خوره کتاب
- نویسنده موضوع t.gh
- تاریخ شروع
t.gh
New member
ﮔﺮ ﺗﻮ ﺛﺮﻭﺗﻤﻨﺪ ﺑﺎﺷﯽ، ﺳﺮﻣﺎ ﯾﮏ ﻧﻮﻉ ﺗﻔﺮﯾﺢ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﭘﺎﻟﺘﻮ
ﭘﻮﺳﺖ ﺑﺨﺮﯼ،
ﺧﻮﺩﺕ ﺭﺍ ﮔﺮﻡ ﮐﻨﯽ ﻭ ﺑﻪ ﺍﺳﮑﯽ ﺑﺮﻭﯼ .
ﺍﮔﺮ ﻓﻘﯿﺮ ﺑﺎﺷﯽ ﺑﺮﻋﮑﺲ،
ﺳﺮﻣﺎ ﺑﺪﺑﺨﺘﯽ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺁﻥ ﻭﻗﺖ ﯾﺎﺩ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﯼ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺍﺯ
ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﯾﮏ ﻣﻨﻈﺮﻩ ﺯﯾﺮ ﺑﺮﻑ ﻣﺘﻨﻔﺮ ﺑﺎﺷﯽ !!!
ﮐﻮﺩﮎ ﻣﻦ !
ﺗﺴﺎﻭﯼ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﯽ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ، ﻣﺜﻞ
ﺁﺯﺍﺩﯼ !
ﻣﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻮﯼ ﺭَﺣِﻢ ﻣﺎﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻫﺴﺘﯿﻢ .
_ ﻧﺎﻣﻪ ﺑﻪ ﮐﻮﺩﮐﯽ ﮐﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﺯﺍﺩﻩ ﻧﺸﺪ_ ﺍﻭﺭﯾﺎﻧﺎ ﻓﺎﻻﭼﯽ
ﭘﻮﺳﺖ ﺑﺨﺮﯼ،
ﺧﻮﺩﺕ ﺭﺍ ﮔﺮﻡ ﮐﻨﯽ ﻭ ﺑﻪ ﺍﺳﮑﯽ ﺑﺮﻭﯼ .
ﺍﮔﺮ ﻓﻘﯿﺮ ﺑﺎﺷﯽ ﺑﺮﻋﮑﺲ،
ﺳﺮﻣﺎ ﺑﺪﺑﺨﺘﯽ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺁﻥ ﻭﻗﺖ ﯾﺎﺩ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﯼ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺍﺯ
ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﯾﮏ ﻣﻨﻈﺮﻩ ﺯﯾﺮ ﺑﺮﻑ ﻣﺘﻨﻔﺮ ﺑﺎﺷﯽ !!!
ﮐﻮﺩﮎ ﻣﻦ !
ﺗﺴﺎﻭﯼ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﯽ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ، ﻣﺜﻞ
ﺁﺯﺍﺩﯼ !
ﻣﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻮﯼ ﺭَﺣِﻢ ﻣﺎﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻫﺴﺘﯿﻢ .
_ ﻧﺎﻣﻪ ﺑﻪ ﮐﻮﺩﮐﯽ ﮐﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﺯﺍﺩﻩ ﻧﺸﺪ_ ﺍﻭﺭﯾﺎﻧﺎ ﻓﺎﻻﭼﯽ
t.gh
New member
ﺁﯾﺎ ﻣﺮﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﺩ؟ ﺁﯾﺎ ﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﺑﯿﺶ ﺍﺯﻣﻦ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪ
ﺍﺳﺖ؟ ﺁﯾﺎ ﮐﺪﺍﻡ ﯾﮏ، ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺭﺍ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﯾﻢ؟ ﺁﯾﺎ ﺗﻤﺎﻡ
ﺍﯾﻦ ﭘﺮﺳﺶ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺁﺯﻣﺎﯾﺪ، ﺁﻥ ﺭﺍ ﺍﺭﺯﯾﺎﺑﯽ ﻣﯽ
ﮐﻨﺪ ﻭ ﻣﯽ ﺷﮑﺎﻓﺪ، ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻧﻄﻔﻪ ﺧﻔﻪ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ؟ ﺍﮔﺮ ﻣﺎ
ﺷﺎﯾﺴﺘﮕﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻧﺪﺍﺭﯾﻢ، ﺷﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ
ﮐﻪ ﺧﻮﺍﻫﺎﻧﯿﻢ ﺗﺎ ﺩﻭﺳﺘﻤﺎﻥ ﺑﺪﺍﺭﻧﺪ، ﯾﻌﻨﯽ ﺍﺯ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﭼﯿﺰﯼ
]ﻋﺸﻖ[ ﺭﺍ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺩﺍﺭﯾﻢ، ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺁﻥ ﮐﻪ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﺩﻋﺎ ﻭ ﺗﻮﻗﻊ ﺑﻪ
ﺳﻮﯾﺶ ﺑﺮﻭﯾﻢ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﺧﻮﺍﺳﺘﺎﺭ ﺣﻀﻮﺭﺵ ﺑﺎﺷﯿﻢ.
»ﺑﺎﺭ ﻫﺴﺘﯽ / ﻣﯿﻼﻥ ﮐﻮﻧﺪﺭﺍ / ﭘﺮﻭﯾﺰ ﻫﻤﺎﯾﻮﻥ ﭘﻮﺭ«
ﺍﺳﺖ؟ ﺁﯾﺎ ﮐﺪﺍﻡ ﯾﮏ، ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺭﺍ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﯾﻢ؟ ﺁﯾﺎ ﺗﻤﺎﻡ
ﺍﯾﻦ ﭘﺮﺳﺶ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺁﺯﻣﺎﯾﺪ، ﺁﻥ ﺭﺍ ﺍﺭﺯﯾﺎﺑﯽ ﻣﯽ
ﮐﻨﺪ ﻭ ﻣﯽ ﺷﮑﺎﻓﺪ، ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻧﻄﻔﻪ ﺧﻔﻪ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ؟ ﺍﮔﺮ ﻣﺎ
ﺷﺎﯾﺴﺘﮕﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻧﺪﺍﺭﯾﻢ، ﺷﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ
ﮐﻪ ﺧﻮﺍﻫﺎﻧﯿﻢ ﺗﺎ ﺩﻭﺳﺘﻤﺎﻥ ﺑﺪﺍﺭﻧﺪ، ﯾﻌﻨﯽ ﺍﺯ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﭼﯿﺰﯼ
]ﻋﺸﻖ[ ﺭﺍ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺩﺍﺭﯾﻢ، ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺁﻥ ﮐﻪ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﺩﻋﺎ ﻭ ﺗﻮﻗﻊ ﺑﻪ
ﺳﻮﯾﺶ ﺑﺮﻭﯾﻢ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﺧﻮﺍﺳﺘﺎﺭ ﺣﻀﻮﺭﺵ ﺑﺎﺷﯿﻢ.
»ﺑﺎﺭ ﻫﺴﺘﯽ / ﻣﯿﻼﻥ ﮐﻮﻧﺪﺭﺍ / ﭘﺮﻭﯾﺰ ﻫﻤﺎﯾﻮﻥ ﭘﻮﺭ«
t.gh
New member
ﻣﺤﺘﺴﺐ ﺩﺭ ﻧﻴﻢﺷﺐ ﺟﺎﻳﯽ ﺭﺳﻴﺪ ﺩﺭ ﺑﻦ ﺩﻳﻮﺍﺭ ﻣﺴﺘﯽ ﺧﻔﺘﻪ ﺩﻳﺪ
ﮔﻔﺖ : ﻫﯽ ﻣﺴﺘﯽ؟ ﭼﻪ ﺧﻮﺭﺩﺳﺘﯽ؟ ﺑﮕﻮ ﮔﻔﺖ: ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺧﻮﺭﺩﻡ
ﻛﻪ ﻫﺴﺖ ﺍﻧﺪﺭ ﺳﺒﻮ
ﮔﻔﺖ ﺁﺧﺮ ﺩﺭ ﺳﺒﻮ ﻭﺍﮔﻮ ﻛﻪ ﭼﻴﺴﺖ؟ ﮔﻔﺖ: ﺍﺯ ﺁﻧﮏِ ﺧﻮﺭﺩﻩﺍﻡ
ﮔﻔﺖ : ﺍﻳﻦ ﺧﻔﯽﺍﺳﺖ
ﮔﻔﺖ : ﺁﻧﭻِِ ﺧﻮﺭﺩﻩﺍﯼ ﺁﻥ ﭼﻴﺴﺖ ﺁﻥ؟ ﮔﻔﺖ : ﺁﻧﮏِ ﺩﺭ ﺳﺒﻮ
ﻣﺨﻔﯽﺍﺳﺖ ﺁﻥ
ﺩﻭﺭ ﻣﯽﺷﺪ ﺍﻳﻦ ﺳﺆﺍﻝ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺟﻮﺍﺏ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﭼﻮﻥ ﺧﺮ ﻣﺤﺘﺴﺐ ﺍﻧﺪﺭ
ﺧﻼﺏ
ﮔﻔﺖ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﺤﺘﺴﺐ: ﻫﻴﻦ ﺁﻩ ﻛﻦ ﻣﺴﺖ ﻫﻮﻫﻮ ﻛﺮﺩ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺳﺨُﻦ
ﮔﻔﺖ : ﮔﻔﺘﻢ ﺁﻩ ﻛﻦ، ﻫﻮ ﻣﯽﻛﻨﯽ؟ ﮔﻔﺖ : ﻣﻦ ﺷﺎﺩ ﻭ ﺗﻮ ﺍﺯ ﻏﻢ
ﻣﻨﺤﻨﯽ
ﺁﻩ ﺍﺯ ﺩﺭﺩ ﻭ ﻏﻢ ﻭ ﺑﻴﺪﺍﺩﯼ ﺍﺳﺖ ﻫﻮﯼﻫﻮﯼ ﻣﯽﺧﻮﺭﺍﻥ ﺍﺯ ﺷﺎﺩﯼ
ﺍﺳﺖ
ﻣﺤﺘﺴﺐ ﮔﻔﺖ : ﺍﻳﻦ ﻧﺪﺍﻧﻢ ﺧﻴﺰ ﺧﻴﺰ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﻣﺘﺮﺍﺵ ﻭ ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺍﻳﻦ
ﺳﺘﻴﺰ
ﮔﻔﺖ : ﺭﻭ ﺗﻮ ﺍﺯ ﻛﺠﺎ ﻣﻦ ﺍﺯ ﻛﺠﺎ؟ ﮔﻔﺖ: ﻣﺴﺘﯽ ﺧﻴﺰ ﺗﺎ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺑﻴﺎ
ﮔﻔﺖ ﻣﺴﺖ: ﺍﯼ ﻣﺤﺘﺴﺐ ﺑﮕﺬﺍﺭ ﻭ ﺭﻭ ﺍﺯ ﺑﺮﻫﻨﻪ ﻛﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﺑﺮﺩﻥ
ﮔﺮﻭ؟
ﮔﺮ ﻣﺮﺍ ﺧﻮﺩ ﻗﻮﺕ ﺭﻓﺘﻦ ﺑﺪﯼ ﺧﺎﻧﻪٔ ﺧﻮﺩ ﺭﻓﺘﻤﯽ ﻭﻳﻦ ﻛﯽ ﺷﺪﯼ؟
ﻣﻦ ﺍﮔﺮ ﺑﺎ ﻋﻘﻞ ﻭ ﺑﺎ ﺍﻣﻜﺎﻧﻤﯽ ﻫﻤﭽﻮ ﺷﻴﺨﺎﻥ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺩﻛّﺎﻧﻤﯽ
))ﻣﻮﻻﻧﺎ ﺟﻼﻝﺍﻟﺪﯾﻦ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻠﺨﯽ ((
ﮔﻔﺖ : ﻫﯽ ﻣﺴﺘﯽ؟ ﭼﻪ ﺧﻮﺭﺩﺳﺘﯽ؟ ﺑﮕﻮ ﮔﻔﺖ: ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺧﻮﺭﺩﻡ
ﻛﻪ ﻫﺴﺖ ﺍﻧﺪﺭ ﺳﺒﻮ
ﮔﻔﺖ ﺁﺧﺮ ﺩﺭ ﺳﺒﻮ ﻭﺍﮔﻮ ﻛﻪ ﭼﻴﺴﺖ؟ ﮔﻔﺖ: ﺍﺯ ﺁﻧﮏِ ﺧﻮﺭﺩﻩﺍﻡ
ﮔﻔﺖ : ﺍﻳﻦ ﺧﻔﯽﺍﺳﺖ
ﮔﻔﺖ : ﺁﻧﭻِِ ﺧﻮﺭﺩﻩﺍﯼ ﺁﻥ ﭼﻴﺴﺖ ﺁﻥ؟ ﮔﻔﺖ : ﺁﻧﮏِ ﺩﺭ ﺳﺒﻮ
ﻣﺨﻔﯽﺍﺳﺖ ﺁﻥ
ﺩﻭﺭ ﻣﯽﺷﺪ ﺍﻳﻦ ﺳﺆﺍﻝ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺟﻮﺍﺏ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﭼﻮﻥ ﺧﺮ ﻣﺤﺘﺴﺐ ﺍﻧﺪﺭ
ﺧﻼﺏ
ﮔﻔﺖ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﺤﺘﺴﺐ: ﻫﻴﻦ ﺁﻩ ﻛﻦ ﻣﺴﺖ ﻫﻮﻫﻮ ﻛﺮﺩ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺳﺨُﻦ
ﮔﻔﺖ : ﮔﻔﺘﻢ ﺁﻩ ﻛﻦ، ﻫﻮ ﻣﯽﻛﻨﯽ؟ ﮔﻔﺖ : ﻣﻦ ﺷﺎﺩ ﻭ ﺗﻮ ﺍﺯ ﻏﻢ
ﻣﻨﺤﻨﯽ
ﺁﻩ ﺍﺯ ﺩﺭﺩ ﻭ ﻏﻢ ﻭ ﺑﻴﺪﺍﺩﯼ ﺍﺳﺖ ﻫﻮﯼﻫﻮﯼ ﻣﯽﺧﻮﺭﺍﻥ ﺍﺯ ﺷﺎﺩﯼ
ﺍﺳﺖ
ﻣﺤﺘﺴﺐ ﮔﻔﺖ : ﺍﻳﻦ ﻧﺪﺍﻧﻢ ﺧﻴﺰ ﺧﻴﺰ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﻣﺘﺮﺍﺵ ﻭ ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺍﻳﻦ
ﺳﺘﻴﺰ
ﮔﻔﺖ : ﺭﻭ ﺗﻮ ﺍﺯ ﻛﺠﺎ ﻣﻦ ﺍﺯ ﻛﺠﺎ؟ ﮔﻔﺖ: ﻣﺴﺘﯽ ﺧﻴﺰ ﺗﺎ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺑﻴﺎ
ﮔﻔﺖ ﻣﺴﺖ: ﺍﯼ ﻣﺤﺘﺴﺐ ﺑﮕﺬﺍﺭ ﻭ ﺭﻭ ﺍﺯ ﺑﺮﻫﻨﻪ ﻛﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﺑﺮﺩﻥ
ﮔﺮﻭ؟
ﮔﺮ ﻣﺮﺍ ﺧﻮﺩ ﻗﻮﺕ ﺭﻓﺘﻦ ﺑﺪﯼ ﺧﺎﻧﻪٔ ﺧﻮﺩ ﺭﻓﺘﻤﯽ ﻭﻳﻦ ﻛﯽ ﺷﺪﯼ؟
ﻣﻦ ﺍﮔﺮ ﺑﺎ ﻋﻘﻞ ﻭ ﺑﺎ ﺍﻣﻜﺎﻧﻤﯽ ﻫﻤﭽﻮ ﺷﻴﺨﺎﻥ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺩﻛّﺎﻧﻤﯽ
))ﻣﻮﻻﻧﺎ ﺟﻼﻝﺍﻟﺪﯾﻦ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻠﺨﯽ ((
t.gh
New member
ﻳﮑﻲ ﺍﺯ ﻣﻠﻮﮎ ﭘﺎﺭﺱ، ﻧﮕﻴﻦ ﮔﺮﺍﻧﻤﺎﻳﻪ ﺩﺭ ﺍﻧﮕﺸﺘﺮﻱ ﺩﺍﺷﺖ.
ﺑﺎﺭﻱ ﺑﺤﮑﻢ ﺗﻔﺮﺝ ﺑﺎ ﺗﻨﻲ ﭼﻨﺪ ﺍﺯ ﺧﺎﺻﺎﻥ ﺑﻪ ﻣﺼﻼﻱ ﺷﻴﺮﺍﺯ
ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺭﻓﺖ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺗﺎ ﺍﻧﮕﺸﺘﺮﻱ ﺭﺍ ﺑﺮ ﮔﻨﺒﺪ ﻋﻀﺪ ﻧﺼﺐ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺗﺎ
ﻫﺮ ﮐﻪ ﺗﻴﺮ ﺍﺯ ﺣﻠﻘﻪ ﺍﻧﮕﺸﺘﺮﻱ ﺑﮕﺬﺭﺍﻧﺪ ﺧﺎﺗﻢ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺍﺗﻔﺎﻗﺎ ﭼﻬﺎﺭﺻﺪ ﺣﮑﻢ ﺍﻧﺪﺍﺯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺧﺪﻣﺖ ﺍﻭ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺟﻤﻠﻪ ﺧﻄﺎ
ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻣﮕﺮ ﮐﻮﺩﮐﻲ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺑﺎﻡ ﺭﺑﺎﻁ ﺑﺒﺎﺯﻳﭽﻪ ﺗﻴﺮ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻃﺮﻑ
ﻣﻲ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ، ﺑﺎﺩ ﺻﺒﺎ ﺗﻴﺮ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺣﻠﻘﻪ ﺍﻧﮕﺸﺘﺮﻱ ﺩﺭﮔﺬﺭﺍﻧﻴﺪ.
ﺧﻠﻌﺖ ﻭ ﻧﻌﻤﺖ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺧﺎﺗﻢ ﺑﻮﻱ ﺍﺭﺯﺍﻧﻲ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﭘﺴﺮ ﺗﻴﺮ ﻭ
ﮐﻤﺎﻧﺮﺍ ﺑﺴﻮﺧﺖ. ﮔﻔﺘﻨﺪ : ﭼﺮﺍ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺮﺩﻱ؟ ﮔﻔﺖ: ﺗﺎ ﺭﻭﻧﻖ
ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺮ ﺟﺎﻱ ﺑﻤﺎﻧﺪ ...
ﮔﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﺰ ﺣﮑﻴﻢ ﺭﻭﺷﻦ ﺭﺍﻱ
ﺑﺮﻧﻴﺎﻳﺪ ﺩﺭﺳﺖ ﺗﺪﺑﻴﺮﻱ
ﮔﺎﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﮐﻮﺩﮐﻲ ﻧﺎﺩﺍﻥ
ﺑﻪ ﻏﻠﻂ ﺑﺮ ﻫﺪﻑ ﺯﻧﺪ ﺗﻴﺮﻱ
))ﮔﻠﺴﺘﺎﻥ ﺳﻌﺪﯼ ((
ﺑﺎﺭﻱ ﺑﺤﮑﻢ ﺗﻔﺮﺝ ﺑﺎ ﺗﻨﻲ ﭼﻨﺪ ﺍﺯ ﺧﺎﺻﺎﻥ ﺑﻪ ﻣﺼﻼﻱ ﺷﻴﺮﺍﺯ
ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺭﻓﺖ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺗﺎ ﺍﻧﮕﺸﺘﺮﻱ ﺭﺍ ﺑﺮ ﮔﻨﺒﺪ ﻋﻀﺪ ﻧﺼﺐ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺗﺎ
ﻫﺮ ﮐﻪ ﺗﻴﺮ ﺍﺯ ﺣﻠﻘﻪ ﺍﻧﮕﺸﺘﺮﻱ ﺑﮕﺬﺭﺍﻧﺪ ﺧﺎﺗﻢ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺍﺗﻔﺎﻗﺎ ﭼﻬﺎﺭﺻﺪ ﺣﮑﻢ ﺍﻧﺪﺍﺯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺧﺪﻣﺖ ﺍﻭ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺟﻤﻠﻪ ﺧﻄﺎ
ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻣﮕﺮ ﮐﻮﺩﮐﻲ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺑﺎﻡ ﺭﺑﺎﻁ ﺑﺒﺎﺯﻳﭽﻪ ﺗﻴﺮ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻃﺮﻑ
ﻣﻲ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ، ﺑﺎﺩ ﺻﺒﺎ ﺗﻴﺮ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺣﻠﻘﻪ ﺍﻧﮕﺸﺘﺮﻱ ﺩﺭﮔﺬﺭﺍﻧﻴﺪ.
ﺧﻠﻌﺖ ﻭ ﻧﻌﻤﺖ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺧﺎﺗﻢ ﺑﻮﻱ ﺍﺭﺯﺍﻧﻲ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﭘﺴﺮ ﺗﻴﺮ ﻭ
ﮐﻤﺎﻧﺮﺍ ﺑﺴﻮﺧﺖ. ﮔﻔﺘﻨﺪ : ﭼﺮﺍ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺮﺩﻱ؟ ﮔﻔﺖ: ﺗﺎ ﺭﻭﻧﻖ
ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺮ ﺟﺎﻱ ﺑﻤﺎﻧﺪ ...
ﮔﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﺰ ﺣﮑﻴﻢ ﺭﻭﺷﻦ ﺭﺍﻱ
ﺑﺮﻧﻴﺎﻳﺪ ﺩﺭﺳﺖ ﺗﺪﺑﻴﺮﻱ
ﮔﺎﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﮐﻮﺩﮐﻲ ﻧﺎﺩﺍﻥ
ﺑﻪ ﻏﻠﻂ ﺑﺮ ﻫﺪﻑ ﺯﻧﺪ ﺗﻴﺮﻱ
))ﮔﻠﺴﺘﺎﻥ ﺳﻌﺪﯼ ((
t.gh
New member
ﺧﺎﻧﻪ ﺩﻝ ﺗﻨﮓ ِ ﻏﺮﻭﺑﯽ ﺧﻔﻪ ﺑﻮﺩ
ﻣﺜﻞ ِ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﮐﻪ ﺗﻨﮓ ﺍﺳﺖ ﺩﻟﻢ
ﭘﺪﺭﻡ ﮔﻔﺖ ﭼﺮﺍﻍ
ﻭ ﺷﺐ ﺍﺯ ﺷﺐ ﭘﺮ ﺷﺪ
ﻣﻦ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﮔﻔﺘﻢ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﮔﺬﺷﺖ
ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺁﻩ ﮐﺸﯿﺪ
ﺯﻭﺩ ﺑﺮ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮔﺸﺖ
ﺍﺑﺮﯼ ﺁﻫﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﻢ ﻟﻐﺰﯾﺪ
ﻭ ﺳﭙﺲ ﺧﻮﺍﺑﻢ ﺑﺮﺩ
ﮐﻪ ﮔﻤﺎﻥ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﻫﺴﺖ ﺍﯾﻨﻬﻤﻪ ﺩﺭﺩ
ﺩﺭ ﮐﻤﯿﻦ ِ ﺩﻝ ِ ﺁﻥ ﮐﻮﺩﮎ ِ ﺧﺮﺩ ؟
ﺁﺭﯼ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﭼﻮ ﻣﯽ ﺭﻓﺖ ﮐﺴﯽ
ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺁﻣﺪﻧﺶ ﺭﺍ ﺑﺎﻭﺭ
ﻣﻦ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﺴﺘﻢ
ﻣﻌﻨﯽ ﻫﺮﮔﺰ ﺭﺍ
ﺗﻮ ﭼﺮﺍ ﺑﺎﺯﻧﮕﺸﺘﯽ ﺩﯾﮕﺮ ؟
ﺁﻩ ﺍﯼ ﻭﺍﮊﻩ ﯼ ﺷﻮﻡ
ﺧﻮ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺳﺖ ﺩﻟﻢ ﺑﺎ ﺗﻮ ﻫﻨﻮﺯ
ﻣﻦ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺳﺎﻝ
ﭼﺸﻢ ﺩﺍﺭﻡ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ
ﮐﻪ ﺑﯿﺎﯾﻨﺪ ﻋﺰﯾﺰﺍﻧﻢ، ﺁﻩ !
ﻣﺜﻞ ِ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﮐﻪ ﺗﻨﮓ ﺍﺳﺖ ﺩﻟﻢ
ﭘﺪﺭﻡ ﮔﻔﺖ ﭼﺮﺍﻍ
ﻭ ﺷﺐ ﺍﺯ ﺷﺐ ﭘﺮ ﺷﺪ
ﻣﻦ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﮔﻔﺘﻢ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﮔﺬﺷﺖ
ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺁﻩ ﮐﺸﯿﺪ
ﺯﻭﺩ ﺑﺮ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮔﺸﺖ
ﺍﺑﺮﯼ ﺁﻫﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﻢ ﻟﻐﺰﯾﺪ
ﻭ ﺳﭙﺲ ﺧﻮﺍﺑﻢ ﺑﺮﺩ
ﮐﻪ ﮔﻤﺎﻥ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﻫﺴﺖ ﺍﯾﻨﻬﻤﻪ ﺩﺭﺩ
ﺩﺭ ﮐﻤﯿﻦ ِ ﺩﻝ ِ ﺁﻥ ﮐﻮﺩﮎ ِ ﺧﺮﺩ ؟
ﺁﺭﯼ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﭼﻮ ﻣﯽ ﺭﻓﺖ ﮐﺴﯽ
ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺁﻣﺪﻧﺶ ﺭﺍ ﺑﺎﻭﺭ
ﻣﻦ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﺴﺘﻢ
ﻣﻌﻨﯽ ﻫﺮﮔﺰ ﺭﺍ
ﺗﻮ ﭼﺮﺍ ﺑﺎﺯﻧﮕﺸﺘﯽ ﺩﯾﮕﺮ ؟
ﺁﻩ ﺍﯼ ﻭﺍﮊﻩ ﯼ ﺷﻮﻡ
ﺧﻮ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺳﺖ ﺩﻟﻢ ﺑﺎ ﺗﻮ ﻫﻨﻮﺯ
ﻣﻦ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺳﺎﻝ
ﭼﺸﻢ ﺩﺍﺭﻡ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ
ﮐﻪ ﺑﯿﺎﯾﻨﺪ ﻋﺰﯾﺰﺍﻧﻢ، ﺁﻩ !
t.gh
New member
ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﮔﻔﺖ " : ﮐﻮﭼﻮﻟﻮ، ﺑﺒﯿﻨﻢ ﺗﻮ ﺍﺯ ﮐِﯽ ﺗﺎ ﺣﺎﻻ ﻋﺎﻟﻢ ﻭ
ﻓﯿﻠﺴﻮﻑ ﺷﺪﻩﺍﯼ ﻭ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺧﺒﺮ ﻧﮑﺮﺩﻩﺍﯼ؟"
ﻣﺎﻫﯽ ﮐﻮﭼﻮﻟﻮ ﮔﻔﺖ:ﺧﺎﻧﻢ ! ﻣﻦ ﻧﻤﯽﺩﺍﻧﻢ ﺷﻤﺎ " ﻋﺎﻟﻢ ﻭ
ﻓﯿﻠﺴﻮﻑ" ﺑﻪ ﭼﻪ ﻣﯽﮔﻮﯾﯿﺪ . ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﮔﺮﺩﺵﻫﺎ ﺧﺴﺘﻪ
ﺷﺪﻩﺍﻡ ﻭ ﻧﻤﯽﺧﻮﺍﻫﻢ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﮔﺮﺩﺵﻫﺎﯼ ﺧﺴﺘﻪﮐﻨﻨﺪﻩ ﺍﺩﺍﻣﻪ
ﺑﺪﻫﻢ ﻭ ﺍﻟﮑﯽ ﺧﻮﺵ ﺑﺎﺷﻢ ﻭ ﯾﮏ ﺩﻓﻌﻪ ﭼﺸﻢ ﺑﺎﺯ ﮐﻨﻢ ﺑﺒﯿﻨﻢ ﻣﺜﻞ
ﺷﻤﺎﻫﺎ ﭘﯿﺮ ﺷﺪﻩﺍﻡ ﻭ ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﻫﻤﺎﻥ ﻣﺎﻫﯽ ﭼﺸﻢ ﻭ ﮔﻮﺵ
ﺑﺴﺘﻪﺍﻡ ﮐﻪ ﺑﻮﺩﻡ .
_ﻣﺎﻫﯽ ﺳﯿﺎﻩ ﮐﻮﭼﻮﻟﻮ_ ﺻﻤﺪ ﺑﻬﺮﻧﮕﯽ
ﻓﯿﻠﺴﻮﻑ ﺷﺪﻩﺍﯼ ﻭ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺧﺒﺮ ﻧﮑﺮﺩﻩﺍﯼ؟"
ﻣﺎﻫﯽ ﮐﻮﭼﻮﻟﻮ ﮔﻔﺖ:ﺧﺎﻧﻢ ! ﻣﻦ ﻧﻤﯽﺩﺍﻧﻢ ﺷﻤﺎ " ﻋﺎﻟﻢ ﻭ
ﻓﯿﻠﺴﻮﻑ" ﺑﻪ ﭼﻪ ﻣﯽﮔﻮﯾﯿﺪ . ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﮔﺮﺩﺵﻫﺎ ﺧﺴﺘﻪ
ﺷﺪﻩﺍﻡ ﻭ ﻧﻤﯽﺧﻮﺍﻫﻢ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﮔﺮﺩﺵﻫﺎﯼ ﺧﺴﺘﻪﮐﻨﻨﺪﻩ ﺍﺩﺍﻣﻪ
ﺑﺪﻫﻢ ﻭ ﺍﻟﮑﯽ ﺧﻮﺵ ﺑﺎﺷﻢ ﻭ ﯾﮏ ﺩﻓﻌﻪ ﭼﺸﻢ ﺑﺎﺯ ﮐﻨﻢ ﺑﺒﯿﻨﻢ ﻣﺜﻞ
ﺷﻤﺎﻫﺎ ﭘﯿﺮ ﺷﺪﻩﺍﻡ ﻭ ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﻫﻤﺎﻥ ﻣﺎﻫﯽ ﭼﺸﻢ ﻭ ﮔﻮﺵ
ﺑﺴﺘﻪﺍﻡ ﮐﻪ ﺑﻮﺩﻡ .
_ﻣﺎﻫﯽ ﺳﯿﺎﻩ ﮐﻮﭼﻮﻟﻮ_ ﺻﻤﺪ ﺑﻬﺮﻧﮕﯽ
swan20
New member
دیوانگی یعنی ناتوانی در بازگو کردن اندیشه ها.
مانند این است که در کشوری بیگانه هستی،
می توانی همه چیز پیرامونت را ببینی و درک کنی
ولی نمی توانی توضیح دهی به چه چیز احتیاج داری
یا چه کمکی می خواهی
چون با زبانی که در ان کشور صحبت می کنند بیگانه ای.
همه با همچینین مساله ای روبه رو شده ایم.
و همه ی ما به شکلی دیوانه ایم!
ورونیکا تصمیم میگیرد بمیرد.
پائولو کوئیلو
مانند این است که در کشوری بیگانه هستی،
می توانی همه چیز پیرامونت را ببینی و درک کنی
ولی نمی توانی توضیح دهی به چه چیز احتیاج داری
یا چه کمکی می خواهی
چون با زبانی که در ان کشور صحبت می کنند بیگانه ای.
همه با همچینین مساله ای روبه رو شده ایم.
و همه ی ما به شکلی دیوانه ایم!
ورونیکا تصمیم میگیرد بمیرد.
پائولو کوئیلو