♥ ♥ ♥ ♥ دوســـتــــــی به قـــصــد ازدواجـــ ـ ـ ـ ـ ـ ؟! ♥ ♥ ♥

[varia]

خوب مثل اينكه آقا امير سالار تو اين مدت سر نزدن ؛من خودم فكر مي كنم اول روي اين بحث كنيم :

آیا دوستی های قبل از ازدواج و به قصد ازدواج نیازه ؟

براي روشن شدن اين مساله من چند تا سوال مطرح ميكنم:

پيش سوال و مهمتر از سوال : آيا مقدمه يه چيز بايد متناسب با هدف نهايي و در راستناي اون و هماهنگ با اون باشه؟



1- ما كي يكنفر رو دوست خطاب مي كنيم ؟ به چه سطحي از رابطه دوستي گفته ميشه؟
2- قصد و هدف از يك رابطه رو چه كسي تعيين ميكنه ؟
3- قصد و هدف دوستي رو چطور ميشه حفظ كرد و چه علايمي داره كه الان هدف منحرف شده يا نه؟
فعلا همه دوستان فقط پيرامون اين دوتا سوال نظر بدن تا بحث رو با هم جلو ببريم.
لطفا بدون توجه به اينكه دوستي بين دختر و پسر هست ؛صرفا تعريف و توضيح خودتون رو از اين دوتا سوال بفرمايين.

آیا دوستی های قبل از ازدواج و به قصد ازدواج نیازه ؟ به نظرم رابطه قبل ازدواج نیازه و باید باشه ولی مدت زمان آن و هدف و نیت مشخص باشه. با خبر بودن و منطقی ظاهر شدن خانواده در چنین مواقعی بسیار مفید هستش و به طرفین کمک میکنه در هر صورت نتیجه رو قبول کنند.
آيا مقدمه يه چيز بايد متناسب با هدف نهايي و در راستناي اون و هماهنگ با اون باشه؟ بله
ما كي يكنفر رو دوست خطاب مي كنيم ؟ به چه سطحي از رابطه دوستي گفته ميشه؟ بنظرم دوست یعنی کسی که لااقل در یک بعد و یک زمینه از زندگیت بتونی باهاش همکاری کنی،همکاری ای که توام با گرو گذاشتن احساسات هم باشه. یه جورایی مانوس بشی.
قصد و هدف از يك رابطه رو چه كسي تعيين ميكنه ؟ نمیشه گفت قصد و هدف رو فقط طرفین رابطه در این مورد تعیین میکنند. مسلما نظر خانواده و تا حدود کمی هم جامعه دخیل هست.
قصد و هدف دوستي رو چطور ميشه حفظ كرد و چه علايمي داره كه الان هدف منحرف شده يا نه؟ من الان موندم چی بگم!ینظرم اساسا دوستی بقصد شناخت بی معنیه. ما میتونیم با یکی رابطه داشته باشیم تا تو کارها بهم کمک کنیم. در مسائل و مشکلات با هم باشیم ولی نمیتونیم دوست بشیم تا بشناسیمش. اگه دختر و پسری هم با هم دوست میشند به این خاطر هست که در حد و اندازه ای نیازهای روحی و عاطفی هم رو برطرف کنند(هرچند در خلال این رابطه همدیگه رو هم میشناسند همونطور که دو هم جنس هم در خلال روابط همو میشناسند) و ....

 

[am-ml]

از اول این تاپیک این کامنت مفیدتر و کاملتر از همه بوده و تا حدی هم این چیزی که گفتم رو تو خودش داره .. منظورم المانای مختلف و نتایج مختلفه

اصن اختلاف نظرای الان شما تو این تاپیک بخاطر فرهنگای مختلفتون هس

مسلما فرهنگ هر جایی بی تاثیر نیست ولی ما اینجا میخواییم اول ببینیم اصلا اصالتی داره قضیه و بعد اگر دیدیم که ممکنه ؛اونوقت به اینم میرسیم که پس چرا تو بعضی فرهنگ ها مثل یک جزامی به اینگونه افراد نگاه میشه.(قدم به قدم)

اگر چند صفحه قبلتر رو مطالعه کرده باشید من این سلسله مراتب رو باز کردم پس موافق هستم...

با من هستین امیر سالار ؟ یا جواب تارا رو دادی؟ (اگه با منی:خوب اگه موافقی پس بی زحمت سوالاتم رو جواب بده )

آیا دوستی های قبل از ازدواج و به قصد ازدواج نیازه ؟ به نظرم رابطه قبل ازدواج نیازه و باید باشه ولی مدت زمان آن و هدف و نیت مشخص باشه. با خبر بودن و منطقی ظاهر شدن خانواده در چنین مواقعی بسیار مفید هستش و به طرفین کمک میکنه در هر صورت نتیجه رو قبول کنند.
آيا مقدمه يه چيز بايد متناسب با هدف نهايي و در راستناي اون و هماهنگ با اون باشه؟ بله
ما كي يكنفر رو دوست خطاب مي كنيم ؟ به چه سطحي از رابطه دوستي گفته ميشه؟ بنظرم دوست یعنی کسی که لااقل در یک بعد و یک زمینه از زندگیت بتونی باهاش همکاری کنی،همکاری ای که توام با گرو گذاشتن احساسات هم باشه. یه جورایی مانوس بشی.
قصد و هدف از يك رابطه رو چه كسي تعيين ميكنه ؟ نمیشه گفت قصد و هدف رو فقط طرفین رابطه در این مورد تعیین میکنند. مسلما نظر خانواده و تا حدود کمی هم جامعه دخیل هست.
قصد و هدف دوستي رو چطور ميشه حفظ كرد و چه علايمي داره كه الان هدف منحرف شده يا نه؟ من الان موندم چی بگم!ینظرم اساسا دوستی بقصد شناخت بی معنیه. ما میتونیم با یکی رابطه داشته باشیم تا تو کارها بهم کمک کنیم. در مسائل و مشکلات با هم باشیم ولی نمیتونیم دوست بشیم تا بشناسیمش. اگه دختر و پسری هم با هم دوست میشند به این خاطر هست که در حد و اندازه ای نیازهای روحی و عاطفی هم رو برطرف کنند(هرچند در خلال این رابطه همدیگه رو هم میشناسند همونطور که دو هم جنس هم در خلال روابط همو میشناسند) و ....

مرسی آقای گلچین ولی یه اشکال کوچولو دارم به جوابات ؛ توی جوابات اصل موضوع بحث رو لحاظ کردی در حالی که باید بدون توجه به اون جواب میدادی .البته اگه دوست نداشتی جوابا رو تغییر نده ؛چون تا همینجا هم برای ادامه بحث خوبه.
اگه آقا امیر سالار هم جواباشون رو بنویسن ؛میتونیم وارد ادامه بحث بشیم (کجاییییییییییییییی امیر سالار؟ این بحث مونده رو هوا منتظر شما داداش)

پ.ن: اون سوال که رابطه دوستی نیاز هست یا نه رو هم نباید جواب میدادی :rolleyessmileyanim:؛این اصل بحثه که ما به طور غیر مستقیم و با جمع بندی جوابامون در موردش نتیجه میگیریم (شاید حتی به نتایج مشترک هم نرسیم)

 

[zErOOn3]

درود /...

میــــــــــــان برنامه :::: با اجــازه البتـــ ...
(هنــو نخوندوم مطالبــو)

سوالاتو هم جداگونه پاسخ بدین منمون می شیم /...

2:
خو2مو میندازوم جلو ::: چیرا Max ــو بندازوم ؟

به نظرتون الان درسته ما بریم تو این کارا ؟ وقتشه ؟ (یه ماه دگر اعزامیم ::: خدمت مقدس پرپری)

یــا کلا کنسل ـــش کنیم؟ (برای بار x*y ــوم ؟) PC هم خرابه و امکانات مهیا نی /... میشه _ ولی سخت بید ...


1:

... ( یه زنگی چیزی بزنوم هنــــو (بــ*ـــد مخمصه ای بید با مرام)

 

[ستاره70]

درود /...

میــــــــــــان برنامه :::: با اجــازه البتـــ ...
(هنــو نخوندوم مطالبــو)

سوالاتو هم جداگونه پاسخ بدین منمون می شیم /...

2:
خو2مو میندازوم جلو ::: چیرا Max ــو بندازوم ؟

به نظرتون الان درسته ما بریم تو این کارا ؟ وقتشه ؟ (یه ماه دگر اعزامیم ::: خدمت مقدس پرپری)

یــا کلا کنسل ـــش کنیم؟ (برای بار x*y ــوم ؟) PC هم خرابه و امکانات مهیا نی /... میشه _ ولی سخت بید ...


1:

... ( یه زنگی چیزی بزنوم هنــــو (بــ*ـــد مخمصه ای بید با مرام)

:5:
بازم:5:
ودرآخر::5::5:

 

[@... zahra]

آخه چی بگیم...خیلیا هستن دوست بودن ازدواج هم کردن زندگی خوبی دارن اما بعضیا هم هستن دوست بودن به بن بست رسیدن...
فقط من یک نتیجه رسیدم که همه چی به خود آدم بستگی داره...دوست شی یا سنتی ازدواج کردن یه چیزه ... زندگیو نگه داشتن یه هنر دیگه س...دروغ که نمیگم؟؟

 

[am-ml]

درود /...

میــــــــــــان برنامه :::: با اجــازه البتـــ ...
(هنــو نخوندوم مطالبــو)

سوالاتو هم جداگونه پاسخ بدین منمون می شیم /...

2:
خو2مو میندازوم جلو ::: چیرا Max ــو بندازوم ؟

به نظرتون الان درسته ما بریم تو این کارا ؟ وقتشه ؟ (یه ماه دگر اعزامیم ::: خدمت مقدس پرپری)

یــا کلا کنسل ـــش کنیم؟ (برای بار x*y ــوم ؟) PC هم خرابه و امکانات مهیا نی /... میشه _ ولی سخت بید ...


1:

... ( یه زنگی چیزی بزنوم هنــــو (بــ*ـــد مخمصه ای بید با مرام)

سلام آقا زیرو ؛به قول ستاره جون :5:
2- ولی حالا از شوخی گذشته ؛اگه منظورتون اینه که ازدواجتون رو بخاطر اینکه سربازی نرفتین عقب بندازین اشتباه می کنین(صرفا بخاطر سربازی اشتباهه) ولی خوب باید شرایط خودتون و شرایط خانمی که دارین به خواستگاریش میرین رو هم در نظر بگیرین.
یه خانم هر چقدر هم که به خوبی و شخصیت شما اطمینان داشته باشه و هر چقدر هم که بهتون علاقه مند باشه وقتی شرایط دیگه یعنی وضعیت کار و محل زندگی شما و ... مشخص نباشه ؛تصمیم گیری براش سخت میشه .
ولی اگر کارتون مشخصه و میتوننین یه فکری هم برای خونه بکنین ؛سربازی نرفتن و اینکه تازه دارین میرین مهم نیست.
البته نمی دونم فرهنگ منطقه شما چطوره ؛اینجا دوره عقد تا دوسال یه چیز کاملا عادیه و بیشترش هم هست (من به شخصه رد می کنم ولی به هر حال برای مردم عادیه) اگه طرفای شما هم اینطوری هست که دیگه فکر خونه هم نیازی نیست باشی و دوسال وقت داری ولی به هر حال این دوسال خیلی زود میگذره .

1- اینکه کلا ازدواج رو به تعویق بندازی بستگی به خودت داره ؛سن و سال شما(24 سال درسته؟) قائدتا باید احساسات زودگذر رو پشت سر گذاشته باشی و الان بتونی با عقل تصمیم بگیری . من به داداش خودم توصیه می کنم که زن بگیره ،شغل داره و درآمدش بد نیست (میتونه یه زندگی متوسط راه بندازه) و از نظر بلوغ فکری هم میبینم که تصمیماتش سنجیده هست.
یعنی در مجموع بخوام بگم : 1- بلوغ فکری و توانایی اداره زندگی رو در خودتون احساس کنید (شما تکیه گاه همسرتون هستین ؛هر زنی توی هر جایگاه و رتبه ای دوست داره مردش طوری باشه که بتونه بهش تکیه کنه و البته متقابلا پشتیبان همسرش هم باشه )
2- وضعیت اقتصادی تون طوری باشه که لا اقل بتونین یه زندگی متوسط - از نظر مالی-رو اداره کنین.

 

[امیر سالار]

1- ما كي يكنفر رو دوست خطاب مي كنيم ؟ به چه سطحي از رابطه دوستي گفته ميشه؟
2- قصد و هدف از يك رابطه رو چه كسي تعيين ميكنه ؟
3- قصد و هدف دوستي رو چطور ميشه حفظ كرد و چه علايمي داره كه الان هدف منحرف شده يا نه؟

1-ببینید من قبلن هم تو پستای قبلیم به این موضوع اشاره کردم که مهم نیست لفظ دوست به کار ببرید یا آشنایی یا پارتنر یا هر چیز دیگه ای... ما با قالب این رابطه و المانهای اون کار داریم...اگه عموما برای دوستی چن تا شاخصه قایل بشیم مثل همدلی...مرافقت...همکاری...صمیمیت و ... شما در واقع در این رابطه برای هر کدوم از این شاخصه ها ضریب قایل میشید و یکی رو بیشتر بهش توجه میکنید یکی رو کمتر ...خوب طبیعیه مثلا وقتی همدلی و صمیمیت رو بیش از حد وارد رابطه بکنید در واقع علاقمندی و هیجان عاطفی ایجاد کردید و به تبع اون رابطه از مسیر اصلیش جدا میشه و همین قضیه عشق و عاشقی پیش میاد... در نتیجه به هر نحو نگاه بکنید هم اسم دوستی میشه روش گذاشت(دوستی تخفیف یافته....به سبب هرس کردن بعضی شاخص ها)هم آشنایی...

2-قطعا طرفین رابطه...شما قبل از خانواده یا هر کس دیگه ای به یه شخصی علاقمند میشید و پا پیش میذارید و من قویا" معتقدم هر کدوم از طرفین باید به سطحی از بلوغ رفتاری برسن که مدیریت رو خودشون به دست بگیرن و خانواده رو به عنوان یه ابزار اطلاعاتی و مشورتی بهش نگاه بکنن و به دنبال تفویض مسئولیتها به خانواده نباشن...

3-تشخیص این موضوع زیاد سخت نیس...بالاخره هر آدمی از دل خودش از نیت خودش باخبره

 

[am-ml]

خوب بالاخره امیر سالار هم مشرف فرمودن و جواباشون رو نوشتن ؛حالا فردا انشالله من جوابا رو بررسی میکنم و اشکال میکنم و شما جواب بدین و اینطوری جلو میریم.

پ.ن: امیر سالار همش نتیجه گیری میکنی ها ؛عجله نکن دیگه . با هم جلو میریم.

 

[zErOOn3]

سلام آقا زیرو ؛به قول ستاره جون :5:
2- ولی حالا از شوخی گذشته ؛اگه منظورتون اینه که ازدواجتون رو بخاطر اینکه سربازی نرفتین عقب بندازین اشتباه می کنین(صرفا بخاطر سربازی اشتباهه) ولی خوب باید شرایط خودتون و شرایط خانمی که دارین به خواستگاریش میرین رو هم در نظر بگیرین.
یه خانم هر چقدر هم که به خوبی و شخصیت شما اطمینان داشته باشه و هر چقدر هم که بهتون علاقه مند باشه وقتی شرایط دیگه یعنی وضعیت کار و محل زندگی شما و ... مشخص نباشه ؛تصمیم گیری براش سخت میشه .
ولی اگر کارتون مشخصه و میتوننین یه فکری هم برای خونه بکنین ؛سربازی نرفتن و اینکه تازه دارین میرین مهم نیست.
البته نمی دونم فرهنگ منطقه شما چطوره ؛اینجا دوره عقد تا دوسال یه چیز کاملا عادیه و بیشترش هم هست (من به شخصه رد می کنم ولی به هر حال برای مردم عادیه) اگه طرفای شما هم اینطوری هست که دیگه فکر خونه هم نیازی نیست باشی و دوسال وقت داری ولی به هر حال این دوسال خیلی زود میگذره .

SLM
...HanOo KaC Dar JaRuN Ni
...HaTtaa
VRY VRY tnks
DaQIQ NEM!@N!M _ VaLi FKON!MKaMTaR Az 1 SaaL
BISHTaRaM DaSHT!M Ya DaR!M EHTeMaLaN
VaLi HaMoOn 1 Year
AG MoSHKeLLi NaBaSHeH
...
..
.
MoF!D BaSHeH FaQaT D

1- اینکه کلا ازدواج رو به تعویق بندازی بستگی به خودت داره ؛سن و سال شما(24 سال درسته؟) قائدتا باید احساسات زودگذر رو پشت سر گذاشته باشی و الان بتونی با عقل تصمیم بگیری .

tnks
FK0N!M
...EHTeMaLaN
...MaMoOLaN AKHaRSaR EESHoOn MOVaFaQ M!SHaNOW
BKH!aaL M!SH!M 2 BaReH

من به داداش خودم توصیه می کنم که زن بگیره ،شغل داره و درآمدش بد نیست (میتونه یه زندگی متوسط راه بندازه) و از نظر بلوغ فکری هم میبینم که تصمیماتش سنجیده هست.

EMRoOoz DG G!!R NeM!!!!DaN
D:
SHoOoKH! KaRDM
tnks

یعنی در مجموع بخوام بگم : 1- بلوغ فکری و توانایی اداره زندگی رو در خودتون احساس کنید (شما تکیه گاه همسرتون هستین ؛هر زنی توی هر جایگاه و رتبه ای دوست داره مردش طوری باشه که بتونه بهش تکیه کنه و البته متقابلا پشتیبان همسرش هم باشه )
2- وضعیت اقتصادی تون طوری باشه که لا اقل بتونین یه زندگی متوسط - از نظر مالی-رو اداره کنین.

tnks

 

[هانیه]

1333

 

[kahkeshan]

خیلی وقتا توزندگی اتفاقاتی که برای آدم میفته دست خود انسان نیست..گاهی خیلی ناگهانی وارد رابطه ای میشی که هرگز نه موردقبول خودت بوده ونه خانوادت ..اصلا به ذهنت نمیرسیده که بخوای وارد یه رابطه دوستی پایداربشی.من تجربه های خوب و بدی ازدوستانم دیدم ..دوستی داشتم که 4 سال بایک نفردوست بودن ازاول هم هیچگونه قصدازدواجی نبوده اماآخرش منتهی به یک ازدواج موفق شد گرچه دختره اصلا موافق روابط دوستی نبوده ازنظر اعتقادی .اما به قول خودش خیلی اتفاقی وارد رابطه شد ..اما از اول گفت به خداتوکل میکنم ..ودیدم مواردی که ازاول قصد ازدواج برای دوست شدن داشتن 2 ماه هم دووم نیاوردن .همیشه نمیشه کلی صحبت کرد گرچه توی جامعه ماهنوز رابطه دوستی پذیرفته نیست کاملا و علتش هم اینه که تجارب بد زیاد دیده شدن و متاسفانه حقیقتیه که نمیشه انکارش کرد .اما یادمون باشه خیلی عوامل میتونه تو ثبات یک رابطه و منجرشدن به ازدواج کمک کنه ..فقط دوطرف نیستند دست تقدیر وخواست خداروهم نباید نادیده گرفت ..تواین روابط اولش اگه بااعتقادبه خدا ونیت خوبی وارد بشی به شرطی که واقعا دلت بگه اشتباه نیست احساسات خودت و طرف مقابلت نتیجه رو بهتره بسپاریم به خدا ..واما اینکه چجور میشه یقین کرد اشتباه نکردیم سخته گاهی امما همیشه میگم خدا تنها نمیذاره آدم رو ..وقتی من ازخودم مطمءن باشم نیتمو راهم خیره

 

[امیر سالار]

تا حالا خیلی چیزا راجع به هوش و IQ شنیدیم و اکثرا افراد رو بر اساس هوشبهرشون از موفق تا متوسط و ضعیف طبقه بندی کردیم...اما فصل جدیدی که در این زمینه آغاز شده و تحقیقات زیادی هم روش انجام گرفته مقوله ی"هوش عاطفی"یا EQ هستش ... بحث هوش عاطفی یا هوش هیجانی از اون جهت مهمه که ما هر روز با روابطی درگیر هستیم که عواطف و احساسات ما رو بر می انگیزن اما تشخیص اینکه کجا و به چه میزان احساسات درست رو بروز بدیم اهمیت به سزایی داره...اینکه وقتی از دست دوستی عصبانی میشید این عصبانیت رو چه شکلی بروز بدید،با چه شدتی،با چه الفاظی خیلی اهمیت داره...اینکه تشخیص بدید عصبانیتتون رو قایم کنید یا تو یه وقت مناسب تر بروز بدید یعنی راجع به عملکرد و رفتار و احساستون هوشمندانه عمل میکنید...وقتی دوستی غمگین و ناراحته چطور به اون کمک میکنید؟راجع به درستی کارتون نظری دارید؟تو شرایط و دغدغه های روز مره و گاها پایدارتون چه شگردهای احساسی رو به کار میبرید؟؟؟آیا با اولین بدبیاری افسرده میشید یا روحیه تون رو قوی نگه میدارید؟؟؟

از منظر ارتباط عاطفی هم اهمیتش آشکاره...چون وقتی در مقابل شخصی هیجانات بر شما مستولی میشه توزیع این هیجانات و به کارگیری درستشون هوشمندی میخواد...پس شروع رابطه و دوام اون تا منتهی شدنش به ازدواج و جلوگیری از تبعات ناگوارش قطعا مسلتزم اینه که روی هوش هیجانی خودمون کار بکنیم...

لینک پائین رو بخونید و خودتون هم دنبال اطلاعات تکمیلی تر باشید

هــــوش هیجانی

 

[crazy 4 u]

ب نظر من رابطه های عشقی اصلن قابل اعتماد نیستن ب هردو طرف مخصوصن دختر آسیب زنندس،اگه دو جنس مخالف رابطه دوستیشون عاطفیه بهتره زیر نظر خونواده ها باشه وگرنه خوب نیس وقتی خدا ی چیزی رو صلاح ندونسه عقل حکم میکنه ب حرفش گوش بدیممم ....

 

[N@RVIN]

آدما عجیبن واقعا نمیشه قضاوت کرد در موردشون...

فکر میکنم هر تجربه ای منحصر به فرده..بعضی وقتا دختر اذیت میشه بعضی وقتا پسر بعضی وقتام هر دو ولی یک چیزی مشترکه اونم اینکه کسی که با صداقت اومده جلو بیشترین سختی رو متحمل میشه

 

[21Tir]

سلام منم یکی از دوستام با شوهرش دوست بود حدود 3 سال ... بعد شوهرش شد دیگه ... خخخخ
بعد اینکه اونا همدیگه رو یه بار اول آشنایی دیدن فقط ،بعد چون مال دو تا شهر متفاوت بودن تو این سه سال کل ارتباطشون تلفنی بود ... دفعه بعدیم که همو دیدن موقع خواستگاری و بله برون و اینا بود... از اون روز به بعد هم دگ همش همو میبینن ...
تا حالام که خدارو شکر گوش شیاطین کر و بزنم به تخته ماشالا زندگی خوبی دارن ... حدود 2ساله که مزدوج شدن ...
آها اینم بگم وسطای رابطه دگ مامان دوستمم در جریان بود...
سؤالی بود بپرسین.... من از پست دوم این تاپیک اصلا نفهمیدم بحث تا کجا پیش رفته ... برا همین با ذکر مثال توضیح دادم...

 

[mahii]

اره موافقم دوستم

خیلی وقتا توزندگی اتفاقاتی که برای آدم میفته دست خود انسان نیست..گاهی خیلی ناگهانی وارد رابطه ای میشی که هرگز نه موردقبول خودت بوده ونه خانوادت ..اصلا به ذهنت نمیرسیده که بخوای وارد یه رابطه دوستی پایداربشی.من تجربه های خوب و بدی ازدوستانم دیدم ..دوستی داشتم که 4 سال بایک نفردوست بودن ازاول هم هیچگونه قصدازدواجی نبوده اماآخرش منتهی به یک ازدواج موفق شد گرچه دختره اصلا موافق روابط دوستی نبوده ازنظر اعتقادی .اما به قول خودش خیلی اتفاقی وارد رابطه شد ..اما از اول گفت به خداتوکل میکنم ..ودیدم مواردی که ازاول قصد ازدواج برای دوست شدن داشتن 2 ماه هم دووم نیاوردن .همیشه نمیشه کلی صحبت کرد گرچه توی جامعه ماهنوز رابطه دوستی پذیرفته نیست کاملا و علتش هم اینه که تجارب بد زیاد دیده شدن و متاسفانه حقیقتیه که نمیشه انکارش کرد .اما یادمون باشه خیلی عوامل میتونه تو ثبات یک رابطه و منجرشدن به ازدواج کمک کنه ..فقط دوطرف نیستند دست تقدیر وخواست خداروهم نباید نادیده گرفت ..تواین روابط اولش اگه بااعتقادبه خدا ونیت خوبی وارد بشی به شرطی که واقعا دلت بگه اشتباه نیست احساسات خودت و طرف مقابلت نتیجه رو بهتره بسپاریم به خدا ..واما اینکه چجور میشه یقین کرد اشتباه نکردیم سخته گاهی امما همیشه میگم خدا تنها نمیذاره آدم رو ..وقتی من ازخودم مطمءن باشم نیتمو راهم خیره

 

[mahii]

اصن یکی از راههای شناخت اینکه این نوع دوستی بقصد ازدواجه یا نه طرز رفتار دونفره.گاهی میبینی فقط میخوان باهم بگنو بخندن و شوخی کنن اصلا بفکر چیز دیگه نیستن وهر وقت یکی ناراحته طرف مقابل سریع بیخیال میشه و بعد از این نوع مسایل برمیگرده و مثه قبل رفتار میکنه.بنظرم کاملا واضحه ک این ادما بدرد زندگی نمیخورن.اما یموقعیم هست ک دونفر واقعا بفکر همن تو شادیو خصوصا غم حضورشون پررنگتر میشه.دوست دارن مشکلات همو حل کنن بهم کمک کنن و دلسوز باشن حتی تو دعواها هم بفکرهم باشن البتهرفتار عاقلانه داشته باشن بنظرم این نوع اشناییا اکثر اوقات نتیجشون خوبو خیر میشه.ولی ازهمون اوایل باید ب این چیزا دقت کرد طرفو تو این شرایط گذاشتو سنجید و بعد ب این راه وارد شد

 

[hebe.nurse]

من هیچ وقت در این مورد به نتیجه ای نرسیدم. چون تجربه هایی که دیدم کاملا با هم متفاوت بودن.ولی بازم به نظر من به خیلی عوامل بستگی داره ولی مهم ترینش نیت دو طرفه. واینکه طرف دوستی ادم قابل اعتمادی باشه. بعدم همین رابطه دوستی به قصد ازدواج هم نباید خیلی طولانی شه. چون حس میکنم جذابیت دو طرف از بین میره. و به مرور سرد میشن. تازه همین رابطه هم نباید خیلی صمیمی و با وابستگی باشه. ولی در اصل زیر نظر خانواده ها باشه استحکام بیشتری داره. شاید خیلی از مشکلاتشون اگه پای خانواده ها وسط بیاد حل شه در حالی که خیلیا رو میشناسم که با توجه به تصوراتشون از خانواده هاشون مخفی نگه میدارن درحالی که بعدا که ابراز میکنن وابستگی که بزرگترین مانع واسه ی تصمیم منطقیه پیش میاد. رابطه دوستی شیرینه زیباس آرامش بخشه قشنگه خاطره انگیزه خیلی بیشتر از زمانی که خانواده ها در جریانن و تنها چن دیدار صحبت رسمیه اما اگه در راه درستی پیش نره همش زهر میشه!! بنابراین بهتره آدم طعم تلخ عشق و وابستگی و تنهایی رو تحمل کنه ولی در عوض با یک نفر با ی انتخاب درست و ی راه درست تا همیشههههه پایدار باشیم و خوشبخت و بی دغدغه )

 

[eeeeeeehsan]

بدون شک قبل هر ازدواجی حالا یا باید آشنایی باشه یا دوستی.
استارت دوستی هم خیلی مهمه، یکی میاد شماره میده، یکی میاد از رابطه داداش و آبجی های دانشگاهی شروع می کنه و غیره..
مهمه که چطور رابطه شروع میشه.
من خودم به شخصه تا شروع رابطم واسم جذاب نباشه جذب کسی نمیشم و نمیذارمم کسی جذبم شه. چه دختر چه پسر.

 

[محسن ن ک]

این بحثا ماله جووناس
ا ماها ک گذشته
الان ک در خدمت شما ارومم،ی ارامش خاص،ا اونا ک تو فیلما نشون میدن
من ک دوست ندارم ارامشم خراب شه

لطفا خوب ببینید
خوب فکر کنید
ببینید طرف چطوریه بعد جفت پا بپرید تو زندگیش
پریدنش مشکلی نی،پشیمون شدن و ول کردنش مشکل داره..اکثرتونم تجربشو دارید دیگه،تا چند وقت دهن طرف اسفالته