zanbagh
New member
واژهٔ زیست*فناوری یا بیوتکنولوژی نخستین بار در سال ۱۹۱۹ از سوی کارل ارکی (Karl Ereky) به مفهوم کاربرد دانش های پزشکی و زیستی و اثر مقابل آن در فناوری*های ساخت بشر به کار برده شد. به طور کلی هر گونه کنش هوشمندانه بشر در آفرینش، بهبود و عرضه فرآورده*های گوناگون با استفاده از جانداران، به ویژه از طریق دستکاری آن*ها در سطح مولکولی در حیطه این مهم*ترین، پاک*ترین و اقتصادی*ترین فناوری سده حاضر، زیست*فناوری، قرار می*گیرد.
نام این دانش از این رو در ایران با نام "بیوتکنولوژی" شناخته میشود که این نامگذاری در تقریبا تمام کشورهای جهان با همین نام شناخته میشود.
زیست*فناوری از جمله واژه*های پر سرو صدای سال*های اخیر است.این واژه را درست یا نادرست به مفهوم همه چیز برای مردم به کار می*برند. بیوتکنولوژی را در یک تعریف کلی به کارگیری اندامگان یا ارگانیسم یا فرایندهای زیستی در صنایع تولیدی یا خدماتی دانسته*اند. تعریف ساده این پدیده نوین عبارت است از دانشی که کاربرد یکپارچه زیست*شیمی، میکروب*شناسی و فناوری*های تولید را در سامانه*های زیستی به دلیل استفاده*ای که در سرشت بین رشته*ای علوم دارند مطالعه می*کنند. در تعریف دیگر بیوتکنولوژی را چنین تشریح کرده*اند:
فنونی که از موجودات زنده برای ساخت یا تغییر محصولات، ارتقا کیفی گیاهان یا حیوانات و تغییر صفات میکروارگانیسمها برای کاربردهای ویژه استفاده می*کند. بیوتکنولوژی به لحاظ ویژگی*های ذاتی خود دانشی بین رشته*ای است. کاربرد این گونه دانش*ها در مواردی است که ترکیب ایده*های حاصل در طی همکاری چند رشته به تبلور قلمرویی با نظام جدید می*انجامد و زمینه*ها و روش*شناسی خاص خود را دارد و در نهایت حاصل برهم*کنش بخش*های گوناگون زیست*شناسی و مهندسی است. زیست*فناوری در اصل هسته*ای مرکزی و دارای دو جزء است: یک جزء آن در پی دستیابی به بهترین کاتالیزور برای یک فرایند یا عملکرد ویژه*است و جزء دیگر سامانه یا واکنشگری است که کاتالیزورها در آن عمل می*کنند
نام این دانش از این رو در ایران با نام "بیوتکنولوژی" شناخته میشود که این نامگذاری در تقریبا تمام کشورهای جهان با همین نام شناخته میشود.
زیست*فناوری از جمله واژه*های پر سرو صدای سال*های اخیر است.این واژه را درست یا نادرست به مفهوم همه چیز برای مردم به کار می*برند. بیوتکنولوژی را در یک تعریف کلی به کارگیری اندامگان یا ارگانیسم یا فرایندهای زیستی در صنایع تولیدی یا خدماتی دانسته*اند. تعریف ساده این پدیده نوین عبارت است از دانشی که کاربرد یکپارچه زیست*شیمی، میکروب*شناسی و فناوری*های تولید را در سامانه*های زیستی به دلیل استفاده*ای که در سرشت بین رشته*ای علوم دارند مطالعه می*کنند. در تعریف دیگر بیوتکنولوژی را چنین تشریح کرده*اند:
فنونی که از موجودات زنده برای ساخت یا تغییر محصولات، ارتقا کیفی گیاهان یا حیوانات و تغییر صفات میکروارگانیسمها برای کاربردهای ویژه استفاده می*کند. بیوتکنولوژی به لحاظ ویژگی*های ذاتی خود دانشی بین رشته*ای است. کاربرد این گونه دانش*ها در مواردی است که ترکیب ایده*های حاصل در طی همکاری چند رشته به تبلور قلمرویی با نظام جدید می*انجامد و زمینه*ها و روش*شناسی خاص خود را دارد و در نهایت حاصل برهم*کنش بخش*های گوناگون زیست*شناسی و مهندسی است. زیست*فناوری در اصل هسته*ای مرکزی و دارای دو جزء است: یک جزء آن در پی دستیابی به بهترین کاتالیزور برای یک فرایند یا عملکرد ویژه*است و جزء دیگر سامانه یا واکنشگری است که کاتالیزورها در آن عمل می*کنند