ممنون اشل جون:riz304:
دنيا کوچکتر از آن است که گستره اي را درآن يافته باشي.
هيچ کس اينجا گم نمي شود.
آدم ها به همان خونسردي که آمده اند چمدانشان را مي بندند و ناپديد مي شوند.
يکي در مه... يکي در غبار... يکي در باران... يکي در باد...
و بي رحم ترينشان در برف.
آنچه بر جاي مي ماند، رد پايي است، و خاطره اي که هر از گاه پس مي زند مثل نسيم سحر، پرده هاي اتاقت را.