پرستار مهربون
New member
راوی از امام صادق (علیه السلام) می‌پرسد چرا به مكه، مكه می‌گویند: امام صادق می‌فرمایند نام اصلی مكه، بكه بود.
راوی می‌پرسد چرا بكه نام گذاری شده بود و چرا به مكه تغییر نام یافت.
امام صادق می‌فرمایند زیرا این سرزمین با بكاء و اشك بنیان شده و آدم صفی الله، بعد از هبوط در این سرزمین، بسیار در آن گریسته است و یكی از بكائین تاریخ، آدم صفی الله بوده است. اینجا سرزمینی است كه حضرت ابراهیم (علیه السلام)، بعد از عمری انتظار فرزند، وقتی خدا اسماعیل (علیه السلام) را به او داد، به فرمان خدا، همسر و فرزندش را در آن قرار می‌دهد و هم حضرت ابراهیم (علیه السلام) هم هاجر و هم حضرت اسماعیل (علیه السلام) در اینجا بسیار گریستند. اشك جزئی از فلسفه وجودی این سرزمین است.
در دوره اسلامی هم در اینجا ناله‌های یاسر، ناله‌های گرسنگان شعب ابیطالب (۳ سال محاصره اقتصادی) حادث شد و در نهایت هم می‌فرمایند، برای اینكه هر كس به اینجا می‌رسد اشكش در می‌آید و تجربه حج هم برای افراد این را ثابت می‌كند. به این دلیل این سرزمین بكه نام گذاری شده است. (البته در باب چرایی این نام گذاری روایت‌های مختلفی وجود دارند و یكی از وجوه نام گذاری همین روایتی است كه نقل شد.)
راوی می‌پرسد چرا بكه، به مكه تغییر نام یافت؟ و امام صادق می‌فرماید كه این سرزمین بعد از مدتی مبدل به بتخانه شد و در دوران جاهلیت بت‌پرستی در اینجا پای گرفت. ۳۶۰ بت در اینجا وارد شد به علاوه ۵ بت خاص و بنابراین به تعداد روزهای سال در اینجا بت وارد شد و مشركان هم برای خدایان دروغین، مناسك و آدابی داشتند. خداوند هم در قرآن در آیه ۳۵ سوره انفال می‌فرماید: «وَمَا كَانَ صَلاَتُهُمْ عِندَ الْبَیْتِ إِلاَّ مُكَاء وَتَصْدِیَةً» یعنی نماز و نیایش اقوام جاهلی در خانه خدا نبود جز سوت كشیدن و كف زدن. مشركان عبودیت به بت‌هایشان را به این شكل اظهار می‌كردند و از آنجا كه این مراسم همیشگی بود، صدای سوت و كف از آنجا بسیار شنیده می‌شد و بر همین اساس بكه به مكه (سرزمین مكاء) تغییر نام یافت؛
راوی می‌پرسد چرا بكه نام گذاری شده بود و چرا به مكه تغییر نام یافت.
امام صادق می‌فرمایند زیرا این سرزمین با بكاء و اشك بنیان شده و آدم صفی الله، بعد از هبوط در این سرزمین، بسیار در آن گریسته است و یكی از بكائین تاریخ، آدم صفی الله بوده است. اینجا سرزمینی است كه حضرت ابراهیم (علیه السلام)، بعد از عمری انتظار فرزند، وقتی خدا اسماعیل (علیه السلام) را به او داد، به فرمان خدا، همسر و فرزندش را در آن قرار می‌دهد و هم حضرت ابراهیم (علیه السلام) هم هاجر و هم حضرت اسماعیل (علیه السلام) در اینجا بسیار گریستند. اشك جزئی از فلسفه وجودی این سرزمین است.
در دوره اسلامی هم در اینجا ناله‌های یاسر، ناله‌های گرسنگان شعب ابیطالب (۳ سال محاصره اقتصادی) حادث شد و در نهایت هم می‌فرمایند، برای اینكه هر كس به اینجا می‌رسد اشكش در می‌آید و تجربه حج هم برای افراد این را ثابت می‌كند. به این دلیل این سرزمین بكه نام گذاری شده است. (البته در باب چرایی این نام گذاری روایت‌های مختلفی وجود دارند و یكی از وجوه نام گذاری همین روایتی است كه نقل شد.)
راوی می‌پرسد چرا بكه، به مكه تغییر نام یافت؟ و امام صادق می‌فرماید كه این سرزمین بعد از مدتی مبدل به بتخانه شد و در دوران جاهلیت بت‌پرستی در اینجا پای گرفت. ۳۶۰ بت در اینجا وارد شد به علاوه ۵ بت خاص و بنابراین به تعداد روزهای سال در اینجا بت وارد شد و مشركان هم برای خدایان دروغین، مناسك و آدابی داشتند. خداوند هم در قرآن در آیه ۳۵ سوره انفال می‌فرماید: «وَمَا كَانَ صَلاَتُهُمْ عِندَ الْبَیْتِ إِلاَّ مُكَاء وَتَصْدِیَةً» یعنی نماز و نیایش اقوام جاهلی در خانه خدا نبود جز سوت كشیدن و كف زدن. مشركان عبودیت به بت‌هایشان را به این شكل اظهار می‌كردند و از آنجا كه این مراسم همیشگی بود، صدای سوت و كف از آنجا بسیار شنیده می‌شد و بر همین اساس بكه به مكه (سرزمین مكاء) تغییر نام یافت؛