بچها از همتون ممنون و اميدورام خدا قسمت همتون بكنه.
اما من با اين اعتقاد به طرف ازدواج قدم برداشتم:
اگر دختري رو پيدا كنم كه بخواد مثل خونه پدرش باهام زندگي كنه و با اومدن به خونه من توقعاتش بالا نره چرا كه نه؟البته هر دختري و پسري توقعات و ارزهايي دارن كه بايد بهش جواب داده بشه اما من معتقدم بايد براي رسيدن به بهترين شرايط دو نفري جنگيد و مشكلات رو حل كرد.اگر زني كه انتخاب كردم همه چيز رو گردن من مي انداخت يعني من خوشبختش ميكردم،خوشي و خوشحالي و رفاه و درآمد عالي و طلاهاي زياد و خونه شيك و مرفه و غيره رو براش مهيا كنم پس ايا به اين شخص ميشه گفت شريك و همقطار اينده ؟به هيچ وجه.پس اومدم و در اين گروني و خرج و مخارج اول به خدا توكل كردم و بعد تمام گزينه ها رو جلوي خودم گذاشتم با ملاك هام.باورتون ميشه شايد در خيلي اها اين خانم دقيقا همونه نبوده كه ميخواستم اما مگه انسان كامل پيدا ميشه؟مگه من كاملم كه دنبال كاملترين باشم؟ما در ام ازدواج بايد دنبال كسي باشيم كه نزديك به الگو هاي ما باشه و در زندگي گذشت خيلي مهمه بايد من از قسمتي از خواسته هام و همسرمم از قسمتي از خواسته هاش بگذره تا موفق بشيم.
در ضمن يه انگشتر گكرفتم يكو پونصدو خورده ايي كه دستش ميكنم.
مجردي دنياي خيلي خوب و كم خرج و غير مسئولانه ايي هست ما هيچ گاه زير تيغ مسئوليت نبوده ايم.پس مردانه و زنانه با توكل بر خدا بدون هراس به سوي ازدواج قدم برداريد.اقا گل پسرا دناي زنان دنياي ناشناخته ايي هست بايد وارد بشي تا بشناسيشون.خيلي از دخترها تورو همونطور كه هستي قبول دارن.وباور كنيد خيلياشون اصلا توقعات زيادي ندارن همون كه بتوني يه شغل و درآمد ابرو مندانه ايي داشته باشي قبول ميكنن.اونام انسانن و خواستار ازدواج اما حجب و حيا در جامعه ما اجازه انتخاب كردن رو ازشون گرفته و فقط اونا انتخاب ميشن و خيلي وقتا دخترا دلشون ازدواجميخواد اما اگه بگن اره دلم ميخواد ميگن چ دختر پررو و.. پس دست در دست هم نهيم به مهر دختر ها و پسراهارو باهم كنيم مهر