دلم که مى گيره و از دست روزگار به ستوه ميام براى يه لحظه که چشمامو مى بندم با يه نفس عميق يادم مياد که هنوز زنده ام و هنوز تو حواست بمن هست حتى اگر روزگار از نظر من بکامم نگرده ...مى دونم شايد اتفاقى که من فکر مى کنم برام خيره ولى اتفاق نمى افته ......حتما که تو بهتر از من خير و صلاحم رو مى دونى ....
منو ببخش اگر گاهى توکلم رو از دست مى دم و يادم ميره تو بهتر از من صلاحم رو مى دونى و هوامو دارى...