غنچه از خـــواب پــرید و گلی تازه به دنیـــا آمد
خار خنـــــــدید و بــــــه گل گفـــــــتت : سلام
و جوابــی نشنید ...خار رنجــید ولی هیچ نگفت
ساعتـی چند گذشت.. گل چه زیبا شده بود ...
دســـــــــــــت بی رحمــــــی آمــــد نزدیک ...
گل ســــــــراسیمه ز وحـــــــشت افســرد ...
لیک آن خار در آن دست خلید و گل از مرگ رهید
صبح فردا که رسیدخار با شبنمی از خـواب پرید
گل صمیمانه بــــــــــــه او گفــــــت : سلام ..