مخاطب خاص
این "من"
این دستان این "من"
از کار افتاده است!
نمی تواند بنویسد برای این "تو"
نمی تواند "تو" را صدا کند.
حتی آرام!
حتی دیگر نمی تواند با سکوتی که فقط خودت بشنوی، صدایت کند، یا دعایت کند!
می ترسم مخاطب خاص اینقدر در وجودم غریبه شود که تنها با واژه ی "او"
خطاب شود...
می ترسم از آن لحظه.
از آن لحظه ی غربت!
این "منـــِ ِ ِ" درونم را دعا کن...