اگه بخوام صادقانه در این مورد صحبت کنم، باید بگم:
نه، من از درس خوندن خودم راضی نیستم! نه به دلیل اینکه مشکل از دانشگاه و محیط آموزش هست؛ به این دلیل که این خود من بودم که کم کاری کردم.
اگه کسی واقعاً درس بخونه بعد از درک تئوری باید خودش دنبال بخش عملی اون درس باشه و اگه تونست با یه تجربه ی جدید، تئوری رو هم اضافه کنه. دانش جویی ودانش پژوهی یعنی این.پول و سرمایه هم پشت سرش میاد.
در زمان های گذشته که دانشگاه و ... نبود، چطور این همه دانشمند وجود داشت؟ خودشون رفتند دنبالش و به نتیجه هم رسیدند.
مهم اینه که از امکانات موجود بهترین استفاده رو بکنیم و یا بهتر بگم با امکاناتی که در اختیار داریم، امکانات مورد نیاز خودمون رو به دست بیاریم.
مطمئن باشید با نشستن و منتظر موندن، کسی در خونمون رو نمیزنه و برامون کاری پیشنهاد نمیکنه مگر اینکه قبلاً در فیلد خودمون حرفی برای گفتن داشته باشیم.