نکات سقط
80%سقطهای خودبخود در سه ماهی اول اتفاق می افتد و عامل 50% آنها اختالات کروموزومی است
نسبت جنینی سقطهای مذکر به مونث 1/5 به 1 است
شیوع اختلالات کروزومی در سه ماهه ی اول 50 %.در سه ماهه ی دوم یک سوم و در سه ماهه ی سوم 5 % است
95%اختلالات کروموزومی در اثر خطاهای مادری و 5%پدری است
تریزومی شایعترین اختلال کروموزومی است
سقط های آنوپلوئید 75%قبل از هفته ی هشتم ولی یوپلوئد ها در هفته ی 13 است
دیابت شیرین از علل شناخته شده ی سقط است
استعمال دخانیات سبب افزایش سقط میشوند
زنانی که حداقل 5 فنجان قهوم می نوشند خطر به صورت خطی افزایش میابد
در صورت خارج سازی جفت قبل از هفته ی 10 پروزسترون باید تجویز نمود
در صورتی که بین هفته ی 8 تا 10 بود 1 دوز 150 mg ولی اگر بین 6 تا 8 بود باید 2 دوز دیگر یک و دو هفته بعد از دوز اول تجویز شود
در سرکلاژ بعد از هفته ی 23 اقدام به سرکلاژ نمیشود قبل از سرکلاژ حتما سونو میدهیم و عفونت ها درمان شوند
یک هفته قبل و یک هفته بعد از جراحی نزدیکی نشود
سرکلاژ غیر اورژانسی در هفته ی 12 و 16 انجام میشود
در صورت بروز پارگی یا انقباضات یا عفونت سر کلاژ باز میشود
انواع سقط:
تهدید به سقط :سرویکس بسته -خونریزی وازینال همراه با درد قدامی-در 20 تا 25 % زنان- در صورت ضربان قلب جنین میزان سقط کم میشود -تشخیص افتراقی حاملگی نا به جا و تورشن تخمدام است درمان استراحت در بستر
سقط اجتناب نا پذیر :سرویکس باز -اولیگوهیدرامینوس -حتما ختم حاملگی
سقط ناقص:سوراخ داخلی سرویکس باز.قبل از هفته 10 جنین و جفت با هم.درمان انتظاری
سقط فراموش شده:اندازه ی رحم اغلب کوچکتر.سوراخ سرویکس بسته .آمنوره ی پابرجا
شایعترین تظاهر سقط عفونی اندومتریت
سقط راجعه 3 یا بیش ز 3 سقط و در این نوع اختلالات ژنیتیکی کمتر از سقط منفرد
بیشترین ترومبوفیلی در ارتباط با سقط جهش 5 لیدن و پروترومبین است
در سه ماهه ی اول دیلاتاسیون وکورتاژ (هفته ی 14 تا 15)
در سه ماهه ی دوم دیلاتاسیون و تخلیه(از هفته ی 16 به بعد)
در سه ماهه ی سوم تخلیه و خارج سازی
رحم رترو ورسیون احتمال سوراخ شدگی حین کورتاژ ساکشنی بیشتر است
سقط طبی در سقط های فبل از 49 روز مناسب است
در سقط سه ماهه ی دوم اکسی توسین و پروستاگلندین ها کاربرد دارند
بعد از کورتاژ تیز احتمال جفت سر راهی افزایش میابد