زایمان با بی هوشی کامل بهتر است یا موضعی؟

sepid71

New member
تا چندی قبل حتی دلیل اکثر عمل‌های سزارین با همه عوارضشان و خطراتی که برای جنین به همراه داشت، ترس مادران از درد زایمان بود، به همین دلیل پزشکان به دنبال روشی برای کاهش این درد بودند. بی‌حسی اپیدورال یکی از این روشهاست.

قدیم تا مادر‌ها می‌خواستند سختی‌های بزرگ کردن بچه را به روی کسی بیاورند از‌‌ همان اول شروع می‌کردند، از‌‌ همان دردی که هنگام زایمان کشیدند،‌‌ همان درد وحشتناک زایمان که هیچ دردی مثلش نیست، یعنی اصلا هنوز هم اینطور است که وقتی می‌خواهند شدید بودن دردی را مثال بزنند آن را با درد زایمان مقایسه می‌کنند، شاید به خاطر همه این به رو آوردن‌ها و به رخ کشیدن‌هاست که این روز‌ها مادران پا به ماه از تحمل درد زایمان هراس دارند و از پزشکشان می‌خواهند که به هر روشی شده این درد را برایشان کمتر کند. تا چندی قبل حتی دلیل اکثر عمل‌های سزارین با همه عوارضشان و خطراتی که برای جنین به همراه داشت، ترس مادران از درد زایمان بود، به همین دلیل پزشکان به دنبال روشی برای کاهش این درد بودند. بی‌حسی اپیدورال یکی از این روشهاست.

قطع موقت خطوط پیام

درد تمام نقاط بدن از طریق سلولهای عصبی به نخاع و از طریق نخاع به مغز منتقل می‌شود تا درد در آنجا درک شود. در روش بی‌حسی اپیدورال، به وسیله مواد بیهوشی یا داروهای بی‌حس کننده که این سلولهای عصبی را به طور موضعی و در‌‌ همان ایستگاه اولشان در نخاع بلوک می‌کنند به طور موقت پیام‌های درد به مغز منتقل نمیشود. تفاوت اصلی بی‌حسی اپیدورال با بیهوشی عمومی این است که در این روش لازم نیست برای از بین بردن درد فرد را به طور کامل تحت تاثیر داروهای بیهوشی قرار داد و مادر حین زایمان کاملا هوشیار است. از سوی دیگر داروهای بیهوشی در جریان خون مادر قرار نمی‌گیرد و به بدن جنین وارد نمی‌شود و به او آسیب نمی‌رساند، اتفاقی که در بیهوشی‌های عمومی در سزارین‌های طول کشیده ممکن است رخ بدهد. اپیدورال، قسمت پایینی نخاع و تمام حس اندامهای تحتانی را سرکوب می‌کند.
 

sepid71

New member
بعد از عمل:

بعد از انجام اپیدورال برای مادر سوند ادراری هم تعبیه می‌شود چون در اثر این بیحسی فرد کنترلی بر مثانه‌اش ندارد. تاثیر اپیدورال بر بدن مادر در تمام مراحل زایمان توسط پزشک کنترل می‌شود و اگر مادر نتواند برای زور زدن زایمان از انقباضات رحم استفاده کند می‌توان با دادن داروهای خاص عمق بیحسی را کم کرد و دوباره حس را به رحم برگرداند. به طور کلی این روش بی‌حسی یکی از کم خطر‌ترین روشهای بیهوشی برای مادر و جنین است و به راحتی توسط پزشک در تمام مراحل درمان قابل کنترل است.

بعد از زایمان به تدریج اثر بی‌حسی اپیدورال طی یک تا 2 ساعت برطرف می‌شود، مادر ممکن است تا مدتی احساس لختی در اندام تحتانی‌اش بکند و انگشتانش یا تمام پایش بی‌حس باشد، احساس سرما و لرز، احساس گز گز و بی‌حسی در یک سمت بدن و احساس درد در محل تزریق اپیدورال از عوارض شایع این روش بی‌حسی است. در موارد خاص ممکن است فرد به دلیل نشت مایع نخاعی بعد از بر طرف شدن بی‌حسی دچار سردرد شود که این سردرد با دراز کشیدن و بعد از یک روز خود به خود از بین می‌رود. طبیعی است که بعد از برطرف شدن اثر دارو، در محل زایمان و زخم‌ها و برش‌های آن درد وجود داشته باشد.
 

sepid71

New member
چطور اتفاق می‌افتد؟

برای انجام اپیدورال داروهای بیهوشی یا مسکن‌های قوی خاصی را از طریق یک سوزن مخصوص به فضای اپیدورال -محیط بین لیگامان بین ستون مهره و خود نخاع در کانال نخاعی- وارد می‌کنند. این دارو‌ها اغلب ترکیبی از چند داروی مسکن و بیهوشی هستند و اغلب ۱۵ دقیقه طول می‌کشد تا اثر دارو‌ها کامل شود. در بعضی از روشهای اپیدورال، ماده بی‌حسی به حدی داده می‌شود که فرد حتی اسپاسم‌های شدید رحم را که دردهای زایمان را ایجاد می‌کند، حس نمی‌کند. معمولا انجام بیحسی اپیدورال بعد از شروع زایمان فعال (مرحله نهایی زایمان) و هنگامی که دهانه رحم به اندازه ۴ تا ۵ سانتیمتر باز شده باشد، انجام می‌شود.

برای جلوگیری از عفونت تمام اقدامات استریل اتاق عمل هم برای این روش بیحسی انجام می‌شود. موقعیت خاص مادر باردار برای دسترسی به فضای نخاعی باید توسط متخصص زنان هم کنترل شود. از مادر خواسته می‌شود تا به پهلو بخوابد یا اگر برایش امکان داشت بنشیند و کمی به سمت جلو خم شود تا بین مهر‌هها فضای مناسب برای دسترسی به فضای نخاعی فراهم باشد. برخلاف تصور، وارد کردن سوزن به فضای نخاعی درد چندانی ندارد چون ابتدا مسیر این سوزن را هم به وسیله بی‌حسی‌های موضعی کوچک‌تر بی‌حس می‌کنند.
 

sepid71

New member
اپیدورال در سزارین:

روش اصلی انجام بیهوشی در جراحی‌های سزارین مانند همه روشهای جراحی دیگر، بیهوشی عمومی است، نکته متفاوت در سزارین با روشهای جراحی دیگر این است که پزشک در دقایق اولیه آن استرس زیادی دارد، چون باید به سرعت به رحم دسترسی پیدا کند و جنین را از رحم خارج کند، در غیر اینصورت ممکن است ورود داروهای بیهوشی از طریق خون مادر به جنین باعث شل شدن بچه و بیهوشی و حتی خفگی جنین شود. وارد شدن این دارو‌ها به بدن جنین می‌تواند آسیبهای مغزی خاصی را نیز برای نوزاد به وجود بیاورد که اثرات آن ممکن است تا سال‌ها بعد خود را نشان ندهند، به غیر از همه این‌ها، خود بیهوشی عمومی هم مانند همه جراحی‌های دیگر خطرات خاص خود را برای مادر به همراه دارد از جمله عفونت‌های ریوی، آسیبهای مغزی در اثر ماده بیهوشی و دردهای شدید بعد از عمل جراحی که معمولا با برطرف شدن بیهوشی به وجود می‌آیند.

به دلیل همه خطرات فوق، پزشکان از روشهای بیحسی موضعی اپیدورال یا نخاعی هم برای انجام سزارین استفاده می‌کنند. در روش بیحسی نخاعی که ساده‌تر و سریع‌تر است، ماده بیهوشی به خود فضای نخاعی تزریق می‌شود، اما روش اپیدورال برای این عمل جراحی کمی بیشتر طول می‌کشد و دقت بیشتری را می‌طلبد. نکته مثبت این روش بیحسی، هوشیار بودن مادر حین انجام جراحی است. اگرچه مادر نمی‌تواند محل انجام عمل را ببیند اما به سرعت و بعد از خارج کردن جنین از رحمش می‌تواند نوزاد را در آغوش بگیرد و این از نظر روحی و ارتباط عاطفی مادر و نوزاد بسیار حائز اهمیت است. سزارین معمولا وقت زیادی نمی‌گیرد و روشهای بی‌حسی موضعی، زمان مناسبی در اختیار پزشک قرار می‌دهند تا بدون استرس از آسیب‌های احتمالی به جنین، کار خود را انجام دهند.

با توجه به نکات فوق معمولا توصیه می‌شود بیهوشی عمومی فقط در مادرانی که امکان انجام روش بیهوشی موضعی وجود ندارد، انجام شود. انتخاب روش مناسب بیهوشی هم باید با مشورت متخصص زنان و پزشک متخصص بیهوشی و با توجه به شرایط مادر انجام شود.

روش بیهوشی در سزارین اگرچه اکثرا در سزارین بی حسی ناحیه ای انجام می شود ، ولی گاهی شدت وخامت وضعیت جنین مثل افت بسیار شدید ضربان قلب جنین و یا کوآگولوپاتی – صدمات قلبی خاص – خونریزی و نیز بیماران اورژانسی مثل پارگی جفت یا رحم و پرولاپس طناب نافی باعث می شود که بیهوشی عمومی به علت سرعت کار بیشتر ، الزامی شود .
جهت آماده سازی بیمار برای سزارین ، همه زنان حامله باید یک آنتی اسید خوراکی غیر پارتیکل دار مثل سدیم سیترات برای کاهش PH معدی دریافت کنند . علاوه برآن برخی متخصصین بیهوشی برای کاهش تولید اسید معده رانیتیدین و یا برای تسریع تخلیه معده متوکلوپرامید تجویز می کنند .

در بیماران سزارین مثل سایر بیماران شکم پر ، جهت القای بیهوشی از روش القای با توالی سریع
( Rapid Sequence Induction ) استفاده می شود که ترتیب آن به این صورت می باشد :

یک آنتی اسید غیرپارتیکل دار مثل سدیم سیترات 15 دقیقه قبل از القای بیهوشی تجویز می شود

رحم به سمت چپ جابجا می شود : چون در پوزیشن سوپاین رحم باعث فشردگی شریان آئورت در 15 تا 20 درصد خانم ها و همچنین فشردگی وناکاوا ( ورید اجوف تحتانی ) در همه خانم ها می شود که این امر باعث کاهش بازگشت وریدی و افت فشار می شود .
یک کاتتر داخل وریدی با سوراخ بزرگ برای انفوزیون محلول کریستالوئید قرار داده می شود .

به مدت 3 دقیقه پره اکسیژناسیون انجام می شود : این پره اکسیژناسیون حتما باید قبل از شروع بیهوشی صورت گرفته باشد چون خطر آسپیراسیون را به همراه دارد .

با آماده شدن جراح جهت شروع عمل ، یک دستیار باید فشار بر کریکوئید را اعمال کند ( مانور سیلیک ) و تا زمانی که لوله تراشه در محل خود فیکس شده و تراشه به وسیله یک لوله تراشه کافدار حفاظت شود باید این فشار حفظ شود ( برای جلوگیری از آسپیراسیون محتویات معده ) .

همزمان با فشار بر کریکوئید ۵-۴ میلیگرم براساس وزن بدن نسدونال و ۱ تا ۵/۱ میلیگرم براساس وزن بدن ساکس تجویز می شود .

بعد از 30 تا 60 ثانیه لارنگوسکوپی مستقیم جهت لوله گذاری انجام می شود .

سپس 50 درصد اکسید نیترو همراه با 50 درصد اکسیژن و ۵/۰ MACاز یک هوشبر استنشاقی بکار برده می شود و هایپرونتیلاسیون ریه های بیمار صورت می گیرد

بعد از زایمان ، بیهوشی را می توان با افزایش غلظت اکسید نیترو و یا تجویز مخدرها و پروپوفل همراه با هوشبر استنشاقی عمیق تر کرد

با دوز ۴تا ۶ میلیگرم بر اساس وزن بدن شایع ترین دارو جهت القای بیهوشی عمومی در خانم های باردار است زیرا طی 30 ثانیه پس از تجویز به بیمار عدم هوشیاری می دهد . این دوز از تیوپنتال اثر بالینی قابل توجه بر سلامت بیمار ندارد اما با دوزهای بالاتر ، خطر دپرسیون نوزاد وجود دارد .بر خلاف تیوپنتال ، دوزهای اندک کتامین مثلا حدود 0/25mg/kg اثرات عمیق بیدردی دارند . بسیاری از متخصصین بیهوشی ، کتامین را داروی مناسبی جهت القای بیهوشی در خانم بارداری که خونریزی فعال و یا حجم خون نامطمئن داشته و یا در معرض خطر افت فشار در پاسخ به تیوپنتال قرار دارند ، در نظر می گیرند این دارو بشدت محلول در چربی است بنابراین مثل تیوپنتال شروع اثر سریع دارد ولی نسبت به تیوپنتال اثرات سداتیو باقیمانده کمتری دارد .
 

sepid71

New member
داروهای مسدود کننده عصبی:

ساکسینیل کولین داروی انتخابی بلوک کننده عصبی – عضلانی برای بیهوشی در مامایی است زیرا شروع اثر سریع و طول اثر کوتاه دارد . این دارو بطور طبیعی در خون مادری و توسط آنزیم سودوکولین استراز ، هیدرولیز می شود و معمولا با فعالیت عصبی – عضلانی جنینی تداخلی ندارد .

داروهای مسدود کننده غیر دپولاریزان در پاسخ به تحریک کننده عصب محیطی به صورت تیتره به کار می رود .

در شرایط طبیعی، داروهای مسدودکننده عصبی – عضلانی با حلالیت کم در چربی ، یونیزاسیون بالا و غیردپولاریزان از جفت در حد ایجاد ضعف عضلانی نوزاد عبور نمی کنند . این عدم نفوذپذیری جفتی نسبی بوده و با دوزهای بالا طی دوره طولانی ، مثلا جهت درمان تتانی مادری یا استاتوس اپی لپتیکوس ، احتمال بروز بلوک عصبی – عضلانی جنینی وجود دارد .

یک نکته مهم که وجود دارد این است که متخصص بیهوشی می تواند علاوه بر مخدر ، داروهای اضافی مثل بنزودیازپین ها و ضد استفراغ ها را هم تجویز کند . اما این کار بطور معمول بعد از زایمان نوزاد و بستن کلمپ بند ناف صورت می گیرد .شایع ترین تکنیک برای بیحسی ناحیه ای در سزارین است . اما با این روش ، افت فشار مادری شایع تر بوده و نسبت به بیحسی اپیدورال با بیحسی اسپاینال شدیدتر می باشد زیرا شروع سمپاتکتومی سریع تر است .

مایع درمانی – پرهیز از فشرده شدن آئورت و وناکاوا بوسیله پوزیشن لترال و یا حرکت رحم به سمت چپ – استفاده از افدرین حتی بعنوان یک اقدام پیشگیرانه در بیماران با عدم تحمل بروز ناگهانی سمپاتکتومی و یا برخر بیماران مبتلا به بیماری قلبی این روش ایده آل می باشد که در آن متخصص بیهوشی تلاش می کند بیحسی را از سطح t4 تا ساکروم ایجاد کن
 

mina_shbn

New member
من 4 ماه پيش زايمان كردم،خودم دوست داشتم پيدرورال زايمان كنم،3 بار آمپول تو كمرم فرو كردن،بيهوش نشدم،مجبور شدن بيهوش كامل كنن،الان متاسفانه كمر درد اون 3 تا آمپول رو دارم:smiliess (2):
 

sepid71

New member
من 4 ماه پيش زايمان كردم،خودم دوست داشتم پيدرورال زايمان كنم،3 بار آمپول تو كمرم فرو كردن،بيهوش نشدم،مجبور شدن بيهوش كامل كنن،الان متاسفانه كمر درد اون 3 تا آمپول رو دارم:smiliess (2):

مبارکت باشه .اینم عکسه نی نیته اخیییییییییییی چ نازه:thanks:

بله متاسفانه گاهی بخاطر نابلدیه بعضی متخصصین این اتفاق میفته ...... البته ممکنه پوزیشن درستی هم بهتون نداده بوده باشن .......و اینم ممکنه بعضی از بیمارا خودشون اناتومیه مناسبی ندارن ک کار مارو کمی سخت میکنه ....


البته من فک میکنم بی حسیه اسپاینال روی شما انجام شده نه اپیدورال ........ اون چیزی ک خیلی مرسومه اسپایناله برا زایمان ...... متاسفانه بیهوشیه جنرال با ریسک هم همراهه...

بعد از 4 ماه هنو کمر درد دارید ؟! احتمالا بد بوده وضعیتی ک ب شما دادن !
 
آخرین ویرایش:

رخساره

New member
سلام
چون زیر مجموعه علوم پزشکی درس خوندم همیشه خانمهای اطرافم ازم در مورد نوع زایمانشون ازم نظر میخوان که سزارین بهتره یا طبیعی
تو کتاب ها و دستورالعمل های وزارت بهداشت زایمان طبیعی رو توصیه کردن
ولی خیلی از کسانی که زایمان طبیعی داشتن بخیه ها و عوارضی داشتن که از زایمان طبیعی پشیمونشون کرده
سزارین هم که عوارض خاص خودش رو داره
حالا سوای از مطالب کتابها و دستورالعملها، ماماها و بقیه گروه های زیر مجموعه پزشکی براساس تجربیات و دیده ها و شنیده ها کدوم رو توصیه میکنن
دوس دارم بدونم که پزشک ها و ماماها واسه به دنیا آوردن بچه شون از کدوم روش استفاده میکنن؟؟؟
 

sepid71

New member
سلام
چون زیر مجموعه علوم پزشکی درس خوندم همیشه خانمهای اطرافم ازم در مورد نوع زایمانشون ازم نظر میخوان که سزارین بهتره یا طبیعی
تو کتاب ها و دستورالعمل های وزارت بهداشت زایمان طبیعی رو توصیه کردن
ولی خیلی از کسانی که زایمان طبیعی داشتن بخیه ها و عوارضی داشتن که از زایمان طبیعی پشیمونشون کرده
سزارین هم که عوارض خاص خودش رو داره
حالا سوای از مطالب کتابها و دستورالعملها، ماماها و بقیه گروه های زیر مجموعه پزشکی براساس تجربیات و دیده ها و شنیده ها کدوم رو توصیه میکنن
دوس دارم بدونم که پزشک ها و ماماها واسه به دنیا آوردن بچه شون از کدوم روش استفاده میکنن؟؟؟
سلام.البته من تخصصم در این مورد نیست اما بله زایمان طبیعی توصیه میشه . پزشک براساس اون خانوم میبینه ک چی براش بهتره .......

اگر هم ک بخواد طبیعی نباشه(این ب رشته ی من مربوطه) متخصص بیهوشی یکی از روشهایی ک بالا گفتم رو ب بیمار توصیه میکنه ....ک احتمالا باید اسپانیال باشه ....

یکی از مربیامون ک استادمون در دانشکده هم بود متخصص بیهوشی هستش و با اینکه از تموم عوارض و اینها باخبر بوده گفته فقط و فقط جنرالم کنید و اینکارم کرده !

از طرفی ماما میشناسم ک هردوتا بچه اش رو طبیعی به دنیا اورده ...

بستگی ب خود شخص داره .....
 
آخرین ویرایش:
بالا