با حرف شما موافقم ولی تا کی میخوایم امیدوار به بهبود دادن یا بهبود یافتن اوضاع توسط دیگران، ارگانها و مسئولان باشیم. همین بهتر که خودمون هرچند کم،در حد توانمون قدمی برداریم.شاید حرفم در نگاه اول شعار تلقی شه ولی حقیقتیه که هرچی فکر کنیم بازم به این حرف میرسیم.
راهکاری هم اگه هست بگید
من که چیزی به ذهنم نمیرسه