هرروز یک آیه همراه با ترجمه لاتین +تفسیر

AWWA

New member




سلام
ان شاء الله هرروز یک آیه تو این تاپیک قرار میدیم.


این کار مزایایی داره که میتونیم ازش بهره ببریم مثلا:

-با یک آیه خاص درطول روز انس بگیریم و دربارش تامل کنیم و بیشتر دربارش بدونیم.

- با تکرار اون آیه در طول روز حفظش کنیم.

- با خوندن ترجمه لاتین زبانمون رو هم تقویت کنیم.

-با مطالعه تفسیر به عمق بیشتری از آیه پی ببریم.




خوشحال میشم همراهیم کنین:rose::rose:
 

AWWA

New member
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ ﴿۱﴾

به نام خداوند رحمتگر مهربان (۱)

هرچهار ترجمه انگلیسی



QARIB: in the name of allah, the merciful, the most merciful

SHAKIR: in the name of allah, the beneficent, the merciful

PICKTHAL: in the name of allah, the beneficent, the merciful.

YUSUFALI: in the name of allah, most gracious, most merciful.​
 

AWWA

New member
آیه بسم الله الرحمن الرحیم یا آیه تسمیه آیه‌ای از قرآن است که در اول هر سوره ای به استثنای سوره برائت (توبه) آمده‌است.

واژه‌شناسی

اسم: برخی از اهل لغت گفته‌اند اصل آن را وسم به معنای علامت است.

رحمن: ۵۶ بار در اثناء آیات ذکر شده‌است، رحمن صیغه مبالغه رحمت است که دلالت بر کثرت دارد (غیر خدا با آن توصیف نمی‌شود).

رحیم: از صفات خداوند است که بر غیرخدا هم اطلاق می‌شود، رحیم چون بر خدا اطلاق می‌شود مراد از آن نعمت‌دهنده و احسان‌کننده‌است و چون بر غیرخدا گفته شود مقصود مهربانی و رقت قلب است و تاثر و انفعال در خداوند محال است.


 

diseases

Well-known member
الْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿۲﴾
ستايش خدايى را كه پروردگار جهانيان است(۲)
praise be to allah, lord of the worlds
 

AWWA

New member
تفسیر بسم الله الرحمن الرحیم از دیدگاه علماء

سید محمد جواد غروی : خداوند معنای فارسی الله نیست و درست آن ایزد است و بخشنده ترجمه وهّاب است نه رحمان. رحمان و رحیم هر دو صفتند و معنای هر دو یکی است جز آن که هر یک از این دو بیانگر بخشی از رحمت الهی است زیرا رحمت بر دو نوع است یکی رحمت عام بلا شرط و دیگری رحمت خاص مع الشرط. رحمت عام بلا شرط رحمتی است که مشروط به هیچ شرطی نیست و رحمت عام بلا شرط رحمتی است که منوط به عمل است اعم از مادیات و معنویات.
 
آخرین ویرایش:

AWWA

New member
نظر عرفا

به عقیده برخی مسلمانان در حدیثی از قول پیامبر اسلام گفته شده‌است که: هر چه در کتاب‌های آسمانی است در قرآن است و هر چه در قرآن است در الفاتحه‌است و هر چه در فاتحه‌است در بسم الله الرحمن الرحیم است و هر چه در بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم است در باء است و هر چه در باء است در نقطه‌ای است که در زیر آن است
.(اسرار حروف ص 223)
 

AWWA

New member
مبحث معانی رمزی اعداد

بسم الله الرحمن الرحیم از نوزده حرف تشکیل شده‌است و مقدار عددی یا ابجدی آن ۷۸۶ می‌باشد که این عدد بیشتر، توسط مسلمانان کشور هندوستان و پاکستان، به عنوان جایگزین بسم‌الله به کار می‌رود تا به باور آنان از نوشتن نام خداوند و یا آیه قرآن بر کاغذهای معمولی و در نتیجه قرار گرفتن در معرض آلودگی و تماس اجسام ناپاک با آن خودداری شود.
(منبع کل مطالب:ویکی پدیا)
 

diseases

Well-known member
سه هزار نام در سه نام

بعضی گفته‌اند: خدای متعال سه هزار نام دارد، هزار نام مخصوص فرشتگان مقرب است که آنان می‌دانند؛ هزار نام مخصوص پیامبران و نهصد و نود و نه نام مربوط به امت‌هاست. خدای سبحان از آن سه هزار نام یک نام را برای خود برگزیده و هیچ ملک مقرب و نبی مرسلی از آن خبر ندارد و این اسم را مخزون سر مکنون گویند.
از آن نهصد و نود و نه اسم که سهم امت‌هاست سیصد اسم در تورات ذکر شده است و سیصد اسم در زبور و سیصد نام در انجیل و نود و نه اسم در قرآن و چون امت محمد (صلی الله علیه و آله) بهترین امت‌هاست خداوند مجموع معانی آن سه هزار نام را در سه اسم خود که در بسم الله الرحمن الرحیم (= الله، رحمن، رحیم) وجود دارد به ودیعت نهاده و هر یک را به معنای هزار اسم خود قرار داده و به امت اسلام ارزانی داشته تا هر بنده‌ای که این اسم و معنای آن‌ها را بداند چنان باشد که تمامی نام‌های خداوند را خوانده و دانسته است.
 
  • Like
واکنش‌ها[ی پسندها]: پیچک

diseases

Well-known member

بزرگ‌ ترین آیه


شخصی به امام کاظم (علیه‌السلام) عرض کرد: کدام آیه در کتاب خداوند بزرگ تر است؟ حضرت فرمود:

 

AWWA

New member
امام زین العابدین(علیه السلام) در فضیلت “بسم الله الرحمن الرحیم ”‌ می‌فرماید:


“ان الله قد فضل محمدا به فاتحه الکتاب علی جمیع النبیین ما اعطاها احدا قبله الا ما اعطی سلیمان بن داود من بسم الله الرحمن الرحیم فرآها اشرف من جمیع ممالکه کل‌ها التی اعطیها فقال یا رب ما اشرف‌ها من کلمات ان‌ها لآثر من جمیع ممالکی التی وهبتها لی قال الله تعالی یا سلیمان و کیف لاتکون کذلک و ما من عبد و لا امه سمانی بها الا اوجبت له من الثواب الف ضعف ما اوجبت لمن تصدق بالف ضعف ممالک یا سلیمان هذه سبع ما اهبه لمحمد سیدالنبیین تمام فاتحه الکتاب الی آخرها؛



خداوند با سوره فاتحه ا لکتاب، پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) را بر تمام پیامبران برتری بخشید؛ به گونه ای که به احدی قبل از ایشان، این سوره را اعطا نکرده بود؛ مگر آنچه که به سلیمان بن داود عطا کرد که همان بسم الله الرحمن الرحیم است. وی این جمله را بالاتر از تمام سرزمین‌هایی که به او ارزانی شده بود، می‌دانست پس گفت: پروردگارا! چه کلمات عالی و شریفی است. این جمله از تمام سرزمین‌هایم که به من بخشیدی گرامی‌تر است. خداوند متعال فرمود: ای سلیمان! چگونه چنین نباشد درحالی که هیچ مرد و زنی نیست که مرا با این جمله بخواند مگر آن که هزار برابر ثوابی برای او مقرر می‌کنم که برای کسی که هزار برابر سرزمین‌های تو را صدقه می‌دهد، مقرر می‌نمایم. ای سلیمان! این جمله یک هفتم آن چیزی است که به محمد(صلی الله علیه وآله) سید پیامبران بخشیدم که همانا تمام فاتحه الکتاب است. ”‌

(بحارال، ج 42، ص 383.)
 

AWWA

New member
خواص "بسم الله الرحمن الرحیم"


1- اگر 786 بار بسمله بخواند، حق سبحانه و تعالی او را محافظت می كند.

اگر مومن در هنگام شب 21 بار بسمله بخواند از هر گونه آفت وبلا ومصیبت و سرقت و حریق در امان ماند واز مرگ نجات پیدا می كند.


اگر رو در روی ظالمی 51 بار بسمله خوانده شود، از شر او نجات حاصل می شود.

اگر مومن با صدق دل پس از نماز صبح 600 بار بسمله و 600 صلوات بخواند از جایی كه اصلا به عقلش نمی رسدرزق وروزی نصیبش خواهد شد.

اگر به تعداد 786 بار به ذكر بسمله ادامه دهد به هر آرزوی خود می رسد.

اگر زن وشوهر ویا دو دوست با هم اختلاف داشته باشند، هفت بار «یا ربی» نوشته 31 بار بسمله را بخوانید و به كسی كه محبت او كم شده بخورانید، محبت او افزایش می یابد.


2- تعداد 786 دفعه بسمله شریف به یك استكان آب خوانده شود و سپس آن آب را هر كس بخورد او را هم دوست خواهد داشت و اگر هفت روز این كار هارا تكرار كند عشق ومحبت او زیادترمی شود وهمه او را دوست خواهند داشت.

3- اگر كسی كه 786 بار بسمله خوانده باشد، اگر وسوسه ای دیده شود، خداوند ذوالجلال وسوسه را از او دور می سازد آن را به یك لیوان آب خوانده هفت روز آب را بنوشید.

4- به تعداد 786 بار بسمله در آب خوانده شود به شخصی كند ذهن و كم هوش خورانده شود، باذن الهی شفا می یابد. هفت روز باید دوام پیدا كند. 786 بار بسمله را پس از نماز صبح هفت روز خوانده آب آن راهفت روز بخورند. آن شخص ذهنش فعالتر می شود. و توان حفظ و از بر كردن وی بیشتر می شود.

5- پس از نماز صبح 2500 بار بی آنكه به كسی بگوید، بخواند چشم و دلش باز می شود و قطع مرحله می كند.

6- بسمله شریفه را 40 بار بر روی كاغذ تمیزی بنویسد ودر داخل آب بیندازد آن را به بیمار بدهند كه بنوشد از آب زمزم و یا از آب باران استفاده كنید.

7- بسمله را بر كاغذ نوشته به صورت تابلو از منزل آویزان كنید، حزین، مصیبت، هر امر شر دفع می شود و خیر و بركت می آید.

8- در نخستین چهارشنبه ی ماه محرم بسمله را 141 بار نوشته با خود حمل كنید تا آخر عمر از هر شر و بدی نجات پیدا می كنید.
 

AWWA

New member
آیه امروز:

الْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿۲﴾
ستايش خدايى را كه پروردگار جهانيان است(۲)
praise be to allah, lord of the worlds

هرچهار ترجمه لاتین:




QARIB:------------------- praise be to allah, lord of the worlds,

SHAKIR:--------- all praise is due to allah, the lord of the worlds

PICKTHAL: -------------------praise be to allah, lord of the worlds,

YUSUFALI:---- praise be to allah, the cherisher and sustainer of the worlds;​
 

AWWA

New member

تفسیر آیه 1 سوره حمد:

کلمه «رب»به کسی گفته می شود که مالک وصاحب چیزی است وهم در رشد وپرورش آن نقش داردخداوند هم صاحب حقیقی عالم است وهم مدبر وپروردگارآن

جهان غرق رحمت اوست!

الحمد الله رب العالمین

برای پی بردن به عمق وعظمت جمله «الحمدالله»لازم است به تفاوت میان «حمد»،«مدح»و«شکر»ونتایج آن توجه شود:

1-«حمد»درلغت عرب به معنی«ستایش کردن دربرابرکار یاصفت نیک اختیاری» یعنی،هنگامی که کسی آگاهانه کارخوبی را انجام دهدویاصفتی را برای خود برگزیند که سرچشمه اعمال نیک اختیاری است،مااورا حمد وستایش می گوئیم؛

۲- «مدح»به معنی هرگونه ستایش است،خواه دربرابر یک امر اختیاری باشد یا غیر اختیاری ،برای مثال تعریفی را که از یک گوهر گران بها می کنیم عرب آن را مدح می نامد یا مثلاًگفته می شود:((من فلانی را دربرابرکرامتی که دارد حمدومدح کردم))،ولی درمورد تلألویک مروارید ویا بوی خوش یک گل نمی گوئیم آن را حمدکردم بلکه تنها میتوانیم بگوئیم آن رامدح کردم.

۳-مفهوم«شکر»ازهمه ی اینها محدودتر است ،ما،تنها دربرابرنعمتهائی شکروسپاس می گوئیم که از دیگری بامیل واراده ی او به ما رسیده است واگربه این نکته توجه کنیم که ........
 

AWWA

New member



درخطابش به نوح (علیه السلام) فرموده است:*فَقُلِ الحَمدُللهِ الَّذی نَجَّینا مِنَ القَومِ الظالمین*«پس بگو حمد آن خدائی را که ما را از قوم ستمکار نجات داد»[5]

واز ابراهیم(علیه السلام) حکایت کرده که گفت:*الحَمدُلِلهِ الذی وَهَبَ لی عَلَی الکِبَرِاِسمعیل َوَاِسحق*؛«سپاس خدائی را که در سر پیری اسماعیل واسحاق را به من داد»[6]

ودرچند جا از کلامش به رسول گرامیش حضرت محمّد (صلی الله علیه وآله ) فرموده:*وَقُل الحَمدُ لِله*؛«بگوالحمد لله»[7]

وازاهل بهشت،یعنی پاک دلانی که از کینه ی درونی وکلام بیهوده وفسادانگیزپاکند نقل کرده که:«آخرین کلامشان حمد خداست» وفرموده است :*وَآخِرُدَعوایهُم اَنِ الْحَمدُربِّ العالمین *[8]

وامادرغیر چنین مواردی خدای تعالی همه جا حمدبندگان را باتسبیح قرین نموده است مثل این آیه که خداوند فرموده است: :*وَاِنْ مِن شَی ءٍ الاّ یُسَبِّحُ بِحَمدِهِ *«هیچ چیزنیست مگر آن که خدارا باحمدش تسبیح می گوید»[9]؛

چون هیچ موجودی غیر از خدای تعالی احاطه به تمام افعال واسماءوصفات جمالیه او ندارد؛*وَلایُحیطُونَ بِهِ عِلمًا*؛«احاطه علمی به او ندارند»[10]زیرا آنچه را وصف کنند به آن احاطه یافته اند واورا محدود به حدود آن صفات داشته اندحال آن که خداوند به هیچ حدی محدود نیست پس حمد از جانب ما صحیح نمی شود به جز آن که قبلاًاورا منزه از تحدید وتقدیر(اندازه) فهمهای ناقص خود بنمائیم *اِنَّ اللهَ یَعلَمُ وَاَنتُم لاتَعلَمُونَ*«خدامی داندوشما نمی دانید»[11]

بنابراین خداوند خودبه نیابت از بندگان خالص وخاص خودش ،حمد آن را حمد خود ووصف آنان را وصف خود قرارداده است.

پس روشن شد که:بنده ی خدا،پروردگارخودرا به همان ثنائی ثناگویدکه خداخودرا به آن ستوده وازآن تجاوزنکند؛همچنان که درحدیث مورد اتفاق شیعه وسنی ازرسول خدا (صلّی الله علیه وآله وسلم)رسیده که درثنای خود می گفت:

«پروردگارا! من ثناءتورانمی توانم بشمارم وبگویم!توآن طوری که به خود ثنا کرده ای»
. [12]پس اینکه درآغاز سوره مورد بحث فرموده ((الحمدالله))تابه آخر، ادب عبودیت را می آموزد وتعلیم می دهد که بنده او،لایق آن نبود که اورا حمد گوید وفعلاً که می گوید به تعلیم واجازه خود اوست ودستور داده است که بنده اش بگوید.


[5] .مومنون ،آیه28

[6] .ابراهیم ،آیه39

[7] .نمل ،آیه93

[8].یونس ،آیه10

[9] .اسراء ،آیه44

[10] .طه ،آیه110

.[11] نحل،آیه74

[12] .«سنن ابی داود»،ج2،ص52
 

AWWA

New member

تفسیر امام حسن عسکری (ع) از «الحمد لله رب العالمین» چیست؟



تفسیر امام حسن عسکری (ع)، منسوب به آن حضرت بوده که به دلایلی برخی این انتساب را قطعی نمی دانند.[1] در این تفسیر، سوره های «فاتحة الکتاب» (حمد) و «بقره» تا آیه 282 به صورت روایی تفسیر شده است که در اصطلاح علوم قرآنی به آن تفسیر «مأثور» گفته می شود.[2]



به هر حال، خلاصه ای از تفسیر امام حسن عسکری (ع) از آیه «اَلْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِین» چنین است:


«الْحَمْدُ لِلَّهِ‏»، یعنی این که خداوند، برخى از نعمت هایی را که به بندگانش ارزانى داشته، اجمالاً به آنها معرّفى کرده است؛ و این از آن رو است که بندگان به شناسائى همه آنان به صورت تفصیلی قادر نیستند؛ زیرا نعمت های او بیش از آن است که به شماره درآید و شناخته شود! از این جهت به آنان فرمود: بگوئید: «الْحَمْدُ لِلَّهِ‏».[3]


در ادامه، آن حضرت در تفسیر و توضیح «رَبِّ الْعالَمِینَ»، به این نکات اشاره می فرماید:


1. پروردگار جهانیان، به همه مخلوقات روزی عطا می کند، آنان را در کنف حمایتش نگهدار است، بر آنها احاطه دارد، بر اساس مصلحتش همه را تدبیر می کند، و او، به بندگانش، حقیقتاً رأفت و رحمت دارد.[4]


2. روزى تمام مخلوقات، معلوم و تقسیم شده است. فرزند آدم، به هر روش و آئینی که می خواهد در دنیا رفتار نماید و در هر حال و موقعیّتى که باشد، روزى به او می رسد. بین بنى آدم و روزی او، پرده و مانعی است؛ در حالی که روزى، طالب و جویاى او است، تا آنجا که اگر کسی در طلب روزیش درنگى نماید، روزیش در جست و جوى او است؛ همچنان که مرگ و میر، به دنبال وِى است.[5]


3. شیعیان، خداوند را به جهت فضیلت و برتری که به آنان داد، سپاسگزار باشند.[6] در این راستا، خداوند متعال در خطاب به حضرت موسی (ع) فضیلت و برتری پیامبر اسلام (ص) بر دیگر پیامبران و نیز امّت پیامبر بر دیگر امّت ها را توصیف فرمود و در ندا به امّت پیامبر اکرم (ص) چنین می فرماید: اى امّت محمّد! یقین بدانید، قضا [و قدر] من بر شما، چنین است که رحمتم بر غضبم و عفو و بخششم بر عقابم پیش افتاده است! پس، پیش از این که مرا بخوانید، دعاى شما را پذیرفتم و پیش از این که از من بخواهید، به شما عطا کردم، اگر کسى از شما با گواهی به «لا إله الّا اللَّه وحده لا شریک له و أنّ محمّدا عبده و رسوله‏» به دیدار من بیاید، حال آن که در گفتارش صادق، و در کردارش، مُحِق باشد! [یعنی به آنچه می گوید و می داند، عمل کند] و گواهى دهد که، علىّ بن أبى طالب، برادر و وصىّ بعد از محمّد (ص) و ولىّ او است،[7] به اطاعت از وِی ملتزم باشد، همچون پیروى و طاعت محمّد، و گواهى دهد که اولیائش -برگزیدگان و پاکان روزگارند- بیان کننده شگفتی های آیات حق و دلائل حجت های الاهى و بعد از خدا و پیامبرش، أولیای پروردگار هستند، او را وارد بهشتم می سازم.[8]


4. پس، باید خدا را به جهت این همه نعمت حمد و ثناء نمود و گفت: «الحمد لله رب العالمین».[9]



[1]. برای آگاهی از بحث های سند این تفسیر ر.ک: علوی مهر، حسین، آشنایی با تاریخ تفسیر و مفسران، ص 191 – 198، نشر مرکزجهانى علوم اسلامى‏، قم، چاپ اول، 1384ش.

[2]. ر.ک: مؤدب‏، سید رضا، روشهای تفسیر قرآن، ص 167 – 169، نشر اشراق، قم، چاپ اول، 1380ش.

[3]. التفسیر المنسوب إلى الإمام الحسن العسکری (ع)، ص 30، نشر مدرسه امام مهدى‏ (عج)، قم، چاپ اول، 1409ق.‏

[4]. همان.

[5]. همان، ص 31.

[6]. همان.

[7]. ضمیر «ولیّه» در عبارت «مَنْ لَقِیَنِی مِنْکُمْ بِشَهَادَةِ... أَنَّ عَلِیَّ بْنَ أَبِی طَالِبٍ أَخُوهُ- وَ وَصِیُّهُ مِنْ بَعْدِهِ وَ وَلِیُّه» به «مَن» بر می گردد نه «محمّد»؛ از این رو، معنای آن چنین است: امام علی (ع) ولیّ کسی است که گواهی به برادر و وصیّ بودن آن حضرت بعد از پیامبر اکرم (ص) داده است.

[8]. همان، ص 33.

[9]. همان.
 
بالا