می گویند قسمت نیست حکمت است! خدایا… من معنی قسمت و حکمت را نمیدانم، اما تو معنی طاقت را میدانی … مـگر نه ؟!
آتشی نمى سوزاند "ابراهیم" را،
و دریایى غرق نمی کند "موسى" را؛
کودکی، مادرش او را به دست موجهاى "نیل" می سپارد
تا برسد به خانه ی فرعونِ تشنه به خونَش،
دیگری را برادرانش به چاه مى اندازند،
سر از خانه ی عزیز مصر درمی آورد.
مکر زلیخا زندانیش می کند،
اما عاقبت بر تخت ملک می نشیند.
از این "قِصَص" هنوز هم نیاموختی ؟!
که اگر همه ی عالم قصد ضرر رساندن به تو را داشته باشند
و خدا نخواهد،
نمی توانند.
او که یگانه تکیه گاه من و توست.
پس
به "تدبیرش" اعتماد کن،
به "حکمتش" دل بسپار،
به او "توکل " کن.