**تصاویری زیبا و جالب از چهارسوی علم**
- نویسنده موضوع Hamidvet
- تاریخ شروع
Hamidvet
New member
Hamidvet
New member
کوسه نادری که می تواند احتمالاً الهام بخش داستان های علمی تخیلی در مورد موجودات غول پیکر دریاها (Sea Monsters) باشد!!
گفته شده این یک فسیل زنده 2 متری است که تغییرات چندانی از 80 میلیون سال پیش نکرده و مشابه اجداد خود - که زمان دایناسورها میزیستند- میباشد.
این کوسه 300 دندان در 25 ردیف دارد و شبیه مارماهی ها (Eel) میباشد! :smiliess (15):
گفته شده این یک فسیل زنده 2 متری است که تغییرات چندانی از 80 میلیون سال پیش نکرده و مشابه اجداد خود - که زمان دایناسورها میزیستند- میباشد.
این کوسه 300 دندان در 25 ردیف دارد و شبیه مارماهی ها (Eel) میباشد! :smiliess (15):
آخرین ویرایش:
eliot -esf
New member
کوسه نادری که می تواند احتمالاً الهام بخش داستان های علمی تخیلی در مورد موجودات غول پیکر دریاها (Sea Monsters) باشد!!
گفته شده این یک فسیل زنده 2 متری است که تغییرات چندانی از 80 میلیون سال پیش نکرده و مشابه اجداد خود - که زمان دایناسورها میزیستند- میباشد.
این کوسه 300 دندان در 25 ردیف دارد و شبیه مارماهی ها (Eel) میباشد! :smiliess (15):
ااا چه زشته !! من شمردم 300تا دندون بهش نمیاد داشته باشه هااا
Hamidvet
New member
مادری نابینا با یک عینک فناوری پیشرفته توانست نوزاد تازه به دنیا آمده‌اش را ببیند
"کتی بیتز" ۲۹ ساله، اهل "گوئلف" در استان انتاریو کانادا، از ۱۱ سالگی به دلیل بیماری استارگارت (یک بیماری ژنتیکی که موجب “دژنراسیون ماکولا” می‌شود)، بخش زیادی از بینایی اش را از دست داد به طوری که در مرکز دیدش یک لکه سیاه وجود دارد ولی دید محیطی اندکی نیز داشت، که از نظر قانونی وی نابینا محسوب می شود.
اما کتی هنگامی که برای نخستین بار، پسر تازه به دنیا آمده‌اش "اکسل" را بر روی تخت بیمارستان در آغوش گرفت با استفاده از وسیله‌ای که روی چشمش قرار داشت، توانست او را ببیند.
این عینک ویژه، دارای یک دوربین است که تصاویر را بطور زنده و با کیفیت و رزولوشن بسیار بالا، در مقابل چشم قرار می‌دهد.
قیمت این عینک که توسط کمپانی "ای-سایت" (eSight) ساخته شده ۱۵ هزار دلار است و در حال حاضر ۱۴۰ نفر از آن استفاده می‌کنند.
هرچند که قیمت این عینک ارزان نیست، اما کمپانی ای-سایت بخش جمع‌آوری کمک‌های مالی را برای کمک به نابینایانی که توانایی خرید این عینک ویژه را ندارند، راه‌اندازی کرده است.
ای-سایت هم‌چنین در حال متقاعد کردن شرکت‌های بیمه است تا بخشی از هزینه‌ء خرید این عینک را پرداخت کنند.
این عینک می تواند مورد استفاده افرادی که چشمان بسیار ضعیف در حد نابینایی دارند، قرار بگیرد.
"کتی بیتز" ۲۹ ساله، اهل "گوئلف" در استان انتاریو کانادا، از ۱۱ سالگی به دلیل بیماری استارگارت (یک بیماری ژنتیکی که موجب “دژنراسیون ماکولا” می‌شود)، بخش زیادی از بینایی اش را از دست داد به طوری که در مرکز دیدش یک لکه سیاه وجود دارد ولی دید محیطی اندکی نیز داشت، که از نظر قانونی وی نابینا محسوب می شود.
اما کتی هنگامی که برای نخستین بار، پسر تازه به دنیا آمده‌اش "اکسل" را بر روی تخت بیمارستان در آغوش گرفت با استفاده از وسیله‌ای که روی چشمش قرار داشت، توانست او را ببیند.
این عینک ویژه، دارای یک دوربین است که تصاویر را بطور زنده و با کیفیت و رزولوشن بسیار بالا، در مقابل چشم قرار می‌دهد.
قیمت این عینک که توسط کمپانی "ای-سایت" (eSight) ساخته شده ۱۵ هزار دلار است و در حال حاضر ۱۴۰ نفر از آن استفاده می‌کنند.
هرچند که قیمت این عینک ارزان نیست، اما کمپانی ای-سایت بخش جمع‌آوری کمک‌های مالی را برای کمک به نابینایانی که توانایی خرید این عینک ویژه را ندارند، راه‌اندازی کرده است.
ای-سایت هم‌چنین در حال متقاعد کردن شرکت‌های بیمه است تا بخشی از هزینه‌ء خرید این عینک را پرداخت کنند.
این عینک می تواند مورد استفاده افرادی که چشمان بسیار ضعیف در حد نابینایی دارند، قرار بگیرد.
Hamidvet
New member
مرکز کهکشان راه شیری می تواند یک میانبر بین کهکشانی باشد!
به گزارش بیگ بنگ، پائولو سالوسی از دانشکده بین‌المللی تحقیقات پیشرفته در تریست ایتالیا ضمن اشاره به احتمال وجود کرمچاله( حالت پیچی شکل) در کهکشان راه شیری گفت: متاسفانه تایید کامل کرمچاله در مرکز کهکشان با علم کنونی ممکن نیست، اما طبق شواهد موجود وجود این کرمچاله امکان پذیر است. به عقیده محققان، ماده تاریک در مرکز راه شیری ممکن است حاوی کرمچاله‌ای باشد که می توان از درون آن سفر کرد. ماده تاریک قابل مشاهده نبوده و تنها از طریق اثر گرانشی قابل تشخیص است.
دانشمندان معتقدند که با توجه به قانون نسبیت عام اینشتین که احتمال وجود کرمچاله‌ها یا همان تونل‌های عظیم فضایی را ممکن ساخته است، احتمال وجود یک تونل عظیم فضایی در مرکز کهکشان راه‌شیری با شواهد موجود یعنی حضور ماده تاریک امکان پذیر است. سالوسی در ادامه افزود: اگر ما نقشه ماده تاریک در کهکشان را با مدل‌های جدید بیگ بنگ ترکیب کنیم، می‌توان فهمید که در صورت تایید تونل‌های فضا- زمان قطعا کهکشان ما نیز دارای یک تونل فضا- زمان بزرگ بوده و شاید به اندازه کل کهکشان باشد.
چندی پیش نیز در فیلم “در میان ستارگان” دیدیم که محققان برای غلبه بر محدودیت های سفر انسان در فضا و طی کردنِ فواصلِ طولانی از کرمچاله ی جدیدی که در اطراف سیاره زحل کشف شده بود عبور کردند و با ورود به منظومه ای در کهکشان دیگر به دنبال سیارات سکونت پذیر، برای ادامه حیات بشر بودند. دانشمندان معتقدند که اگر چه احتمال سفر از طریق کرمچاله‌ها و شکستن فاصله‌های زمان و مکان بطور نظری امکان‌پذیر است، اما قطعا اطلاعات کنونی ما نسبت به این اجرام ناشناخته فضایی بسیار محدود است. نتایج این پژوهش در sciencedirect منتشر شده است.
منبع: Big Bang | وب سایت علمی بیگ بنگ
به گزارش بیگ بنگ، پائولو سالوسی از دانشکده بین‌المللی تحقیقات پیشرفته در تریست ایتالیا ضمن اشاره به احتمال وجود کرمچاله( حالت پیچی شکل) در کهکشان راه شیری گفت: متاسفانه تایید کامل کرمچاله در مرکز کهکشان با علم کنونی ممکن نیست، اما طبق شواهد موجود وجود این کرمچاله امکان پذیر است. به عقیده محققان، ماده تاریک در مرکز راه شیری ممکن است حاوی کرمچاله‌ای باشد که می توان از درون آن سفر کرد. ماده تاریک قابل مشاهده نبوده و تنها از طریق اثر گرانشی قابل تشخیص است.
دانشمندان معتقدند که با توجه به قانون نسبیت عام اینشتین که احتمال وجود کرمچاله‌ها یا همان تونل‌های عظیم فضایی را ممکن ساخته است، احتمال وجود یک تونل عظیم فضایی در مرکز کهکشان راه‌شیری با شواهد موجود یعنی حضور ماده تاریک امکان پذیر است. سالوسی در ادامه افزود: اگر ما نقشه ماده تاریک در کهکشان را با مدل‌های جدید بیگ بنگ ترکیب کنیم، می‌توان فهمید که در صورت تایید تونل‌های فضا- زمان قطعا کهکشان ما نیز دارای یک تونل فضا- زمان بزرگ بوده و شاید به اندازه کل کهکشان باشد.
چندی پیش نیز در فیلم “در میان ستارگان” دیدیم که محققان برای غلبه بر محدودیت های سفر انسان در فضا و طی کردنِ فواصلِ طولانی از کرمچاله ی جدیدی که در اطراف سیاره زحل کشف شده بود عبور کردند و با ورود به منظومه ای در کهکشان دیگر به دنبال سیارات سکونت پذیر، برای ادامه حیات بشر بودند. دانشمندان معتقدند که اگر چه احتمال سفر از طریق کرمچاله‌ها و شکستن فاصله‌های زمان و مکان بطور نظری امکان‌پذیر است، اما قطعا اطلاعات کنونی ما نسبت به این اجرام ناشناخته فضایی بسیار محدود است. نتایج این پژوهش در sciencedirect منتشر شده است.
منبع: Big Bang | وب سایت علمی بیگ بنگ
Hamidvet
New member
روشی جدید برای ترمیم آسیب نخاعی
به گزارش رادیو فردا، این کاشت گیرنده عصبی خصوصیت هایی دارد که بدن آن را پس نمی‌زند. «استفانی لاکور» مدیر اجرای این پروژه در پلیتکنیک فدرال لوزان، می‌گوید: «ارتباط با سلول‌های عصبی و کاشت گیرنده‌ها ممکن است ولی بدن آن را پس می‌زند. چون عضو کاشت شده رفتاری مثل بافت بدن ندارد و به همین دلیل عفونت پیش آمده و عضو پس زده می‌شود.»
وی می‌افزاید: «ما نوعی گیرنده قابل کاشت توانستیم بسازیم که هم نرم است، هم قابلیت انعطاف دارد و هم مانند ماهیچه کش می‌آید. این گیرنده می‌تواند هم محرک الکتریکی و هم محرک شیمیایی را منتقل کند.» تیم تحقیقی توانست با کاشت این گیرنده، توان راه رفتن به موش‌های مورد آزمایش که قطع نخاع شده بودند، باز گرداند. پس از کاشت و بعد از چند هفته تمرین، موش‌هایی که قطع نخاع بودند، توانستند دوباره راه بروند. «جان هانت»، رییس John Hunt - Institute of Ageing and Chronic Disease - University of Liverpool مهندسی درمانی دانشگاه لیورپول هم گفته این تحقیق اجازه می‌دهد افقی تازه به سمت بهبود بیماران با اختلال نخاعی، گشوده شود.
این گیرنده می‌تواند بدون ایجاد هیچ‌گونه آسیبی به نخاع وصل شود، و پیام‌های ارسالی را به عضو منتقل کند. فناوری «ای دیورا» e-Dura به معنای سخت‌شامه الکترونیک – E-Dura Mater- نام گرفته و رفتارهای بافت های در برگیرنده نخاع را تقلید می‌کند. خانم لاکور در این ویدیو که در شبکه یوتیوب پلیتکنیک فدرال لوزان منتشر شده، به طور کوتاه آن را توضیح داده ومی‌گوید قدم‌ها برای وارد کردن این فناوری به بازار، در حال برداشته شدن است.
منبع: روشی جدید برای ترمیم آسیب نخاعی | Big Bang
به گزارش رادیو فردا، این کاشت گیرنده عصبی خصوصیت هایی دارد که بدن آن را پس نمی‌زند. «استفانی لاکور» مدیر اجرای این پروژه در پلیتکنیک فدرال لوزان، می‌گوید: «ارتباط با سلول‌های عصبی و کاشت گیرنده‌ها ممکن است ولی بدن آن را پس می‌زند. چون عضو کاشت شده رفتاری مثل بافت بدن ندارد و به همین دلیل عفونت پیش آمده و عضو پس زده می‌شود.»
وی می‌افزاید: «ما نوعی گیرنده قابل کاشت توانستیم بسازیم که هم نرم است، هم قابلیت انعطاف دارد و هم مانند ماهیچه کش می‌آید. این گیرنده می‌تواند هم محرک الکتریکی و هم محرک شیمیایی را منتقل کند.» تیم تحقیقی توانست با کاشت این گیرنده، توان راه رفتن به موش‌های مورد آزمایش که قطع نخاع شده بودند، باز گرداند. پس از کاشت و بعد از چند هفته تمرین، موش‌هایی که قطع نخاع بودند، توانستند دوباره راه بروند. «جان هانت»، رییس John Hunt - Institute of Ageing and Chronic Disease - University of Liverpool مهندسی درمانی دانشگاه لیورپول هم گفته این تحقیق اجازه می‌دهد افقی تازه به سمت بهبود بیماران با اختلال نخاعی، گشوده شود.
این گیرنده می‌تواند بدون ایجاد هیچ‌گونه آسیبی به نخاع وصل شود، و پیام‌های ارسالی را به عضو منتقل کند. فناوری «ای دیورا» e-Dura به معنای سخت‌شامه الکترونیک – E-Dura Mater- نام گرفته و رفتارهای بافت های در برگیرنده نخاع را تقلید می‌کند. خانم لاکور در این ویدیو که در شبکه یوتیوب پلیتکنیک فدرال لوزان منتشر شده، به طور کوتاه آن را توضیح داده ومی‌گوید قدم‌ها برای وارد کردن این فناوری به بازار، در حال برداشته شدن است.
منبع: روشی جدید برای ترمیم آسیب نخاعی | Big Bang
Hamidvet
New member
ما با مغز دربارۀ مغز می اندیشیم!
دنیای عجیبی است. فیزیک؛ کیهان شناسی؛ زیست شناسی و زمین شناسی ؛ شیمی و فیزیولوژی و سایر علوم به همان میزان که فهم و شناخت ما از جهان هستی را زیاد می کنند ؛ به ما نشان می دهند که جهان تا به چه حد پیچیده و عجیب است.
زمانی که با رویکرد علمی به رویدادهای جهان نگاه کنیم همه چیز را عجیب تر و حیرت برانگیز تر می بینیم. آن وقت قطرات باران که به شیشه می خورند؛ وزش ناگهانی باد که پنجره اتاق را محکم می بندد؛ حرکت ابرها؛ پیچیدن صدای سوت قطار داخل تونل؛ تشکیل رنگین کمان؛ سوختن یک شمع؛ سوسو زدن نور ستاره در آسمان؛ سرد شدن خود بخودی لیوان قهوه داغ روی میز و خیلی پدیده های روزمره به مراتب عجیب تر از آن به نظر می رسند که ظاهرا هستند. به عبارت بهتر رویکرد علمی به جهان یک سنخ احساس حیرت را در انسان زنده می کند و سبب می شود هیچ رویداد و اتفاقی در جهان به نظر آدمیزاد بدیهی نباشد.
پشت همین دستنوشته که اکنون می خوانید؛ داستان حیرت انگیزی پنهان شده است، آن هم داخل واگن قطار مسیر شهر گوتینگن؛ حدود پنج هزار کیلومتر دورتر از شما در یک قارهء دیگر. از دیدگاه فیزیولوژیک؛ برهم کنش بین نورون ها (و سیناپس ها) و یک تبادل الکتروشیمیایی یا تکانه الکتریکی یون های سدیم و پتاسیم به میزان ۷۰- میلی ولت تا ۵۰+ میلی ولت در مغز این افکار را تولید کرده است.
سپس این فکر با تحریک عصبی ماهیچه های انگشت؛ روی صفحه کلید تایپ و به کدهای دیجیتالی تبدیل شده است و بعد از هم از طریق ماهواره ها به صورت امواج الکترومغناطیسی دوباره در کامپیوتر به کدهای دیجیتالی تبدیل شده. مانیتور ؛ این کدهای دیجیتالی را (به صورت حروف الفبا) نشان داده، شما این حروف روی مانتیتور خود می بینید؛ نور در شبکیه چشم تان به تکانه های الکتریکی تبدیل شده و با سرعت ۱۲۰ متر بر ثانیه برای پردازش به مغز شما رسیده است. در مغز شما دوباره همان اتفاقی می افتد که در مغز من افتاد؛ شما مفهوم این نوشته را درک می کنید و در قالب یک مفهوم راجع به آن فکر می کنید. یعنی تکانه های الکتریکی و همان تبادل الکتروشیمیایی یون های سدیم و پتاسیم. حتی موضوع می تواند از این هم پیچیده تر باشد.
مثلا اگر دربارهء محتوای این دستنوشته با دوست خود صحبت کنید؛ در این حالت این دومینو را که از یون های سدیم و پتاسیم نورون های مغز من آغاز شده؛ با ارتعاش حنجره تان به امواج صوتی تبدیل کرده اید که در گوش دوست شما با ارتعاش مکانیکی پرده گوش به مغز او ارجاع داده شده و دوباره تبدیل به مفهوم می شود. پیچیدگی شبکه سیگنال دهی مغز تقریبا تصور ناپذیر است. یکصد میلیارد نورون که هر کدام هزار سیناپس دارد؛ ماشینی با صد تریلیون ارتباط متقابل پدید آورده. اگر شمارش آنها را با سرعت یک عدد در هر ثانیه شروع کنید ؛ تا ۳۰ میلیون سال پس از این هم هنوز در حال شمارش خواهید بود!
بله، این تنها بخشی از سرگذشت چند سطر بود که اینک در مقابل شماست. غیر از این اتفاقات روزمره زندگی همه ما به طرز حیرت برانگیزی عجیب و پیچیده اند. اگر چه که چندین و چند قاعده اصلی بر تمامی رویدادهای جهان حاکم است. به بیان دیگر این قواعد هم بر بدن ما و هم بر محیط و اشیاء اطراف حاکم هستند. مثلا قوانین ترمودینامیک؛ هم روی تبادل حرارت بین فنجان قهوه داغ روی میز با محیط اثر می کند و هم روی حرارت بدن ما. یا زمانی که خودرو ناگهان ترمز می کند بدن ما نیز مثل یک جسم معمولی بی جان تحت تاثیر قوانین فیزیک به جلو متمایل می شود. آیا مناسبات مکانیکی دنیا بر اندیشه انسان نیز حاکم است؟
این یکی از پرمناقشه ترین مباحث علوم شناختی Cognitive science است ؛ یعنی پژوهش درباره حالت ذهنی انسان؛ قبل و بعد از فکر و اندیشه. پژوهشگران علوم شناختی سالهاست که در پی یافتن پاسخی به این نوع پرسش ها هستند. آیا فکر انسان درست مثل یک ماشین به صورت جبری deterministic عمل می کند یا اراده آزاد بر اندیشه انسان حاکم است. هنوز هیچکس پاسخ دقیق این پرسش را نمی داند.
منبع: http://bigbangpage.com/?p=23474
دنیای عجیبی است. فیزیک؛ کیهان شناسی؛ زیست شناسی و زمین شناسی ؛ شیمی و فیزیولوژی و سایر علوم به همان میزان که فهم و شناخت ما از جهان هستی را زیاد می کنند ؛ به ما نشان می دهند که جهان تا به چه حد پیچیده و عجیب است.
زمانی که با رویکرد علمی به رویدادهای جهان نگاه کنیم همه چیز را عجیب تر و حیرت برانگیز تر می بینیم. آن وقت قطرات باران که به شیشه می خورند؛ وزش ناگهانی باد که پنجره اتاق را محکم می بندد؛ حرکت ابرها؛ پیچیدن صدای سوت قطار داخل تونل؛ تشکیل رنگین کمان؛ سوختن یک شمع؛ سوسو زدن نور ستاره در آسمان؛ سرد شدن خود بخودی لیوان قهوه داغ روی میز و خیلی پدیده های روزمره به مراتب عجیب تر از آن به نظر می رسند که ظاهرا هستند. به عبارت بهتر رویکرد علمی به جهان یک سنخ احساس حیرت را در انسان زنده می کند و سبب می شود هیچ رویداد و اتفاقی در جهان به نظر آدمیزاد بدیهی نباشد.
پشت همین دستنوشته که اکنون می خوانید؛ داستان حیرت انگیزی پنهان شده است، آن هم داخل واگن قطار مسیر شهر گوتینگن؛ حدود پنج هزار کیلومتر دورتر از شما در یک قارهء دیگر. از دیدگاه فیزیولوژیک؛ برهم کنش بین نورون ها (و سیناپس ها) و یک تبادل الکتروشیمیایی یا تکانه الکتریکی یون های سدیم و پتاسیم به میزان ۷۰- میلی ولت تا ۵۰+ میلی ولت در مغز این افکار را تولید کرده است.
سپس این فکر با تحریک عصبی ماهیچه های انگشت؛ روی صفحه کلید تایپ و به کدهای دیجیتالی تبدیل شده است و بعد از هم از طریق ماهواره ها به صورت امواج الکترومغناطیسی دوباره در کامپیوتر به کدهای دیجیتالی تبدیل شده. مانیتور ؛ این کدهای دیجیتالی را (به صورت حروف الفبا) نشان داده، شما این حروف روی مانتیتور خود می بینید؛ نور در شبکیه چشم تان به تکانه های الکتریکی تبدیل شده و با سرعت ۱۲۰ متر بر ثانیه برای پردازش به مغز شما رسیده است. در مغز شما دوباره همان اتفاقی می افتد که در مغز من افتاد؛ شما مفهوم این نوشته را درک می کنید و در قالب یک مفهوم راجع به آن فکر می کنید. یعنی تکانه های الکتریکی و همان تبادل الکتروشیمیایی یون های سدیم و پتاسیم. حتی موضوع می تواند از این هم پیچیده تر باشد.
مثلا اگر دربارهء محتوای این دستنوشته با دوست خود صحبت کنید؛ در این حالت این دومینو را که از یون های سدیم و پتاسیم نورون های مغز من آغاز شده؛ با ارتعاش حنجره تان به امواج صوتی تبدیل کرده اید که در گوش دوست شما با ارتعاش مکانیکی پرده گوش به مغز او ارجاع داده شده و دوباره تبدیل به مفهوم می شود. پیچیدگی شبکه سیگنال دهی مغز تقریبا تصور ناپذیر است. یکصد میلیارد نورون که هر کدام هزار سیناپس دارد؛ ماشینی با صد تریلیون ارتباط متقابل پدید آورده. اگر شمارش آنها را با سرعت یک عدد در هر ثانیه شروع کنید ؛ تا ۳۰ میلیون سال پس از این هم هنوز در حال شمارش خواهید بود!
بله، این تنها بخشی از سرگذشت چند سطر بود که اینک در مقابل شماست. غیر از این اتفاقات روزمره زندگی همه ما به طرز حیرت برانگیزی عجیب و پیچیده اند. اگر چه که چندین و چند قاعده اصلی بر تمامی رویدادهای جهان حاکم است. به بیان دیگر این قواعد هم بر بدن ما و هم بر محیط و اشیاء اطراف حاکم هستند. مثلا قوانین ترمودینامیک؛ هم روی تبادل حرارت بین فنجان قهوه داغ روی میز با محیط اثر می کند و هم روی حرارت بدن ما. یا زمانی که خودرو ناگهان ترمز می کند بدن ما نیز مثل یک جسم معمولی بی جان تحت تاثیر قوانین فیزیک به جلو متمایل می شود. آیا مناسبات مکانیکی دنیا بر اندیشه انسان نیز حاکم است؟
این یکی از پرمناقشه ترین مباحث علوم شناختی Cognitive science است ؛ یعنی پژوهش درباره حالت ذهنی انسان؛ قبل و بعد از فکر و اندیشه. پژوهشگران علوم شناختی سالهاست که در پی یافتن پاسخی به این نوع پرسش ها هستند. آیا فکر انسان درست مثل یک ماشین به صورت جبری deterministic عمل می کند یا اراده آزاد بر اندیشه انسان حاکم است. هنوز هیچکس پاسخ دقیق این پرسش را نمی داند.
منبع: http://bigbangpage.com/?p=23474