محرمی دیگر ...

baran71

New member
1_zynab3.jpg


- - - Updated - - -

میسوخت ! ...
میسوخت چشمش ازدودِ آتش
پایش ازخارِ بیابان
بدنش از زخمِ تازیانه
گوشش از پاره شدن..
و دلش از داغِ عباس و بابا.

- - - Updated - - -

t11.gif


- - - Updated - - -

64395350863680818747.gif
 

parand

Well-known member
91970354233690386140.jpg


محرم آمد و ماه عزا شد.....مه جانبازی خون خدا شد....جوانمردان عالم را بگویید... دوباره شور عاشوار
به پا شد

 

bahramian0935

New member
شب عاشورای اباعبدالله حسین است.شبیست که همه اصحاب و اهل بیت به دعا و مناجات مشغول بودند ودل از دنیای مادی جدا کردند.بچه ها امشب خدا را به حق تک تک یاران امام حسین قسم دهیم هرچه زودتر منتقم کربلا مصلح کل ابا صالح المهدی ظهور کند و انتقام اشک های تشنگان کربلا را بگیرد
لعنت خدا بر کسانی که اولین بار ظلم بر اهل بیت رسول الله را آغاز کردند
 
  • Like
واکنش‌ها[ی پسندها]: shiva3322

shiva3322

New member
سلام بر قلب شکسته از بی وفایی اهل کوفه

سلام بر جگر پاره پاره از ناجوانمردی

سلام بر پشت شکسته از داغ عباس

سلام بر زانوی خم شده از داغ اکبر

سلام بر چشم شرمگین از نگاه اصغر

سلام بر سینه ی رنگین شده از تیرهای بی شمار

سلام بر استخوانهای شکسته از تاخت دشمن

سلام بر لبهای خشکیده از عطش

سلام بر لبهای کبود از تازیانه

سلام بر دندانهای شکسته از خیزران

سلام بر حقیقت سر نیزه

سلام بر آفتاب راس نیزه

سلام بر کشته ی اشکهای روان
 
آخرین ویرایش:

profsor

New member
آری شده برپا به قیامت ، یکبار دگر هیئت عبّاس
« بسم رب العباس (علیه السلام) »
اذا زلزلت الارض زمین محشر عظمی ست،
چه شوری ست ، چه غوغاست ؛
از این حال زمین لرزه به دلهاست
نه پستی ، نه بلندی وَ نه دریاست!
رسیده ست همان روز قیامت ، همان لحظه موعود؛
که فرمود خدا : زود رسد زود...
خلایق همه در حال فرارند وَ بی تاب و قرارند
آرام ندارند ؛ که این روز ، همان روز حساب است
همان روز سوال است و جواب است ،
که مردم ، همه اینگونه پریش اند
نه در فکر پسر یا پدر و مادر و فرزند ، همه در پی خویشند
و مردم همگی مست ، همه بی خود و مدهوش
که ناگاه رسید از سوی حق نغمه چاووش
الا اهل قیامت همه ساکت و سرها همه پایین
و ای جمله خلایق همه خاموش ، شده گوش
سراسر همه ی عرصه ی محشر ، پر از آیه ی کوثر
ملائک همه در شور ،
غزل خوان ، همه سرمستِ شمیم گل حیدر ،گل یاس پیمبر(صلی الله)
چه حالی است ؟ خبر چیست ؟ مگر کیست ، قدم رنجه نموده ست به محشر؟
یگانه گهر حضرت داور
الله ُ اکبر ،‌ اللهُ اکبر !
یا حضرت زهرا (سلام الله علیها) ، صدیقه اطهر
ملائک همگی بال گشودند
و فرش قدم مادر سادات نمودند
آری خبر این است : امید همه آمد
جبریل صدا زد که : خلایق ، انگیزه خلق دو جهان فاطمه(سلام الله علیها) آمد
و مبهوت جلالش همه ی ناس
پیچید به محشر ، همه جا عطر گل یاس
زهراست و آن وعده شیرین شفاعت ؛
بر چشم ترش اشک نشسته ست چو الماس
بر دست کبودش ، اسباب شفاعت ، همان دست جدا از تن عبّاس(علیه السلام)
و زهرا (سلام الله علیها) شده گریان ابالفضل(علیه السلام)
همه گریه کن و نوحه سرای غمِ چشمان ابالفضل(علیه السلام)
مردم همه ساکت همه مبهوت و حیران ابالفضل(علیه السلام)
که این فاطمه(سلام الله علیها) ابر کرم و رحمت و عشق است
که از او شده جاری به لبِ خشک زمین بارش باران ابالفضل(علیه السلام)
ناگاه همه از دهن یاس شنیدند:
« الله ، قسم میدهمت جان ابالفضل
سوگند تو را حق دو دستان ابالفضل
بر فاطمه ات بار اِلها تو ببخشا
هرکس که زده دست به دامان ابالفضل »
و یاران ابالفضل همگی مات ، از هیبت عبّاس(علیه السلام)
انگار نه انگار که این روز حساب است؛
یکبار دگر روضه و گریه ،یکبار دگر سینه زنی، غربت عبّاس(علیه السلام)
زهراست کند نوحه سرایی،
آری شده برپا به قیامت ، یکبار دگر هیئت عبّاس(علیه السلام) !!
عبّاس(علیه السلام) همانی که قتیل العبرات است
هر قطره ی مشکش ، آبی ز حیات است
شرمنده ز شرمندگیَش ، آب فرات است
با گریه ی زهرا(سلام الله علیها) ،‌ دیدند ملائک همگی اشک خدا ریخت
با نام ابالفضل(علیه السلام) وَ دستان شفیعش، ترس از جگر اهل ولا ریخت
ناگاه در آن حالِ پریشانِ دلِ مادر سادات
آمد ز سوی حضرت موعود ندایی : که زهرا تو همه کاره ی مایی !
تا باز به چشم همه ی خصم رود خار
تا باز ببینند همه وعده ی دادار
تا کور شود هر که به دنیا ز حسد کرد ، حق تو و فرزند تو را ضایع و انکار
بخشم به تو هرکس که توئه فاطمه گویی
ای شیر زن حیدر کرار ،
خود دانی و چشمی که شده خیس ،به اندازه ی بال مگسی ، بهر علمدار !
از وصف چنین قصه به محشر ، یکپارچه در شورم و شینم
یکپارچه سرمست غرورم ، من گریه کن شیر زن شیر حنینم
بی خود شدم از خود و چنین نعره کشیدم
الله ، الله ، الله منِ زار ،‌
مست و خراب علمدار حسینم
 
بالا