هر هفته خلاصه یک مقاله در زمینه ایمنی به زبون خودمونی...
- نویسنده موضوع Sparkle
- تاریخ شروع
Sparkle
New member
مصرف افزودنی های غذایی←افزایش نفوذپذیری اپیتلیال←افزایش وقوع بیماری های خودایمنی☻
مقاله ی این هفته:
تاثیر افزودنی های غذایی بر خودایمنی!
درباره ی این مقاله:
مقاله ای مروری از ژورنال Autoimmunity Reviews با ایمپکت فکتور 7.933
لینک ژورنال:Autoimmunity Reviews - Journal - Elsevier
لینک مقاله:Changes in intestinal tight junction permeability associated with industrial food additives explain the rising incidence of autoimmune disease
برای دانلود لینک مقاله را به freepaper.me داده و مقاله را دریافت نمائید.
کل این مقاله ی مروری درباره ی این هست که چطور افزودنی های غذایی باعث افزایش نفوذپذیری لایه ی اپیتلیالی GI شده و با این عمل باعث افزایش ابتلا به بیماری های خودایمنی می شوند. برای این کار هفت مورد از افزودنی های غذایی رو بررسی کردن که من خیلی خلاصه بهشون اشاره میکنم.
قبل از اینکه شروع کنم لازم می بینم که یه اشاره ای به ساختار و محیط خاص بافتهای اپیتلیالی داشته باشم. همونطوری که میدونیم اینجا برخلاف سایر بافتهای بدن به نوعی سعی میشه که از ایجاد پاسخ ایمنی جلوگیری بشه و حساسیت و سنسیتیوی پایین هست و اولین کار برای این منظور کاهش مواجهه سیستم ایمنی با عوامل آنتی ژنی لومن توسط افزایش اتصالات محکم هست و...
شکر
مصرف شکر به عنوان شیرین کننده در بیشتر مواد غذایی ما (به ویژه نوشابه ها!) خیلی بالاس... گلوکز که به افزایش دهنده ی جذب معروفه گفته میشه که بیشتر به واسطه ی اتصال های محکم از لومن جذب بدن میشه تا از طریق انتقال فعال اشباع پذیر به واسطه ی سلول. خوب غلظت بالای گلوکز و فشار اسمزی بالا باعث افزایش نفوذپذیری اپیتلیال می شود.
نمک
قاتل خاموش!...مقدار فیزیولوژیکی نمک مورد نیاز بدن 10-20 میلی مول در هر روز می باشد. دریافت متوسط روزانه ی نمک در کشور های آسیایی بیشتر از 200 میلی مول در هر روزه! خوب نمک با تاثیر در ایمنی ذاتی به ویژه ماکروفاژها موجب تمایز سلول های T بکر به Th17 میشه که این سلول ها عامل مهمی در ایجاد بیماری های خود ایمنی می باشند. و همچنین غلظت بالای نمک طی یک مکانیسم خاص باعث افزایش نفوذپذیری غشای اپیتلیالی لومن روده میشه.
امولسیون کننده ها
واسط بین چربی و آب. که تحت عنوان سورفاکتانت نیز شناخته میشوند. دی گلیسرید و مشتقات آن، گلیکولیپیدها، لسیتین، استرهای پلی گلیسرول و... . نشان داده شده که این مواد با مکانیسم های بین سلولی یا درون سلولی باعث افزایش نفوذپذیری اپیتلیال می شوند. و همچنین موجب کاهش هیدروفوبیسیتی لایه ی موکوزی می شوند.
حلال های ارگانیک
به طور کلی این حلال های ارگانیک خطرناک بوده و بسیاری از آنها سمی شناخته می شوند. نمونه های مورد استفاده: بنزن، زایلن، تولوئن، تورپنتین، استون، متیل/اتیل استات، هگزان، اتانول و دترجنت های گوناگون. اتانول باعث افزایش نفوذپذیری بین سلولی شده و موجب تغییر در پروتین های موجود در اتصالات محکم در سلول های کاکو2! (Caco-2 cells) می شود. استالدهید نیز موجب افزایش نفوذپذیری اپیتلیال می شود.
گلوتن
یکی از اجزا اصلی آرد گندم. بیماری سلیاک که معرف حضورتون هست ( بیماری التهابی مخاط روده ی کوچیک که به علت پاسخ های ایمنی در مقابل گلوتن ایجاد میشه). مقصر اصلی در بیماری زایی گلوتن آنتی اصلی آن یعنی گلیادین هست. مشخص شده که گلیادین دارای فعالیت اگلوتینه کننده بوده، محتوای f-اکیتن را کاهش داده، مهارگر رشد سلولی ، القاگر آپوپتوز، و همچنین موجب بازآرایی اسکلت سلولی توسط مسیر زونولین شده و ساختار اتصال محکم را به هم میریزد. گلیادین با اتصال به CXCR3 در سلول های روده ای با مسیر MyD88 و فعال کردن EGFR توسط PAR2 موجب به هم ریختن ساختار اتصال محکم می شود.
ترانس گلوتامیناز میکروبی
این آنزیم کاربرد های مختلفی در صنعت غذایی دارد: بهبود بافت، ظاهر، سختی و نگهداری گوشت، افزایش سفتی ماهی، افزایش کیفیت محصولات لبنی و... . این آنزیم که از استرپتوورتیکلیوم استخراج میشود بر خلاف ترانس گلوتامیناز انسانی به کلسیم وابسسته نبوده، دارای وزن مولکولی کمتر و همچنین یک دمین ساختاری ساده دارد. این آنزیم با دارا بودن قابلیت محافظتی و ترفیک بر عوامل بیماری زا فرصت ایجاد عفونت را به آنها داده و متعاقبا موجب افزایش نفوذ پذیری می شود. همچنین دارای خاصیت امولسیونه کننده هست که در بالا اشاره شد. همچنین این آنزیم باعث لیپید دار شدن پروتئین ها و دوباره ایجاد خاصیت امولسیونه کنندگی می شود.
نانوپارتیکل ها
نانوپارتیکل ها به دلیل خاصیت ویژه ی خود موجب محافظت دارو ها از عوامل مخرب درون لومن شده و همچنین با افزایش نفوذپذیری اپیتلیال روده و معده موجب افزایش میزان تحویل دارو به بدن میشن. اما مشخص شده که این مزیت ممکن است که دارای معایبی هم باشد که اولین آن افزایش نفوذپذیری اپیتلیال باشد. به عنوان مثال چیتوزان!(یکی از اجزای نانوپارتیکل ها) یک افزایش دهنده ی بالقوه نفوذپذیری می باشد که با خوشه سازی اینتگرین الفا(V)بتا(3(، بازآرایی f-اکتین، تنظیم بیان کاهشی کلائودین4 باعث به هم ریختن تمامیت ساختاری اتصالات محکم می شود.
[URL=http://uupload.ir/]
[/URL]
مراحل ایجاد بیماری خودایمنی توسط افزودنی های غذایی. افزودنی های غذایی با از بین بردن ساختار اتصالات محکم و نفوذ عوامل آنتی ژنی بیگانه موجب فعال شدن سلول های اتوریکتیو میشود.
ازین مقاله به خاطر بسپاریم:
-وقوع بیماری های خودایمنی و مصرف افزودنی های غذایی در حال افزایشه.
-افزودنی های غذایی که به طور روزمره استفاده میشه باعث نشتی سطح اپیتلیالی میشه.
-گلوکز، نمک، امولسیون کننده ها، گلوتن، mTG، و نانوپارتیکل ها موجب نشتی اتصالات سخت می شن.
-ورود آنتی ژن های بیگانه باعث فعال شدن آبشار های خودایمنی می شن.
زت زیاد... :motat:
راستی من تا حالا نمیدونستم که سورفاکتانت مخفف surface active agent هست! برای خودم خیلی جالب بود گفتم شاید برای شمام باشه!:smilies:
مقاله ی این هفته:
تاثیر افزودنی های غذایی بر خودایمنی!
درباره ی این مقاله:
مقاله ای مروری از ژورنال Autoimmunity Reviews با ایمپکت فکتور 7.933
لینک ژورنال:Autoimmunity Reviews - Journal - Elsevier
لینک مقاله:Changes in intestinal tight junction permeability associated with industrial food additives explain the rising incidence of autoimmune disease
برای دانلود لینک مقاله را به freepaper.me داده و مقاله را دریافت نمائید.
کل این مقاله ی مروری درباره ی این هست که چطور افزودنی های غذایی باعث افزایش نفوذپذیری لایه ی اپیتلیالی GI شده و با این عمل باعث افزایش ابتلا به بیماری های خودایمنی می شوند. برای این کار هفت مورد از افزودنی های غذایی رو بررسی کردن که من خیلی خلاصه بهشون اشاره میکنم.
قبل از اینکه شروع کنم لازم می بینم که یه اشاره ای به ساختار و محیط خاص بافتهای اپیتلیالی داشته باشم. همونطوری که میدونیم اینجا برخلاف سایر بافتهای بدن به نوعی سعی میشه که از ایجاد پاسخ ایمنی جلوگیری بشه و حساسیت و سنسیتیوی پایین هست و اولین کار برای این منظور کاهش مواجهه سیستم ایمنی با عوامل آنتی ژنی لومن توسط افزایش اتصالات محکم هست و...
شکر
مصرف شکر به عنوان شیرین کننده در بیشتر مواد غذایی ما (به ویژه نوشابه ها!) خیلی بالاس... گلوکز که به افزایش دهنده ی جذب معروفه گفته میشه که بیشتر به واسطه ی اتصال های محکم از لومن جذب بدن میشه تا از طریق انتقال فعال اشباع پذیر به واسطه ی سلول. خوب غلظت بالای گلوکز و فشار اسمزی بالا باعث افزایش نفوذپذیری اپیتلیال می شود.
نمک
قاتل خاموش!...مقدار فیزیولوژیکی نمک مورد نیاز بدن 10-20 میلی مول در هر روز می باشد. دریافت متوسط روزانه ی نمک در کشور های آسیایی بیشتر از 200 میلی مول در هر روزه! خوب نمک با تاثیر در ایمنی ذاتی به ویژه ماکروفاژها موجب تمایز سلول های T بکر به Th17 میشه که این سلول ها عامل مهمی در ایجاد بیماری های خود ایمنی می باشند. و همچنین غلظت بالای نمک طی یک مکانیسم خاص باعث افزایش نفوذپذیری غشای اپیتلیالی لومن روده میشه.
امولسیون کننده ها
واسط بین چربی و آب. که تحت عنوان سورفاکتانت نیز شناخته میشوند. دی گلیسرید و مشتقات آن، گلیکولیپیدها، لسیتین، استرهای پلی گلیسرول و... . نشان داده شده که این مواد با مکانیسم های بین سلولی یا درون سلولی باعث افزایش نفوذپذیری اپیتلیال می شوند. و همچنین موجب کاهش هیدروفوبیسیتی لایه ی موکوزی می شوند.
حلال های ارگانیک
به طور کلی این حلال های ارگانیک خطرناک بوده و بسیاری از آنها سمی شناخته می شوند. نمونه های مورد استفاده: بنزن، زایلن، تولوئن، تورپنتین، استون، متیل/اتیل استات، هگزان، اتانول و دترجنت های گوناگون. اتانول باعث افزایش نفوذپذیری بین سلولی شده و موجب تغییر در پروتین های موجود در اتصالات محکم در سلول های کاکو2! (Caco-2 cells) می شود. استالدهید نیز موجب افزایش نفوذپذیری اپیتلیال می شود.
گلوتن
یکی از اجزا اصلی آرد گندم. بیماری سلیاک که معرف حضورتون هست ( بیماری التهابی مخاط روده ی کوچیک که به علت پاسخ های ایمنی در مقابل گلوتن ایجاد میشه). مقصر اصلی در بیماری زایی گلوتن آنتی اصلی آن یعنی گلیادین هست. مشخص شده که گلیادین دارای فعالیت اگلوتینه کننده بوده، محتوای f-اکیتن را کاهش داده، مهارگر رشد سلولی ، القاگر آپوپتوز، و همچنین موجب بازآرایی اسکلت سلولی توسط مسیر زونولین شده و ساختار اتصال محکم را به هم میریزد. گلیادین با اتصال به CXCR3 در سلول های روده ای با مسیر MyD88 و فعال کردن EGFR توسط PAR2 موجب به هم ریختن ساختار اتصال محکم می شود.
ترانس گلوتامیناز میکروبی
این آنزیم کاربرد های مختلفی در صنعت غذایی دارد: بهبود بافت، ظاهر، سختی و نگهداری گوشت، افزایش سفتی ماهی، افزایش کیفیت محصولات لبنی و... . این آنزیم که از استرپتوورتیکلیوم استخراج میشود بر خلاف ترانس گلوتامیناز انسانی به کلسیم وابسسته نبوده، دارای وزن مولکولی کمتر و همچنین یک دمین ساختاری ساده دارد. این آنزیم با دارا بودن قابلیت محافظتی و ترفیک بر عوامل بیماری زا فرصت ایجاد عفونت را به آنها داده و متعاقبا موجب افزایش نفوذ پذیری می شود. همچنین دارای خاصیت امولسیونه کننده هست که در بالا اشاره شد. همچنین این آنزیم باعث لیپید دار شدن پروتئین ها و دوباره ایجاد خاصیت امولسیونه کنندگی می شود.
نانوپارتیکل ها
نانوپارتیکل ها به دلیل خاصیت ویژه ی خود موجب محافظت دارو ها از عوامل مخرب درون لومن شده و همچنین با افزایش نفوذپذیری اپیتلیال روده و معده موجب افزایش میزان تحویل دارو به بدن میشن. اما مشخص شده که این مزیت ممکن است که دارای معایبی هم باشد که اولین آن افزایش نفوذپذیری اپیتلیال باشد. به عنوان مثال چیتوزان!(یکی از اجزای نانوپارتیکل ها) یک افزایش دهنده ی بالقوه نفوذپذیری می باشد که با خوشه سازی اینتگرین الفا(V)بتا(3(، بازآرایی f-اکتین، تنظیم بیان کاهشی کلائودین4 باعث به هم ریختن تمامیت ساختاری اتصالات محکم می شود.
[URL=http://uupload.ir/]
[/URL]مراحل ایجاد بیماری خودایمنی توسط افزودنی های غذایی. افزودنی های غذایی با از بین بردن ساختار اتصالات محکم و نفوذ عوامل آنتی ژنی بیگانه موجب فعال شدن سلول های اتوریکتیو میشود.
ازین مقاله به خاطر بسپاریم:
-وقوع بیماری های خودایمنی و مصرف افزودنی های غذایی در حال افزایشه.
-افزودنی های غذایی که به طور روزمره استفاده میشه باعث نشتی سطح اپیتلیالی میشه.
-گلوکز، نمک، امولسیون کننده ها، گلوتن، mTG، و نانوپارتیکل ها موجب نشتی اتصالات سخت می شن.
-ورود آنتی ژن های بیگانه باعث فعال شدن آبشار های خودایمنی می شن.
زت زیاد... :motat:
راستی من تا حالا نمیدونستم که سورفاکتانت مخفف surface active agent هست! برای خودم خیلی جالب بود گفتم شاید برای شمام باشه!:smilies:
آخرین ویرایش:
Sparkle
New member
سلام دوستان:thanks:
پوزش بابت تاخیر دو هفته ای... به دلیل پاره ای از مسائل بیش از اندازه سرم شلوغ بوده و گاهِ مقاله نیافتم! مقاله ی این هفته رو انتخاب کردم ولی هنوز خلاصه نکردم... اینجا میزارمش یه نگاهی بهش بندازین تا خلاصشم بیارم:
Overcoming T cell exhaustion in infection and cancer
برای دریافتش هم که میدونین باید چیکار کنین.
:motat:
پوزش بابت تاخیر دو هفته ای... به دلیل پاره ای از مسائل بیش از اندازه سرم شلوغ بوده و گاهِ مقاله نیافتم! مقاله ی این هفته رو انتخاب کردم ولی هنوز خلاصه نکردم... اینجا میزارمش یه نگاهی بهش بندازین تا خلاصشم بیارم:
Overcoming T cell exhaustion in infection and cancer
برای دریافتش هم که میدونین باید چیکار کنین.
:motat:
bahar.zr93
New member
سلام... خیلی هم ایده ات جالبه. Journal Club مجازی راه انداختی :ahi5slcgm04mi8jqqkl
اتفاقا ما هفته ای 1 جلسه همچین برنامه ای توی دانشگاه داریم و من به شدت منتظرم هرهفته زودتر جلسه ژورنال برسه. چون واقعا از بحث کردن و پرسش و پاسخ درباره مقاله های مختلف لذت میبرم.
البته من بیشتر دنبال مقاله هایی هستم که توی اونا از متد های مختلف و جدید استفاده شده باشه. فکر کنم جذابیت بیشتری داشته باشند.
و نکته ی آخر این که همین جا برای همکاری و ارائه ی مقاله!! اعلام آمادگی میکنم :smiliess (4):
اتفاقا ما هفته ای 1 جلسه همچین برنامه ای توی دانشگاه داریم و من به شدت منتظرم هرهفته زودتر جلسه ژورنال برسه. چون واقعا از بحث کردن و پرسش و پاسخ درباره مقاله های مختلف لذت میبرم.
البته من بیشتر دنبال مقاله هایی هستم که توی اونا از متد های مختلف و جدید استفاده شده باشه. فکر کنم جذابیت بیشتری داشته باشند.
و نکته ی آخر این که همین جا برای همکاری و ارائه ی مقاله!! اعلام آمادگی میکنم :smiliess (4):
آخرین ویرایش:
Sparkle
New member
سلام. مرسی... بله دقیقا... میخاستم ژورنال کلاب باشه ولی خوب تنهایی یکم سخت که چه عرض کنم، غیر ممکن می نمود!
بسیار عالی! :thanks: :4d564ad6:
مرسی از همکاری شما دوست عزیز.... باشد که از خرمن فضل و دانش شما خوشه ای برگیریم! :riz304:
Sparkle
New member
حتما آتی جان... بی صبرانه منتظرتیم :smilies-azardl (113 :thanks:
سلام دوستان کانال مرور نکات ایمتی ابوالعباس...ایمونولوژی
https://telegram.me/immunologynote
https://telegram.me/immunologynote