rainsavor
New member
تا حالا به صف های طویلی که جهت اینتوباسیون حین عملیات احیا در مراکز درمانی ایجاد میشه توجه کردید .
خاطره ای که متاسفانه هر چند وقت یک بار علیرغم دور ه های بازآموزی CPR تکرار میشه و نتیجه ی اون رو خودتون می تونید حدس بزنید . خاطره ای که ذکر میکنم به 2 روز قبل برمیگرده :
کد 99 از بخش داخلی پیچ میشود
بیمار خانمی 53 ساله با سابقه ی از COPD و Addiction که اکنون با همین تشخیص در بخش بستری شده . پرستار بخش آپنه تنفسی بیمار رو علت اعلام کد معرفی مکنه . اعضای تیم بلافاصله بر بالین حاضر میشن . لارنگوسکوب و آمبوبگ طبق روال از طبقی 4 ترالی جهت اینتوباسیون در اختیار تکنسین بیهوشی قرار میگیره . بااین وجود همچنان مرکز توجه تنفس های بیمار هست . مانیتورینگ قلبی توسط پرستار D شروع میشود در مانیتورینگ ریتم سینوزال با پالس ریت 70 . بخاطر وضعیت آناتومیک بیمار انتوباسیون دیفیکالت هست و درترای اول امکان پدیر نبود . ترای مجدد توسط متخصص بیهوشی انجام میشود که باز هم موفقیت آمیز نیست . ریتم قلب بیمار به سمت برادی کاردی سینوسی پیش می رود . صف طویلی جهت اینتوباسیون ایجاد می شود. ماساژ قلب توسط پرستار C انجام میگیر ولی به دلیل ترای های مداوم جهت اینتوباسیون و نبود تداوم سود بخش نیست . ریتم قلب ایدیوونتریکولار میشود . انتوباسیون نهایتا انجام میشود ( اما به چه قیمتی ؟؟)
با تدوام ماساژ ریتم و تزریق دارو بیمار دچار VT شده شوک داده میشود که موثر نیست ریتم VF و نهایتا اسیستول و اعلام ختم احیا
انگار تمامی کلاسهای باز آموزی بی فایده هست شاید هم این غرور ماست یا خود نمایی جهت نشان دادن توانایی مان در انتوباسیون .
خاطره ای که متاسفانه هر چند وقت یک بار علیرغم دور ه های بازآموزی CPR تکرار میشه و نتیجه ی اون رو خودتون می تونید حدس بزنید . خاطره ای که ذکر میکنم به 2 روز قبل برمیگرده :
کد 99 از بخش داخلی پیچ میشود
بیمار خانمی 53 ساله با سابقه ی از COPD و Addiction که اکنون با همین تشخیص در بخش بستری شده . پرستار بخش آپنه تنفسی بیمار رو علت اعلام کد معرفی مکنه . اعضای تیم بلافاصله بر بالین حاضر میشن . لارنگوسکوب و آمبوبگ طبق روال از طبقی 4 ترالی جهت اینتوباسیون در اختیار تکنسین بیهوشی قرار میگیره . بااین وجود همچنان مرکز توجه تنفس های بیمار هست . مانیتورینگ قلبی توسط پرستار D شروع میشود در مانیتورینگ ریتم سینوزال با پالس ریت 70 . بخاطر وضعیت آناتومیک بیمار انتوباسیون دیفیکالت هست و درترای اول امکان پدیر نبود . ترای مجدد توسط متخصص بیهوشی انجام میشود که باز هم موفقیت آمیز نیست . ریتم قلب بیمار به سمت برادی کاردی سینوسی پیش می رود . صف طویلی جهت اینتوباسیون ایجاد می شود. ماساژ قلب توسط پرستار C انجام میگیر ولی به دلیل ترای های مداوم جهت اینتوباسیون و نبود تداوم سود بخش نیست . ریتم قلب ایدیوونتریکولار میشود . انتوباسیون نهایتا انجام میشود ( اما به چه قیمتی ؟؟)
با تدوام ماساژ ریتم و تزریق دارو بیمار دچار VT شده شوک داده میشود که موثر نیست ریتم VF و نهایتا اسیستول و اعلام ختم احیا
انگار تمامی کلاسهای باز آموزی بی فایده هست شاید هم این غرور ماست یا خود نمایی جهت نشان دادن توانایی مان در انتوباسیون .
آخرین ویرایش: