مشاعره..... با حرفی که نفر قبلیت میگه شعر بگو.. برای نفر بعدیت یه حرف بگو

[آتشین]

باور از مات نباشد تو در آیینه نگه کن

تا بدانی که چه بودست گرفتار بلا را


ش

 

[abtin13]

شیراز و آب رکنی و این باد خوش نسیم
عیبش مکن که خال رخ هفت کشور است

ر

 

[آتشین]

رحم آر بر دل من،کز مهر روی خوبت
شد شخص ناتوانم باریک چون هلالی

ض

 

[abtin13]

ضیاء ذهن تو زاید ز چشمه خورشید
نسیم خلق تو خیزد ز روضه رضوان

ق

 

[آتشین]

قراري بسته ام با مي فروشان

كه روز غم بجز ساغر نگيرم



پ

 

[shiny]

پیداست از این شیوه که مست است شرابت

تیری که زدی بر دلم از غمزه خطا رفت

چ

 

[abtin13]

چون نیست مقام ما در این دهر مقیم
پس بی می و معشوق خطاییست عظیم
تا کی ز قدیم و محدث امیدم و بیم
چون من رفتم جهان چه محدث چه قدیم
ف

- - - Updated - - -

چون نیست مقام ما در این دهر مقیم
پس بی می و معشوق خطاییست عظیم
تا کی ز قدیم و محدث امیدم و بیم
چون من رفتم جهان چه محدث چه قدیم
ف

 

[پیچک]

حافظ عزیز میگه :

فاش میگویم و از گفته ی خود دلشادم .........بنده ی عشقم و از هر دو جهان آزادم...


ح...

 

[Azin E]

میازار موری که دانه کش است
که جان دارد و جان شیرین خوش است

- - - Updated - - -

میازار موری که دانه کش است
که جان دارد و جان شیرین خوش است

 

[shiny]

تاب بنفشه می‌دهد طره مشک سای تو

پرده غنچه می‌درد خنده دلگشای تو

ج

 

[IL-2]

تاب بنفشه می‌دهد طره مشک سای تو

پرده غنچه می‌درد خنده دلگشای تو

ج

جز نقش تو در نظر نیامد ما را
جز کوی تو رهگذر نیامد ما را

ل​

 

[شفق بانو]

لطف حق با تو مداراها کند

چون که از حد بگذرد رسوا کند

ژ

 

[abtin13]

ژاژخایان خلق چون عصفور
پاک مردان چو ماهیند خموش

- - - Updated - - -

ژاژخایان خلق چون عصفور
پاک مردان چو ماهیند خموش

 

[شفق بانو]

حرف نذاشتین/ با حرف اخر»ش» ادامه میدیم

شهریارا تو به شمشیر قلم در همه آفاق

به خدا ملک دلی نیست که تسخیر نکردی

ف

 

[abtin13]

فرق است میان آن که یارش در بر
با آنکه دو چشم انتظارش بر در

ش

 

[yara]

شب است... و در به در کوچه های پر دردم!

فقیر و خسته بدنبال دوست میگردم.


خ

 

[کینز]

خوب رویان جهان رحم ندارد دلشان
باید از جان گذرد هر که شود عاشقشان
م

 

[baran-]

مرا در منزل جانان چه امن عیش چون هر دم

جرس فریاد می دارد که بر بندید محمل ها

همه کارم زخودکامی به بد نامی کشید آخر

نهان کی ماند آن رازی کزو سازند محفل ها

پ

 

[شفق بانو]

پیرم و گاهی دلم یاد جوانی می‎کند

بلبل شوقم هوای نغمه‎خوانی می‎کند

همتم تا می‎رود ساز غزل گیرد به دست

طاقتم اظهار عجز و ناتوانی می‎کند


شهریار

ص

 

['Reza']

صراف سخن باش و سخن بیش مگو

چیزی که نپرسند تو از پیش مگو
----------------------------------------
صاف چون با آیینه می باید شدن با نیک وبد

هیچ چیز از هیچ کس در دل نمی باید گرفت


با حرف ق