و بدان!کسی که گنجینه های آسمان و زمین در دست اوست تورا در دعا رخصت داده و پذیرفتن دعایت را بر عهده نهاده و تورا فرموده از او خواهی تا به تو دهد,واز او طلبی تا تورا
بیامرزد.ومیان تو وخود کسی را نگمارده تا تورا از وی بازداردواز کسی ناگزیرت نکرده که نزد او برایت میانجی گری آرد,واگر گناه کردی از توبه ات منع ننموده و در کیفرت شتاب
نفرموده و چون بدو باز گردی سرزنشت نکند,وآنجا که رسواشدنت سزاست پرده ات را ندرد;ودر پذیرفتن توبه بر تو سخت نگرفته و حساب گناهانت را نکشیده,واز بخشایش نومیدت
نگردانیده,بلکه بازگشتت از گناه را نیک شمرده و هر گناهت را یکی گرفته و هر کار نیکویت را ده به حساب آورده ودر بازگشت را برایت باز گذارده وچون بخوانیش آوایت را شنود,
وچون راز خود را با او در میان نهی آن را داند,پس حاجت خود بدو نمایی و آنچه در دل داری پیش او بگشایی,واز اندوه خویش بدو شکایت کنی وخواهی تا غم تورا گشاید ودر کارها
یاریت نمایدواز گنجینه های رحمت او آن را خواهی که بخشیدنش از جز او نیاید :از افزودن مدت زندگانی وتندرستی ها ودر روزی ها فراوانی.