مشاعره..... با حرفی که نفر قبلیت میگه شعر بگو.. برای نفر بعدیت یه حرف بگو
- نویسنده موضوع حسان
- تاریخ شروع
seyyed reza
New member
می روم تا که به صاحب نظری باز رسم
محرم ما نبود دیده کوته نظران
محرم ما نبود دیده کوته نظران
bioshimi93
New member
رنگ اشکم بی تو دارد ارغوانی می شود
سرفه هایم تازگی ها آن چنانی می شود
انتظارت کار دارد دست چشمم می دهد
رفته رفته عینکم ته استکانی می شود
هرچه غم بود از دلم با اشک بیرون شد ولی
خاطراتت پشت پلکم بایگانی می شود
کوه طاقت هم که باشی عشق آبت می کند
شانه های مرد عاشق استخوانی می شود
گاه مثل بیژن و یوسف به چاهت می کشد
گاه جسمت مثل عیسى آسمانی می شود
شب به شب جنگ ست بین عقل من با عشق تو
نقش من هم این وسط پا در میانی می شود
چشم و ابروی خشن از بس که می آید به تو
گاهی آدم عاشق نامهربانی می شود
صفحه ای از دفترم را باد با خود برد و رفت
داستان عشق ما فردا جهانی می شود
بی تو اطرافم پر از ارواح سرگردان شده
بر نگردی شاعرت قطعن روانی می شود
کار و بار آدم عاشق ندارد اعتبار
مردنش هم مثل اشکش ناگهانی می شود
ش
سرفه هایم تازگی ها آن چنانی می شود
انتظارت کار دارد دست چشمم می دهد
رفته رفته عینکم ته استکانی می شود
هرچه غم بود از دلم با اشک بیرون شد ولی
خاطراتت پشت پلکم بایگانی می شود
کوه طاقت هم که باشی عشق آبت می کند
شانه های مرد عاشق استخوانی می شود
گاه مثل بیژن و یوسف به چاهت می کشد
گاه جسمت مثل عیسى آسمانی می شود
شب به شب جنگ ست بین عقل من با عشق تو
نقش من هم این وسط پا در میانی می شود
چشم و ابروی خشن از بس که می آید به تو
گاهی آدم عاشق نامهربانی می شود
صفحه ای از دفترم را باد با خود برد و رفت
داستان عشق ما فردا جهانی می شود
بی تو اطرافم پر از ارواح سرگردان شده
بر نگردی شاعرت قطعن روانی می شود
کار و بار آدم عاشق ندارد اعتبار
مردنش هم مثل اشکش ناگهانی می شود
ش
diseases
Well-known member
شب چو در بستم و مست از می‌نابش کردم
ماه اگر حلقه به در کوفت جوابش کردم
دیدی آن ترک ختا دشمن جان بود مرا
گرچه عمری به خطا دوست خطابش کردم
منزل مردم بیگانه چو شد خانه چشم
آنقدر گریه نمودم که خرابش کردم
شرح داغ دل پروانه چو گفتم با شمع
آتشی در دلش افکندم و آبش کردم
غرق خون بود و نمی خفت ز حسرت فرهاد
خواندم افسانه شیرین و به خوابش کردم
دل که خونابهٔ غم بود و جگرگوشه دهر
بر سر آتش جور تو کبابش کردم
زندگی کردن من مردن تدریجی بود
آنچه جان کند تنم‚ عمر حسابش کردم
فرخی یزدی
"د"
ماه اگر حلقه به در کوفت جوابش کردم
دیدی آن ترک ختا دشمن جان بود مرا
گرچه عمری به خطا دوست خطابش کردم
منزل مردم بیگانه چو شد خانه چشم
آنقدر گریه نمودم که خرابش کردم
شرح داغ دل پروانه چو گفتم با شمع
آتشی در دلش افکندم و آبش کردم
غرق خون بود و نمی خفت ز حسرت فرهاد
خواندم افسانه شیرین و به خوابش کردم
دل که خونابهٔ غم بود و جگرگوشه دهر
بر سر آتش جور تو کبابش کردم
زندگی کردن من مردن تدریجی بود
آنچه جان کند تنم‚ عمر حسابش کردم
فرخی یزدی
"د"
psychology93
New member
درد است که آدمی را رهبر است
در هر کاری که هست.
تا او را دردِ آن کار و هَوس و عشقِ آن کار در درون نخیزد،
او قصدِ آن کار نکند.
و آن کار، بی دردِ او میّسر نشود!
خواه دنیا، خواه آخرت، خواه بازرگانی، خواه پادشاهی، خواه علم، خواه نجوم و غیره.
ف
فیه_ما_فیه
در هر کاری که هست.
تا او را دردِ آن کار و هَوس و عشقِ آن کار در درون نخیزد،
او قصدِ آن کار نکند.
و آن کار، بی دردِ او میّسر نشود!
خواه دنیا، خواه آخرت، خواه بازرگانی، خواه پادشاهی، خواه علم، خواه نجوم و غیره.
ف
فیه_ما_فیه
shimidoost
New member
ز دلبرم که رساند نوازش قلمی / کجاست پیک صبا گر همی کند کرمی
«ف»
«ف»
psychology93
New member
فکر فردای خود امروز ،کن ای مرد خدا
که کسی یاری تو ،غیر تو فردا نکند
که کسی یاری تو ،غیر تو فردا نکند
psychology93
New member
بعدی با ع بگه
MOHAMMAD.R
New member
عشق به هر سینه که کاوش کند خون دل از دیده تراوش کند
عشق کجا راحت و آسودگی؟؟ عشق کجا دامن آلودگی؟؟
م
- - - Updated - - -
عشق به هر سینه که کاوش کند خون دل از دیده تراوش کند
عشق کجا راحت و آسودگی؟؟ عشق کجا دامن آلودگی؟؟
م
عشق کجا راحت و آسودگی؟؟ عشق کجا دامن آلودگی؟؟
م
- - - Updated - - -
عشق به هر سینه که کاوش کند خون دل از دیده تراوش کند
عشق کجا راحت و آسودگی؟؟ عشق کجا دامن آلودگی؟؟
م
@@fateme@@
New member
با آنکه ز ما هیچ یااااااد نکردی
ای آنکه نرفتی دمی از یاااااد کجااااااااااااااااایی؟؟؟؟
بعدی با »»»م«««
ای آنکه نرفتی دمی از یاااااد کجااااااااااااااااایی؟؟؟؟
بعدی با »»»م«««
psychology93
New member
من اگر نیکم و گر بد تو برو خود را باش
هر کسی ان درود عاقبت کار ک کشت
بعدی با خ
هر کسی ان درود عاقبت کار ک کشت
بعدی با خ
diseases
Well-known member
خال تو به هر حال پسندیدهٔ ماست
زلف تو چو حال دل غم دیدهٔ ماست
آن خال که بر چاه زنخدان داری
تر می‌دارش که مردم دیدهٔ ماست
اوحدی
ش ...
marzi ba
Well-known member
شبی یاد دارم که چشمم نخفت
شنیدم که پروانه با شمع گفت
که من عاشقم گر بسوزم رواست
تو را گریه و سوز باری چراست؟
بگفت ای هوادار مسکین من
برفت انگبین یار شیرین من
چو شیرینی از من بدر می‌رود
چو فرهادم آتش به سر می‌رود
سعدی
بعدی با میم