๑๑ مشـــاعره با واژهـ ๑๑

[FARNAZz]

آن که مست آمد و دستی به دل ما زد و رفت
در این خانه ندانم به چه سودا زد و رفت
خواست تنهایی ما را به رخ ما بکشد
تنه ای بر در این خانه ی تنها زد و رفت

تنها

 

[mohana]

.
.
تنهایی ام را با تو قسمت میکنم سهم کمی نیست
گسترده تراز عالم تنهایی من عالمی نیست

کلمه بعدی: سهم​

 

[ROJO]

تمام تو سهم منه , به کم قانعم نکن


رسوا

 

[Hossein2468]

هر دم زند هوس به چراغ دگر مرا
رسوا کند ز شکوه ی داغ دگر مرا

بعدی:یاس

 

[mohana]

من خودم این شعر رو حفظ نبودم...
اما خیلی خوشم اومد:rose:

وقتی فشرد ،
قامت آن یاس پشت در
دستان باغبان ، به مناجات رفته بود
با این سئوال سخت :
گل را به پشت در ،که به دیوار می زند؟
این سوره بزرگ
این کوثرسترگ
اینک کبود و خسته ، چه تفسیر می شود!

کلمه بعدی: پاییز​

 

[mehrshad.namdar]

آسمانش را گرفته تنگ در آغوش
ابر؛ با آن پوستین سردِ نمناکش.
باغ بی برگی،
روز و شب تنهاست،
با سکوت پاکِ غمناکش.
سازِ او باران، سرودش باد.
جامه اش شولای عریانی‌ست.
ورجز،اینش جامه ای باید .
بافته بس شعله ی زرتار پودش باد .
گو بروید ، هرچه در هر جا که خواهد ، یا نمی خواهد .
باغبان و رهگذران نیست .
باغ نومیدان
چشم در راه بهاری نیست
گر زچشمش پرتو گرمی نمی تابد ،
ور برویش برگ لبخندی نمی روید ؛
باغ بی برگی که می گوید که زیبا نیست ؟
داستان از میوه های سربه گردونسای اینک خفته در تابوت پست خاک می گوید .
باغ بی برگی
خنده اش خونیست اشک آمیز
جاودان بر اسب یال افشان زردش میچمد در آن .
پادشاه فصلها ، پائیز .
شیدا

 

[ROJO]

شدم از عشق تو شيدا، کجايي
به جان مي جويمت جانا، کجايي

همي پويم به سويت گرد عالم
همي جويم تو را هر جا، کجايي



ناب

 

[FARNAZz]

نتوانست فراموش کند مستی را
هر که از دست تو یک قطره می ناب گرفت
کی به انداختن سنگ پیاپی در آب
ماه را می شود از حافظه آب گرفت
فاضل نظری

ماه

 

[Prof.Abdi]

ماها تو سفر کردی و شب ماند و سیاهی
از ناله نه مرغ شب خفت ، نه ماهی

 

[Asoo]

سلام ......
چون نفر قبلی کلمه رو مشخص نکرده بود من کلمه پاییز رو انتخاب کردم

اما پاییز،

فصل خرمالوست!!

فصل کس تنهایی

فصل هزار چیزی است که یک جایش می لنگد....

شاید فصل هزار بهانه دیوانگی



بعدی با سکوت

 

[Prof.Abdi]

سکوتم از رصایت نیست
دلم اهل شکایت نیست
بعدی : بنفشه

 

[FARNAZz]

نشان داغ دل ماست لاله ای که شکفت
به سوگواری زلف تو این بنفشه دمید
بیا که خاک رهت لاله زار خواهد شد
ز بس که خون دل از چشم انتظار چکید

خسته

 

[mohana]

.
.
می روم خسته و افسرده و زار
سوی منزلگه ویرانه ی خویش
به خدا می برم از شهر شما
دل شوریده و دیوانه ی خویش

کلمه بعدی: غروب

 

[NB92]

غروب سرد زمستان چه دلگیر است
تنم از این همه سرمای دلشکن سیر است
چه ناله ها که نکردیم از این غروب حزین
مگر غروب غم انگیز هم به دست تقدیر است؟

واژه بعدی : غم

 

[diyana.m]

گفتم غم تو دارم گفتا غمت سرآید
گفتم که ماه من شو گفتا اگر برآید
بعدی:شاه

 

[mohana]

.
.
خدایا مالک و الملکا تو در هر عالمی شاهی
تو را دارم چه غم دارم ز حال من تو آگاهی

کلمه بعدی: دل

 

[Asoo]

نـﮧ نمـﮯدآنـﮯ !

هیچکس نمـﮯدآند. . .

پشت این چهره ی آرام در دلم چـﮧ مـﮯگذرد...

نمـﮯدآنـﮯ!

کسی نمـﮯدآند. . .

این آرامش ِ ظاهــر و این دل ِ نـا آرام ،

چقدر خستـﮧ ام مـﮯکند . .



بعدی با اشک

 

[FARNAZz]

مرا آزردی و گفتم که خواهم رفت از کویت
بلی رفتم ولی هر جا که رفتم دربدر رفتم
به پایت ریختم اشکی و رفتم در گذر از من
ازین ره بر نمی گردم که چون شمع سحر رفتم

قلب

 

[sepideeee]

قلب بی حاصل مارا بزن اکسیر مراد
یعنی از خاک در دوست نشانی به من آر

کلبه

 

[FARNAZz]

آن یوسف چون ماه را از چاه غم بیرون کشید
در کلبه ی احزان چرا این ناله ی محزون کنید
از چشم ما آیینه ای در پیش آن مه رو نهید
آن فتنه ی فتانه را برخویشتن مفتون کنید

دوست