خواص درمانی ورزش تای چی
تمرینات آرام و ملایم تای چی روشی سودمند در رفع یا پیشگیری از مشکلات سالخورد گیست و می تواند فعالیتی مؤثر برای سنین کهنسالی باشد.
چه بسا که تای چی را " مراقبه ضمن حرکت " تعریف می کنند ، اما بهتر است آنرا " درمان ضمن حرکت " قلمداد کرد. شواهد بسیاری وجود دارد که تمرینات ذهنی- جسمی این رشته از هنرهای رزمی چینی ، در درمان یا پیشگیری بیماریها کارایی بسیار دارد. این خود در حالیست که شما در هر شرایطی می توانید به تمرینات تای چی مبادرت ورزید ، حتی اگر از وضعیت جسمی و روحی خوبی برخوردار نباشید.به هنگام اجرای حرکات بایستی نفس عمیق و شکمی کشید. همچنین چون سایر روشهای مراقبه ای ، بر روی دریافت های حسی بدن خود تمرکز کرد. از جهات مختلفی تای چی با سایر روشها تفاوت هایی دارد. حرکات آن دوار و بدون فشار است، عضلات در وضعیتی وانهاده بدون فشار و انقباض می باشند، مفاصل تحت فشار باز یا خم نشده و ماهیچه ها (بافت های پیوندی) هرگز کشیده نمی شوند. هر فردی با هر شرایطی می تواند تای چی کار کند ، چه آنان که بر روی صندلی چرخدار نشسته اند و چه کسانی که دوران نقاهت پس از یک عمل جراحی را سپری می نمایند.
به ادامه بروید
بعقیده پرفسور پیتر م. واینی استادیار دانشکده پزشکی هاروارد و مسئول طرح پژوهشی تأثیر تای چی بر ذهن و جسم ، واقع در مرکز تحقیقات آشر(Osher) دانشگاه هاروارد :
در تحقیقات انجام شده ، تای چی را به عنوان یک درمان کمکی استاندارد برای پیشگیری از بیماریها که معمولاً با بالا رفتن سن نمایان می شود ، وهمچنین جهت بازسازی جسم در بسیاری ازمراحل زندگی مفید شمرده اند. درمان کمکی شخص را همراه با درمان های اولیه پزشکی، ودر جهت مقابله باعلائم اولیه بیماری بکار میبرد. به طور کلی ، درمانهای کمکی به منظور عملکرد بهتر بیمار و کیفیت زندگی انجام می گردد.
قدرت عضلانی: درتحقیق منتشر شده درسال 2006 ، در رابطه با درمان های جایگزین در سلامتی و پزشکی ، محققان دانشگاه استنفورد، مزایای تای چی را در 39 زن و مرد با میانگین سنی 66 سال با تناسب اندام کمتر از متوسط و حداقل یکی از عوامل خطرساز بیماریهای قلبی عروقی گزارش داده اند ، پس از برگزاری 36 تای چی در 12 هفته ، علایم بهبودی هم در گروه قدرت بدنی پایین تر (که بوسیله تعداد دفعاتی که آنها می توانند از یک صندلی در 30 ثانیه بلند شوند، اندازه گیری شده است) و هم در گروه با قدرت بدنی بالاتر (که بوسیله توانایی آنها درانجام حلقه بازو اندازه گیری شده است ) مشاهده گردید .
در یک تحقیق ژاپنی با همان معیار اندازه گیری قدرتی ، 12 هفته برنامه ورزشی متفاوت را ، که شامل تای چی ، پیاده روی سریع و آموزش مقاومت بود به 113 نفر از افراد مسن اختصاص داده بودند . افرادی که تایچی انجام داده بودند 30درصد بهبودی در قدرت بدنی پایین تر و25 درصد بهبودی در قدرت بازو نشان داده بودند که این علائم بهبودی تقریبا با گروه مقاومت بدنی یکسان و از گروه پیاده روی سریع بیشتربود.
دکتر گلاریا یه ، استادیار دانشکده پزشکی هاروارد می گوید " اگر چه شما با وزنه یا گروههای مقاومت کار نمی کنید ، اما ورزشهای بازو(حرکات دست)،در تایچی بالاتنه شما را قوی می کند." تای چی هر دو اندام تحتانی و فوقانی و همچنین ماهیچه های اصلی در پشت و شکم را تقویت می کند."
انعطاف پذیری: تحقیق استنفورد، افزایش قابل توجهی را در انعطاف پذیری و قدرت زنان درقسمت فوقانی و تحتانی ، در سال 2006 نشان داد.
تعادل: تای چی حفظ تعادل را بهبود می بخشد و براساس چند تحقیق ، سقوط بر اثر تلو تلو خوردن را کاهش می دهد. توانایی درک موقعیت و محل، با افزایش سن کاهش می یابد . تای چی کمک می کند این حس را که عملکرد نورون حسی در گوش داخلی و گیرنده های کششی در عضلات و رباطهاست، تقویت کنید. تای چی همچنین قدرت عضلانی و انعطاف پذیری را بهبود می بخشدو باعث می شود که مشکل تلو تلو خوردن زودتر برطرف گردد.ترس از افتادن باعث می شود شما بیشتر سقوط کنید، برخی از مطالعات نشان داده است که آموزش تای چی این ترس را کاهش میدهد.
تای چی جهت وضعیت های پزشکی:
هنگامی که درمانهای استاندارد ترکیبی می شوند، به نظر می رسد که تای چی برای شرایط مختلف پزشکی مفید باشد. به عنوان مثال: آرتروز در یک مطالعه 40 نفره در دانشگاه تافتز ، در اکتبر 2008 در نشست کالج آمریکایی روماتولوژی آمده است ، 12 هفته تای چی دو بار در هفته به مدت یک ساعت، میتواند درد را کاهش داده و خلق و خو را بهبود بخشد، حتی ع:/. لکرد فیزیکی بدن را بیشتر از استاندارد تمرینات کششی در افراد مبتلا به آرتروز شدید زانو ، کاهش دهد.با توجه به مطالعه ایی در کره در تاریخ دسامبر 2008 ، که در کتابهای
Evidence-based Complementaryو Alternative Medicine منتشر شده است ، هشت هفته های تایچی وبه دنبال آن هشت هفته تمرین درمنزل، انعطاف پذیری را به نحوشایسته ای افزایش داده وروند بیماری را در بیماران مبتلا به spondylitis ankylosing ، کند نموده است. شایان به ذکر است که آرتریت در این بیماران به صورت التهاب بر روی ستون فقرات مشاهده می شود و بسیار دردناک و ناتوان کننده است.
تراکم استخوان کم: چکیده ای از شش مطالعه کنترل شده توسط دکتر وین و دیگر محققان دانشگاه هاروارد نشان می دهد که تای چی یک راه بی خطر و موثر برای حفظ تراکم استخوان در زنان یائسه است. تحقیقات تحت نظارت تای چی، بر روی زنان مبتلا به استئوپنی (بیماری کاهش تراکم استخوان شدید که مشابه پوکی استخوان نیست) در مرکز تحقیقات Osher و مرکز پزشکی بوستون Deaconess، درحال انجام است.
سرطان سینه: تای چی نشان داده است که می تواند کیفیت زندگی و توانایی عملکردی (توانایی فیزیکی جهت انجام فعالیت های عادی روزانه مانند کار یا ورزش) را در زنان مبتلا به سرطان سینه را بهبود بخشد و یا عوارض جانبی درمان سرطان سینه را اصلاح نماید. به عنوان مثال ، مطالعه سال 2008 در دانشگاه روچستر ، که در علوم پزشکی و ورزشی منتشر شد، نشان داد که کیفیت زندگی و توانایی عملکردی (از جمله ظرفیت هوازی ، قدرت عضلانی و انعطاف پذیری) در زنان مبتلا به سرطان سینه که فقط 12 هفته تای چی انجام داده بودند ، بهبود یافته ، در حالی که در گروه شاهد که فقط درمان حمایتی داشتند، عملکردهای فوق رو به کاهش بوده است.
بیماری قلبی: یک مطالعه 53 نفره در دانشگاه ملی تایوان نشان داد که یک سال تمرین تای چی به صورت قابل توجهی ظرفیت ورزش را افزایش ، فشار خون را کاهش ، سطح کلسترول ، تری گلیسیرید ، انسولین ، و واکنش پروتئین در افراد در معرض خطر بیشتر برای بیماریهای قلبی، را بهبود داده است.آموزش تای چی این بررسی که در سپتامبر 2008 در مجله جایگزینها و مکمل های پزشکی منتشر شد ، نشان می دهد هیچ بهبودی در گروه شاهد که تمرین تای چی نداشتند مشاهده نشد.
نارسایی قلبی: در یک مطالعه مقدماتی 30 نفره در دانشکده پزشکی هاروارد ، 12 هفته تمرین تای چی توانایی راه رفتن و کیفیت زندگی شرکت کنندگان را بهبود بخشید. همچنین سطوح خونی پروتئینی ب نوع natriuretic ،که نشان دهنده نارسایی قلبی است؛ کاهش یافت. آزمایش بر روی 150 بیمار تحت کنترل در حال انجام است.
فشار خون بالا: در بررسی 26 تحقیق ، که در نشریه پیشگیری از قلب و عروق (بهار 2008) به زبان انگلیسی و چینی منتشر شده دکتر" یه" گزارش داد که در 85 ٪ از آزمایش ، تای چی فشار خون را کاهش داده ، همچنین در محدوده 3 تا 32 میلی متر جیوه فشار سیستولیک و 2 تا 18 میلی متر جیوه در فشار دیاستولیک ، بهبودی مشاهده گردیده است.
بیماری پارکینسون: مطالعه آزمایشی33 نفر ،از دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن در سنت لوییس ، که در نشریه راه رفتن و استقرار (اکتبر 2008) منتشر شد ، نشان داد که در افراد مبتلا به بیماری خفیف تا نسبتا شدید پارکینسون ، پس از 20 جلسه تای چی، تعادل ، توانایی راه رفتن ، و در مجموع رفاه کلی بهبود یافته است.
مشکلات خواب: در دانشگاه کالیفرنیا ، لس آنجلس ، مطالعه 112 سالمند سالم که ازمشکلات خواب شکایت داشتند ، نشان داد که 16 هفته تمرین تای چی کیفیت و طول مدت خواب را به طور قابل توجهی بیشتر از آموزش استاندارد خواب بهبود بخشید. این مطالعه در شماره ژوئیه 2008 مجله خواب منتشر شد.
سکته مغزی: در 136 بیمار که در حداقل شش ماه گذشته، سکته مغزی داشته اند، 12 هفته تمرین تای چی تعادل ایستادن را بهتر نمود . این بهبودی نسبت به یک برنامه جامع ورزشی که مستلزم تنفس ، کشش عضلات و مفاصل درگیر در نشستن و راه رفتن بود، بیشتر بوده است . این مطالعات در شماره ژانویه 2009 نشریه توانبخشی مغز و اعصاب منتشر شد.
این مقاله در نشریه قهرمان در اردبیشت ماه سال 1390 به چاپ رسیده است
تمرینات آرام و ملایم تای چی روشی سودمند در رفع یا پیشگیری از مشکلات سالخورد گیست و می تواند فعالیتی مؤثر برای سنین کهنسالی باشد.
چه بسا که تای چی را " مراقبه ضمن حرکت " تعریف می کنند ، اما بهتر است آنرا " درمان ضمن حرکت " قلمداد کرد. شواهد بسیاری وجود دارد که تمرینات ذهنی- جسمی این رشته از هنرهای رزمی چینی ، در درمان یا پیشگیری بیماریها کارایی بسیار دارد. این خود در حالیست که شما در هر شرایطی می توانید به تمرینات تای چی مبادرت ورزید ، حتی اگر از وضعیت جسمی و روحی خوبی برخوردار نباشید.به هنگام اجرای حرکات بایستی نفس عمیق و شکمی کشید. همچنین چون سایر روشهای مراقبه ای ، بر روی دریافت های حسی بدن خود تمرکز کرد. از جهات مختلفی تای چی با سایر روشها تفاوت هایی دارد. حرکات آن دوار و بدون فشار است، عضلات در وضعیتی وانهاده بدون فشار و انقباض می باشند، مفاصل تحت فشار باز یا خم نشده و ماهیچه ها (بافت های پیوندی) هرگز کشیده نمی شوند. هر فردی با هر شرایطی می تواند تای چی کار کند ، چه آنان که بر روی صندلی چرخدار نشسته اند و چه کسانی که دوران نقاهت پس از یک عمل جراحی را سپری می نمایند.
به ادامه بروید
بعقیده پرفسور پیتر م. واینی استادیار دانشکده پزشکی هاروارد و مسئول طرح پژوهشی تأثیر تای چی بر ذهن و جسم ، واقع در مرکز تحقیقات آشر(Osher) دانشگاه هاروارد :
در تحقیقات انجام شده ، تای چی را به عنوان یک درمان کمکی استاندارد برای پیشگیری از بیماریها که معمولاً با بالا رفتن سن نمایان می شود ، وهمچنین جهت بازسازی جسم در بسیاری ازمراحل زندگی مفید شمرده اند. درمان کمکی شخص را همراه با درمان های اولیه پزشکی، ودر جهت مقابله باعلائم اولیه بیماری بکار میبرد. به طور کلی ، درمانهای کمکی به منظور عملکرد بهتر بیمار و کیفیت زندگی انجام می گردد.
قدرت عضلانی: درتحقیق منتشر شده درسال 2006 ، در رابطه با درمان های جایگزین در سلامتی و پزشکی ، محققان دانشگاه استنفورد، مزایای تای چی را در 39 زن و مرد با میانگین سنی 66 سال با تناسب اندام کمتر از متوسط و حداقل یکی از عوامل خطرساز بیماریهای قلبی عروقی گزارش داده اند ، پس از برگزاری 36 تای چی در 12 هفته ، علایم بهبودی هم در گروه قدرت بدنی پایین تر (که بوسیله تعداد دفعاتی که آنها می توانند از یک صندلی در 30 ثانیه بلند شوند، اندازه گیری شده است) و هم در گروه با قدرت بدنی بالاتر (که بوسیله توانایی آنها درانجام حلقه بازو اندازه گیری شده است ) مشاهده گردید .
در یک تحقیق ژاپنی با همان معیار اندازه گیری قدرتی ، 12 هفته برنامه ورزشی متفاوت را ، که شامل تای چی ، پیاده روی سریع و آموزش مقاومت بود به 113 نفر از افراد مسن اختصاص داده بودند . افرادی که تایچی انجام داده بودند 30درصد بهبودی در قدرت بدنی پایین تر و25 درصد بهبودی در قدرت بازو نشان داده بودند که این علائم بهبودی تقریبا با گروه مقاومت بدنی یکسان و از گروه پیاده روی سریع بیشتربود.
دکتر گلاریا یه ، استادیار دانشکده پزشکی هاروارد می گوید " اگر چه شما با وزنه یا گروههای مقاومت کار نمی کنید ، اما ورزشهای بازو(حرکات دست)،در تایچی بالاتنه شما را قوی می کند." تای چی هر دو اندام تحتانی و فوقانی و همچنین ماهیچه های اصلی در پشت و شکم را تقویت می کند."
انعطاف پذیری: تحقیق استنفورد، افزایش قابل توجهی را در انعطاف پذیری و قدرت زنان درقسمت فوقانی و تحتانی ، در سال 2006 نشان داد.
تعادل: تای چی حفظ تعادل را بهبود می بخشد و براساس چند تحقیق ، سقوط بر اثر تلو تلو خوردن را کاهش می دهد. توانایی درک موقعیت و محل، با افزایش سن کاهش می یابد . تای چی کمک می کند این حس را که عملکرد نورون حسی در گوش داخلی و گیرنده های کششی در عضلات و رباطهاست، تقویت کنید. تای چی همچنین قدرت عضلانی و انعطاف پذیری را بهبود می بخشدو باعث می شود که مشکل تلو تلو خوردن زودتر برطرف گردد.ترس از افتادن باعث می شود شما بیشتر سقوط کنید، برخی از مطالعات نشان داده است که آموزش تای چی این ترس را کاهش میدهد.
تای چی جهت وضعیت های پزشکی:
هنگامی که درمانهای استاندارد ترکیبی می شوند، به نظر می رسد که تای چی برای شرایط مختلف پزشکی مفید باشد. به عنوان مثال: آرتروز در یک مطالعه 40 نفره در دانشگاه تافتز ، در اکتبر 2008 در نشست کالج آمریکایی روماتولوژی آمده است ، 12 هفته تای چی دو بار در هفته به مدت یک ساعت، میتواند درد را کاهش داده و خلق و خو را بهبود بخشد، حتی ع:/. لکرد فیزیکی بدن را بیشتر از استاندارد تمرینات کششی در افراد مبتلا به آرتروز شدید زانو ، کاهش دهد.با توجه به مطالعه ایی در کره در تاریخ دسامبر 2008 ، که در کتابهای
Evidence-based Complementaryو Alternative Medicine منتشر شده است ، هشت هفته های تایچی وبه دنبال آن هشت هفته تمرین درمنزل، انعطاف پذیری را به نحوشایسته ای افزایش داده وروند بیماری را در بیماران مبتلا به spondylitis ankylosing ، کند نموده است. شایان به ذکر است که آرتریت در این بیماران به صورت التهاب بر روی ستون فقرات مشاهده می شود و بسیار دردناک و ناتوان کننده است.
تراکم استخوان کم: چکیده ای از شش مطالعه کنترل شده توسط دکتر وین و دیگر محققان دانشگاه هاروارد نشان می دهد که تای چی یک راه بی خطر و موثر برای حفظ تراکم استخوان در زنان یائسه است. تحقیقات تحت نظارت تای چی، بر روی زنان مبتلا به استئوپنی (بیماری کاهش تراکم استخوان شدید که مشابه پوکی استخوان نیست) در مرکز تحقیقات Osher و مرکز پزشکی بوستون Deaconess، درحال انجام است.
سرطان سینه: تای چی نشان داده است که می تواند کیفیت زندگی و توانایی عملکردی (توانایی فیزیکی جهت انجام فعالیت های عادی روزانه مانند کار یا ورزش) را در زنان مبتلا به سرطان سینه را بهبود بخشد و یا عوارض جانبی درمان سرطان سینه را اصلاح نماید. به عنوان مثال ، مطالعه سال 2008 در دانشگاه روچستر ، که در علوم پزشکی و ورزشی منتشر شد، نشان داد که کیفیت زندگی و توانایی عملکردی (از جمله ظرفیت هوازی ، قدرت عضلانی و انعطاف پذیری) در زنان مبتلا به سرطان سینه که فقط 12 هفته تای چی انجام داده بودند ، بهبود یافته ، در حالی که در گروه شاهد که فقط درمان حمایتی داشتند، عملکردهای فوق رو به کاهش بوده است.
بیماری قلبی: یک مطالعه 53 نفره در دانشگاه ملی تایوان نشان داد که یک سال تمرین تای چی به صورت قابل توجهی ظرفیت ورزش را افزایش ، فشار خون را کاهش ، سطح کلسترول ، تری گلیسیرید ، انسولین ، و واکنش پروتئین در افراد در معرض خطر بیشتر برای بیماریهای قلبی، را بهبود داده است.آموزش تای چی این بررسی که در سپتامبر 2008 در مجله جایگزینها و مکمل های پزشکی منتشر شد ، نشان می دهد هیچ بهبودی در گروه شاهد که تمرین تای چی نداشتند مشاهده نشد.
نارسایی قلبی: در یک مطالعه مقدماتی 30 نفره در دانشکده پزشکی هاروارد ، 12 هفته تمرین تای چی توانایی راه رفتن و کیفیت زندگی شرکت کنندگان را بهبود بخشید. همچنین سطوح خونی پروتئینی ب نوع natriuretic ،که نشان دهنده نارسایی قلبی است؛ کاهش یافت. آزمایش بر روی 150 بیمار تحت کنترل در حال انجام است.
فشار خون بالا: در بررسی 26 تحقیق ، که در نشریه پیشگیری از قلب و عروق (بهار 2008) به زبان انگلیسی و چینی منتشر شده دکتر" یه" گزارش داد که در 85 ٪ از آزمایش ، تای چی فشار خون را کاهش داده ، همچنین در محدوده 3 تا 32 میلی متر جیوه فشار سیستولیک و 2 تا 18 میلی متر جیوه در فشار دیاستولیک ، بهبودی مشاهده گردیده است.
بیماری پارکینسون: مطالعه آزمایشی33 نفر ،از دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن در سنت لوییس ، که در نشریه راه رفتن و استقرار (اکتبر 2008) منتشر شد ، نشان داد که در افراد مبتلا به بیماری خفیف تا نسبتا شدید پارکینسون ، پس از 20 جلسه تای چی، تعادل ، توانایی راه رفتن ، و در مجموع رفاه کلی بهبود یافته است.
مشکلات خواب: در دانشگاه کالیفرنیا ، لس آنجلس ، مطالعه 112 سالمند سالم که ازمشکلات خواب شکایت داشتند ، نشان داد که 16 هفته تمرین تای چی کیفیت و طول مدت خواب را به طور قابل توجهی بیشتر از آموزش استاندارد خواب بهبود بخشید. این مطالعه در شماره ژوئیه 2008 مجله خواب منتشر شد.
سکته مغزی: در 136 بیمار که در حداقل شش ماه گذشته، سکته مغزی داشته اند، 12 هفته تمرین تای چی تعادل ایستادن را بهتر نمود . این بهبودی نسبت به یک برنامه جامع ورزشی که مستلزم تنفس ، کشش عضلات و مفاصل درگیر در نشستن و راه رفتن بود، بیشتر بوده است . این مطالعات در شماره ژانویه 2009 نشریه توانبخشی مغز و اعصاب منتشر شد.
این مقاله در نشریه قهرمان در اردبیشت ماه سال 1390 به چاپ رسیده است