سوال::تغییرات دیواره گلبول قرمزباافزایش سن؟؟؟؟؟؟؟؟
- نویسنده موضوع شوکا88
- تاریخ شروع
Leyenda
Well-known member
اعمال طحال عبارتد از: culling ( یعنی پالایش خون از اریتروسیت های پیر و تخریب گلبول های سرخ پیر و آسیب دیده ) و عمل pitting ( یعنی گزش انکلوژن ها و گرانول های داخل یاخته سرخ بدون آسیب به یاخته) و نقش ایمنی و ذخیره.
گلبول های قرمز پیر به دو علت آسیب پذیر میشن:
1: همون طوری که میدونیم گلبول قرمز زمان حمل اکسیژن مقداری از پروتین های داخلش اکسید میشه و غیرمحلول و به صورت اجسام هاینز رسوب میکنه،این رسوب توی طحال طی عمل pitting ، گزیده میشه.غشا یاخته میتونه خودشو ترمیم کنه اما چون RBC هسته و ارگانل های درون سلولی نداره نمیتونه که لیپید و پروتئین های جدیدی رو برای ترمیم غشاش بسازه.ولی نسبت سطح به حجم گلبول قرمز زیاد هستش.اکی؟ یعنی بعد از گزیده شدن باقی مانده غشا میتونه قسمت گزیده شده رو ترمیم کنه. بنابراین گزش موجب کاهش نسبت سطح به حجم یاخته میشه و حجمش کم.پس هرچی یاخته سرخ بیشتر عمر کنه حجمش کمتر میشه و کوچیکتر ولی در عوض دانسیته اش بیشتر میشه.هر چی عمل گزش بیشتر صورت بگیره در نهایت یاخته تبدیل به سلول گرد و کوچک و توپری به نام "اسفروسیت" میشه که نسبت سطح به حجمش خیلی کم هست.اسفروسیت قادر به تحمل شرایط هیپواسمز نبوده و به سرعت پاره میشه. همینطور در مقایسه با اریتروسیت طبیعی، اسفروسیت سطح کمی داشته و به خاطر همین قابلیت تغییر شکل ناچیزی دارد. ( به جز اجسام هاینز، اجسام هاول ژولی، پاپن هایمر هم جزو انکلوژن های درون یاخته اند و مورد گزش طحال قرار میگیرن)یا وقتی انتی بادی به انتی ژن سطح یاخته متصل بشه هم ماکروفاژهای طحال انتی بادی و قسمتی از غشا رو پیتینگ میکنند.
2- داخل طحال یه محیط هایپوکسیک و هایپوگلیسمیک و اسیدی هست که گلبول ها در بین طناب های طحالی به دام میافتند.در محیط اسیدی یون هیدروژن وارد گلبول قرمز میشه و پتاسیم خارج،پس باید فعالیت پمپ سدیم- پتاسیم زیادتر بشه تا پتاسیم رو مجددا وارد سلول کنه.
گلبول قرمز پیر به علت پایان نیمه عمر آنزیم هاش، گلیکولیز کمتری داشته و قادر نیست ATP کافی رو تامین کنه.محیط طحالم که گفتم هایپوگلایسمیک هست! از طرفی یاخته پیری که غشا اسیب دیده داره نشت سدیم-پتاسیمش بیشتره و به ATP بیشتری هم نیاز داره.خوب معلومه که تامین ATP برای یاخته سرخ پیر میسر نیست.کاهش ATP موجب خروج پتاسیم، ورود سدیم و بعد کلر و در نهایت آب به داخل سلول میشه و یا یاخته خودبه خود پاره میشه یا توسط ماکروفاژ طحالی شناسایی و حذف میشه.( این قسمت توضیحش کمی سخت بود و خیلی زیاده.اگه جایی شو متوجه نشدی بگو)
متوجه شدی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
منبع: اصول هماتولوژی پایه
مولف: دکتر مهبد
گلبول های قرمز پیر به دو علت آسیب پذیر میشن:
1: همون طوری که میدونیم گلبول قرمز زمان حمل اکسیژن مقداری از پروتین های داخلش اکسید میشه و غیرمحلول و به صورت اجسام هاینز رسوب میکنه،این رسوب توی طحال طی عمل pitting ، گزیده میشه.غشا یاخته میتونه خودشو ترمیم کنه اما چون RBC هسته و ارگانل های درون سلولی نداره نمیتونه که لیپید و پروتئین های جدیدی رو برای ترمیم غشاش بسازه.ولی نسبت سطح به حجم گلبول قرمز زیاد هستش.اکی؟ یعنی بعد از گزیده شدن باقی مانده غشا میتونه قسمت گزیده شده رو ترمیم کنه. بنابراین گزش موجب کاهش نسبت سطح به حجم یاخته میشه و حجمش کم.پس هرچی یاخته سرخ بیشتر عمر کنه حجمش کمتر میشه و کوچیکتر ولی در عوض دانسیته اش بیشتر میشه.هر چی عمل گزش بیشتر صورت بگیره در نهایت یاخته تبدیل به سلول گرد و کوچک و توپری به نام "اسفروسیت" میشه که نسبت سطح به حجمش خیلی کم هست.اسفروسیت قادر به تحمل شرایط هیپواسمز نبوده و به سرعت پاره میشه. همینطور در مقایسه با اریتروسیت طبیعی، اسفروسیت سطح کمی داشته و به خاطر همین قابلیت تغییر شکل ناچیزی دارد. ( به جز اجسام هاینز، اجسام هاول ژولی، پاپن هایمر هم جزو انکلوژن های درون یاخته اند و مورد گزش طحال قرار میگیرن)یا وقتی انتی بادی به انتی ژن سطح یاخته متصل بشه هم ماکروفاژهای طحال انتی بادی و قسمتی از غشا رو پیتینگ میکنند.
2- داخل طحال یه محیط هایپوکسیک و هایپوگلیسمیک و اسیدی هست که گلبول ها در بین طناب های طحالی به دام میافتند.در محیط اسیدی یون هیدروژن وارد گلبول قرمز میشه و پتاسیم خارج،پس باید فعالیت پمپ سدیم- پتاسیم زیادتر بشه تا پتاسیم رو مجددا وارد سلول کنه.
گلبول قرمز پیر به علت پایان نیمه عمر آنزیم هاش، گلیکولیز کمتری داشته و قادر نیست ATP کافی رو تامین کنه.محیط طحالم که گفتم هایپوگلایسمیک هست! از طرفی یاخته پیری که غشا اسیب دیده داره نشت سدیم-پتاسیمش بیشتره و به ATP بیشتری هم نیاز داره.خوب معلومه که تامین ATP برای یاخته سرخ پیر میسر نیست.کاهش ATP موجب خروج پتاسیم، ورود سدیم و بعد کلر و در نهایت آب به داخل سلول میشه و یا یاخته خودبه خود پاره میشه یا توسط ماکروفاژ طحالی شناسایی و حذف میشه.( این قسمت توضیحش کمی سخت بود و خیلی زیاده.اگه جایی شو متوجه نشدی بگو)
متوجه شدی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
منبع: اصول هماتولوژی پایه
مولف: دکتر مهبد
آخرین ویرایش:
factorVIII
Member
دوست من.. موقتا پاره نمیشه بلکه اثرش دائمیه چون گلبول قرمز هسته نداره که بخواد دوباره mRNA بسازه که ترجمه بشه و پروتئینی ساخته بشه واسه ترمیم غشا