امید دارویی است که شفا نمی دهد ، اما درد را قابل تحمل می کند
.....................................................................
امید ای دریای بی کران عشق جگونه تو را نظاره کنم تو را که از رنج تمام غریبی ها به تو پناه آوردم و آهنگ قلبم را همساز تو ساختم تا اگر دوباره بازیهای روزگار مرا در کاخ سیاه فراموشی حبس کرد از وجود بی آلایشت آهنگ قلبت را به یاد داشته باشم.....