فک نمیکنم برا فرار از تنهایی داره شاید این یکی از عاملاش برای تمایل به ازدواج باشه امید به آینده رسیدن به هدفات در کنار کسی که دوسش داری و دوست داره و خیلی چیزای دیگه البته منظورم اون ازدواجایی نیس که بعد از دو ماه سر از دادگاه در میارن،
حالا میشه من یه سوال بپرسم؟
به عشق بعد از ازدواج اعتقاد دارید؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
مگه میشه با کسی که دوسش نداری ازدواج کنی؟؟/؟
نه اعتقاد ندارم
ازدواج نه امید به آیندس نه فرار از تنهایی فقط زیاد کردن مسئولیته
بعد دو سال که همه چی واسه آدم عادی شد به چه کنم چه کنم میوفتی
ممکنه ازدواج برای یه پسر باعث پیشرفت تو زندگیش بشه ولی واسه اکثر دخترا ( نه همشون ) خط کشیدن رو آینده و پیشرفتشونه
فک نمیکنم برا فرار از تنهایی داره شاید این یکی از عاملاش برای تمایل به ازدواج باشه امید به آینده رسیدن به هدفات در کنار کسی که دوسش داری و دوست داره و خیلی چیزای دیگه البته منظورم اون ازدواجایی نیس که بعد از دو ماه سر از دادگاه در میارن،
حالا میشه من یه سوال بپرسم؟
به عشق بعد از ازدواج اعتقاد دارید؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
مگه میشه با کسی که دوسش نداری ازدواج کنی؟؟/؟
میدونید گاهی اینقدر شرایط محیطی و جو مجردی رو آدم اثر میگذاره که در واقع فقط داره بهونه میگیره ولی اگه حقیقتا اصول ما با کسی جور نباشه به نظر من نباید باهاش ازدواج کنیم.من دیدم که به طرف قبل ازدواج علاقه ی نباشه ولی کم کم به وجود میاد