رمز ماندگاری

[پرستار مهربون]

چندی پیش، مصاحبه ای از «بهرام رادان» بازیگر جوان و خوش تکنیک سینمای ایران خواندم که با زبانی بسیار ساده ‏‏«رمز ماندگاری» را تشریح می کرد. با هم به گفته هایش توجه می کنیم:‏

رادان میگفت: «رابرت پریش» در سینمای هالیوود یکی از آن بچه هایی بود که به دنبال چارلی چاپلین می دوید و ‏ماهی هفت دلار حقوق می گرفت. او کتابی دارد که در آن نوشته، مدت ها کار کرد، در استودیوهای مختلف رفت و ‏آمد داشت، دستیار مونیتور شد و رسید به مونتاژکار. او از «جان فورد» که استاد مسلم سینماست، خیلی چیزها ‏یادگرفت. می دانید که ایشان رکورد دار «اسکار» در سینمای جهان است؛ او چهار بار اسکار بهترین کارگردانی را از آن ‏خود کرده است.‏

رابرت پریش می گوید: سال ها گذشت و من هم اسکار گرفتم... رفتم دیدن جان فورد. دیدم او روی صندلی چرمی ‏نشسته، رو به من کرد و گفت: رابرت ، شنیدم اسکار گرفتی. گفتم : بله قربان. او گفت: من چهارتا گرفتم! مجسمه ‏ی اسکارت را می بری دو تا کوچه پایین تر، 25 سنت می فروشی و دو تا لیوان قهوه می گیری...‏

رادان ادامه داد: می خواهم بگویم رمز ماندگاری، سیمرغ و عنوان نیست؛ رمز ماندگاری، وارد شدن در دل های ‏مردم است