم به ماه یثرب، شاه بطحا، غوث دین، عقل اول، نور مطلق، مظهر اسرار رب »
نامهای مبارک حضرت محمّد (ص) در قرآن :
1. احمد (ص)
2. محّمد (ص)
3. یس
4. طه
بر اساس روایات :
1. ماحی (محو کننده کفر)
2. بشیر
3. نذیر
4. محمود
5. ابوالقاسم
6. حاد ( دشمن کننده با هر که دشمن خدا)
« مکارم اخلاق و محاسن آداب حضرت محمّد (ص) در قرآن »
نبی مکرم اسلام در تمام عمر پر برکتش از کودکی تا هنگامی که روح مقدسش به ملکوت اعلی پر کشید، نمونه و مظهر عالی ترین اخلاق، رفتار و گفتار بوده است. سنت و سیره ی آن حضرت برای همه ی انسانها و خصوصاَ مسلمانان الگویی پسندیده است و لذا بر همه ما لازم است ابعاد وجودی ایشان را بشناسیم و به حضرتش اقتدا کنیم.
در قرآن آیات بسیاری درباره ی اخلاق فردی، اجتماعی، خانوادگی و همچنین آداب زندگی رسول اکرم (ص) وجوددارد که ما در این بخش به یاری خداوند متعال به بررسی تعدادی از این آیات می پردازیم.
وَإِنَّکَ لَعَلى خُلُقٍ عَظِیمٍ (4-قلم)
در این آیه خلق بی مانند پیامبر را با صفت «عظیم » می ستاید و او را کانون عالی ترین صفات انسانی معرفی می کند. تو کانون محبت و عواطف و سر چشمه رحمت الهی هستی. کفار آزارت می دهند و تو آنها را انذار می دهی. ناسزایت می گویند و تو برای آمرزش آنها دست به دعا بر می داری. بر تو سنگ می زنند و خاکستر بر سرت می ریزند و تو هدایت آنها را طلب می کنی. اگر این اخلاق کریمه و ملکات فاضله نبود، آن ملّت عقب مانده جاهلی در آغوش اسلام قرار نمی گرفتند و به مصداق آیه « لا نْفضّوا من حولِکَ » همه از اطراف پیامبر پراکنده می شدند.
حضرت علی (ع) که از کودکی در دامان پیامبر اکرم (ص) رشد نمود و تا آخرین لحظات حیات پیامبر همواره یار و یاور ایشان بود، در مورد ویژگیهای اخلاقی و زندگی نبی اکرم چنین می فرماید:
« رفتار پیامبر با همنشینانش چنین بود که دائماَ خوشرو و خندان و سهل الخلق و ملایم بود. هرگز خشن و سنگدل و پرخاشگر و بدزبان و عیبجو و مدیحه گر نبود. هیچ کس از او مأیوس نمی شد و هر کس به در خانه او می آمد، نومید باز نمی گشت. سه چیز را از خود رها کرده بود : مجادله در سخن، پر گویی و دخالت در کاری که به او مربوط نبود. سه چیز را در مورد مردم رها کرده بود : کسی را مذمت نمی کرد و سرزنش نمی فرمود و از لغزشها و عیوب پنهانی مردم جستجو نمی کرد. هرگز سخن نمی گفت مگر در مورد اموری که ثواب الهی را امید داشت. در موقع سخن گفتن به قدری نافذ الکلمه بود که همه سکوت اختیار می کردند و تکان نمی خوردند. به هنگامی که ساکت می شد آنها به سخن در می آمدند، اما نزد او هرگز نزاع و مجادله نمی کردند. هر گاه فرد غریب و نا آگاهی با خشونت سخن می گفت و در خواستی می کرد تحمل می نمود و به یارانش می فرمود : هر گاه کسی را دیدید که حاجتی دارد به او عطا کنید. هرگز کلام کسی را قطع نمی کرد تا سخنش پایان گیرد.1
امروز بر همه ی مردم جهان و خصو صاَ ما مسلمانان لازم و ضروری است که افکار و اعتقادات، گفتار و کردار، سنت و سیره و اخلاق رسول اکرم (ص) را از طریق قرآن، احادیث و تاریخ بشناسیم و در همه ی مراحل زندگی، ایشان را اسوه و الگوی خود قرار دهیم. زیرا هدایت و سعادت ما در دنیا و آخرت در گرو این پیروی است. از خداوند متعال در رسیدن به این مهم یاری می طلبیم.2
«پیامبر رحمت (ص) اسوه ی حسنه »
لَقَدْ کَانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِّمَن کَانَ یَرْجُو اللَّهَ وَالْیَوْمَ الْآخِرَ وَذَکَرَ اللَّهَ کَثِیراً
بر اساس این آیه، پیامبر خدا اسوه ی حسنه نام گرفتند.
اسوه یعنی سر مشق و مقتدا.
عبارت اسوه سه مرتبه در قرآن آمده است. دو مرتبه در مورد حضرت ابراهیم (ع) (ممتحنه/4 و 6)و یک مرتبه در مورد حضرت محمّد (ص) در سوره ی احزاب. این آیه پیامبر اکرم(ص) را به عنوان انسانی کامل که نیکو ترین سر مشق و الگو می باشد، معرفی می کند. ایشان بهترین الگو در همه امور دنیا و آخرت هستند. در ایمان و اخلاص، در زهد و تقوی، در صبر و استقامت، در توکل و فداکاری، در شجاعت و دلاوری، در نظم و نظافت، در عبادت و خودسازی و خلاصه در تمام اعتقادات، اعمال و گفتار کاملترین سر مشق برای انسانهای جهان هستند و مردم با پیروی از این الگوی نیکو می توانند به سعادت دنیا و آخرت برسند.
«این آیات بیان کننده ی توکل پیامبر (ص) می باشند»
فَتَوَکَّلْ عَلَى اللّهِ إِنَّ اللّهَ یُحِبُّ الْمُتَوَکِّلِینَ ( آل عمران- 159)
…قُلْ هُوَ الرَّحْمَنُ آمَنَّا بِهِ وَعَلَیْهِ تَوَکَّلْنَا فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ فِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ ( ملک ـ 29)
عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ (توبه-129)
ذَلِکُمُ اللَّهُ رَبِّی عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَإِلَیْهِ أُنِیبُ (شوری ـ10 )
این آیات بر سه دسته می باشند؛
1. آیاتی که بر پیامبر (ص) امر بر توکل به خدا شده است:
پس بر خدا توکل کن که تو همراه با حقیقتی روشن هستی. (نمل ـ79)
نشانی آیاتی دیگر: (آل عمران ـ159)(نساء ـ81) (انفال ـ61) (هود 123) (فرقان ـ 58) (شعراء ـ217)
2. آیاتی که توکل پیامبر بر خدا را بیان می کند:
این خدای یکتا پروردگار من است. بر او توکل کردم و به او روی می آورم. ( شوری 10)
نشانی آیاتی دیگر : ( رعد 30) (توبه 129)
3. آیاتی که کلمه توکل در آنها نیست امّا مفهوم آنها بیان کننده ی توکل پیامبر (ص) بر خداوند می باشد:
بگو : من درباره ی خود ـ جز آنچه خدا بخواهدـ مالک هیچ سود و زیانی نیستم… ( یونس 49)
نشانی آیاتی دیگر : (کهف 24 و 23)4
4. آیاتی که توکل پیامبر و مسلمانان بر خدا را بیان می کند:
… بگو : خدا برای من بس است. توکل کنندگان به توکل می کنند. (زمر ـ 38)
نشانی آیاتی دیگر : ( ملک 29)
بر اساس این آیات بر مؤمنان نیز لازم و ضروری است که به پیامبر خود تأسی نموده و بدانند در این تلاش و مبارزه تنها نیستند و خداوند تکیه گاه و یاور آنهاست.
«آیاتی که بیان کننده ی شدّت دلسوزی و علاقه ی زیاد پیامبر(ص) به هدایت مردم است»
از آیات قرآن و تاریخ استفاده می شود که پیامبران الهی همواره به هدایت مردم مشتاق بوده و با تمام توان می کوشیدند تا آنها به خداوند یکتا ایمان آورند. پیامبران از گمراهی مردم رنج می بردند و از این که آنها راه روشن را رها کرده به بیراهه می روند، فوق العاده اندوهگین می شدند،تا آنجا که گاهی آنها را تا سر حد مرگ پیش می برد. در دو آیه آز قرآن با عبارت «باخِعٌ نَفْسَکَ» دلسوزی فوق العاده پیامبر اکرم نسبت به مردم بیان می شود.شاید اگر به این سخن ایمان نیاورند، خویشتن را به خاطرشان از اندوه هلاک سازی. (کهف 18ـ6)شاید اگر از اینکه ایمان نمی آورند، خود را هلاک سازی (شعرا ـ3)… نباید که جان تو به خاطر آنها دچار اندوه شود … ( فاطر ـ8)از مجموع این آیات استفاده می شود که پیامبر اکرم به هدایت و ایمان مردم حریص و مشتاق بود و از گمراهی آنان بسیار رنج می برد. از این رو هر چه در توان داشت بکار می برد تا آنها را از شرک و آلودگی نجات بخشیده به راه راست هدایت کند. عدم ایمان مردم قلب مقدس پیامبر را دچار غم و اندوهی جانکاه می کرد و گاه این اندوه به قدری شدید بود که جان ایشان به خطر می افتاد، گویی می خواست از شدّت حزن و اندوه خود را هلاک سازد.
«وَقَالَ الرَّسُولُ یَا رَبِّ إِنَّ قَوْمِی اتَّخَذُوا هَذَا الْقُرْآنَ مَهْجُوراً» ( فرقان 29)
«پیامبر گفت : ای پروردگار من، قوم من ترک قرآن گفتند.»
این آیه ناراحتی و شکایت پیامبر اکرم را در پیشگاه خدا بیان می کند، شکایت از مردمی که قرآن را ترک کرده اند و در فهم و عمل به آن کوتاهی می کنند. قرآنی که وسیله هدایت و نجات بشریت است، قرآنی که عامل حرکت و ترقی و پیروزی است، قرآنی که سراسر درس زندگی می باشد، قرآنی که راه رسیدن به حیات طیبه را به ما می نمایاند. متأسفانه امروزه در میان بیشتر مسلمانان جنبه تشریفاتی پیدا کرده است.
آن را با صدای خوش می خوانیم و می شنویم. آن را با خط زبیا می نویسیم. برای حفظ مسافر و شفای بیمار بکار می بریم. ثواب قرائت آن را به مردگان و زندگان هدیه می کنیم. امّا تعداد کسانی که در خواندن و فهم معانی آن می کوشند اندک هستند و اندکتر کسانی که در عمل به دستوراتش کمر همّت بسته اند. امروز قرآن نه تنها در میان غیر مسلمانان، که در میان مسلمانان هم مهجور و متروک است.
«سخن رسول خدا (ص)»
یکی از خصوصیات بارز پیامبر اکرم راستگویی ددر سخن، بلاغت در گفتار و نفوذ کلام ایشان بود. سخنش همواره با تعقل و سنجیده بود و هیچ گاه کسی سخن لغو، ناپسند و دروغی از ایشان نشنید.در آیاتی به راستگویی و خصوصیات گفتار آن حضرت اشاره شده که در اینجا به بررسی چند آیه در این مورد می پردازیم.«…صدق الله و رسوله…»خدا و پیامبرش راست گفته اند. (احزاب 22)
این آیه زمانی نازل شد که احزاب به مدینه همجوم آوردند. مؤمنان گفتند : این همان وعده ای است که خدا و رسولش به ما داده اند و خدا و رسولش راست می گویند. در این قسمت آیه صفت راستگویی و صداقت برای خداوند متعال و رسولش اثبات می شود.
«...وَعِظْهُمْ وَقُل لَّهُمْ فِی أَنفُسِهِمْ قَوْلاً بَلِیغاً (63ـ نساء)»
و اندرزشان بده به چنان سخنی که در وجودشان کارگر افتد.
در این آیه به پیامبر مأموریت داده می شود که با مردم و بخصوص با گفتار بلیغ، رسا و مؤثر سخن بگوید. بطوری که این سخنان در دل و جانشان نفوذ کرده و آنها را از درون تغییر دهد، شاید که هدایت شوند.
«…فَقُل لَّهُمْ قَوْلاً مَّیْسُوراً (28ـ اسراء)»
پس با آنها با نرمی سخن بگوی.
در آیه ی فوق خطاب به پیامبر می فرماید: اگر افراد نیازمندی از تو تقاضای کمک کردند و در آن موقع، کمک به آنها ممکن نبود، این کمک نکردن نباید با تندی و بی احترامی و یا تحقیر همراه باشد. بلکه لازم است با گفتاری نرم و سنجیده، توأم با ملاطفت با آنها سخن بگویی. قطعاً این دستور اخلاقی نه فقط به پیامبر، بلکه به همه مسلمانان است.
«وَمَا یَنطِقُ عَنِ الْهَوَى (3ـ نجم)»
پیامبر سخن از روی هوی نمی گوید.
یکی از عوامل گمراهی، پیروی از هواهای نفسانی است. کسی که در اعمال و گفتارش از خواسته های دل پیروی کند از راه راست منحرف شده و به ورطه ی هلاکت سقوط می کند. این آیه ساحت مقدس پیامبر را از این که از روی خواسته ی دل سخنی بگوید منزه می داند. تمام گفته های ایشان از منبع وحی سرچشمه می گیرد و بر اساس دستورات و پیامهای الهی می باشد.
«پیامبر اکرم اُسوه ی صبر و استقانت (صبر جمیل)»
هدایت مردمی که در میان آنها آفرادی لجوج، نا آگاه، مغرض و متعصب وجود دارد همیشه با مشکلات و رنجهای فراوان همراه است. زیرا آنها دائم مشغول توطئه و کارشکنی هستند. تحمل این مشکلات پایداری و صبری عظیم می طلبد. وقتی رسول اکرم دعوت خود را آغاز نمود، آزار و اذیت مخالفان هم از هر سو آغاز شد. گاه وجود مقدس آن حضرت را سنگسار می کردند، آن چنان که بدن مبارکش مجروح می شد. زمانی خاکستر و شکمبه شتر بر سرش می ریختند. گاه ساحر، دیوانه و شاعر خطابش می کردند. مدتی او و یارانش را در محاره قرار دادند و زمانی هم کمر به قتلش بستند. امّا پیامبر اکرم (ص) همه ی این دشواریها و ناملایمات را با توکل بر خدا و بر و استقامت تحمل نمود تا سرانجان به خواست خدا آیین او جهانی شد و ندای اسلام به سراسر جهان رسید. امروز بانگ اذان که فریاد پیروزی اوست هر صبح، ظهر و شام از چهار گوشه جهان به گوش می رسد. در آیاتی از قرآن به پیامبر اکرم فرمان می رسد که در انجام رسالت خود و عمل به دستورات خدا و تحمل آزار مخالفان، صبر و شکیبایی پیشه کند
.(دهر ـ 24) (قلم ـ 48) (طور ـ 48) (مؤمن ـ 55 و 77) (روم ـ 60) (مائده ـ 56) (مزمل ـ 10) (ق ـ 39 ) (ص ـ 17) (طه ـ 130) (معارج ـ 5) (یونس ـ 109) (هود ـ 49 و 115) ـ (نحل 127) (مریم ـ 65) (کهف ـ 28) (طه ـ 132)(احقاف ـ 35)
آری یکی از مهمترین خصوصیات اخلاقی که هر انسانی باید داشته باشد تا بتواند در زندگی موفق و سعادتمند شود، صبر و شکیبایی است. زندگی دنیا همواره با انواع مشکلات و سختی ها همراه است. بسیاری از این مصائب وسیله ای برای آزمایش هستند. و لذا برای موفقیت در این آزمون و رسیدن به سعارت و رستگاری باید صبر و تحمل را توشه ی این راه کنیم.
از همین روست که در آیات بسیاری رسول اکرم (ص) به صبر و شکیبایی فرمان داده می شوند که البته بهترین پشتوانه برای این صبر همان یاد خدا و ارتباط با مبدأ هستی معرفی شده است، چرا که پایداری در برابر هجوم مشکلات و آزار دشمنان کار آسانی نیست و پیمودن این راه به توشه ای دیگر نیاز دارد و توشه ای این راه نماز، عبادت، حمد و تسبیح خداوند و ذکر دائمی او می باشد. از سوی دیگر صبر جمیل زمانی تحقق می یابد که صفحه ی دل از هر گونه گناه و آلودگی پاک بوده و دل و زبان همواره به یاد خدا و ستایش او مشغول باشد.
«چهار خصوصیّت پیامبر(ص) در یک آیه»
«لَقَدْ جَاءکُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِکُمْ عَزِیزٌ عَلَیْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِیصٌ عَلَیْکُم بِالْمُؤْمِنِینَ رَؤُوفٌ رَّحِیمٌ (128ـ توبه)»
هر آینه پیامبری از خود شما بر شما مبعوث شد، هر آنچه شما را رنج می دهد بر او گران می اید، سخت به شما دلبسته است و با مؤمنان رئوف و مهربان است.
1. از جنس خود مردم(رسول من انفسکم)
2. رنج و ناراحتی مردم بر او سخت ناراحت کننده است.( عزیز علیه ما عنتتم)
3. علاقمند به مردم ( حریص علیکم)
4. رئوف و مهربان نسبت به مؤمنان. ( بالمؤمنین روف رحیم )
«شش ویژگی پیامبر(ص) در یک آیه»
فَبِمَا رَحْمَةٍ مِّنَ اللّهِ لِنتَ لَهُمْ وَلَوْ کُنتَ فَظّاً غَلِیظَ الْقَلْبِ لاَنفَضُّواْ مِنْ حَوْلِکَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشَاوِرْهُمْ فِی الأَمْرِ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَکَّلْ عَلَى اللّهِ إِنَّ اللّهَ یُحِبُّ الْمُتَوَکِّلِینَ (159ـ آل عمران)
به سبب رحمت خداست که تو با آنها این چنین خوشخوی و مهربان هستی. اگر تند خو و سخت دل می بودی از گرد تو پراکنده می شدند. پس بر آنها ببخشای و برایشان آمرزش بخواه و در کارها با ایشان مشورت کن و چون قصد کاری کنی بر خدای توکل کن، که خدا توکل کنندگان را دوست دارد.
1. مهربانی و نرمش با مردم.
2. پرهیز از خشونت.
3. عفو و بخشش خطاکاران.
4. طلب مغفرت برای خطا کاران.
5. مشاوره وهم فکری با مؤمنان.
6. قاطعیت در انجام تصمیمات و توکل بر خدا.
1ـ نمونه، ج 24، ص 372.
2ـ ابراهیم معتمدی نیا، مروری بر سیمای محمد رسول الله درقرآن،ص 90
از آیات قرآن و تاریخ استفاده می شود که پیامبران الهی همواره به هدایت مردم مشتاق بوده و با تمام توان می کوشیدند تا آنها به خداوند یکتا ایمان آورند. پیامبران از گمراهی مردم رنج می بردند و از این که آنها راه روشن را رها کرده به بیراهه می روند، فوق العاده اندوهگین می شدند،تا آنجا که گاهی آنها را تا سر حد مرگ پیش می برد. در دو آیه آز قرآن با عبارت «باخِعٌ نَفْسَکَ» دلسوزی فوق العاده پیامبر اکرم نسبت به مردم بیان می شود.شاید اگر به این سخن ایمان نیاورند، خویشتن را به خاطرشان از اندوه هلاک سازی. (کهف 18ـ6)شاید اگر از اینکه ایمان نمی آورند، خود را هلاک سازی (شعرا ـ3)… نباید که جان تو به خاطر آنها دچار اندوه شود … ( فاطر ـ8)از مجموع این آیات استفاده می شود که پیامبر اکرم به هدایت و ایمان مردم حریص و مشتاق بود و از گمراهی آنان بسیار رنج می برد. از این رو هر چه در توان داشت بکار می برد تا آنها را از شرک و آلودگی نجات بخشیده به راه راست هدایت کند. عدم ایمان مردم قلب مقدس پیامبر را دچار غم و اندوهی جانکاه می کرد و گاه این اندوه به قدری شدید بود که جان ایشان به خطر می افتاد، گویی می خواست از شدّت حزن و اندوه خود را هلاک سازد.
«وَقَالَ الرَّسُولُ یَا رَبِّ إِنَّ قَوْمِی اتَّخَذُوا هَذَا الْقُرْآنَ مَهْجُوراً» ( فرقان 29)
«پیامبر گفت : ای پروردگار من، قوم من ترک قرآن گفتند.»
این آیه ناراحتی و شکایت پیامبر اکرم را در پیشگاه خدا بیان می کند، شکایت از مردمی که قرآن را ترک کرده اند و در فهم و عمل به آن کوتاهی می کنند. قرآنی که وسیله هدایت و نجات بشریت است، قرآنی که عامل حرکت و ترقی و پیروزی است، قرآنی که سراسر درس زندگی می باشد، قرآنی که راه رسیدن به حیات طیبه را به ما می نمایاند. متأسفانه امروزه در میان بیشتر مسلمانان جنبه تشریفاتی پیدا کرده است.
آن را با صدای خوش می خوانیم و می شنویم. آن را با خط زبیا می نویسیم. برای حفظ مسافر و شفای بیمار بکار می بریم. ثواب قرائت آن را به مردگان و زندگان هدیه می کنیم. امّا تعداد کسانی که در خواندن و فهم معانی آن می کوشند اندک هستند و اندکتر کسانی که در عمل به دستوراتش کمر همّت بسته اند. امروز قرآن نه تنها در میان غیر مسلمانان، که در میان مسلمانان هم مهجور و متروک است.
«سخن رسول خدا (ص)»
یکی از خصوصیات بارز پیامبر اکرم راستگویی ددر سخن، بلاغت در گفتار و نفوذ کلام ایشان بود. سخنش همواره با تعقل و سنجیده بود و هیچ گاه کسی سخن لغو، ناپسند و دروغی از ایشان نشنید.در آیاتی به راستگویی و خصوصیات گفتار آن حضرت اشاره شده که در اینجا به بررسی چند آیه در این مورد می پردازیم.«…صدق الله و رسوله…»خدا و پیامبرش راست گفته اند. (احزاب 22)
این آیه زمانی نازل شد که احزاب به مدینه همجوم آوردند. مؤمنان گفتند : این همان وعده ای است که خدا و رسولش به ما داده اند و خدا و رسولش راست می گویند. در این قسمت آیه صفت راستگویی و صداقت برای خداوند متعال و رسولش اثبات می شود.
«...وَعِظْهُمْ وَقُل لَّهُمْ فِی أَنفُسِهِمْ قَوْلاً بَلِیغاً (63ـ نساء)»
و اندرزشان بده به چنان سخنی که در وجودشان کارگر افتد.
در این آیه به پیامبر مأموریت داده می شود که با مردم و بخصوص با گفتار بلیغ، رسا و مؤثر سخن بگوید. بطوری که این سخنان در دل و جانشان نفوذ کرده و آنها را از درون تغییر دهد، شاید که هدایت شوند.
«…فَقُل لَّهُمْ قَوْلاً مَّیْسُوراً (28ـ اسراء)»
پس با آنها با نرمی سخن بگوی.
در آیه ی فوق خطاب به پیامبر می فرماید: اگر افراد نیازمندی از تو تقاضای کمک کردند و در آن موقع، کمک به آنها ممکن نبود، این کمک نکردن نباید با تندی و بی احترامی و یا تحقیر همراه باشد. بلکه لازم است با گفتاری نرم و سنجیده، توأم با ملاطفت با آنها سخن بگویی. قطعاً این دستور اخلاقی نه فقط به پیامبر، بلکه به همه مسلمانان است.
«وَمَا یَنطِقُ عَنِ الْهَوَى (3ـ نجم)»
پیامبر سخن از روی هوی نمی گوید.
یکی از عوامل گمراهی، پیروی از هواهای نفسانی است. کسی که در اعمال و گفتارش از خواسته های دل پیروی کند از راه راست منحرف شده و به ورطه ی هلاکت سقوط می کند. این آیه ساحت مقدس پیامبر را از این که از روی خواسته ی دل سخنی بگوید منزه می داند. تمام گفته های ایشان از منبع وحی سرچشمه می گیرد و بر اساس دستورات و پیامهای الهی می باشد.
«پیامبر اکرم اُسوه ی صبر و استقانت (صبر جمیل)»
هدایت مردمی که در میان آنها آفرادی لجوج، نا آگاه، مغرض و متعصب وجود دارد همیشه با مشکلات و رنجهای فراوان همراه است. زیرا آنها دائم مشغول توطئه و کارشکنی هستند. تحمل این مشکلات پایداری و صبری عظیم می طلبد. وقتی رسول اکرم دعوت خود را آغاز نمود، آزار و اذیت مخالفان هم از هر سو آغاز شد. گاه وجود مقدس آن حضرت را سنگسار می کردند، آن چنان که بدن مبارکش مجروح می شد. زمانی خاکستر و شکمبه شتر بر سرش می ریختند. گاه ساحر، دیوانه و شاعر خطابش می کردند. مدتی او و یارانش را در محاره قرار دادند و زمانی هم کمر به قتلش بستند. امّا پیامبر اکرم (ص) همه ی این دشواریها و ناملایمات را با توکل بر خدا و بر و استقامت تحمل نمود تا سرانجان به خواست خدا آیین او جهانی شد و ندای اسلام به سراسر جهان رسید. امروز بانگ اذان که فریاد پیروزی اوست هر صبح، ظهر و شام از چهار گوشه جهان به گوش می رسد. در آیاتی از قرآن به پیامبر اکرم فرمان می رسد که در انجام رسالت خود و عمل به دستورات خدا و تحمل آزار مخالفان، صبر و شکیبایی پیشه کند
.(دهر ـ 24) (قلم ـ 48) (طور ـ 48) (مؤمن ـ 55 و 77) (روم ـ 60) (مائده ـ 56) (مزمل ـ 10) (ق ـ 39 ) (ص ـ 17) (طه ـ 130) (معارج ـ 5) (یونس ـ 109) (هود ـ 49 و 115) ـ (نحل 127) (مریم ـ 65) (کهف ـ 28) (طه ـ 132)(احقاف ـ 35)
آری یکی از مهمترین خصوصیات اخلاقی که هر انسانی باید داشته باشد تا بتواند در زندگی موفق و سعادتمند شود، صبر و شکیبایی است. زندگی دنیا همواره با انواع مشکلات و سختی ها همراه است. بسیاری از این مصائب وسیله ای برای آزمایش هستند. و لذا برای موفقیت در این آزمون و رسیدن به سعارت و رستگاری باید صبر و تحمل را توشه ی این راه کنیم.
از همین روست که در آیات بسیاری رسول اکرم (ص) به صبر و شکیبایی فرمان داده می شوند که البته بهترین پشتوانه برای این صبر همان یاد خدا و ارتباط با مبدأ هستی معرفی شده است، چرا که پایداری در برابر هجوم مشکلات و آزار دشمنان کار آسانی نیست و پیمودن این راه به توشه ای دیگر نیاز دارد و توشه ای این راه نماز، عبادت، حمد و تسبیح خداوند و ذکر دائمی او می باشد. از سوی دیگر صبر جمیل زمانی تحقق می یابد که صفحه ی دل از هر گونه گناه و آلودگی پاک بوده و دل و زبان همواره به یاد خدا و ستایش او مشغول باشد.
«چهار خصوصیّت پیامبر(ص) در یک آیه»
«لَقَدْ جَاءکُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِکُمْ عَزِیزٌ عَلَیْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِیصٌ عَلَیْکُم بِالْمُؤْمِنِینَ رَؤُوفٌ رَّحِیمٌ (128ـ توبه)»
هر آینه پیامبری از خود شما بر شما مبعوث شد، هر آنچه شما را رنج می دهد بر او گران می اید، سخت به شما دلبسته است و با مؤمنان رئوف و مهربان است.
1. از جنس خود مردم(رسول من انفسکم)
2. رنج و ناراحتی مردم بر او سخت ناراحت کننده است.( عزیز علیه ما عنتتم)
3. علاقمند به مردم ( حریص علیکم)
4. رئوف و مهربان نسبت به مؤمنان. ( بالمؤمنین روف رحیم )
«شش ویژگی پیامبر(ص) در یک آیه»
فَبِمَا رَحْمَةٍ مِّنَ اللّهِ لِنتَ لَهُمْ وَلَوْ کُنتَ فَظّاً غَلِیظَ الْقَلْبِ لاَنفَضُّواْ مِنْ حَوْلِکَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشَاوِرْهُمْ فِی الأَمْرِ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَکَّلْ عَلَى اللّهِ إِنَّ اللّهَ یُحِبُّ الْمُتَوَکِّلِینَ (159ـ آل عمران)
به سبب رحمت خداست که تو با آنها این چنین خوشخوی و مهربان هستی. اگر تند خو و سخت دل می بودی از گرد تو پراکنده می شدند. پس بر آنها ببخشای و برایشان آمرزش بخواه و در کارها با ایشان مشورت کن و چون قصد کاری کنی بر خدای توکل کن، که خدا توکل کنندگان را دوست دارد.
1. مهربانی و نرمش با مردم.
2. پرهیز از خشونت.
3. عفو و بخشش خطاکاران.
4. طلب مغفرت برای خطا کاران.
5. مشاوره وهم فکری با مؤمنان.
6. قاطعیت در انجام تصمیمات و توکل بر خدا.
1ـ نمونه، ج 24، ص 372.
2ـ ابراهیم معتمدی نیا، مروری بر سیمای محمد رسول الله درقرآن،ص 90
پیامبر اسلام، داراى لقبها و اوصاف متعددى در قرآن است، از جمله:
احمد.«مُبَشِّراً بِرَسُولٍ یَأْتى مِنْ بَعْدِى اسْمُهُ أَحْمَد»(1)
محمّد. «مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّه»(2)
عبداللّه. «وَ أَنَّهُ لَمَّا قامَ عَبْدُ اللَّهِ یَدْعُوه»(3)
خاتم النبیین. «وَ لكِنْ رَسُولَ اللَّهِ وَ خاتَمَ النَّبِیِّین»(4)
رحمة للعالمین. «وَ ما أَرْسَلْناكَ إِلاَّ رَحْمَةً لِلْعالَمینَ»(5)
بشیر و نذیر. «یا أَیُّهَا النَّبِىُّ إِنَّا أَرْسَلْناكَ شاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذیراً . وَ داعِیاً إِلَى اللَّهِ بِإِذْنِهِ وَ سِراجاً مُنیراً»(6)
داراى خلق بزرگ. «وَ إِنَّكَ لَعَلى خُلُقٍ عَظیمٍ»(7)
نرمخویى. «فَبِما رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَ لَوْ كُنْتَ فَظًّا غَلیظَ الْقَلْبِ لاَنْفَضُّوا مِنْ حَوْلِك»(8)
داراى نام و نشان مكتوب در تورات و انجیل. «الرَّسُولَ النَّبِىَّ الْأُمِّىَّ الَّذى یَجِدُونَهُ مَكْتُوباً عِنْدَهُمْ فِى التَّوْراةِ وَ الْإِنْجیل»(9)
همراه با وعده پیروزى بر همه ادیان جهان. «هُوَ الَّذى أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى وَ دینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ كُلِّهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ»(10)
مبعوث بر همه بشریت. «وَ ما أَرْسَلْناكَ إِلاَّ كَافَّةً لِلنَّاس»(11)
مبعوث بر اجنّه. «قُلْ أُوحِىَ إِلَىَّ أَنَّهُ اسْتَمَعَ نَفَرٌ مِنَ الْجِنِّ فَقالُوا إِنَّا سَمِعْنا قُرْآناً عَجَباً»(12)
شاهد بر امت خود و شاهد بر تمام انبیا. «جِئْنا مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ بِشَهیدٍ وَ جِئْنا بِكَ عَلى هؤُلاءِ شَهیداً»(13)
مورد تأیید الهى در برابر مسخره كنندگان. «إِنَّا كَفَیْناكَ الْمُسْتَهْزِئینَ»(14)
تثبیت دل با آیات قرآن. «كَذلِكَ لِنُثَبِّتَ بِهِ فُؤادَكَ وَ رَتَّلْناهُ تَرْتیلاً»(15)
پذیرش شفاعت تا آنجا كه راضى شود. «وَ لَسَوْفَ یُعْطیكَ رَبُّكَ فَتَرْضى»(16)
داراى سعه صدر. «أَ لَمْ نَشْرَحْ لَكَ صَدْرَكَ . وَ وَضَعْنا عَنْكَ وِزْرَكَ . الَّذى أَنْقَضَ ظَهْرَكَ . وَ رَفَعْنا لَكَ ذِكْرَكَ»(17)
صاحب كوثر. «إِنَّا أَعْطَیْناكَ الْكَوْثَرَ»(18)
بر راه مستقیم الهى. «إِنَّكَ عَلى صِراطٍ مُسْتَقیمٍ»(19)
مأموریتهاى پیامبر اسلام
بیرون آوردن مردم از ظلمات جهل، شرك و تفرقه به نور ایمان. «لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّور»(20)
تأمین زندگى نیازمندان از طریق گرفتن زكات و تشویق زكاتدهندگان. «خُذْ مِنْ أَمْوالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَ تُزَكِّیهِمْ بِها وَ صَلِّ عَلَیْهِمْ إِنَّ صَلاتَكَ سَكَنٌ لَهُمْ »(21)
انجام عبادت خالصانه. «قُلِ اللَّهَ أَعْبُدُ مُخْلِصاً لَهُ دینى»(22)
استغفار براى امّت. «َ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُم»(23)
استقامت در راه. «فَاسْتَقِمْ كَما أُمِرْت»(24)
اقامه قسط و عدل. «وَ إِنْ حَكَمْتَ فَاحْكُمْ بَیْنَهُمْ بِالْقِسْط»(25)
امر به معروف و نهى از منكر. «یَأْمُرُهُمْ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهاهُمْ عَنِ الْمُنْكَر»(26)
ارشاد خانواده. «وَ أْمُرْ أَهْلَكَ بِالصَّلاةِ وَ اصْطَبِرْ عَلَیْها»(27)
انذار خویشاوندان و بستگان. «وَ أَنْذِرْ عَشیرَتَكَ الْأَقْرَبینَ»(28)
حلال و حرام را به طور آشكار بیان كند. «وَ یُحِلُّ لَهُمُ الطَّیِّباتِ وَ یُحَرِّمُ عَلَیْهِمُ الْخَبائِث»(29)
نعمتهاى خدا را به زبان آورد، تسبیح او گوید. «فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَ كُنْ مِنَ السَّاجِدینَ»(30) و تسلیم او باشد. «قُلْ إِنِّى أُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ أَوَّلَ مَنْ أَسْلَم»(31)
كتابهاى پیشینیان را بپذیرد، «جاءَهُمْ رَسُولٌ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ مُصَدِّقٌ لِما مَعَهُم»(32) و انبیاى قبلى را تصدیق كند. «وَ صَدَّقَ الْمُرْسَلینَ»(33)
آیات الهى را تلاوت و مردم را به تزكیه و تعلیم و تقوا، فراخواند. «رَسُولاً مِنْهُمْ یَتْلُوا عَلَیْهِمْ آیاتِهِ وَ یُزَكِّیهِمْ وَ یُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَة»(34)
نسبت به مؤمنین تواضع كند. «وَ اخْفِضْ جَناحَكَ لِلْمُؤْمِنینَ»(35)
بر خدا توكل كند. «وَ تَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ وَ كَفى بِاللَّهِ وَكیلاً»(36)
در راه او جهاد كند. «یا أَیُّهَا النَّبِىُّ جاهِدِ الْكُفَّارَ وَ الْمُنافِقین»(37)
به سوى او تضرع نماید. «وَ اذْكُرْ رَبَّكَ فى نَفْسِكَ تَضَرُّعاً وَ خیفَة»(38)
در دعوت مردم به توحید از راه حكمت و موعظه وارد شود. «ادْعُ إِلى سَبیلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ»(39)
صبر و خلوص و عفو و صفح و مشورت شیوه او باشد. «فَاعْفُ عَنْهُمْ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَ شاوِرْهُمْ فِى الْأَمْر»(40)
مردم را براى مقابله با دشمن بسیج و به جهاد تشویق نماید.
با اسراء مهربان باشد و با مجروحین مدارا كند.
پاسى از شب را به نیایش گذراند.
راستى انسان احساس مىكند بخش عظیمى از قرآن پیرامون شخص پیامبر و صفات و وظایف آن حضرت و مشكلات او و یاران با وفا و شیوه برخورد او با دوست و دشمن و كودك و بزرگ و زن و مرد، مؤمن و كافر و منافق است.
آیا نشناختن چنین پیامبرى با آن همه معجزات و كمالات، محرومیت نیست؟
تكذیب و ایذاء و توطئه و عصیان، كتمان و كفر، مجادله، جنگ و مخالفت و مكر و افترا و تهمت جنون و سحر و شعر و كذب و كهانت و آزار دادن اهل بیتش و مهجور كردن كتابش چه توجیهى دارد؟
آیا غیر از قرآن، مكتب شفابخشى آمده است؟
آیا بعد از حق جز ضلالت راه دیگرى است؟
آیا رها كردن قانون آسمانى و رفتن به سراغ قوانین بشرى، خسارت بزرگى نیست؟
منبع : پایگاه منادی
گروه دین و اندیشه - شکوری
--------------------------------------------------------------------------------
1) سوره صف، آیه 6.
2) سوره آل عمران، 144؛ سوره فتح، 29؛ سوره محمّد، 2؛ سوره احزاب، 40.
3) سوره جنّ، آیه 19.
4) سوره احزاب، آیه 40.
5) سوره انبیاء، آیه 107.
6) سوره احزاب، آیات 45 - 46.
7) سوره قلم، آیه 4.
8) سوره آل عمران، آیه 159.
9) سوره اعراف، آیه 157.
10) سوره توبه، آیه 33؛ سوره فتح، 28؛ سوره صف، 9.
11) سوره سبأ، آیه 28.
12) سوره جنّ، آیه 1.
13) سوره نساء، آیه 41.
14) سوره حجر، آیه 95.
15) سوره فرقان، آیه 32.
16) سوره ضحى، آیه 5.
17) سوره انشراح، آیات 1 - 4.
18) سوره كوثر، آیات 1 - 3.
19) سوره زخرف، آیه 43.
20) سوره ابراهیم، آیه 1.
21) سوره توبه، آیه 103.
22) سوره زمر، آیه 14.
23) سوره آل عمران، آیه 159.
24) سوره هود، آیه 112.
25) سوره مائده، آیه 42.
26) سوره اعراف، آیه 157.
27) سوره طه، آیه 132.
28) سوره شعراء، آیه 214.
29) سوره اعراف، آیه 157.
30) سوره حجر، آیه 98.
31) سوره انعام، آیه 14.
32) سوره بقره، آیه 101.
33) سوره صافات، آیه 37.
34) سوره جمعه، آیه 2.
35) سوره حجر، آیه 88.
36) سوره احزاب، آیه 48.
37) سوره توبه، آیه 73.
38) سوره اعراف، آیه 205.
39) سوره نحل، آیه 125.
40) سوره آل عمران، آیه 159.
احمد.«مُبَشِّراً بِرَسُولٍ یَأْتى مِنْ بَعْدِى اسْمُهُ أَحْمَد»(1)
محمّد. «مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّه»(2)
عبداللّه. «وَ أَنَّهُ لَمَّا قامَ عَبْدُ اللَّهِ یَدْعُوه»(3)
خاتم النبیین. «وَ لكِنْ رَسُولَ اللَّهِ وَ خاتَمَ النَّبِیِّین»(4)
رحمة للعالمین. «وَ ما أَرْسَلْناكَ إِلاَّ رَحْمَةً لِلْعالَمینَ»(5)
بشیر و نذیر. «یا أَیُّهَا النَّبِىُّ إِنَّا أَرْسَلْناكَ شاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذیراً . وَ داعِیاً إِلَى اللَّهِ بِإِذْنِهِ وَ سِراجاً مُنیراً»(6)
داراى خلق بزرگ. «وَ إِنَّكَ لَعَلى خُلُقٍ عَظیمٍ»(7)
نرمخویى. «فَبِما رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَ لَوْ كُنْتَ فَظًّا غَلیظَ الْقَلْبِ لاَنْفَضُّوا مِنْ حَوْلِك»(8)
داراى نام و نشان مكتوب در تورات و انجیل. «الرَّسُولَ النَّبِىَّ الْأُمِّىَّ الَّذى یَجِدُونَهُ مَكْتُوباً عِنْدَهُمْ فِى التَّوْراةِ وَ الْإِنْجیل»(9)
همراه با وعده پیروزى بر همه ادیان جهان. «هُوَ الَّذى أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى وَ دینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ كُلِّهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ»(10)
مبعوث بر همه بشریت. «وَ ما أَرْسَلْناكَ إِلاَّ كَافَّةً لِلنَّاس»(11)
مبعوث بر اجنّه. «قُلْ أُوحِىَ إِلَىَّ أَنَّهُ اسْتَمَعَ نَفَرٌ مِنَ الْجِنِّ فَقالُوا إِنَّا سَمِعْنا قُرْآناً عَجَباً»(12)
شاهد بر امت خود و شاهد بر تمام انبیا. «جِئْنا مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ بِشَهیدٍ وَ جِئْنا بِكَ عَلى هؤُلاءِ شَهیداً»(13)
مورد تأیید الهى در برابر مسخره كنندگان. «إِنَّا كَفَیْناكَ الْمُسْتَهْزِئینَ»(14)
تثبیت دل با آیات قرآن. «كَذلِكَ لِنُثَبِّتَ بِهِ فُؤادَكَ وَ رَتَّلْناهُ تَرْتیلاً»(15)
پذیرش شفاعت تا آنجا كه راضى شود. «وَ لَسَوْفَ یُعْطیكَ رَبُّكَ فَتَرْضى»(16)
داراى سعه صدر. «أَ لَمْ نَشْرَحْ لَكَ صَدْرَكَ . وَ وَضَعْنا عَنْكَ وِزْرَكَ . الَّذى أَنْقَضَ ظَهْرَكَ . وَ رَفَعْنا لَكَ ذِكْرَكَ»(17)
صاحب كوثر. «إِنَّا أَعْطَیْناكَ الْكَوْثَرَ»(18)
بر راه مستقیم الهى. «إِنَّكَ عَلى صِراطٍ مُسْتَقیمٍ»(19)
مأموریتهاى پیامبر اسلام
بیرون آوردن مردم از ظلمات جهل، شرك و تفرقه به نور ایمان. «لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّور»(20)
تأمین زندگى نیازمندان از طریق گرفتن زكات و تشویق زكاتدهندگان. «خُذْ مِنْ أَمْوالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَ تُزَكِّیهِمْ بِها وَ صَلِّ عَلَیْهِمْ إِنَّ صَلاتَكَ سَكَنٌ لَهُمْ »(21)
انجام عبادت خالصانه. «قُلِ اللَّهَ أَعْبُدُ مُخْلِصاً لَهُ دینى»(22)
استغفار براى امّت. «َ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُم»(23)
استقامت در راه. «فَاسْتَقِمْ كَما أُمِرْت»(24)
اقامه قسط و عدل. «وَ إِنْ حَكَمْتَ فَاحْكُمْ بَیْنَهُمْ بِالْقِسْط»(25)
امر به معروف و نهى از منكر. «یَأْمُرُهُمْ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهاهُمْ عَنِ الْمُنْكَر»(26)
ارشاد خانواده. «وَ أْمُرْ أَهْلَكَ بِالصَّلاةِ وَ اصْطَبِرْ عَلَیْها»(27)
انذار خویشاوندان و بستگان. «وَ أَنْذِرْ عَشیرَتَكَ الْأَقْرَبینَ»(28)
حلال و حرام را به طور آشكار بیان كند. «وَ یُحِلُّ لَهُمُ الطَّیِّباتِ وَ یُحَرِّمُ عَلَیْهِمُ الْخَبائِث»(29)
نعمتهاى خدا را به زبان آورد، تسبیح او گوید. «فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَ كُنْ مِنَ السَّاجِدینَ»(30) و تسلیم او باشد. «قُلْ إِنِّى أُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ أَوَّلَ مَنْ أَسْلَم»(31)
كتابهاى پیشینیان را بپذیرد، «جاءَهُمْ رَسُولٌ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ مُصَدِّقٌ لِما مَعَهُم»(32) و انبیاى قبلى را تصدیق كند. «وَ صَدَّقَ الْمُرْسَلینَ»(33)
آیات الهى را تلاوت و مردم را به تزكیه و تعلیم و تقوا، فراخواند. «رَسُولاً مِنْهُمْ یَتْلُوا عَلَیْهِمْ آیاتِهِ وَ یُزَكِّیهِمْ وَ یُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَة»(34)
نسبت به مؤمنین تواضع كند. «وَ اخْفِضْ جَناحَكَ لِلْمُؤْمِنینَ»(35)
بر خدا توكل كند. «وَ تَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ وَ كَفى بِاللَّهِ وَكیلاً»(36)
در راه او جهاد كند. «یا أَیُّهَا النَّبِىُّ جاهِدِ الْكُفَّارَ وَ الْمُنافِقین»(37)
به سوى او تضرع نماید. «وَ اذْكُرْ رَبَّكَ فى نَفْسِكَ تَضَرُّعاً وَ خیفَة»(38)
در دعوت مردم به توحید از راه حكمت و موعظه وارد شود. «ادْعُ إِلى سَبیلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ»(39)
صبر و خلوص و عفو و صفح و مشورت شیوه او باشد. «فَاعْفُ عَنْهُمْ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَ شاوِرْهُمْ فِى الْأَمْر»(40)
مردم را براى مقابله با دشمن بسیج و به جهاد تشویق نماید.
با اسراء مهربان باشد و با مجروحین مدارا كند.
پاسى از شب را به نیایش گذراند.
راستى انسان احساس مىكند بخش عظیمى از قرآن پیرامون شخص پیامبر و صفات و وظایف آن حضرت و مشكلات او و یاران با وفا و شیوه برخورد او با دوست و دشمن و كودك و بزرگ و زن و مرد، مؤمن و كافر و منافق است.
آیا نشناختن چنین پیامبرى با آن همه معجزات و كمالات، محرومیت نیست؟
تكذیب و ایذاء و توطئه و عصیان، كتمان و كفر، مجادله، جنگ و مخالفت و مكر و افترا و تهمت جنون و سحر و شعر و كذب و كهانت و آزار دادن اهل بیتش و مهجور كردن كتابش چه توجیهى دارد؟
آیا غیر از قرآن، مكتب شفابخشى آمده است؟
آیا بعد از حق جز ضلالت راه دیگرى است؟
آیا رها كردن قانون آسمانى و رفتن به سراغ قوانین بشرى، خسارت بزرگى نیست؟
منبع : پایگاه منادی
گروه دین و اندیشه - شکوری
--------------------------------------------------------------------------------
1) سوره صف، آیه 6.
2) سوره آل عمران، 144؛ سوره فتح، 29؛ سوره محمّد، 2؛ سوره احزاب، 40.
3) سوره جنّ، آیه 19.
4) سوره احزاب، آیه 40.
5) سوره انبیاء، آیه 107.
6) سوره احزاب، آیات 45 - 46.
7) سوره قلم، آیه 4.
8) سوره آل عمران، آیه 159.
9) سوره اعراف، آیه 157.
10) سوره توبه، آیه 33؛ سوره فتح، 28؛ سوره صف، 9.
11) سوره سبأ، آیه 28.
12) سوره جنّ، آیه 1.
13) سوره نساء، آیه 41.
14) سوره حجر، آیه 95.
15) سوره فرقان، آیه 32.
16) سوره ضحى، آیه 5.
17) سوره انشراح، آیات 1 - 4.
18) سوره كوثر، آیات 1 - 3.
19) سوره زخرف، آیه 43.
20) سوره ابراهیم، آیه 1.
21) سوره توبه، آیه 103.
22) سوره زمر، آیه 14.
23) سوره آل عمران، آیه 159.
24) سوره هود، آیه 112.
25) سوره مائده، آیه 42.
26) سوره اعراف، آیه 157.
27) سوره طه، آیه 132.
28) سوره شعراء، آیه 214.
29) سوره اعراف، آیه 157.
30) سوره حجر، آیه 98.
31) سوره انعام، آیه 14.
32) سوره بقره، آیه 101.
33) سوره صافات، آیه 37.
34) سوره جمعه، آیه 2.
35) سوره حجر، آیه 88.
36) سوره احزاب، آیه 48.
37) سوره توبه، آیه 73.
38) سوره اعراف، آیه 205.
39) سوره نحل، آیه 125.
40) سوره آل عمران، آیه 159.
ماه فروماند از جمال محمد
سرو نباشد به اعتدال محمد
قدر فلک را کمال و منزلتی نیست
در نظر قدر با کمال محمد
وعدهٔ دیدار هر کسی به قیامت
لیلهٔ اسری شب وصال محمد
آدم و نوح و خلیل و موسی و عیسی
آمده مجموع در ظلال محمد
عرصهٔ گیتی مجال همت او نیست
روز قیامت نگر مجال محمد
وآنهمه پیرایه بسته جنت فردوس
بو که قبولش کند بلال محمد
همچو زمین خواهد آسمان که بیفتد
تا بدهد بوسه بر نعال محمد
شمس و قمر در زمین حشر نتباد
نور نتابد مگر جمال محمد
شاید اگر آفتاب و ماه نتابند
پیش دو ابروی چون هلال محمد
چشم مرا تا به خواب دید جمالش
خواب نمی*گیرد از خیال محمد
سعدی اگر عاشقی کنی و جوانی
عشق محمد بس است و آل محمد
سرو نباشد به اعتدال محمد
قدر فلک را کمال و منزلتی نیست
در نظر قدر با کمال محمد
وعدهٔ دیدار هر کسی به قیامت
لیلهٔ اسری شب وصال محمد
آدم و نوح و خلیل و موسی و عیسی
آمده مجموع در ظلال محمد
عرصهٔ گیتی مجال همت او نیست
روز قیامت نگر مجال محمد
وآنهمه پیرایه بسته جنت فردوس
بو که قبولش کند بلال محمد
همچو زمین خواهد آسمان که بیفتد
تا بدهد بوسه بر نعال محمد
شمس و قمر در زمین حشر نتباد
نور نتابد مگر جمال محمد
شاید اگر آفتاب و ماه نتابند
پیش دو ابروی چون هلال محمد
چشم مرا تا به خواب دید جمالش
خواب نمی*گیرد از خیال محمد
سعدی اگر عاشقی کنی و جوانی
عشق محمد بس است و آل محمد
OMID2010
New member
epi_info
New member
خیلی ها اصلا نمی دونن خدا و پیامبر چیه تا یه چیزی میشه زود جو گیر میشن و شعار میدن. امریکایی ها دارن با مردم بازی میکنن. سیاست یه علمه. من و تو از این بازی ها خبر نداریم پس جو گیر نشید. مطمئن باشید ایمان اونا به خدا خیلی محکمتر از ماست اگه غیر از این بود اکثر کشورهای اسلامی فقیر نبودن و درگیر جنگ داخلی. فیلتر گوگل و جی میل هم یه کار سیاسی بیش نیست که حماقت بعضی ها رو نشون میده. کثافت ها چون امنیت جی میل خیلی بالاست و نمیتونن برن جاسوسی کنن دنبال بهونه میگشتن ببندش. دارن کم کم خودزنی میکنن. بهونشونم اینه که یوتیوپ ماله گوگل ه. انقدر فیلتر کنید تا جونتون در بیاد. پاب مد هم ببندید به جاش حوضه مد بزنید
Marc0p0lo
New member
حق با شماست دوست عزیز:rose:
Marc0p0lo
New member
مردونه بشینید یه خورده فکر کنید روی این موضوع از اول تا آخرش ببینید به چه نحو زیرکانه ای ذهنتونو درگیرش کردن و دارن کار خودشونو می کنن!
به جای این همه پست بشینید چند دقیقه با خردتون روی این مسئله فکر کنید
بچه ها بحث کردن و یاد بگیرید به جای اینکه بشینید به هم دیگه توهین کنید برید در مورد شیوه های بحث کردن دو تا کتاب بخونید.
واقعا زشته یکی از خارج سایت بیاد توی سایت علوم پزشکی و این بحث ها و این طرز رفتارای ما ها رو ببینه اول هم خودم و میگم!
موفق باشیم
به جای این همه پست بشینید چند دقیقه با خردتون روی این مسئله فکر کنید
بچه ها بحث کردن و یاد بگیرید به جای اینکه بشینید به هم دیگه توهین کنید برید در مورد شیوه های بحث کردن دو تا کتاب بخونید.
واقعا زشته یکی از خارج سایت بیاد توی سایت علوم پزشکی و این بحث ها و این طرز رفتارای ما ها رو ببینه اول هم خودم و میگم!
موفق باشیم
OMID2010
New member
این خوبه که میگید باید فکر کنید... فکر کنیم ببینیم به اعتقادات یک میلیارد و خورده ای انسان باید توهین بشه؟ باید به اعتراض به این توهین هرزنامه گفته بشه؟
epi_info
New member
به نظرت با یه سنگ انداختن تو دنیا سونامی میشه؟ یه کشیش (کشیش که نیست روانیه) بیکار و دیوانه امریکایی رفته یه فیلم چرند درست کرده که واقعیت و با دروغ قاتی کرده. همین!
epi_info
New member
اصلا اینقدر این فیلم مسخرست و کاملا مشخصه دروغه و بازیه که ارزش نداره آدم روش فکر کنه. آمریکا داره دوباره مثل جریان 11 سپتامبر کرم مسلمونارو سیخون میزنه که یه کاری بکن تا دوباره لشکرکشی کن دوباره به یه مملکته دیگه. نیست بعضی نیروهاشو از افغانستان در آورده واسه همین میخاد اون بنده خداها بیکار نمونن دیگه
بهارک
New member
دوستان ما با تمام باورها واعتقادات شخصی خودمون مسلمانیم و دینی هستیم که به حول و قوه ی الهی مورد تحریم وتخریب نبودیم الان مسیحیت فقط اسمش مونده و بیشترشون لاییک هستند یهودی ها هم که همونطور که میدونید کسی یهودی محسوب میشه که از پدر ومادر یهودی زاده شده بشه به همین خاطر جمعیت زیادی ندارن ولی قدرتشونو میبینید که 5میلیون دلار پول برای حمایت از این فیلم هزینه کردن که دین مارو تحقیر کنن حالا ما یه تایپیک باز کردیم کمتر از 100نفر بازش میکنن به کجای این دنیا برخورده که انقدر شما رو میرنجونه ما انقدر بدبختیم انقدر اعتقاداتمون رو تضعیف کردن که نمی تونیم با هم یه صلوات بفرستیم چطور میتونیم پشت حجت مون وایسیم با این همه اختلاف نظر...............