BBT
New member
من زمان کنکورم یه سری سایتای ارتباط مجازی مث فیس و بستم بعد نتمو کامل بستم و واواخر گوشیمم ج نمدادم
همون موقع بعضی دوستام ایراد میگرفتن که روشنفکر باش برنامه داشته باش نه اینکه ببندیش ... ولی هرکس بهترین دوست و مشاور خودشه
ما یطورایی عادت کردیم که بدون دلیل اطرافمونو شلوغ کنیم به بهانه اینکه تنها نمونیم ..
من اعتقادم اینه اقا ناصر ادمی که در قدیم یه زمانی با ما بود زمانش گذشت ...نه اینکه ارتباط و قطع کنیم ولی دیگه نباید باهاش زندگی کنیم ...
یا مثلا یه سری اطرافمونن که میدونیم که دلیلی نیست باهاشون باشیم ولی اصرار داریم که نگهشون داریم ..
واین باعث میشه از چند نفریم که در زمان حال توفیق اشنایی و استفاده ازشونو داریم غافل شیم و یا بکسانی که باید توجه کنیم بی توجه شیم ...
اینا باعث زجر روانی و فرسودگی ذهنیه ... اینکه که چرا محبت و حضور ما جایی که باید باشه نیست و این بازخوردش خلا بدی و برای ادم داره که هی روش اشتباهشو تکرار کنه ....
بخصوص توی نت که محدوده تصورات و تخیلات ما درش بینهایته ...
من از زمانی کهارتباطاتمو واقعیتر .قابل پذیرشتر و قابل لمستر ولو خیلی محدودتر کردم ...روحیه بالا .. حس ارامش خیلی بیشتر و روان سالمتروخوشبینتری دارم...
ببخشین پرحرفی شد ...
حدس زدم شاید سودمند واقع شه ...بعنوان یک تجربه :rose:
- - - Updated - - -
درسته منم باید با یه برنامه ریزی بلند مدت این کارو بکنم :smilies-azardl (113