سلام دوستان
من خیلی عشق درس بودم واسه کنکورهم 2 سال درس خوندم هر 2 سال هم رتبه های خیلی خوبی آوردم ولی در رشته هایی که دوست داشتم قبول نشدم. اخه 4 سال پیش اوضاع قبولی خیلی بد بود. اما الان حداقل کنکور کارشناسی خیلی فرق کرده. واقعا خوب قبول میشن. خدارو شکر. من هم با ابن حس که خواست خدا بود دیگه باهاش کنار اومدم و الان هم به رشته ام علاقه دارم. امسال هم واسه کنکور ارشد تا حد توانم خوندم چون نمیخواستم یک سال پشت کنکور بمونم. حالا هم که سپردمش به خدا. اگه قبول نشدم ایشالا به هر دری میزنم و مشغول کار میشم. اصلا سعی میکنم مدرک واسم مهم نباشه بلکه مهارت و تجربه واسم مهم باشه . هر کسی هم گفت مدرکت چیه با اعتماد به نفس و البته فروتنی میگم لیسانس. چه اهمیتی داره بقیه چی فکر میکنن؟ برادرم دیپلم داره و الان بعد از 4 سال میگه میخوام برم دانشگاه.میگه چون ادمایی که باهاشون کار میکنه به مدرک بها میدن . ودیگه اینکه میگه من با دیپلم باید برم یه زن بگیرم که اونم دیپلم داشته باشه....
