اول از همه امروز بابت حیات دوباره ای که بهم دادی تا دوباره ادامه بدم و در کنار عزیزانم باشم ازت ممنونم.:heart::rose:
همیشه شاکی بودم که چرا باید جایی بودم که ای کاش نبودم و یا با کسانی آشنا شدم که ای کاش آشنا نمیشدم چون تجربه تلخ اینا بیشتر ازخاطره و تجربه شیرین شون بود شایدم همیشه من مقصر بودم یا یه حکمتی بود که من متوجه نشدم یا وقتی پی بردم دیر شده بود یا ...
برای آدمی مثل من که در لبه باریکی از مرز زندگی و مرگ قرار داده ، امروز درس بزرگی دادی تا جایی حضور نداشته باشم که قرار بود باشم و زندگیم رو دوباره بهم بخشیدی ، هرچقدر فکر میکنم نمیتونم بفهمم حکمت زنده موندن من چی بود و چیه !؟ و برای من چه تصمیمی داری ولی از اینکه خواستی دوباره ادامه بدم و زمینی بمونم سپاسگذارم ، خواهش میکنم نگذار وقتی آسمونی شدم شرمنده خودت و دل بنده هات بشم .
خدایا نگذار فراموش کنم بابت چه چیزهایی باید ادامه بدم و تلاش کنم و زنده بمونم و تا پاکم نکردی خاکم نکن.
[FONT=arial,helvetica,sans-serif] زندگی یعنی رفاقت با خدایی که رفیق روزهای سختی و تنهاییست و چه زیباست همیشه و در همه کارهات یه نیم نگاهی به آسمان کنی.